Συνέντευξη Παύλου Ελευθεριάδη στην ΡΗΡ: Το αντίκτυπο των Αμερικανικών εκλογών- Η επόμενη μέρα για τον κόσμο και την Ελλάδα

ΡΗΡ: Μετά την ξεκάθαρη νίκη του Ρεπουμπλικανού υποψηφίου Ντόνλαντ Τραμπ στις πρόσφατες εκλογές, κόντρα στα ευρήματα των δημοσκοπήσεων, μία νέα ημέρα ξημερώνει όχι μόνο για την Αμερική, αλλά και για τον κόσμο ολόκληρο. Αυτή η νέα ημέρα, όμως, θα είναι καλύτερη; θα έχει “ίδια γεύση” ή θα είναι χειρότερη; Με δύο φονικούς πολέμους σε πλήρη εξέλιξη, στην Ανατολική Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή,  η Παγκόσμια Ειρήνη δείχνει περισσότερο εύθραυστη σήμερα παρά ποτέ στην μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο περίοδο.

Τόσο στον Πόλεμο που κίνησαν οι Ρώσοι εναντίον της Ουκρανίας με εισβολή στα εδάφη της, όσο και σ΄εκείνον που κίνησε -ως αντίποινα-  για τις επιθέσεις της Χαμάς και της Χεζμπολάχ το Ισραήλ με Χερσαία εισβολή στο Λίβανο,  χάνουν τη ζωή τους καθημερινά εκατοντάδες  άνθρωποι, ένθεν κακείθεν,  στρατιώτες και άμαχοι ακόμη και μικρά παιδιά.

Η Panhellenic Post, με την ανεκτίμητη βοήθεια της συνεργάτιδας μας Μαργαρίτας Βαρθολομαίου, θέλοντας να φωτίσει τα πολεμικά συμβαίνοντα στον ευαίσθητο, για την Παγκόσμια Ειρήνη, χώρο της Μέσης Ανατολής,  έθεσε το θέμα των επιπτώσεων των συρράξεων στην  διεθνή σκακιέρα, σε διακεκριμένους καθηγητές Πανεπιστημίων και ζήτησε την άποψη τους, που ήδη έχουν δημοσιευθεί στην Ιστοσελίδα μας.

Το ίδιο θα κάνουμε και τώρα, προσπαθώντας να φωτίσουμε σε κάποιο βαθμό τα μελλούμενα μετά την εκλογή Τραμπ και την αναρρίχησή του για δεύτερη φορά στην Προεδρία των ΗΠΑ τόσο στο εσωτερικό των ΗΠΑ όσο και  στην Ελλάδα, αλλά και στον ευρύτερο Διεθνή περίγυρο. Αλλά και τις επιπτώσεις που θα έχει η Προεδρία Τραμπ στις πολεμικές συρράξεις. Θα θέσουμε συναφή ερωτήματα σε διακεκριμένους καθηγητές Πανεπιστημίων και άλλους σημαίνοντες παράγοντες της πολιτικής ζωής του τόπου και θα ζητήσουμε την άποψη τους. Αρχή έκανε ο  κ. Κώστας Α. Λάβδας,  Καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ακολούθησε ο Δημ. Απόκης, Διεθνολόγος και ο Δρ. Ιωάννης Κουτρουμπής , Μεταδιδακτορικός Ερευνητής, Δημοσιογράφος και ο Χρήστος (Κρις) Σπύρου, π. Πολιτειακός Γερουσιαστής.

Σήμερα στην Μαργαρίτα Βαρθολομαίου  μιλάει ο Καθηγητής Παύλος Ελευθεριάδης, δικηγόρος στο Λονδίνο, καθηγητής νομικής στο NYU Abu Dhabi.

Η Συνέντευξη

Μαργαρίτα Βαρθολομαίου

Βαρθολομαίου: Τι αντίκτυπο θεωρείτε ότι θα έχει η εκλογή του Ντόνλαντ Τραμπ στον πόλεμο στην Ουκρανία;

 Ελεθεριάδης: Είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς τις επιλογές του κ. Τραμπ. Στο παρελθόν από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ το 2017 απειλούσε την Βόρεια Κορέα με ολοκληρωτική καταστροφή και μετά από δύο χρόνια άλλαξε γνώμη και συναντήθηκε με τον δικτάτορα Κιμ Γιονγκ Ουν, χωρίς να καταφέρει όμως να αλλάξει την πολιτική της Βόρειας Κορεάς.  Συνεπώς κάθε πρόβλεψη είναι πολύ δύσκολή.

