Μήνυμα Μητσοτάκη στον Τσίπρα: «Θέλουμε να συγκριθούμε – Δεν θα υπάρξει δεύτερη φορά στη συμφορά»

Το διακύβευμα των εκλογών της 21ης Μαΐου έθεσε για μία ακόμη φορά ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, σε ομιλία του από την πόλη των Ιωαννίνων. Ο κ. Μητσοτάκης ζήτησε από τους ψηφοφόρους να συγκρίνουν τη δική του διακυβέρνηση με εκείνη του Αλέξη Τσίπρα, λέγοντας χαεακτηριστικά ότι «δεν θα υπάρξει δεύτερη φορά στη συμφορά. Θα πρέπει να αναμετρηθεί η χώρα σκορποχώρι των ανοιχτών συνόρων, με την Ελλάδα της ασφάλειας». Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ζήτησε και πάλι αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας, επικρίνοντας τον ΣΥΡΙΖΑ για το εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής, φέρνοντας ως παράδειγμα τη Βουλγαρία, στην οποία έχουν πραγματοποιηθεί πέντε εκλογές, δίχως να έχει σχηματιστεί κυβέρνηση.

Για ένα καλύτερο αύριο με μείωση της ανεργίας, καλύτερους μισθούς και ένα βελτιωμένο οικονομικό περιβάλλον, μίλησε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης από την πόλη των Ιωαννίνων, στο πλαίσιο της περιοδείας του στην Ήπερο.

Βάση για τη βελτίωση του οικονομικού κλίματος στη χώρα και την αύξηση του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων, αποτελούν οι κινήσεις της κυβέρνησης την τελευταία 4ετία, παρά τις κρίσεις που αντιμετώπισε, με κορυφαίες την πανδημία, τον πόλεμο στην Ουκρανία και την ενεργειακή κρίση, αποτέλεσμα της οποίας ήταν η ακρίβεια και η έκρηξη του πληθωρισμού.

Παρόλα αυτά, όπως σημείωσε ο πρωθυπουργός, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας διαχειρίστηκε τις κρίσεις με στόχο να ενισχύσει τους πιο αδύναμους και να προχωρήσει τη χώρα μπροστά.

Μέσα σε αυτό το δύσκολο περιβάλλον, σημείωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, η κυβέρνηση πέτυχε τη μείωση της ανεργίας και τη δημιουργία 300.000 νέων θέσεων εργασίας, εκπλήρωσε όσα υποσχέθηκε, εκσυγχρόνισε το Κράτος, ενίσχυσε με μόνιμες προσλήψεις τα νοσοκομεία και τα σχολεία και μείωσε το εξωτερικό χρέος.

Αναφερόμενος στην επόμενη ημέρα, ο πρωθυπουργός δεσμεύτηκε ότι με τη Νέα Δημοκρατία κυβέρνηση η επενδυτική βαθμίδα θα επιτευχθεί μέσα στο 2023,  τονίζοντας ότι «τα δύσκολα για τον πληθωρισμό βρίσκονται πίσω μας».

Ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία του πρωθυπουργου στα Ιωάννινα: 

Κύριε Πρόεδρε της Βουλής, κ. Περιφερειάρχη, αγαπητοί Δήμαρχοι, φίλες και φίλοι, νεοδημοκράτισσες και νεοδημοκράτες της Ηπείρου, των Ιωαννίνων,

Έχουμε κάνει πολλές συγκεντρώσεις σε αυτή την αίθουσα, αυτή όμως είναι μακράν η μεγαλύτερη. Σας ευχαριστώ για το τόσο ζεστό, το τόσο εντυπωσιακό καλωσόρισμα.

Και τα Γιάννενα, η Ήπειρος, στέλνουν, σήμερα, το δικό τους μήνυμα αισιοδοξίας και ελπίδας σε κάθε γωνιά της χώρας. Από εδώ, από αυτόν τον τόπο τον οποίον τόσο αγαπώ, από αυτόν τον τόπο με την τεράστια συμβολή στο χτίσιμο της σύγχρονης Ελλάδος, υψώνεται το κύμα της νίκης. Το κύμα που στις 21 Μαΐου θα φέρει μία νέα αυτοδύναμη κυβέρνηση για να πάμε την πατρίδα μας πιο ψηλά και πιο μακριά, για μία δεύτερη εντολή στην προκοπή, για να προχωρήσουμε, όπως λέει και το σύνθημά μας, σταθερά, τολμηρά, μόνο μπροστά.

