Παράξενοι καιροί που απειλούν την ειρήνη και την δημοκρατία της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Σωτήρης Δελής*

Ζούμε σε επικίνδυνους για την ανθρωπότητα καιρούς που οι γεωπολιτικές ανακατατάξεις και το ”δίκαιο του δυνατού” μαζί με την κλιματική αλλαγή δημιουργεί έντονη παγκόσμια ανησυχία. 

Το παράξενο είναι ότι πίσω από αυτές τις κινήσεις βρίσκουμε τις ΗΠΑ άλλοτε εγγυητή της δυτικής δημοκρατίας και των δικαιωμάτων του ατόμου.

Ο πρόεδρος Τραμπ ήλθε στην εξουσία με δύο βασικές υποσχέσεις στους Αμερικανούς πολίτες. 

Η πρώτη ήταν η επιστροφή όλων των παράνομων μεταναστών σε συνδυασμο με την καταπολέμηση της εγκληματικότητας στο εσωτερικό των ΗΠΑ. 

Η δεύτερη υπόσχεση ήταν η καλυτέρευση της οικονομίας του αμερικανου πολίτη. 

Και οι δύο υποσχέσεις σεβαστές γιατί αυτές τις υποσχέσεις θα τις επιθυμούσαν και οι ευρωπαίοι από τις κυβερνήσεις τους.

Ο Πρόεδρος επίσης απαίτησε από τους συμμάχους του ΝΑΤΟ να αυξήσουν τις αμυντικές τους δαπάνες στο πλαίσιο του απεγκλωβισμού των ΗΠΑ απο τον ρόλο του κύριου σπόνσορα του ΝΑΤΟ. 

Αυτό φυσικά και δεν αρέσει στους ευρωπαίους που μέχρι τώρα είχαμε συνηθίσει στην ιδέα να έχουμε στην κυριολεξία δώσει το ενεργειακό στους Ρώσους, το εμπόριο στους κινέζους και την άμυνα μας στις ΗΠΑ. 

Η ΕΕ απλά αναλώνεται μέσω του ιερατείου των Βρυξελλών σε λόγια που τις τελευταίες δεκαετίες έχουν δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στο εσωτερικό της ΕΕ λόγω λανθασμένης στα όρια της εγκληματικότητας μεταναστευτικής πολιτικής και λανθασμένων κινήσεων στην οικονομική ανάπτυξη της ΕΕ. 

Τα ως άνω σε συνδυασμό και με χώρες, Ουγγαρία, Σλοβακία, που ”τρέχουν” τα θελήματα του Πούτιν και στο να υποκύπτουν συνεχώς στα καπρίτσια του Ερντογκαν έχουν δημιουργήσει το απροχώρητο σε μια μάλιστα συγκυρία που και η Γαλλία και Γερμανία είναι σε κάθετη πτώση οικονομική και πολιτική.

Και όλα τα παραπάνω σεβαστά. 

Οι ΗΠΑ κάποια στιγμή μετά το τέλος του ΒΠΠ θα πρέπει να απαγκιστρωθούν από την Ευρώπη και να συγκεντρωθούν στο μεγάλο τους μελλοντικό αντίπαλο, την Κίνα!

Ετσι λοιπόν ο πρόεδρος Τραμπ στηρίζει πλέον ανοιχτά τις προθέσεις του δικτάτορα της Μόσχας Πούτιν για τον τεμαχισμό της Ουκρανίας ενώ αυτός δεν θέλει να είναι ο χαμένος της υπόθεσης και επιθυμεί να αρπάξει της ”σπάνιες γαιες” της Ουκρανίας ενώ δίνει την ευκαιρία στον Πούτιν να εξοπλιστεί για να επιτεθεί τα επόμενα χρόνια στην Ευρώπη!

Ο πρόεδρος πιστεύει στ αλήθεια ότι θα έχει την υποστήριξη του Πούτιν όταν καθίσει στο τραπέζι για συνομιλίες με τους κινέζους. 

Κάνει όμως ένα τεράστιο λάθος!

