ΓΝΩΜΗ: Και αυτό, στην δική μας -υποκειμενική έστω- κρίση, λίγο δεν το λες…

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Προβληματιστήκαμε πολύ πριν γράψουμε το σημερινό μας άρθρο, τις πρώτες γραμμές του οποίου ήδη διαβάζετε. Και –ακόμη περισσότερο- σκεφτήκαμε πολύ πριν να το δημοσιεύσουμε.

Αφορά τους Σταθμούς του ΜΕΤΡΟ και την έμπρακτη “υποχρέωση” να επικυρώνεις το εισιτήριό σου και κατά την είσοδο και κατά την έξοδο ώστε να ανοίξουν οι θυρίδες και να μπορέσεις να εισέλθεις ή να βγεις από αυτούς. Και όσο δικαιολογημένο είναι το πρώτο, τόσο αδικαιολόγητο είναι, κατά την άποψή μας, το δεύτερο:

«…Αμ, εκείνο το απίστευτο, να χρειάζεται να επικυρώσεις την κάρτα ή το εισιτήριό σου ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΤΡΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΗΣΑΠ;  Σε ποια πρωτεύουσα το έχουν δει να συμβαίνει αυτό; (Νέα Υόρκη, Παρίσι, Ρώμη, Λονδίνο, επικυρώνεις ΜΟΝΟ κατά την είσοδο για να ανοίξουν οι πύλες)!   Γιατί δεν κάνουν το σωστό; ΝΑ ΒΑΛΟΥΝ ΦΩΤΟΚΥΤΑΡΟ ΣΤΙΣ «ΠΥΛΕΣ» ΕΞΟΔΟΥ Ν΄ ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΑΥΤΟΜΑΤΑ ΜΟΛΙΣ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙΣ για την έξοδο; ΄Η να τις αφήσουν ελεύθερες και όχι να σ΄ εγκλωβίζουν ΜΕΣΑ στην πλατφόρμα. Έχει αναρωτηθεί κάποιος  αρμόδιος  σε περίπτωση εκτάκτου κινδύνου τι πρόκειται να συμβεί;»

Αυτά γράφαμε, στις 20 Σεπτεμβρίου 2019, με τον τίτλο  “ουρές και εγκλωβισμός” στο Panhellenic Post.

Και επανήλθαμε  λίγους μήνες αργότερα (Οκτώβρης 2020) με δεύτερο άρθρο μας όπου ξεκάθαρα λέγαμε ότι «…αν κάποιος φωνάξει «φωτιά» οι επιβάτες που βρίσκονται στις αποβάθρες θα συνθλιβούν στις μπάρες εξόδου που δεν ανοίγουν αν δεν είναι έγκυρο ή δεν τοποθετήσεις στο φωτοκύτταρο το εισιτήριό σου!»

Και ω! του Θαύματος. Στις 10 Οκτωβρίου του 2022 εγκαινιάστηκε ο Σταθμός του ΜΕΤΡΟ “Αεροδρόμιο Δημοτικό Θέατρο». Εμείς επισκεφθήκαμε τον Σταθμό «Δημοτικό Θέατρο».

Νιώσαμε απέραντη αγαλλίαση σαν είδαμε ότι η έξοδος από τον Σταθμό ήταν ανεμπόδιστη! Οι «μετρητές» υπήρχαν βέβαια, για να επικυρώνεις-ακυρώνεις το εισιτήριό σου, αλλά όχι και οι μπάρες ή τα γυάλινα πορτάκια που σου έφραζαν την έξοδο εάν δεν τα άνοιγες με το εισιτήριό σου!!! (Φωτογραφία επάνω).

Το ίδιο έγινε και στον Σταθμό του Πειραιά ίσως και στους άλλους νέους Σταθμούς της Γραμμής Αεροδρόμιο- Δημοτικό Θέατρο, που δεν έχουμε επισκεφθεί.

Εξάλλου το πρώτο τμήμα της Γραμμής 4 του Μετρό «Βεΐκου-Γουδί που, όπως ανακοινώθηκε χθες, έχει ήδη σχεδιαστεί με σκοπό την εξυπηρέτηση πολλών πυκνοκατοικημένων περιοχών του Λεκανοπεδίου, του κέντρου της Αθήνας με την κατασκευή τεσσάρων νέων σταθμών,  μαθαίνουμε ότι και σ΄ αυτούς πρόκειται να ισχύσει η νέα αντίληψη της ανεμπόδιστης εξόδου από τους σταθμούς του ΜΕΤΡΟ.

Το σύστημα θα πρέπει να επεκταθεί και σε όλους τους εν λειτουργία σήμερα σταθμούς ΜΕΤΡΟ και ΗΣΑΠ. Δεν λέμε να είναι ανεξέλεγκτη η έξοδος. Ανεμπόδιστη να είναι. Να μην εγκλωβίζονται οι επιβάτες. Ο έλεγχος μπορεί να γίνεται -όπως και  γίνεται- από τους ελεγκτές στις εξόδους.  Περιοδικά σήμερα, περισσότερο συστηματικά στο μέλλον.  Επικυρώνεις για να ανοίξουν οι μπάρες και να μπεις στις αποβάθρες. ¨Χτυπάς” το εισιτήριό σου στην έξοδο, για να κάνεις κι άλλες διαδρομές με άλλα ΜΜΜ, και βγαίνεις. Σε περίπτωση άμεσης ανάγκης είναι όλοι ελεύθεροι να βγουν γρήγορα και με ασφάλεια.  Όπως συμβαίνει στα περισσότερα ΜΕΤΡΟ διεθνώς.

Να το διευκρινίσουμε: Σε καμία περίπτωση θέλουμε να ισχυρισθούμε ότι η νέα αντίληψη των αρμοδίων για την ελεύθερη έξοδο από τους Σταθμούς του ΜΕΤΡΟ οφείλεται στα άρθρα που γράψαμε στην Panhellenic Post.

Γιατί, άλλωστε, να μην οφείλεται στους 15 νεκρούς από ποδοπάτημα στο Μετρό του Μουμπάι (29 Σεπτεμβρίου 2017) ή από τους τραυματίες της έκρηξης στο σταθμό ΜΕΤΡΟ της Σουηδίας  (7 Ιανουαρίου 2018 ) ή στις συνέπειες της έκρηξης στο σταθμό ΜΕΤΡΟ της Μόσχας (στις 8 Αυγούστου 2000  με 12 νεκρούς και 150 τραυματίες).  Ή γιατί, τέλος, να μην είναι απλώς μία απόφαση των υπευθύνων που υπαγορεύθηκε από τα κρατούντα στους ευρωπαϊκούς και άλλους σταθμούς των ΜΕΤΡΟ.

Αυτός ήταν άλλωστε και ο λόγος του προαναφερθέντος προβληματισμού μας πριν δημοσιεύσουμε τούτο το άρθρο. Να μην νομίσει κανείς ότι επιχειρούμε να δρέψουμε δάφνες που ίσως και δεν μας ανήκουν.

Σε κάθε περίπτωση, όμως, εκείνο που είναι ευδιάκριτο και που δικαιούμαστε, πιστεύουμε να το υποστηρίξουμε, είναι ότι και η συγκεκριμένη αρθρογραφία στηρίζονταν σε ορθούς και εύστοχους συλλογισμούς.  Και αυτό, στην δική μας -υποκειμενική, έστω-  κρίση,  λίγο δεν το λες…