Ξέρετε ότι έχω έρθει πολλές φορές -έχω χάσει το μέτρημα- στην Ήπειρο, εδώ στα Γιάννενα, και στο δρόμο προς τις κάλπες της 21ης Μαΐου είμαι ακόμα μία φορά δίπλα σας. Σφίγγω το χέρι στην καθεμία και στον καθένα ξεχωριστά και σας λέω από καρδιάς ένα μεγάλο ευχαριστώ για τη στήριξή σας, για την αγάπη σας, για το χειροκρότημά σας, για το χαμόγελό σας, για τον ενθουσιασμό σας.

Είμαι εδώ γιατί θέλω να σχεδιάσουμε μαζί όσα θέλουμε να φτάσουμε. Είμαι εδώ γιατί πρέπει να ζυγίσουμε μαζί αυτά που κερδίσαμε. Είμαι εδώ, όμως, όπως είπε και η κα. Πρόεδρος, για να θυμηθούμε μαζί από πού ξεκινήσαμε.

Γιατί είναι αλήθεια πως εδώ και τέσσερα χρόνια ως χώρα, ως ελληνικός λαός, περάσαμε αλλά και ξεπεράσαμε πολλά: από τις παράνομες εισβολές των μεταναστών στον Έβρο μέχρι τα κύματα της πανδημίας, και από τις διαρκείς εθνικές προκλήσεις ως ένα πόλεμο στην ήπειρό μας. Τη συνεπακόλουθη ενεργειακή κρίση, την εισαγόμενη ακρίβεια η οποία δοκιμάζει το διαθέσιμο εισόδημα όχι μόνο των Ελλήνων αλλά και όλων των Ευρωπαίων.

Μαζί βιώσαμε και στιγμές οδυνηρές, όπως τα Τέμπη. Είναι δοκιμασίες που αποκάλυψαν διαχρονικά κενά και αδυναμίες. Νησίδες ενός αναχρονιστικού χθες που αντιστέκεται και πρόλαβε να μας εκδικηθεί πριν το ξεριζώσουμε, κάνοντας ακόμα πιο επιτακτική τη μάχη εναντίον του.

Θέλω να σας δηλώσω σήμερα ότι είμαι ακόμα πιο αποφασισμένος να συγκρουστώ με όλες εκείνες τις εστίες που κρατάνε την πατρίδα μας πίσω. Θα το κάνω, θα το κάνουμε μαζί, με μεγαλύτερο πείσμα, με περισσότερη ορμή, κυρίως όμως να υλοποιήσουμε ακόμα πιο γρήγορα τις μεγάλες αλλαγές που τόσο έχει ανάγκη η πατρίδα μας. Ώστε κάνοντας καλύτερη τη χώρα μας να γινόμαστε και εμείς καλύτεροι μαζί της.

Όμως, φίλες και φίλοι, όλες αυτές οι αντιξοότητες που μας έτυχαν δεν μας λύγισαν. Και δεν μας λύγισαν γιατί η πολιτεία, το κράτος, η κυβέρνηση στάθηκε δίπλα στους δοκιμαζόμενους πολίτες και στις δοκιμαζόμενες επιχειρήσεις.

Δαπανήσαμε για να αντιμετωπίσουμε τη μάστιγα του κορονοϊού παραπάνω από 50 δισεκατομμύρια ευρώ. Κρατήσαμε όρθια την κοινωνία, κρατήσαμε όρθια την οικονομία, κρατήσαμε όρθια την εργασία. Δεν υπάρχει επιχειρηματίας -μικρός, μεσαίος, μεγάλος- ο οποίος να μην αναγνωρίζει ότι η πολιτεία στάθηκε στο πλευρό του τη στιγμή που έβλεπε τον τζίρο του να εξαφανίζεται. Δεν υπάρχει εργαζόμενος ο οποίος να μην γνωρίζει ότι η πολιτεία ήταν τελικά αυτή που πλήρωσε ουσιαστικά τους μισθούς προκειμένου να διαφυλάξουμε τις θέσεις εργασίας.

