Η Ομογένεια, ο Οικουμενικός Ελληνισμός και το Ελληνικό Κράτος
ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ
Σχολιάζοντας το χθεσινό άρθρο μας με τίτλο:<<Ομογενείς, μην αδρανείτε. Σπεύσατε στη δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση για την “Εθνική Στρατηγική”>> ένας πολύ καλός φίλος και διακεκριμένος ομογενής από τις ΗΠΑ, με δράση στα ομογενειακά κοινά, εξέφρασε την άποψη πως «το παιχνίδι με την Ομογένεια έχει χαθεί» για την Ελλάδα, με κύρια ευθύνη της τελευταίας που «έκανε πολλά απανωτά λάθη, απογοήτευσε την Ομογένεια η οποία πήρε πλέον αποστάσεις από το εθνικό κέντρο».
Η παρατήρησή του αυτή, ούτε νεοφανής είναι ούτε, δυστυχώς, εκτός πραγματικότητας βρίσκεται. Το καταμαρτυρούν αυτό τόσο το μειωμένο ενδιαφέρον των αποδήμων Ελλήνων ψηφοφόρων να συμμετάσχουν στην εκλογική διαδικασία όσο και δηλώσεις επωνύμων ομογενών οι οποίοι κατηγορούν το ελληνικό κράτος ότι δεν στηρίζει τα αιτήματά τους. Κορωνίδα η παρατήρηση του εκλεκτού μας φίλου πως «η σημερινή Ομογένεια δεν έχει σχέση με την ομογένεια που γνωρίζαμε τις δεκαετίες ’70 και ‘80», Σήμερα οι νέοι έχουν άλλα ενδιαφέροντα και, επομένως, πέφτει στο κενό η πρόσκληση να «σπεύσουν στην δημόσια διαβούλευση» για την «Εθνική Στρατηγική».
Από την εποχή που ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος προσπάθησε να «εξοστρακίσει» την ελληνική Γλώσσα από τη Θεία Λειτουργία (Κληροκολαίκή 1970) αντικαθιστώντας την με επιχωρίους γλώσσες, και που ευτυχώς ανατράπηκε δύο χρόνια αργότερα, είχε γίνει αντιληπτό ότι οι νέες γενιές ελληνοαμερικανοπαίδων θα είχαν μικρότερη έφεση στο μέλλον να μάθουν τη γλώσσα των γονέων –παππούδων τους. Σε συνδυασμό, μάλιστα, με τα λιγότερα σχολεία που συντωχρόνω θα διέθετε η Ομογένεια στις ΗΠΑ και σε άλλες χώρες, θα φθάναμε κάποτε στο σημείο «μηδέν». Δηλαδή, στο να χαθεί η ελληνικότητα της Ομογένειας.
Στο ερώτημα εάν βρισκόμαστε σήμερα στο «σημείο μηδέν» η απάντηση είναι πως ναι, μεν, το πλησιάζουμε, όμως, όχι. Ακόμη η ομογένεια αντέχει. Και η δεύτερη και η τρίτη και η τέταρτη γενιά, ασχέτως του εάν μιλούν ή όχι την ελληνική γλώσσα, στην ψυχή τους βαθιά παραμένει ριζωμένη η ελληνική κουλτούρα. Παρά τους μικτούς γάμους, παρά την σύγχρονη ηλεκτρονική Τεχνολογία, παρά τα δυνατά ερεθίσματα που έχουν οι νεαροί ομογενείς να προσεγγίσουν άλλες γλώσσες και άλλους πολιτισμικούς κόσμους, ακόμη χάρις και στο σύγχρονο οικονομικό-μεταναστευτικό ρεύμα –κυρίως προς την Ευρώπη- της τελευταίας πενταετίας, ο κίνδυνος αφελληνισμού της Ομογένειας παραμονεύει μεν, αλλά δεν βρίσκεται “ante portas’ (“προ των πυλών”).
