ΣΑΤΙΡΙΖΟΝΤΑΣ: Ο ανίκητος εχθρός είναι η ψευδαίσθηση της γνώσης!

Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας

Η κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ, πρώην κόμμα κυβερνητικό και νυν μπάχαλο,  και αύριο σκορποχώρι, αποχωρήσαντος του αρχηγού –που λάκισε μη αντέχοντας απανωτές ήττες- έβαλε πλώρη για διάλυση εν μέσω αλληλοσπαραγμού και αλληλομαχαιρωμάτων . Κάτω από τη ζώνη, πάνω από τον αφαλό, αριστερά και δεξιά της Κουμουνδούρου! Πως το είχε πει ο Γεώργιος Παπανδρέου; Α, ναι: Γίναμε η χλεύη των ηττημένων… Ακόμη χειρότερο: Γίνανε το αποκούμπι των νικητών!.

Αλήθεια, σκέπτεστε τι θα γινότανε ο “μεγάλος” με τόσες αλλεπάλληλες περιβαντολογικές και άλλες γκαντεμιές που του έπεσαν κατακέφαλα, μέσα σε λίγους μόλις μήνες, αν είχε να αντιμετωπίσει και μία δυνατή και αξιόπιστη αντιπολίτευση;

Ας όψεται, όμως, αυτή η επιδημία που από την ίδρυσή του σούρνει μαζί του το κόμμα των αριστερόστροφων δεξιών ή των δεξιόστροφων αριστερών, αν προτιμάτε!

Μια επιδημία που με την αμερικανόφερτη «δωρεάν βοήθεια» τείνει να μετεξελιχθεί σε Πανδημία που ήδη εξαπλώνεται από το υπογάστριο της Αθήνας, στην βουνοκορφή της Εκάλης και των περιχώρων!   Έπληξε και την Ευρω-Κουμουνδούρου και όπου νάναι θα χτυπήσει  κόκκινο  στον Περισσό ως περισσεύον!

Και άνοιξαν οι πόρτες και όπου φύγει φύγει! Πρώτα λάκισαν οι τρεις σωματοφύλακες. Έπειτα ο σιωπών εν συστολή. Και μετά, οσονούπω,  η κοπελιά η λυγερή,  τριγυρισμένη από τους έξι συν έξι και κατόπιν οι κρατούντες την ομπρέλα! Σκέτη τρέλα!

Δεν περισσεύει κανείς, κραυγάζει εις μάτην ο αμερικανόφερτος σωτήρας των αμερικανόπληκτων έως αποπληξίας «αριστερών»!  Οποίος εκπεσμός! Από την Κίνα έψαχναν συντρόφους, από το Αμέρικα τους προέκυψαν! Και έσκυψαν! Ακατάλληλη η συνέχεια…

Έλα, όμως, που στερνή μου γνώση να σ΄ είχα πρώτα! Αμ δε, αυτοί πρώτα τον ψήφισαν, μετά τον έκαναν πρόεδρο και τώρα μάχονται να τον …ξηλώσουν! Πουθενά δεν τους βρίσκεις αυτούς τους ανθρώπους!

Και μια για τη γνώση ο λόγος, έχει κι αυτή τον εχθρό της. Όχι, δεν είναι η άγνοια η οποία, άλλωστε,  χαρακτηρίζει ως «προσόν» τον  νέο αρχηγό.  Ο ανίκητος εχθρός είναι η ψευδαίσθηση της γνώσης, όπως είπε ο Stephen Hawking! Και από ψευδαίσθηση άλλο τίποτα…

Σαν σε όνειρο είδε φως και μπήκε. Σαν οπτασία πέρασαν από μπροστά του όλοι οι προκάτοχοι του τίτλου και του θώκου. Αναμετρήθηκε με το ανάστημά τους και βγήκε λειψός,  με ψευδαίσθηση γίγαντα!

Και επειδή ακόμη και στον παράδεισο η μοναξιά  δεν αντέχεται, σκιαγράφησε πίσω του μια ατέλειωτη ουρά ομογενών δήθεν να τον ακολουθούν  αυτόν τον σωσία, τον μικρό τον μέγα!

Α, ναι, παρ ολίγον να ξαστοχήσω, και έπεται συνέχεια…