Και δεν νομίζω ότι υπάρχει και ευάλωτος συμπολίτης μας ο οποίος να μην γνωρίζει και να μην αναγνωρίζει ότι σε αυτές τις δύσκολες στιγμές στρέψαμε το βλέμμα μας πρωτίστως σε αυτούς που το έχουν περισσότερο ανάγκη. Γιατί είμαστε η μεγάλη λαϊκή παράταξη της χώρας, η Νέα Δημοκρατία, που έρχεται από μακριά και πηγαίνει ακόμα πιο μακριά.

Αλλά είμαστε, προσέξτε, και η υπεύθυνη Νέα Δημοκρατία, διότι όλα αυτά τα οποία σας περιέγραψα τα κάναμε χωρίς να θέσουμε σε κίνδυνο τη δημοσιονομική ισορροπία. Κάναμε μια σειρά από συνετές επιλογές και μπορέσαμε να απαντήσουμε στις ανάγκες των καιρών, όπως η ανάγκη να θωρακίσουμε την άμυνά μας.

Αλλά και κάτι άλλο πολύ σημαντικό: παρά τις μεγάλες δυσκολίες αυτή η κυβέρνηση έκανε πράξη αυτά που υποσχέθηκε.

Θέλω να θυμηθούμε μαζί, όταν είχα έρθει να σας μιλήσω στα Γιάννενα προεκλογικά -πριν από τις εκλογές του Μαΐου και μετά του Ιουλίου του 2019- σε τι είχαμε δεσμευτεί, αυτή η συμφωνία αλήθειας που σας ζήτησα τότε να υπογράψουμε από τι ακριβώς απαρτιζόταν. Και να πάμε να δούμε μαζί αν αυτά τα οποία σας είχαμε πει το 2019, για τα οποία είχα δεσμευτεί προσωπικά, τα υλοποιήσαμε.

Το πρώτο που σας είχα πει τότε είναι ότι θα ανατάξουμε την οικονομία. Θα μειώσουμε τους φόρους, θα αυξήσουμε τις δουλειές, θα προσελκύσουμε επενδύσεις, θα εκσυγχρονίσουμε το κράτος. Σας είπα τότε θα επιστρέψουμε στη μεσαία τάξη όσα στέρησε από αυτήν η τετραετία του ΣΥΡΙΖΑ.
Σας είχα πει ότι θέλω μία κοινωνία ενωμένη, και ενωμένη κοινωνία σημαίνει φροντίδα προς τους πιο αδύναμους. Να μειώσουμε, όσο αυτό είναι εφικτό, τις κοινωνικές ανισότητες. Σας είχα πει ότι πρέπει να βγει, επιτέλους, η οικονομία από την καθήλωση, να μπει σε μία διατηρήσιμη τροχιά ανάπτυξης. Σας είχα δεσμευτεί ότι θα ξαναδώσουμε στην Ελλάδα τη θέση που της αξίζει στην Ευρώπη. Και, τέλος, ότι θα βρεθούμε απέναντι στο διχασμό και στην πόλωση και ότι θα πρέπει, επιτέλους, να αναγνωρίσουμε ως κοινωνία και να μάθουμε από την ιστορία μας. Να διδαχθούμε ότι τα μεγάλα άλματα ως χώρα, ως έθνος, τα κάναμε μόνο όταν ήμασταν ενωμένοι και όχι όταν ήμασταν διχασμένοι.

Πάμε, λοιπόν, να δούμε τι από αυτά υλοποιήσαμε. Σήμερα έχουμε μειώσει παραπάνω από 50 φόρους και από τις πλάτες των πολιτών έχουν αφαιρεθεί μόνιμα βάρη που ξεπερνούν τα 7 δισεκατομμύρια.

Σας έλεγα το 2019 ότι ο ΕΝΦΙΑ θα μειωθεί κατά 30%. Τον μειώσαμε κατά 35%. Η εισφορά αλληλεγγύης είναι πια παρελθόν για όλες τις Ελληνίδες και για όλους τους Έλληνες.