Η γενική πολιτική κατεύθυνση του Ρεπουμπλικανικού κόμματος είναι προς την απομόνωση της Αμερικής από την διεθνή πολιτική και πρός τον κατευνασμό και την συνεργασία με τη Ρωσία και την διακοπή της στήριξης προς την Ουκρανία. Συνεπώς είναι πολύ πιθανό η νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ να πιέσει την Ουκρανία να υπογράψει μια προσωρινή κατάπαυση του πυρός, χωρίς εγγυήσεις ότι η Ουκρανία θα ενταχθεί στο ΝΑΤΟ.

Φοβάμαι ότι μια τέτοια πολιτική κατευνασμού προς το καθεστώς Πούτιν θα έχει αποσταθεροποιητικές συνέπειες για την Ευρώπη, αφού θα ενισχύσει φιλορωσσικές και αντιευρωπαϊκές δυνάμεις στην Ανατολική Ευρώπη αλλά και στην περιοχή μας, π.χ. στην Σερβία ή τη Ρουμανία, αλλά θα ενίσχυε και τα ακροδεξιά κόμματα που χρηματοδοτεί η Ρωσία σε ολόκληρη την Ευρώπη.

ΕΡ: Μετά την εκλογή του νέου Προέδρου, ποια είναι η έκβαση που πιθανολογείτε ότι θα έχει ο πόλεμος στην Μέση Ανατολή;

ΑΠ: Είναι πολύ δύσκολο να προβλέψει κανείς ο,τιδήποτε για τη Μέση Ανατολή. Επειδή ζώ μέρος του χρόνου μου στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα κατανοώ πλήρως την κριτική του Αραβικού κόσμου προς τις ΗΠΑ για την υπερβολικά ανεκτική στάση τους προς την σημερινή κυβέρνηση του Ισραήλ και τον τρόπο που αυτή διεξάγει τον πόλεμο στη Γάζα. Από την άλλη, έχω όμως επίσης φίλους στο Ισραήλ και κατανοώ απολύτως την ανάγκη του Ισραήλ να φέρει πίσω τους ομήρους και να εξουδετερώσει την Χαμάς, μια τρομοκρατική οργάνωση που φαίνεται ότι έχει ως σκοπό της να δολοφονεί παιδιά και αμάχους. Και οι δύο πλευρές, οι Παλαιστίνιοι και οι Ισραηλινοί, είναι συνεπώς θύματα, αυτή είναι η τραγωδία αυτού του πολέμου. Η γνώμη μου είναι ότι δεν θα υπάρξει λύση και πραγματική ειρήνη αν δεν ενισχυθεί ο ρόλος του διεθνούς δικαίου στην διαφορά αυτή και αν δεν αναγνωριστούν τα δικαιώματα των Παλαιστινίων στην αυτοδιάθεση αλλά και του Ισραήλ στην ασφάλεια.

Δυστυχώς τόσο οι Δημοκρατικοί όσο και οι Ρεπουμπλικάνοι δεν στηρίζουν το διεθνές ποινικό δικαστήριο και καταδίκασαν την παραπομπή του Νετανιάχου σε δίκη για εγκλήματα πολέμου έναντι του πληθυσμού της Γάζας. Αυτό δυστυχώς θα χειροτερέψει την αίσθηση ότι το μόνο που μετράει είναι η δύναμη των όπλων.

Ο κ. Τραμπ έχει δείξει περιφρόνηση για το διεθνές δίκαιο – και όπως δείχνουν τα γεγονότα της 6ης Ιανουαρίου 2021 δείχνει την ίδια περιφρόνηση και για το αμερικανικό δίκαιο. Συνεπώς το καλύτερο που θα μπορούσαμε να περιμένουμε θα ήταν η στασιμότητα. Η μόνη διέξοδος είναι κατά τη γνώμη μου είναι η λύση των δύο κρατών, η οποία όμως απαιτεί εμπιστοσύνη που μόνο το κράτος δικαίου μπορεί να κτίσει, βήμα, βήμα και με προσεκτική διπλωματία. Από την άλλη μεριά οι Συμφωνίες του Αβράαμ μεταξύ Ισραήλ, ΗΑΕ, Μπαχρέιν και Μαρόκου ήταν η πιο μεγάλη επιτυχία του κ. Τραμπ κατά την πρώτη τετραετία του. Μακάρι να κάνει κάτι παρόμοιο και τώρα, συμπεριλαμβάνοντας την Σαουδική Αραβία. Αν όμως δούμε σπασμωδικές κινήσεις από τον κ. Τραμπ, τότε η κατάσταση θα χειροτερεύσει. Ελπίζω ο Μαρκο Ρούμπιο, που φαίνεται σοβαρός άνθρωπος, να κρατήσει μια πιο υπεύθυνη στάση ως νέος Υπουργός Εξωτερικών.

