Ο Νίκος Αγγελίδης, γέννημα και θρέμμα της ομογένειας της Νέας Υόρκης υποψήφιος Ευρωβουλευτής με το ΚΚΕ

Ο ομογενής υποψήφιος ευρωβουλευτής Νίκος Αγγελίδης. Φωτογραφία: Ευγενική παραχώρηση Νίκου Αγγελίδη στις “anamniseis”.

Νέα Υόρκη.- Ο Ρεπόρτερ της Ομογένειας, όπως είθισται να αποκαλούμε τον δημοσιογράφο και φίλο Νίκο Αγγελίδη αποφάσισε για τρίτη διαδοχική φορά να πολιτευτεί και να διεκδικήσει αυτή την φορά την εκλογή του στην Ευρωβουλή με το ψηφοδέλτιο του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας.

Ο Νίκος Αγγελίδης όπως αναφέρει και ο ίδιος, είναι γέννημα και θρέμμα της ομογένειας της Νέας Υόρκης. Γιος του αείμνηστου δημοσιογράφου Γιώργου Αγγελίδη και της κτηματομεσίτριας Ρούλας Αγγελίδη. Σε ηλικία 14 ετών επέλεξε να ακολουθήσει τα χνάρια του πατέρα του και ξεκίνησε την επαγγελματική του σταδιοδρομία ως αθλητικός συντάκτης του «Εθνικού Κήρυκα» και εν συνεχεία στο ομογενειακό τμήμα της πάλαι ποτέ ημερήσιας εφημερίδας «Πρωινή».

Η ενασχόλησή του με το εθνικό κανάλι του αείμνηστου Δημήτρη Καστανά έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην απόφασή του να επιστρέψει στην Ελλάδα την οποία λάτρευε – όχι ως τουρίστας, αλλά ως δημοσιογράφος και δη της δημόσιας τηλεόρασης, της «ΕΡΤ».

Οι δεσμοί του με τη Νέα Υόρκη παραμένουν ισχυροί, διότι εδώ εργάζεται και διαπρέπει ο γιος του Γιώργος Αγγελίδης. Προ πέντε ετών επέστρεψε στη Νέα Υόρκη για την παρουσίαση του βιβλίου του «Όλες οι ΑΕΚ του κόσμου».

Ο σεβασμός και η εκτίμηση για την ομογένεια της Νέας Υόρκης και κατ’ επέκταση της Αμερικής του έδωσαν το έναυσμα να επικοινωνήσει με τις «Αναμνήσεις» προκειμένου να ξεδιπλώσει τα οράματά του για τις Ευρωεκλογές και το πιο σημαντικό να μοιραστεί με το αναγνωστικό μας κοινό τις ανησυχίες και τις αγωνίες του για τα τεκταινόμενα στην γενέτειρα, καθώς επίσης και για την εμπλοκή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στους πολέμους στην Ουκρανία και στην Λωρίδα της Γάζας.

Ιδιαίτερη σημασία αποκτούν οι απαντήσεις του Νίκου Αγγελίδη στις ερωτήσεις σχετικά με την ελευθερία τύπου, το κράτος δικαίου, την δικαιοσύνη, τα εργατικά δικαιώματα και γενικότερα για την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Οι σχέσεις της Ελλάδας με την Ευρωπαϊκή Ένωση πέρασαν από χίλια δύο κύματα. Την δεκαετία 2009-2019 η Ελλάδα γνώρισε το πιο σκληρό πρόσωπο της Ευρώπης και χωρίς την παραμικρή υπερβολή μπορούμε να πούμε ότι κατέστη ο αποδιοπομπαίος τράγος και το πειραματόζωό της.

Στο ερώτημα:  Ζήσατε και εργαστήκατε για είκοσι χρόνια στη Νέα Υόρκη. Επιστρέψατε πριν από δυο δεκαετίες και εργάζεστε στην Ελλάδα. Μετανιώσατε ποτέ γι’ αυτό; Η απάντηση του Νίκου Αγγελίδη έχει ως εξής:

Απάντηση: Η ζωή μας φέρνει πολλές αλλαγές, όμορφες και δύσκολες εξελίξεις… Τα πράγματα τα τελευταία χρόνια, είναι αλήθεια πως είναι εξαιρετικά δύσκολα στην Ελλάδα. Μαθαίνω, όμως, πως και εκεί στην Αμερική δεν είναι ρόδινα. Ακρίβεια σε όλα τα επίπεδα. Κόστος ζωής σε δυσθεώρητα ύψη, ενοίκια απλησίαστα, διατροφή πανάκριβη, ασφάλειες υγείας και ζωής αξιοπρεπείς μόνο για αυτούς που έχουν. Είναι ο καπιταλισμός που τρίζει τα δόντια του. Με το πιο σκληρό πρόσωπο για την εργατική τάξη…

Η Αμερική του σήμερα με την Αμερική του τότε που ζούσα εγώ εκεί, μέχρι το 2000 δηλαδή, όπως παρακολουθώ και μαθαίνω και από τον μεγάλο μου γιο που ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη, δεν έχουν καμία σχέση.

Εύχομαι πάντα το καλύτερο για τους φίλους και τα αγαπημένα πρόσωπα που άφησα πίσω… Δεν τους έχω ξεχάσει, ούτε έχω ξεχάσει τα όσα περάσαμε μαζί εκεί. Αυτό είναι το κομμάτι που μου λείπει.

Όχι, δεν το έχω μετανιώσει που έπαψα να ζω μετανάστης. Να ξέρετε πως όσα χρόνια και να περάσουν… εμείς πάντα θα λογιζόμαστε μετανάστες. Αν μου δινόταν η ευκαιρία, ξανά, γνωρίζοντας και την εξέλιξη, πάλι την ίδια απόφαση θα έπαιρνα… Μου λείπουν όμως πολύ οι φίλοι μου εκεί… Πολύ…

Oλόκληρη η συνέντευξη στις”anamniseis.net”.