Ωστόσο, προφανές είναι πως όσο πλησιάζει η ώρα «μηδέν», τόσο περισσότερο πρέπει να εντείνει η ελληνική Πολιτεία τις προσπάθειες -και τα κίνητρα- να προσελκύσουμε τους νεαρούς ομογενείς στα ελληνικά γράμματα και στο ελληνικό πνεύμα». Όταν «παραδώσουμε» τα όπλα, όταν πούμε “τελειώσαμε” τότε θα χαθεί ο Απόδημος Ελληνισμός. Κι αυτό δεν πρέπει να συμβεί. Είναι αυτή η τεράστια εθνική ευθύνη που έχουν (όλες) οι ελληνικές κυβερνήσεις οι οποίες πρέπει να εργασθούν μεθοδικά και αποφασιστικά -έστω και τόσο αργά- να ενισχύσουν τη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας παρέχοντας όλα τα απαραίτητα εργαλεία (σχολεία, δασκάλους, βιβλία). Να καταρτίσουν προγράμματα αθρόας υποδοχής και φιλοξενίας νεαρών ομογενών στην πατρίδα. Να προάγουμε τη φιλία τους με Έλληνες συνομηλίκους τους. Να διευκολύνουμε την απόκτηση κατοικιών από ομογενείς στην Ελλάδα. Να τους ενθαρρύνουμε με κίνητρα να επενδύσουν στην Ελλάδα.
Να δημιουργήσουμε, επιτέλους, ένα υπουργείο Απόδημου Ελληνισμού. Να Αναστήσουμε το Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού. Να Θεσπίσουμε βραβεία για την βράβευση επιφανών ομογενών. Να αναβαθμίσουμε Πρεσβείες και Προξενεία στο εξωτερικό παρέχοντας εξυπηρέτηση και χρήσιμες υπηρεσίες στους απόδημους.
Να προσελκύσουμε με τις κατάλληλες διευκολύνσεις τα παιδιά ομογενών για να σπουδάσουν στα Ελληνικά ΑΕΙ –ακόμη και σε ξενόγλωσσα προγράμματα-. Να καταστήσουμε την ψήφο χρήσιμο πολιτικό εργαλείο , αλλά και τον ελληνικό χορό ρυθμικό μέσο για την συνένωση του ελληνισμού, εντάσσοντας, έτσι, τους απόδημους από μακριά στην ελληνική κοινωνία.
Να δεχτεί το κράτος τα αιτήματα της Ομογένειας, όπως είναι η θέσπιση Ημέρας Απόδημου Ελληνισμού, η χορήγηση ασφαλιστικής κάλυψης και νοσοκομειακής περίθαλψης στους ομογενείς επισκέπτες, συνταξιούχους κλπ. που έρχονται για επίσκεψη ή οριστική διαμονή στην Ελλάδα. Θέματα για τα οποία το Hellenic Congress of America έχει προτείνει εγγράφως ήδη προ τριετίας μαζί με άλλα οκτώ μέτρα, και, μάλιστα, την «Ημέρα» έχει εγκρίνει η Διακομματική Επιτροπή, από το 2021 πλην, όμως, ακόμη μένει κλειδωμένη στα συρτάρια των συν-αρμόδιων υπουργείων!
Το ζητούμενο είναι –κατά την ταπεινή μας άποψη- να καθυστερήσουμε όσο γίνεται περισσότερο την άφιξη του αναπότρεπτου φυσιολογικά σημείου «μηδέν». Ακόμη και ΕΝΑΝ απόδημο νέο εάν μπορέσουμε να συγκρατήσουμε μελλοντικά στην ελληνική γλώσσα, ακόμη και έναν ομογενή αν μπορέσουμε να αποτρέψουμε από του να «πάρει αποστάσεις» κι αυτός από το εθνικό κέντρο, κέρδος μεγάλο θα είναι για τον Οικουμενικό Ελληνισμό.
Σε αυτό το πνεύμα και γι’ αυτόν τον σκοπό η Panhellenic Post θα συνεχίσει, όσο αντέχουν οι φυσικές της δυνάμεις, να δίνει ανιδιοτελώς «τον ωραίο αγώνα»!
Στο αναμεταξύ, εσείς <σπεύσατε στη δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση για την “Εθνική Στρατηγική”>!
Κύριε Μαλασπιν’α καλημέρα
Πόσα χρόνια εμπειρίας χρειάστηκαν για να γράψετε όσα αναφέρονται για τον Απόδημο Ελληνισμό
Οι τοποθετήσεις και οι προτάσεις είναι προς την σωστή κατεύθυνση καί ελπίζω να εισακουστούν από όσους έχουν την δυνατότητα χειρισμού των θεμάτων που αφορούν τού Απόδημους
Συγχαρητήρια