Ο φόρος γονικών παροχών -αυτό το προσθέσαμε, δεν το είχαμε στο προεκλογικό μας πρόγραμμα, καταργήσαμε τη φορολόγηση στις γονικές παροχές έως τις 800.000 ευρώ, για να μπορεί να μεταφέρεται η περιουσία από τους γονείς στα παιδιά χωρίς να πληρώνουν πρόσθετους φόρους.

Μας έλεγε τότε ο κόσμος της εργασίας, εργαζόμενοι και επιχειρήσεις: προσέξτε το ζήτημα της φορολόγησης στην εργασία. Οι εισφορές είναι υψηλές, και πράγματι ήταν πολύ υψηλές οι εισφορές. Τις μειώσαμε κατά τέσσερις μονάδες, ελαφρύνοντας τις επιχειρήσεις, κυρίως τις μικρομεσαίες, προσθέτοντας εισόδημα στους εργαζόμενους.

Και είχα δεσμευθεί το 2019 ότι πρόθεση μου είναι να αυξήσω τον κατώτατο μισθό με ρυθμό διπλάσιο της αύξησης του ΑΕΠ. Ξεπεράσαμε και τον στόχο που θέσαμε. Αυξήθηκε 20%. Στα 650 ευρώ τον παραλάβαμε, στα 780 ευρώ είναι σήμερα.

Όμως, δεν φροντίσαμε μόνο τους εργαζόμενους, την παραγωγική Ελλάδα. Σκύψαμε και με προσοχή στα προβλήματα των απομάχων της εργασίας. Για πρώτη φορά έχουμε μόνιμες αυξήσεις, σχεδόν 8%, στους συνταξιούχους ύστερα από 12 ολόκληρα χρόνια.

Κι επειδή υπήρχε μία αδικία στο ζήτημα που αφορούσε την προσωπική διαφορά, μόλις πριν από λίγες μέρες εισέπραξαν ενίσχυση από 200 έως 300 ευρώ και εκείνοι που συνεχίζουν να αδικούνται από την διαβόητη προσωπική διαφορά του νόμου Κατρούγκαλου.

Ένας από τους κεντρικούς στόχους που είχα θέσει, φίλες και φίλοι, είναι να προσελκύσουμε και πάλι στην πατρίδα μας πολλές επενδύσεις.

Το πρώτο πρόβλημα το οποίο αντιμετωπίζαμε και εξακολουθούμε να αντιμετωπίζουμε είναι το πρόβλημα της ανεργίας. Και αν έπρεπε να ξεχωρίσω μια επιτυχία της κυβέρνησης για την οποία είμαι ιδιαίτερα υπερήφανος είναι για το γεγονός ότι μέσα σε τέσσερα χρόνια και σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες μειώσαμε την ανεργία κατά 7 ποσοστιαίες μονάδες και δημιουργήσαμε σχεδόν 300.000 νέες θέσεις εργασίας. Αυτές οι θέσεις εργασίας δεν είναι όλες στον κατώτατο μισθό. Πολλές θέσεις εργασίες είναι καλοπληρωμένες θέσεις.

Για πρώτη φορά καταφέραμε να αρχίσουμε να αντιστρέφουμε το brain drain. Τα νέα παιδιά τα οποία έφυγαν από την πατρίδα μας στη διάρκεια της κρίσης, για πρώτη φορά σκέφτονται σοβαρά να επιστρέψουν.

Κι εδώ μπορώ να σας πω ότι χαίρομαι ιδιαίτερα όταν πηγαίνω, ας πούμε, σε μια εταιρεία υψηλής τεχνολογίας εδώ, στα Γιάννενα, και βλέπω εργαζόμενους Ηπειρώτες οι οποίοι γύρισαν από το εξωτερικό για να δουλέψουν σε μία εταιρεία υψηλής τεχνολογίας. Όχι απλά στην Ελλάδα, εδώ στα Γιάννενα. Αυτή είναι η Ελλάδα της δημιουργίας την οποία οραματίζομαι και την οποία θέλουμε να χτίσουμε μαζί.

