Σατιρίζοντας: Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει!

ΡΗΡ: Είναι φορές που θέλεις να γυρίζεις πίσω, κι από κει να πάρεις φόρα να δημιουργήσεις νέα πράγματα. Που είναι ίδια με παλιά. «Ουδέν καινόν υπό τον Ήλιον»!

Έτσι, ξεφυλλίζοντας τα χαρτιά μας «σκοντάψαμε» πάνω σε ένα σχεδίασμα σατιρικού ποιήματος που είχαμε γράψει (και δημοσιεύσει) το  2011. Δεκατρία χρόνια πριν, και μοιάζει σαν να γράφτηκε σήμερα! Ή  εμείς, τουλάχιστον, δεν θα αλλάζαμε ούτε μία του λέξη  σήμερα!.. Αφορούσε τις εκλογές του Μαϊου 2012..

Ωστόσο, σήμερα θα προσθέταμε δυό τετράστιχα ακόμη,  για τη συμμετοχή των Αποδήμων Ελλήνων Ψηφοφόρων στις εκλογές.

Το αναδημοσιεύουμε:

ΣΑΤΙΡΙΖΟΝΤΑΣ

Η Ελλάδα Ποτέ δεν Πεθαίνει!

Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας

1.

Να ναι μέρα Μαγιού στις ακτές,

Έτσι νάναι.

Με τις κάλπες παντού ανοικτές,

Να ζητάνε.

2.

Να ψηφίζουν ξανά ενοχές

και απάτες!

Ολογύρω αρπαχτικές σαν σκιές,

ξένες πλάτες.

3.

Των μνημονίων οι μνήμες βαριές

Στον αέρα,

Κι οι φωνές μακρινές και βραχνές

Από πέρα…

4.

Τα πνεύματα μένουν νεκρά,

αδρανούνε.

Τα χείλη σφαλιστά και πικρά,

δε μιλούνε.

5.

Κ΄ η ψήφος ναν δαγκωτή,

με μανία!

Κ΄ από όλους κανείς να μην βγεί

με τη μία.

6.

Κ η χώρα καράβι στα βαθιά

να βουλιάζει,

δίχως ελπίδα καμιά,

να μου μοιάζει.

7.

Τα δάση μικρά και ξερά

να σκορπάνε!

Σ΄άγριες θύελλες σαν νερά

να κυλάνε…

8.

Κι ο κόσμος βουβός σκυνθρωπός,

να λουφάζει.

Μόνος του νάναι σκοπός

να κοιτάζει.

9.

Σε πελάγη ρηχά και μαβιά

να βουτάνε,

Σε βουνά, σε πλαγιές, χαλασιές,

Να πατάνε.

10.

Σαν ερινύες φριχτές,

Οι ψυχές τους,

Άμμος και πέτρες καυτές

Οι ντροπές τους.

11.

Στου ορίζοντα το βάθος μικρή

να πληθαίνει,

Μια Ελλάδα που μοιάζει νεκρή,

μα ποτέ δεν πεθαίνει!

Και τα δύο νέα τετράστιχα για τη συμμετοχή των Αποδήμων στις εκλογές (θα τα τοποθετούσαμε μεταξύ 9 και 10)

Κ’  οι απόδημοι ενεοί

να δακρύζουν,

πως ούτε καν οι μισοί

δεν ψηφίζουν!

Με διαδικασίες απλές

τους αποβάλανε,

σαν ξένους μαθές

τους προσβάλανε.