ΤΣΙΜΠΗΜΑΤΑ: Περί “ξύλινου λόγου”…

Δεύτερη μέρα του Πάσχα, του Αγίου Γεωργίου και να ξεκινάς με μελισσο-γρίνια, ε, αυτό πάει πολύ!

Αλλά και η αμετροέπεια, ο ισοπεδωτικός πολιτικός λόγος κι αυτό πολύ πάει!..

Οι μελισσούλες μου μου έφεραν πρωί-πρωί την δήλωση του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανου Κασσελάκη. Είπε, σε ανάρτησή του τσουγκρίζοντας το αυγό του  με ναύτες και αξιωματικούς στο Ναυτικό Σταθμό Κέρκυρας:

«δεν έχω ανάγκη τίποτα ξύλινο, ούτε ο λόγος μου είναι ξύλινος σαν όλους τους πολιτικούς στην Αθήνα, ούτε ξύλινη είναι η καρδιά μου σαν όλους αυτούς που συγκαλύπτουν τα εγκλήματα».

Μεταξύ του “ξύλινου” λόγου και του “ορθού” λόγου η απόσταση είναι χαώδης. Όταν υποτίθεται, όμως,  ότι  “υπηρετείς τον δεύτερο  λόγο” προσέχεις και δεν πέφτεις στην παγίδα του “πρώτου”!  Γιατί μία μορφή του “ξύλινου λόγου” είναι και η αμετροέπεια, η υπερβολή και ο “ισοπεδωτικός λόγος”!

Κασσελάκης:  «Η σχέση πολιτών και πολιτικής στην Ελλάδα έχει διαρραγεί. Δεν υπάρχει καθόλου εμπιστοσύνη μεταξύ των πολιτών και των εκπροσώπων τους. Αισθάνομαι βαριά την ευθύνη να μπορέσουμε να συνεχίσουμε αυτή την αδιαμεσολάβητη επαφή και να πείσουμε τον κόσμο ότι κάτι μπορεί να αλλάξει. Και όταν είναι να ‘σπάσουμε’ αυγά θέλω όλους εσάς που με βλέπετε να είστε μαζί μου. Διότι ο μόνος τρόπος να το πετύχουμε είναι ως ένα μεγάλο κοινωνικό μέτωπο. Ως ένα κίνημα το οποίο δεν θα ανέχεται άλλο την κοροϊδία. Χρόνια πολλά».

Η άτακτη μελισσούλα μου, ψιθύρισε: <<Και όταν “τσουγκρίζεις” πασχαλινά αυγά, κανείς μία ανθρώπινη ευχή, δεν κάνεις ένα κακόγουστο πολιτικό κήρυγμα>>!!!