Η Ομογένεια της Σουηδίας γιόρτασε την εθνική επέτειο της Ελληνικής Επανάστασης του 1821

ΣΤΟΚΧΟΛΜΗ. Η Ομογένεια της Σουηδίας γιόρτασε με δόξα και τιμή την επέτειο της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 για την απελευθέρωση της Ελλάδας από τους Τούρκους, με επίκεντρο τον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Γεωργίου Στοκχόλμης.

Ο Μητροπολίτης Σουηδίας και πάσης Σκανδιναυΐας κ. Κλεόπας ιερούργησε στον ως άνω Καθεδρικό Ναό, συμπαραστατούμενος από τον εφημέριο του ναού Αρχιμανδρίτη Βαρθολομαίο Ιατρίδη.

Μετά την απόλυση της Θείας Λειτουργίας, ετελέσθη η Δοξολογία, στην οποία παρέστησαν οι πρέσβεις της Ελλάδος και της Κύπρου κ.κ. Αικατερίνη Φουντουλάκη και Σόλων Σάββα, ο πρόεδρος του ελληνικού σχολείου Στοκχόλμης κ. Δημήτριος Σιώτης, πλήθος παιδιών και ενθουσιώδες εκκλησίασμα.

Στο τέλος της Δοξολογίας, η πρέσβης της Ελλάδος ανέγνωσε το μήνυμα του προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνου Τασούλα, απευθυνόμενο προς τον Απόδημο Ελληνισμό.

Στο τέλος, ο Μητροπολίτης κ. Κλεόπας μίλησε επικαίρως, στην Ελληνική και την Αγγλική, για τα πολλαπλά μηνύματα της ημέρας και της εθνικής επετείου και ανέφερε τα εξής:

«Στον λειτουργικό χρόνο της Εκκλησίας, τα πάντα ανήκουν στο παρόν, ακόμη και το μέλλον βιώνεται ως παρόν. Ζούμε, δηλαδή, έναν ενεστώτα διαρκείας, γι’ αυτό και στο διηνεκές εορτάζουμε.

Το ‘χαίρε’ του Αρχαγγέλου, μεταβλήθηκε σε αλλεπάλληλους χαιρετισμούς κι έγινε ο Ακάθιστος Ύμνος προς την Κυρία Θεοτόκο. ‘Ιδού ευαγγελίζομαι υμίν χαράν μεγάλην, ήτις έσται παντί τω λαώ’. Αιτία αυτής της χαράς είναι ο ίδιος ο Χριστός! Ο Υιός του Θεού γίνεται υιός άνθρωπος και ο άνθρωπος γίνεται υιός του Θεού και ‘θεός κατά χάριν’.

Στην 25η Μαρτίου 1821, συνοψίζεται και σαρκώνεται το όνειρο τεσσάρων αιώνων. Τα βουβά σήμαντρα της Αγίας Σοφίας, το Κρυφό Σχολείο, ο Θούριος του Ρήγα, η Φιλική Εταιρεία, όλα τα πρόσωπα και τα γεγονότα που συνδέονται με την περίοδο αυτή, κράτησαν την εθνική συνείδηση και διατήρησαν άσβεστη την φλόγα της ελευθερίας στις καρδιές των Ελλήνων, που ύφαιναν, με τον αργαλειό της υπομονής, το λάβαρο του ξεσηκωμού.

Το ιστορικό παρελθόν είναι ευκαιρία για πνευματική ανασκόπηση και πορεία στο μέλλον, καθοδηγούμενοι από τις αρχές του ιστορικού μας παρελθόντος. Πεθαίνουν οι λαοί που πάσχουν από ιστορική αμνησία και δεν διδάσκονται από το παρελθόν.

Οι Έλληνες του 1821 ήταν μύστες μιας ‘εθνικής λειτουργίας’, λιτανεύοντας το ιδανικό της ελευθερίας σ᾽ όλο τον κόσμο και το φρόνημά τους ήταν και θα είναι διαχρονικό.

Οι ήρωες, ‘άγιοι του έθνους’, μας διδάσκουν, να συν-οραματιζόμαστε και να συνεργαζόμαστε, μιας και είναι αναγκαιότητα και αρετή η ενότητα και η αρμονική συμβίωση».