ΕΡ: Ποιος είναι ο ρόλος που πιστεύετε ότι θα μπορούσαν να παίξουν στο πλευρό του νέου Πρόεδρου της Αμερικής, ο Διευθύνων Σύμβουλος της Tesla Έλον Μασκ, (εξέχων δωρητής του Τραμπ), καθώς και ο Ρόμπερτ Φ. Κένεντι Τζούνιορ, (πρώην υποψήφιος για την Προεδρία); Και στους δύο δόθηκε η υπόσχεση ότι θα λάβουν ρόλο στην νέα Κυβέρνηση.

ΑΠ: Δεν θεωρώ ότι θα έχουν οποιαδήποτε θετική επιρροή. Πρόκεται για δύο γενικώς αναξιόπιστα πρόσωπα που δεν έχουν πολιτική εμπειρία και διακρίνονται για τις ακραίες θέσεις τους και για διάφορες συνωμοσιολογικές θεωρίες. Ειδικά η περίπτωση του Ελον Μασκ είναι η πιο σημαντική. Φαίνεται ότι ο κ. Μασκ εγκατέλειψε τους δημοκρατικούς επειδή θεωρεί ότι ο κ. Μπάιντεν τον έχει αγνοήσει στο παρελθόν (αν και ο Μασκ είχε υποστηρίξει στο παρελθόν δημοκρατικούς υποψηφίους και είχε δωρήσει ένα μικρό ποσό στην εκστρατεία του Ομπάμα).

Παρολαυτά σήμερα οι επιχειρήσεις του, ιδίως το Space X και το Starlink λαμβάνουν δισεκατομύρια από δημόσια συμβάσεις έργων (π.χ. το Starlink βρίσκεται σε διαμάχη με το FCC για την δημόσια χρηματοδότηση πρόσβασης στο διαδίκτυο σε αραιοκατοικημένες περιοχές). Αν και στην Αμερική οι κρατικές προμήθειες δεν ελέγχονται από τους ίδιους τους Υπουργούς και τα κόμματα, όπως γίνεται συνήθως στην Ελλάδα, ακόμα και εκεί η πολιτική επιρροή του κ. Μασκ δημιουργεί τεράστια ζητήματα σύγκρουσης συμφερόντων. Γενικά ο κ. Τραμπ δίνει την εντύπωση ότι συγκεντρώνει γύρω του πλούσιους επιχειρηματίες με σκοπό το αμοιβαίο όφελος, όχι το όφελος της Αμερικής. Η ύπαρξη του κ. Μασκ στο κέντρο της διακυβέρνησης των ΗΠΑ δημιουργεί φόβους για γενικευμένη διαπλοκή και διαφθορά και την δημιουργία μια πολτικής ολιγαρχίας επχειρηματιών της τεχνολογίας.

Ο κίνδυνος αυτός ενίσχυσης ολιγαρχικών φαινομένων – ιδίως μετά την απόφαση Citizens United του Ανώτατου Δικαστηρίου (από το 2010) που είπε ότι εμπορικές επιχειρήσεις έχουν δικαίωμα ελεύθερης πολιτικής έκφρασης και μπορούν έτσι να χρηματοδοτούν χωρίς εμπόδια πολιτικά πρόσωπα, είναι για μένα πάρα πολύ μεγάλος, που απειλεί το δημοκρατικό μοντέλο διακυβέρνησης της Αμερικής, τουλάχιστον σε βάθος χρόνου. Η Αμερική μπορεί από ανοικτή και σοβαρή δημοκρατία να γίνει ολιγαρχία των πλουσίων σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα.

