Η Μεταπολίτευση όπως την έζησε ο τότε εκδότης του “Εθνικού Κήρυκα” Μπάμπης Μαρκέτος

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ  ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Η εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο που (είχε ξεκινήσει στις 20 Ιουλίου 1974) εκτός των άλλων επέφερε την αυτοκατάρρευση του στρατιωτικού καθεστώτος  των Αθηνών,  βρήκε τον Μπάμπη Μαρκέτο στο Λονδίνο. Από εκεί τις τελευταίες δύο-τρεις ημέρες πριν την 24η, ο Μπ. Μαρκέτος, μπροστά στην  τραγωδία που ζούσε η Κύπρος, είχε συνεχείς τηλεφωνικές συνομιλίες με τον Κων. Καραμανλή στο Παρίσι, ενώ παράλληλα επισκέπτονταν τον πρώην βασιλιά Κωνσταντίνο στο ξενοδοχείο Κλάριτζες όπου διατηρούσε τότε το γραφείο του.

Ηταν οι μεταμεσημβρινές ώρες της 23ης Ιουλίου 1974, ημέρα Τρίτη. Μία μέρα νωρίτερα είχε προηγηθεί παρατεταμένη συνάντησή του με τον Κωνσταντίνο. Ούτε εκείνος, ούτε ο Καραμανλής ή κανείς άλλος από τους παράγοντες προέβλεπαν τις ραγδαίες εξελίξεις. Ούτε ο Κων. Καραμανλής είχε την οποιαδήποτε επαφή με την Ουάσιγκτον.

Και στους δύο ο Κεφαλήν εκδότης, μπροστά στην καταστροφή που είχε επιφέρει στην Κύπρο ο Αττίλας, ανέπτυξε επιχειρηματολογία ότι έπρεπε να κάμουν κάτι, ταξιδεύοντας με το ένα ή το άλλο πρόσχημα στην Αμερική, που περίπου απαθής παρακολουθούσε τα δρώμενα. Υποστήριζε ότι ο καθένας χωριστά όφειλαν να βρεθούν στα Ηνωμένα Έθνη και στην Ουάσιγκτον, στο φιλελληνικό περιβάλλον του Κογκρέσου ώστε να ασκήσουν την επιρροή τους, για την κατά το δυνατόν ευνοϊκή υπέρ της Ελλάδος δραστηριοποίηση του Στέητ Ντιπάρτμεντ.

Στους ενδοιασμούς που ανέκυπταν από το γεγονός ότι δεν υπήρχε επίσημη πρόσκληση από την Αμερική ο εκδότης παρέθεσε το επιχείρημα ότι αν ταξίδευαν ιδιωτικώς, από όσα το πρωτόκολλο προσδιόριζε, θα υπήρχε μία πρώτη επίσημη υποχρεωτική επαφή τουλάχιστον με το Στέητ Ντιπάρτμεντ.

Ο Κωνσταντίνος υιοθέτησε την ιδέα με την προϋπόθεση ότι θα την υπεστήριζε και ο στρατηγός Βιδάλης, που ζούσε τότε στην Αμερική και είχε αναπτύξει έντονη αντιστασιακή δράση.  Ο πρόεδρος Καραμανλής προβληματίστηκε σοβαρά και ζήτησε δύο μέρες καιρό για να απαντήσει. Στο μεταξύ είχε κανονισθεί νέο τηλεφωνικό ραντεβού του Μαρκέτου μαζί του για το βράδυ της ίδιας μέρας. Αυτό το τηλεφώνημα, όμως, δεν έγινε ποτέ. Δύο, μόλις, ώρες από εκείνη τη στιγμή, ο Καραμανλής έπαιρνε στο Παρίσι το μήνυμα του Αβέρωφ και ετοίμαζε τις βαλίτσες του για την επιστροφή Αθήνα…

Τι είχε συμβεί; Ο Ευάγγελος Αβέρωφ που συμμετείχε στην κρίσιμη σύσκεψη του τότε ΠτΔ Στρατηγού Φ. Γκιζίκη με τους πολιτικούς αρχηγούς για τον σχηματισμό πολιτικής Κυβέρνησης μετά την αυτοκατάρρευση της Χούντας, όταν έμεινε μόνος στο χώρο της συσκέψεως  με τον Στρατηγό Γκιζίκη (ο οποίος λίγο πριν είχε αναθέσει το σχηματισμό Κυβέρνησης στο Παν. Κανελλόπουλο)  έπεισε τον Γκιζίκη ότι μόνο ο Κων. Καραμανλής θα μπορούσε να κυβερνήσει κείνες τις δραματικές ώρες της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο και έλαβε το ΟΚ από τον στρατηγό να τηλεφωνήσει στον Καραμανλή, στο Παρίσι, και να του ζητήσει να επιστρέψει άμεσα στην Ελλάδα να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας.

Ο Καραμανλής, ειδοποιήθηκε στο Παρίσι από την εγκατεστημένη στην γαλλική πρωτεύουσα ανιψιά του Αβέρωφ, η οποία επισκέφθηκε την οικία του Κων. Καραμανλή καθώς δεν απαντούσε το τηλέφωνο του.  Έτσι επικοινώνησε τηλεφωνικά ο Καραμανλής με τον Αβέρωφ που του μετάφερε την πρόσκληση Γκιζίκη. Ο Κων. Καραμανλής  πείστηκε, επικοινώνησε με τον τότε Πρόεδρο της Γαλλίας ο οποίος του διέθεσε το προεδρικό  αεροσκάφος και ετοιμάστηκε να επιστρέψει στην Ελλάδα.  Λίγο πριν αποχωρήσει από το Παρίσι επιστρέφοντας στην Ελλάδα, τηλεφώνησε στον Κωνσταντίνο -που ανέμενε την απόφασή του Καραμανλή για το ταξίδι στην Ουάσιγκτον-  αφενός για να του γνωστοποιήσει την κάθοδό του στην Αθήνα και, αφετέρου, για να τον αποτρέψει από του να πράξει το ίδιο, όπως εκδήλωσε εκείνη την ώρα την πρόθεσή ο Κωνσταντίνος, για να λάβει από τον συνομιλητή του την διαβεβαίωση «Αφήστε να δω πως θα έχουν τα πράγματα και θα σας ειδοποιήσω να έλθετε και σεις στην Ελλάδα».

Σύμφωνα με την μαρτυρία του αξέχαστου εκδότη του Εθνικού Κήρυκα Μπάμπη Μαρκέτου, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής δεν τηλεφώνησε ποτέ ξανά στον Κωνσταντίνο…

Μόνο ο έμπιστος του Κωνσταντίνου,  Στρατηγός Ορέστης Βιδάλης, που από την αυτοεξορία του στο Οχάιο είχε συμφωνήσει με την πρόταση Μαρκέτου για κοινή κάθοδο στην Ουάσιγκτον των Κωνσταντίνου και Καραμανλή ώστε να πιεσθεί η χούντα να αποχωρήσει, τηλεγραφούσε στον Μπάμπη Μαρκέτο την ημέρα της αποστρατείας του τελευταίου (15 Μαρτίου 1977) από τον Εθνικό Κήρυκα: «…Όταν οι πολλοί ήταν χουντικοί ή αδιάφοροι ή πολιτικά ιδιοτελείς εσύ επέμενες στην ένωση των προσπαθειών κατά της δικτατορίας και μετά στον αγώνα για την Κύπρο.

Πρέπει να αποχωρείς με τη συνείδηση ήσυχη ότι έκαμες πλήρως το χρέος σου.

Με αγάπη

Ορέστης Βιδάλης»