Όμως, φίλες και φίλοι, το 2019 σας είχα πει και κάτι ακόμα: ότι δεν μπορούμε να παίξουμε με τα εθνικά μας θέματα. Ότι δεν μπορούμε ανεχτούμε η Ελλάδα να είναι «ξέφραγο αμπέλι». Ότι δεν μπορούμε να δεχτούμε τη λογική ότι η θάλασσα δεν έχει σύνορα και ότι ο καθένας μπορεί να μπαίνει στην πατρίδα μας όποτε θέλει και όπως θέλει, χωρίς κανείς να τον ελέγξει.

Τι πετύχαμε αυτά τα τέσσερα χρόνια; Οι παράνομες μεταναστευτικές ροές έχουν περιοριστεί στο ελάχιστο. Κρατήστε ένα στοιχείο το οποίο έχει τη δική του ξεχωριστή σημασία: το 2015 το 75% όλων όσοι έμπαιναν παράνομα στην Ευρώπη, των παράνομων μεταναστών, έμπαινε από την Ελλάδα. Στην Ευρώπη, το 75% περνούσαν από την Ελλάδα. Σήμερα είναι κάτω του 10%.

Τα ακριτικά νησιά ανακουφίστηκαν. Τελειώσαμε πια με αυτό το δράμα, την αθλιότητα της Μόριας. Οι δομές φιλοξενίας εκσυγχρονίστηκαν. Είναι μία πολιτική η οποία αναγνωρίζεται πια και στην Ευρώπη ως ορθή. Είναι μία πολιτική που αναγνωρίζει και περιφρουρεί τα ελληνικά σύνορα, τα οποία είναι ταυτόχρονα και ευρωπαϊκά σύνορα, επεκτείνοντας τώρα και το τεχνητό εμπόδιο στον Έβρο.

Κάποιοι αμφισβητούν τη χρησιμότητά τους, κάποιοι πηγαίνουν μέχρι του σημείου να διεκδικούν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να μην χρηματοδοτεί, προσέξτε, ένα τέτοιο έργο, για να το πληρώνετε όλοι εσείς οι Έλληνες φορολογούμενοι. Αλλά εγώ ένα πράγμα θέλω να πω και εδώ από τα Γιάννενα: το τεχνητό εμπόδιο, ο φράχτης όπως έχουμε συνηθίσει να τον λέμε, θα κατασκευαστεί οπωσδήποτε, είτε με ευρωπαϊκούς είτε με εθνικούς πόρους,  γιατί αποτελεί εθνική αναγκαιότητα.

Θα γίνει όσο και αν αντιδρούν αυτοί οι οποίοι συνεχίζουν, δυστυχώς, να αποτελούν εθνικές εξαιρέσεις. Διότι πράγματι λυπάμαι που σε ορισμένα αυτονόητα ζητήματα που άπτονται θεμάτων εξωτερικής πολιτικής, εθνικής κυριαρχίας, δεν μπορούν να ομονοήσουν οι πολιτικές δυνάμεις.

Ομονοεί, όμως, η κοινωνία και ο Έβρος μάς ενώνει και μας δυναμώνει, όπως μας δυναμώνουν τα 24 νέα μαχητικά Rafale, όπως μας δυναμώνουν τα 84 F-16 Viper, όπως μας δυναμώνουν οι τρεις φρεγάτες -οι δύο εκ των οποίων χτίζονται ήδη στα γαλλικά ναυπηγεία-, καινούριες κορβέτες που σύντομα θα παραγγείλουμε, τα σύγχρονα μέσα του στρατού.

Πάνω απ’ όλα, όμως, μας δυναμώνουν, μας κάνουν υπερήφανους, τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, οι γυναίκες και οι άντρες του Ελληνικού Στρατού, του Ναυτικού, της Αεροπορίας, των Ειδικών Δυνάμεων, του Λιμενικού, της Αστυνομίας, 365 μέρες το χρόνο, 24 ώρες την ημέρα, χωρίς αργίες, χωρίς διακοπές. Είναι αυτές και αυτοί οι οποίοι είναι όρθιοι και ξύπνιοι για να μπορούμε όλοι εμείς να κοιμόμαστε ήσυχοι. Τους οφείλουμε και εδώ από τα Γιάννενα ένα μεγάλο ευχαριστώ. Και αυτή είναι μία μόνο όψη της «γαλάζιας ασπίδας».