ΕΡ: Σε ότι αφορά το εμπόριο ο Τραμπ αναμένεται να αναβιώσει το σύστημα των δασμών και συγκεκριμένα το 10% σ’ όλες τις εισαγωγές των ΗΠΑ. 1. Πιστεύετε ότι αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε τροχιά σύγκρουσης με την Κίνα; 2. Ποιες άλλες ευρύτερες οικονομικές επιπτώσεις στην Ευρώπη θα μπορούσε να έχει αυτή του η απόφαση;

ΑΠ: Ναι, βέβαια. Η εμπορική αντιδικία με την Κίνα ήδη υπάρχει, ήταν πολιτική και των Δημοκρατικών. Παρά την κριτική που θα μπορούσε να κάνει κάποιος στον Τραμπ σε άλλα θέματα, η πολιτική του για την Κίνα έχει σήμερα γίνει κοινά αποδεκτή. Οι οικονομικές επιπτώσεις όμως νέων μεγάλων δασμών προς την ΕΕ θα ήταν πολύ ζημιογόνες και για τις ΗΠΑ αλλά και την ΕΕ. Αν πράγματι επιβάλει τέτοιους δασμούς θα προκαλέσει ύφεση στην Ευρώπη που θα επηρεάσει και την Ελλάδα, αργά ή γρήγορα.

 ΕΡ: Θεωρείτε ότι η Ελλάδα θα ευνοηθεί από την πολιτική Τραμπ, κι εάν ναι, σε ποιους τομείς και υπό ποίους όρους;

 ΑΠ: Όχι η Ελλάδα δεν πρόκειται να ευνοηθεί καθόλου από καμμία πτυχή της πολιτικής Τραμπ. Πρώτα από όλα, όλες οι δημοκρατικές κοινωνίες του κόσμου θα ζημιωθούν από την επιστροφή του Τραμπ ως προσώπου στην εξουσία. Πρόκειται γιά έναν άνθρωπο με εξαιρετικά επκίνδυνα χαρακτηριστικά για κάθε δημοκρατία. Είναι ένας αδίστακτος δημαγωγός που χρησιμοποεί την τηλεοπτική του φήμη, μια βίαιη ρητορική αλλά και χωρίς όριο υποσχέσεις για να κερδίσει την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων που έχουν ανεπαρκή ενημέρωση και συνήθως χαμηλό επίπεδο εκπαίδευσης. Καλλιεργεί τον φόβο και την ανασφάλεια καθώς και την δυσπιστία για τους ξένους και τους μετανάστες και το κάθε διαφορετικό, ενώ υπόσχεται μαγικές λύσεις που θα επιστρέψουν σε ένα δήθεν μαγικό παρελθόν.

Όλα αυτά έχουν αποτέλεσμα. Η δημαγωγία πετυχαίνει, όπως έχουμε δει πολλάκις και στην Ελλάδα. Ειδικά στην Ελλάδα πολλά κόμματα δαιμονοποιούν τους ξένους και τους πρόσφυγες τους οποίους όπως και ο Τραμπ θεωρούν «απειλή» για την εθνική άμυνα. Για παράδειγμα, στην Αμερική του Τραμπ ο χωρισμός νηπίων από τις μητέρες τους ήταν για ένα διάστημα επίσημη «μεταναστευτική» πολιτική. Αυτό το στυλ πολιτικής, η σκληρότητα και η εκδικητικότητα, θα διαδοθεί περαιτέρω στον κόσμο, θα διαδώσει την μισαλοδοξία και θα βλάψει όλες τις δημοκρατίες και θα κάνει τις κοινωνίες μας πιο κλειστές και λιγότερο ανεκτικές.

Ειδικά ο τρόπος με τον οποίον ο Τραμπ θα χειραγωγήσει και θα κομματικοποιήσει την δικαιοσύνη, το Υπουργείο Δικαιοσύνης (που στην Αμερική και την Αγγλία είναι σχετικά ανεξάρτητα από την υπόλοιπη κυβέρνηση), αλλά και την δημοσιουπαλληλία, θα προσφερθεί δυστυχώς ως ένα μοντέλο συγκεντρωτικού αυταρχισμού που θα γίνει μοντέλο προς μίμηση σε άλλες χώρες.  Αυτό θα βλάψει την Ελλλάδα λιγότερο, αφού ο αυταρχικός έλεγχος και κομματισμός της δικαιοσύνης και της δημόσιας διοίκησης είναι σε εμάς ήδη κάτι αποδεκτό από το εκλογικό σώμα και διακομματικό δεδομένο του πολιτικού μας συστήματος, κάτι για τα οποίο οι επικριτκές φωνές είναι λίγες και ίσως τώρα γίνουν λιγότερες. Όλα αυτά είναι πολύ δυσάρεστες εξελίξεις για την δημοκρατία στον κόσμο για τις οποίες ανησυχώ βαθιά.

