Παγκόσμια Ημέρα για την Ελληνική Γλώσσα

Η κ. Μαρία Φιλιώ Τριδήμα, Συντονίστρια του Θεματικού Δικτύου για την Ελληνική Διασπορά του Ινστιτούτου Εναλλακτικών Πολιτικών «ΕΝΑ», συμμετείχε με εισήγηση στις εργασίες του 2ου διαδικτυακού συνεδρίου ελληνομάθειας που διοργανώθηκε από το Ινστιτούτο Ελληνικής Γλώσσας του Κέντρου Έρευνας και Καινοτομίας «ΤΗΜΕΝΟΣ» του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, το Γραφείο Εκπαίδευσης του Γενικού Προξενείου της Ελλάδας στο Γιοχάνεσμπουργκ και του Προγράμματος Νεοελληνικών Σπουδών της Σχολής Ανθρωπιστικών Σπουδών του Macquarie University Sydney της Αυστραλίας με θέμα: «Σύγχρονες πρακτικές στη διδασκαλία της ελληνικής ως δεύτερης/ξένης γλώσσας».

Το διαδικτυακό συνέδριο πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας για την Ελληνική Γλώσσα (9η Φεβρουαρίου) μεταξύ 26, 27 & 28 Ιανουαρίου υπό την αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού και της Γενικής Γραμματείας Απόδημου Ελληνισμού και Δημόσιας Διπλωματίας του Υπουργείου Εξωτερικών, δίνοντας τη δυνατότητα σε 130 ακαδημαϊκούς, διδακτορικούς, μεταδιδακτορικούς, εκπαιδευτικούς και εκπροσώπους ομογενειακών οργανώσεων από την Αλβανία, την Αίγυπτο, την Αυστραλία, το Βέλγιο, τη Γαλλία, την Γερμανία, την Ουκρανία, τον Καναδά, την Νότια Αφρική και τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και την Κύπρο για να παρουσιάσουν το ερευνητικό έργο τους και τις προτάσεις τους για την ελληνομάθεια.

Η εισήγηση της κ. Μαρίας Φιλιώς Τριδήμα παρουσίαζε τα αποτελέσματα έρευνας και συλλογής στοιχείων για την πολιτική της αδελφοποίησης σχολείων της Ελλάδας και της αλλοδαπής, όπως προβλέπεται από το Νόμο 3852/2010. Η αρχική έρευνα και η συλλογή στοιχείων είχε πραγματοποιηθεί στα πλαίσια μεταπτυχιακής εργασίας κατά τα έτη 2019-2021 και αφορούσε στα σχολεία της Περιφέρειας Αττικής και Κεντρικής Μακεδονίας. Σήμερα, η συλλογή στοιχείων συνεχίζεται στο πλαίσιο των εργασιών του Θεματικού Δικτύου για την Ελληνική Διασπορά του Ινστιτούτου Εναλλακτικών Πολιτικών «ΕΝΑ», καθώς οι αδελφοποιήσεις των σχολείων της Ελλάδας και της Διασποράς δύναται να αποτελέσουν ένα χρήσιμο μέσο για την ενίσχυση της ελληνομάθειας και της διαπολιτισμικότητας.

Στην Αυστραλία, οι αδελφοποιήσεις των σχολείων της χώρας ή των σχολικών οργανισμών με σχολεία του εξωτερικού – κυρίως της Ασίας – αποτελούν εργαλείο άσκησης εξωτερικής πολιτικής και πολιτιστικής διπλωματίας. Ως συνέπεια, προωθούνται ενεργά, με σχέδιο δράσης, και υπό την έγκριση του Υπουργείου Εξωτερικών. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι οργανωμένες σχέσεις σχολείων αποτελούν σημαντικό εργαλείο ‘εξευρωπαϊσμού’, ευρωπαϊκής ενοποίησης και εμβάθυνσης των σχέσεων των κρατών- μελών.