Οι εξελίξεις είναι ραγδαίες και στο μέτωπο της Μ. Ανατολής επίσης με πιέσεις ενάντια στο Ιράν που φέρνει και την Τουρκία στο χάρτη με τα σχέδια της στην περιοχή και το θέατρο του παραλόγου της ως ταχαμες ο μεγάλος ηγέτης της ειρήνης στην περιοχή ενώ οι Σύριοι Ταλιμπάν συνεχίζουν με τις ευλογίες της τις σφαγές αμάχων στην Συρια και η ΕΕ φυσικά τους ”βοηθά” με προγράμματα δισεκατομμυρίων ευρώ για την ανοικοδόμηση μιας χώρας που έχει γίνει οικόπεδο.

Μέσα σε όλον αυτό τον ορυμαγδό εξελίξεων συνεχίζονται από τους Αμερικανούς οι απαιτήσεις προς τους ευρωπαίους, τους Καναδούς κλπ όπως και οι απειλές για δασμούς που οδηγεί σε παγκόσμιο οικονομικό πόλεμο.

Ήδη έχουν ειπωθεί και γραφτεί πολλά γύρω από τις σημερινές πολιτικές των ΗΠΑ και οι προσπάθειες που γίνονται για να πειστεί ο πρόεδρος για το αντίθετο θα είναι μάταιες. Οι αναλύσεις θα συνεχίζονται να παρουσιάζονται αλλά το κεντρικό σημείο που τώρα απαιτείται είναι η σωστή αντιμετώπιση των ΗΠΑ από τις Βρυξέλλες. 

Κακά τα ψέμματα η ΕΕ έχει μεγάλα προβλήματα από τις πολιτικές των τελευταίων δεκαετιών στο εμπόριο, το ενεργειακό, το μεταναστευτικό και στο θέμα του ΝΑΤΟ. 

Ήδη το ΝΑΤΟ στην σημερινή του μορφή μάλλον είναι ένας γίγαντας με χάρτινα πόδια. Η Γαλλία με την Γερμανία και με τις βορειοευρωπαϊκές χώρες συζητούν την αναδιάρθρωση του ΝΑΤΟ χωρίς τις ΗΠΑ. Το αρνητικό για την Ελλάδα είναι εάν αυτές οι συζητήσεις συμπεριλαμβάνουν μελλοντικά και την Τουρκία. 

Η Ελλάδα σήμερα βρίσκεται σε ένα ευαίσθητο σταυροδρόμι όλων αυτών των παραγόντων και συμβάντων και εκτεθειμένη φυσικά σαν μια μικρή χώρα με μεγάλο κρατικό χρέος, σχετικά αδύναμη αμυντική βιομηχανία και περιορισμένη αυτονομία στα ως άνω σε όσους κινδύνους προκύπτουν από τις ως άνω γεωπολιτικές μεταβολές. 

Εκτιμώ ότι οι ΗΠΑ σιγά σιγά θα αποχωρήσουν από τον ευρωπαϊκό χώρο και ίσως, και από την Ελλάδα, οπότε η χώρα μας θα πρέπει να έχει λόγο για το μέλλον της Ευρώπης και του καινούργιου αμυντικού της σχεδιασμού που θα σημάνει την αυτονομία της ΕΕ γιατί και τις δυνατότητες έχει αλλά και τα μέσα να το επιτύχει.

Σε βάθος χρόνου η ζημιά που σήμερα δημιουργείται από την κυβέρνηση Τραμπ στις ΗΠΑ θα είναι και μεγάλη και αισθητή στον αμερικανό πολίτη και την χώρα του. Σε βάθος χρόνου η ΕΕ θα πρέπει να αυτονομηθούν και να σταθούν όρθιες μπροστά στις απειλές της πουτινικης Ρωσίας και ενός συμμάχου, των ΗΠΑ, που σήμερα πλέον δεν μπορεί να εμπιστευθει δυστυχώς.

*Σωτήρης Δελής

επ μέλος του σουηδικού κοινοβουλίου

επ μέλος ΠΑΔΕΕΕ 

Οικονομολόγος

Σουηδία