ΕΡ: Πως θα επηρεαστούν οι Ελληνοτουρκικές σχέσεις και το Κυπριακό;

ΑΠ: Δεν πιστεύω ότι οι Eλληνοτουρκικές σχέσεις θα επηρεαστούν καθόλου. Νομίζω και οι δύο κυβερνήσεις, Ελλάδας και Τουρκίας, έχουν επιλέξει την στασιμότητα, και δεν βλέπω πώς αυτό θα αλλάξει. Η Τουρκία έχει σοβαρότερα θέματα να ασχοληθεί, με την κατάσταση στην Συρία και την Μέση Ανατολή. Ο μόνος τρόπος να αλλάξει κάτι ριζικά θα ήταν αν ο Τραμπ έβγαζε την Αμερική από το ΝΑΤΟ, κάτι που είχε απειλησεί να κάνει στο παρελθόν, αλλά το θεωρώ απίθανο. Αν διαλυθεί το ΝΑΤΟ, τότε ναι, ίσως τα ελληνοτουρκικά αποσταθεροποιηθούν. Το Κυπριακό εξαρτάται περισσότερο από την πολιτική κατάσταση στην Κύπρο, αλλά δεν περιμένω να υπάρξουν αλλαγές.

Προσωπικά έχω μια διαφορετική άποψη για τα Ελληνοτουρκικά από την ελληνική κυβέρνηση. Πιστεύω ότι πρέπει να αποδεχθούμε την ισχύ του διεθνούς δικαίου και την δικαιοδοσία του δικαστηρίου της Χάγης για όλες τις διαφορές μας με την Τουρκία. Έτσι π.χ. κάνουν οι μεγάλες Ευρωπαϊκές χώρες, Βρετανία, Γερμανία, Ολλανδία. Όταν έχουν διαφορές πάνε στο δικαστήριο. Εμείς γιατί διστάζουμε;

Αν οι δύο κυβερνήσεις δεν αποδεχθούν χωρίς όρους την ισχύ του διεθνούς δικάιου και την αρμοδιότητα του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης για όλες τις διαφορές τους στο Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο τα προβλήματα θα συνεχίζονται με μεγάλους χαμένους τους λαούς της Ελλάδας και της Τουρκίας, που μαθαίνουν να δαιμονοποιούν ο ένας τον άλλον  – και κυρίως ζημιωμένο το θαλάσσιο περιβάλλον στο Αιγαίο που σήμερα υποβαθμίζεται διαρκώς αφού το μεγαλύτερο μέρος του Αιγαίου είναι ανοιχτή θάλασσα στο οποίο η υπεραλίευση, η ρύπανση και όλα τα άλλα περιβαλλοντικά εγκλήματα παραμένουν ατιμώρητα. Δυστυχώς η ρητορική της κυβέρνησης Τραμπ κατά των διεθνών θεσμών θα καθυστερήσει μια τέτοια προσφυγή στο Διεθνές Δικατήριο της Χάγης, που κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε να είναι μια επείγουσα προτεραιότητα για την ελληνική εξωτερική πολιτική.

ΕΡ: Πιστεύετε ότι ελλοχεύει ο κίνδυνος ανεξέλεγκτων καταστάσεων από την απεριόριστη εξουσία του Τράμπ; (ελέγχει Βουλή των Αντιπροσώπων και Γερουσία).

ΑΠ: Ναι το πιστεύω. Ως άνθρωπος ο Τραμπ φαίνεται ότι δεν έχει ηθική πυξίδα. Από τα στοιχεία που έχουν δημοσιευτεί προκύπτει ότι ο Τραμπ ήταν ο ηθικός αυτουργός της εξέγερσης της 6^ης Ιανουαρίου, με σκοπό την ανατροπή της εκλογικής του ήττας και την αμφισβήτηση του αποτελέσματος. Υπάρχει και κάτι πιο πρόσφατο εξίσου ανησυχητικό. Πρόσφατα διόρισε ως πρέσβη στην Γαλλία τον πεθερό της κόρης του, τον Charles Kushner. Αυτός ο άνθρωπος ειναι ένας παμπλουτος επιχειρηματίας αλλά και ένας καταδικασμένος εκβιαστής. Το 2005 καταδικάστηκε σε διετή φυλάκιση από ομοσπονδιακό δικαστήριο για παράνομη χρηματοδότηση πολιτικών αλλά και για τον εκβιασμό ενός μάρτυρα.