Στην Ελλάδα όμως, το ενδιαφέρον για την ανάπτυξη οργανωμένων σχέσεων ανάμεσα στα σχολεία της χώρας και της αλλοδαπής, και πιο συγκεκριμένα τα σχολεία της Διασποράς, και την αξιοποίηση του Νόμου Ν. 3852/2010, είναι σχετικά περιορισμένο. Στις περιπτώσεις όπου κάποια σχολεία της χώρας εκδηλώσουν ενδιαφέρον για συνεργασία με σχολεία της αλλοδαπής, τότε προσανατολίζονται σταθερά σε σχολεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και όχι στα σχολεία της Αμερικής, της Αυστραλίας και του Καναδά. Το γεγονός οφείλεται στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας, και κατ΄επέκταση στην πρωτοβουλία ERASMUS Plus και e-twinning, η οποία προβλέπει την έγκριση δαπανών για ταξίδια και παρέχουν κίνητρα.

Στην πραγματικότητα, αν και υπάρχουν εξαιρετικά πετυχημένες αδελφοποιήσεις ανάμεσα στα σχολεία της Ελλάδας και της Διασποράς και εμπεριστατωμένες έρευνες που καταδεικνύουν τη θετική επίδραση των αδελφοποιήσεων και τη δυνατότητα να αποτελούν δίαυλο πολιτιστικής διπλωματίας, η χώρα μας δε διαθέτει, ούτε έχει διαβουλευτεί κάποιο Στρατηγικό Σχέδιο για την ενίσχυση των αδελφοποιήσεων της χώρας με τα σχολεία της Διασποράς. Οι λόγοι είναι πολλοί, και οφείλονται στις παθογένειες του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος και στις στρεβλωτικές νοοτροπίες που υπάρχουν για τις σχέσεις με τα σχολεία της Διασποράς. Παραδοσιακές αντιλήψεις εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν τα σχολεία της Διασποράς ως «τέκνα της ίδιας μητρός» με τα σχολεία της Ελλάδας, εμποδίζοντας τη διαβούλευση κάποιου σχεδίου δράσης για οργανωμένες σχέσεις ανάμεσα στα σχολεία της Ελλάδας και της Διασποράς και θεωρώντας ότι δεν είναι απαραίτητη.

Στην πραγματικότητα, αν και η Διασπορά δεν μπορεί να ζήσει χωρίς τη σχέση με τη χώρα καταγωγής, εντούτοις η Διασπορά αναπτύσσει τη δική της πορεία στο χρόνο και χώρο. Σε αυτή τη βάση είναι σημαντικό να συζητηθούν πρωτοβουλίες αδελφοποίησης των σχολείων της Ελλάδας με τα σχολεία της Διασποράς (δίγλωσσα, ημερήσια) με τρόπο που ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες των σχολείων της Ελλάδας και της Διασποράς, και τα ελληνικά σχολεία ανά τον κόσμο να αισθάνονται ότι αποτελούν σημαντικό μέρος της προσπάθειας. Η προσπάθεια προϋποθέτει τη συλλογή στοιχείων για το προφίλ των σχολείων της Ελλάδας που επιθυμούν να αδελφοποιηθούν με σχολεία της Διασποράς π.χ. πρωτοβάθμια/Δευτεροβάθμια, περιφέρεια, ενδιαφέροντα και τις ανάγκες των μαθητών/τριών της Ελλάδας και της Διασποράς, ώστε να δοθούν κίνητρα και να σχεδιαστούν οι κατάλληλες παρεμβάσεις. Προς αυτή την κατεύθυνση, το Θεματικό Δίκτυο για την Ελληνική Διασπορά του Ινστιτούτου Εναλλακτικών Πολιτικών «ΕΝΑ» συλλέγει και επεξεργάζεται συστηματικά στοιχεία.

Η πλήρης παρουσίαση είναι διαθέσιμη στο:

«Σύγχρονες πρακτικές στη διδασκαλία της ελληνικής ως Γ2/ΞΓ» [27/01/2024, ΑΙΘ. 2, 10.15-20.45] – YouTube

Το πλήρες κείμενο της εισήγησης θα δημοσιευτεί στα πρακτικά του συνεδρίου.

Την ίδια στιγμή, το πλήρες κείμενο της εισήγησης θα αναδημοσιευτεί από την ιστοσελίδα του Ινστιτούτου Εναλλακτικών Πολιτικών «ΕΝΑ».

Πηγή:neoskosmos.com