ΣΑΤΙΡΙΖΟΝΤΑΣ: Εκλογές, κάλπες και δοσίματα!

Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας

1.

Αχός βαρύς ακούγεται, πολύ το σύρε κι έλα

Σήμερα εδώ, αύριο εκεί, μην είναι πασαρέλα;

Οι αρχηγοί σηκώθηκαν απ΄τη βαριά καρέκλα,

πήρανε στράτες και βουνά ως την Αγία Θέκλα!

2.

Οι εκλογές πλησίασαν τα ψέματα τελειώσαν

Για έδρα στην Ευρωβουλή, όλα μας τα δώσαν.

Τι «Μετρό» καλύτερο και πλέον φροντισμένο,

Τι μέλλον λαμπρό μας πρόσφεραν χρυσοπλουμισμένο.

3.

Τι εργασία λιγότερη με χρήματα να ρέουν,

τι σπίτια, αυτοκίνητα, σκάφη που επιπλέουν!

τι ποταμούς ποτιστικούς και όχι σκυλοπνίχτες,

τι  κορμιά λαχταριστά για συντροφιά τις νύχτες!

4.

Ψηφίστε μας να σώσουμε και σας και τα παιδιά σας

ζητά η αντιπολίτευση από την αφεντιά σας.

Και η κυβέρνηση που μέχρι χθες σφύριζε στον αέρα,

σταυροκοπιέται και βρυχά να διώξει τη φοβέρα.

5.

Σύριζα, Πασόκ μα και το Κου Κου Έ αντάμα

σε αγαστή εσμίξανε ομάδα,  ω τι  θάμα!

Την κυβέρνηση ομαδικά  στριμώχνουν στην γωνία

δώρα προσφέροντας αφειδώς δίχως τσιγκουνία.

6.

Πάρτε κόσμε, πάρτε έργα, υποσχέσεις για παράδες,

Για Υγεία, για Σχολειά, πάρτε και για μποναμάδες,

Για τας ευρώπας μήτε λέξη ούτε λένε μια κουβέντα

Θαρρείς κι η τσίχλα που μασάνε άρωμα έχει μέντα.

7.

Δώσε από δώ δώσε απ΄ εκει γίναμε σκορποχώρι

Την μπάκα ξετινάξαμε, που θα βρεθούνε οι πόροι;

Κανονικά ο καθείς που τάζει λαγούς με πετραχήλια

Πρέπει να λέει κι από πού θα βρει τα μπικικίνια!

8.

Θέατρο θαρρώ θα γίνουμε στους ευρωπαίους

Καθώς θα μας περνούνε για μοιραίους

Γιατί οι ψήφοι θε να βγάλουν Ευρωβουλευτάδες

και όχι εντοπίους στην Βουλή μας Βουλευτάδες!

9.

Κι αν μεγαλεία θέλουνε και ίσως κυβερνήτες

να γενούνε αυθωρί ανώνυμοι πολίτες,

σε πολέμους και σε τζάκια άνθρακες θερίζουν,

αγάντα ως τις εθνικές εκεί γι αυτά ορίζουν.

10.

Σε λάθος εκλογές μαθές τη ψήφο μας ζητάνε

γι αυτό αλόγιστα τα χρήματα σκορπάνε.

Ω!  μην σκοτίζεστε πολύ, καλοί μου αφεντάδες

Μην η όρεξη κοπεί και μπήτε σε μπελάδες.

11.

Άλλωστε οι κάλπες μόλις θε να κλείσουν

Κι οι ψηφοφόροι στα σπίτια τους  γυρίσουν,

όλα τα πλούσια δοσίματα θα είναι ξεχασμένα,

ως μηδέποτε κι από κανέναν ειπωμένα!

12.

Και στη θύμηση του κόσμου μόνο θε να μένει

του Κολοκοτρώνη χρόνια τώρα καλά κρυμμένη

η άτακα, σε κάθε τι στραβό παρουσιάζεται:

«Η χώρα μας δε χάνεται μα ούτε και που σιάζεται»!