Οι λεπτομέρεις έχουν σημασία. Ο μάρτυρας, William Schulder, ήταν ο σύζυγος της αδελφής του Kushner. Ο Kushner πλήρωσε μια εκδιδόμενη γυναίκα να προσεγγίσει και τελικά να κοιμηθεί με τον Schulder, σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου, στο οποίο είχε τοποθετήσει κρυφή κάμερα και κατέγραψε την απιστία. Σαν να μην έφτανε αυτό, ο Κushner έστειλε το βίντεο στην αδελφή του και τον ίδιο τον Schulder με σκοπό να τους εκβιάσει και να τους αποτρέψει από το να καταθέσουν εναντίον του στο δικαστήριο. Ο εκβιασμός είχε το αντίθετο αποτέλεσμα. Κατέθεσαν εναντίον του και έδωσαν και τα πειστήρια του εκβιασμού στο δικαστήριο. Ο Kushner καταδικάστηκε και πέρασε 14 μήνες στη φυλακή. Αυτόν τον άνθρωπο, αυτού του ηθικού διαμετρήματος, κάποιον που είναι ικανός να εκβιάζει την αδελφή του και να καταστρέφει την ίδια του την οικογένεια, έκρινε κατάλληλο ο Τραμπ για να εκπροσωπεί τις ΗΠΑ. Δεν νομίζω χρειάζεται άλλο σχόλιο.

Ίσως να είμαι υπερβολικά συντηρητικός, αλλά πιστεύω ότι οι πολιτικοί πρέπει να είναι πατριώτες. Πρέπει να βάζουν το δημόσιο συμφέρον πάνω από το ιδιωτικό. Αντίθετα, ο Τραμπ δίνει την αντίθετη εντύπωση, ότι βάζει την οικογένειά του, τα παιδιά του και τους φίλους του και συνεργάτες του πάνω από το δημόσιο συμφέρον. Αν όμως η νέα κυβέρνηση είναι γεμάτη τυχάρπαστους και τυχοδιώκτες, ανθρώπους που εκμεταλεύτηκαν την δημοφιλία του Τραμπ για να λύσουν τα προσωπικά τους προβλήματα και να ικανοποιήσουν τη δίψα τους για χρήμα, εξουσία ή διασημότητα, τότε η χώρα θα πάει προς την καταστροφή. Συνεπώς, περιμένω το χειρότερο.

ΕΡ: Τέλος, ποιος είναι ο ρόλος που μπορεί να παίξει η Ομογένεια στο πλευρό του νέου Πρόεδρου; Υπάρχουν άτομα εξαιρετικού διαμετρήματος και εκτοπίσματος, τα οποία θα μπορούσαν να παίξουν ρόλο σημαντικό και να τον επηρεάσουν προς όφελος της χώρας μας;

ΑΠ: Δεν γνωρίζω πως να σας απαντήσω σε αυτήν την ερώτηση, καθώς δεν γνωρίζω πρόσωπα και πράγματα στην Ομογένεια. Το όφελος της χώρας μας εξαρτάται όμως από την προστασία της δημοκρατίας στην Αμερική  και τον σεβασμό του κράτους δικαίου, της ελευθερίας και της διεθνούς συνεργασίας. Ελπίζω η ομογένεια και ιδίως τα πιο εύπορα μέλη της, να μην διστάσουν να στηρίξουν τις αξίες αυτές, ελληνικές και πανανθρώπινες αξίες, παρά τις δυσκολίες που οι επικριτές του Τραμπ θα αντιμετωπίσουν τα επόμενα τέσσερα χρόνια

Σύντομο βιογραφικό

Ο  κ. Παύλος Ελευθεριάδης είναι δικηγόρος στο Λονδίνο, καθηγητής νομικής στο NYU Abu Dhabi και NYU School of Law, και Senior Research Fellow στο Mansfield College του πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Το 2014-2016 ήταν από τα ιδρυτικά στελέχη και υποψήφιος βουλευτής με το πολιτικό κόμμα «Ποτάμι».