Γνώμη: Είναι Ντροπή να Θυμίζουν οι Απόδημοι Έλληνες στο Ελληνικό Κράτος τις Υποχρεώσεις του.

ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Σε πρόσφατο άρθρο μας με τίτλο «Το Υπουργείο Εξωτερικών και τα θέματα της Ομογένειας» είχαμε επισημάνει μία σειρά από σοβαρά ζητήματα που εκκρεμούν στις σχέσεις Αποδήμων Ελλήνων και ελληνικού Κράτους και που θα πρέπει να επιλυθούν άμεσα ώστε οι σχέσεις των δύο πυλώνων του Ελληνισμού να αποκατασταθούν, επιτέλους, στον πρέποντα βαθμό αγαστής συνεργασίας.

Ένα από τα θέματα αυτά ήταν και η επίλυση του στεγαστικού ζητήματος του 4ου Δημοτικού Σχολείου «Αριστοτέλης» και του 1ου Γυμνασίου Μονάχου.

Δυστυχώς, πέρασε κι αυτό το άρθρο μας σε κάποιο από τα δεκάδες ανεξερεύνητα ντουλάπια του ΥΠΕΞ, αφού προηγουμένως απέσπασε κάποια κολακευτικά σχόλια, στα οποία και αναφερόμαστε για να ευχαριστήσουμε τους αποστολείς.

Όπως και άλλες φορές έχουμε σημειώσει, το ζήτημα της ελληνικής Παιδείας στο εξωτερικό δεν επαφίεται στο Προγράμματα των κυβερνήσεων και των κομμάτων.  Είναι πάνω και πέρα από αυτά. Υποχρέωση της κάθε κυβέρνησης του όποιου κόμματος της όποιας ιδεολογίας, είναι η πιστή εφαρμογή του άρθρου 108 του Συντάγματος που επιτάσσει:

<<‘Αρθρο 108: (Απόδημος ελληνισμός)

1. Tο Kράτος μεριμνά για τη ζωή του απόδημου ελληνισμού και τη διατήρηση των δεσμών του με τη μητέρα Πατρίδα. Eπίσης μεριμνά για την παιδεία και την κοινωνική και επαγγελματική προαγωγή των Eλλήνων που εργάζονται έξω από την επικράτεια>>.

Αυτήν την απαράγραπτη υποχρέωση του ελληνικού Κράτους έρχονται με τρόπο εμφατικό, δημοκρατικό και ορθολογιστικό να τονίσουν οι Γονείς και Κηδεμόνες των υπό έξωση μαθητών των δύο σχολείων του Μονάχου δηλώνοντας πως διαμαρτύρονται και πως θα προχωρήσουν σε συγκεντρώσεις «για να πάρουν πίσω αυτό που τους χρωστά η Ελλάς, το ΣΧΟΛΕΙΟ τους!» Για να εξασφαλίσουν «τα δικαιώματα των παιδιών μας στην παιδεία και στον πολιτισμό μας». Αλήθεια, τι ντροπή!

Είναι ντροπή να θυμίζουν οι Απόδημοι Έλληνες στο Ελληνικό Κράτος τις υποχρεώσεις του. Είναι ντροπή οι Απόδημοι να υπερασπίζονται από ξένη χώρα την ελληνική Γλώσσα και τον Ελληνικό Πολιτισμό γιατί πάσχουν από την αδιαφορία ή την ανικανότητα των υπευθύνων να αντιληφθούν – όπως είπε και ο Γ. Ψυχάρης ότι : «Η γλώσσα και η πατρίδα είναι το ίδιο…. Η Γλώσσα είναι ένα από τα δύο πράγματα που κάνουν το έθνος (το άλλο είναι τα φυσικά σύνορά του!)».

Να μιλήσουμε για την  αξία της ελληνικής γλώσσας;  Θα αρκεστούμε σε μία παράγραφο από άρθρο της Ελεάννας Λεγάκη στο impschool.gr. Γράφει:

<<Η γλώσσα αποτελεί τον τελειότερο κώδικα επικοινωνίας ανάμεσα στους ανθρώπους και ταυτόχρονα είναι το πιο ζωντανό στοιχείο του πολιτισμού και της εθνικής ταυτότητας ενός λαού. Η ελληνική γλώσσα κατά κοινή ομολογία, αποτελεί μια από τις πλουσιότερες γλώσσες του κόσμου. Ο Αχ. Λαζάρου επισημαίνει: «Αν η ελληνική γλώσσα απέσυρε τα δάνεια, πολλές γλώσσες του κόσμου θα είχαν χρεωκοπήσει…». Επίσης, παρουσιάζει αδιάρρηκτη συνέχεια από την αρχαιότητα μέχρι τη σημερινή εποχή. Η αξία, λοιπόν, της γλώσσας μας είναι αδιαμφισβήτητη>>.

Γι’  αυτήν την Γλώσσα μιλάμε. Και αντί αυτή τη γλώσσα να την προωθούμε με κάθε θυσία σε όλες τις ομογενειακές παροικίες του εξωτερικού, παροτρύνοντας ακόμη και ΕΝΑΝ Ομογενή ή αλλογενή μαθητή να τη διδαχθεί,  αντί να την διαδίδουμε στα πέρατα του κόσμου με κάθε θυσία και σε κάθε ευκαιρία, εμείς από τις υπουργικές μας καρέκλες  μεμψιμοιρούμε, διαφωνούμε και ερίζουμε για ένα …ενοίκιο προκειμένου να στεγάσουμε 800 ομογενείς μαθητές!!!

Εξ ου και δικαίως η αγωνιστική ανακοίνωση του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων Μονάχου καλεί σε αγώνες επισημαίνοντας στα μέλη και τους Απόδημους Έλληνες εν γένει: «ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΟΥΜΕ ΠΩΣ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΟΜΟΓΕΝΕΙΑΣ ΔΕΝ ΔΕΧΕΤΑΙ ΝΑ ΥΠΟΤΙΜΑΤΑΙ ΟΥΤΕ ΝΑ ΠΕΡΙΦΡΟΝΕΙΤΑΙ».