Η άλλη όψη της αναδεικνύεται από την εθνική μας διπλωματία, από τις αμυντικές συμφωνίες και συνθήκες που έχουμε υπογράψει με τις Ηνωμένες Πολιτείες, με τη Γαλλία, από τις πολλές διακρατικές συμφωνίες, ειρήνης. Διότι σήμερα δεν εδραιώνουμε μόνο τις συμμαχίες μας με ισχυρά κράτη, με παραδοσιακούς συμμάχους, διευρύνουμε την επιρροή μας παντού, από τη Βόρεια Αμερική μέχρι την Ιαπωνία, τα Βαλκάνια τα οποία τόσο σημαντικά είναι κι εδώ για την βορειοδυτική γωνιά της Ελλάδος.

Η Ελλάδα επέστρεψε και πάλι δυναμικά στα Βαλκάνια και διεκδικεί το ρόλο που της αξίζει, που δεν είναι άλλος από ρόλο πρωταγωνιστή. Και η φωνή μας πια ακούγεται δυνατή και σεβαστή σε όλα τα διεθνή fora, από το αμερικανικό Κογκρέσο και τον ΟΗΕ μέχρι τις Βρυξέλλες και τις μεγάλες πρωτεύουσες του κόσμου.

Και πρέπει να σας πω ότι είναι για εμάς μια μεγάλη ικανοποίηση όταν και οι Ευρωπαίοι εταίροι μας αναγνωρίζουν ότι η Ελλάδα προσέρχεται πια στις συζητήσεις που γίνονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση όχι ως το κακό παιδί της Ευρώπης, όπως ήταν για πολλά χρόνια, όχι ως επαίτης να διεκδικεί προγράμματα στήριξης, χαριστικές ρυθμίσεις χρέους, αλλά ως μία χώρα υπερήφανη, ισότιμη, η οποία πια μπορεί να συμμετέχει ουσιαστικά στα ευρωπαϊκά δρώμενα και να ακούγεται η φωνή της παντού, με αυτοπεποίθηση και με ισχύ.

Μπορούμε, συνεπώς, μετά από τέσσερα χρόνια, ναι, να το πούμε: ότι ποτέ, ποτέ στη Μεταπολίτευση καμία κυβέρνηση δεν συνάντησε τόσα μεγάλα προβλήματα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Τόσες κρίσεις ξαφνικές και επάλληλες, τόσες κρίσεις πρωτοφανείς και σύνθετες.

Διότι θέλω να σας θυμίσω ότι όταν βρεθήκαμε, ας πούμε, αντιμέτωποι με την κρίση του κορονοϊού, δεν υπήρχε κάποιο εγχειρίδιο οδηγιών για το πώς να την αντιμετωπίσουμε. Ήταν κάτι τελείως άγνωστο, πρωτόγνωρο για όλους μας και έπρεπε να μάθουμε, να προσαρμοστούμε, να αντιμετωπίσουμε την κρίση ουσιαστικά εν κινήσει.

Καταβάλαμε, όμως, μεγάλη προσπάθεια να ξεπεράσουμε αυτές τις κρίσεις και το κάναμε μαζί. Και θα επιμείνω σε αυτή την ενότητα. Είναι η ενότητα που δείξαμε, ας πούμε, στα πρώτα βήματα αντιμετώπισης του κορονοϊού. Όχι χωρίς αστοχίες, είμαι ο πρώτος ο οποίος θα δηλώσω ευθαρσώς ότι δεν είμαστε αλάθητοι και θα έχω το θάρρος να αναλάβω την ευθύνη που μου αναλογεί όταν εντοπίζω ξεκάθαρα σφάλματα.

Ένα σφάλμα γίνεται, όμως, λάθος μόνο όταν επαναλαμβάνεται. Και αυτό το οποίο έχουμε αποδείξει είναι ότι μπορούμε να μαθαίνουμε από τα λάθη μας και διαρκώς να προσπαθούμε να γινόμαστε καλύτεροι με σκληρή δουλειά, με σχέδιο και δράσεις που οδηγούν συνολικά σε επιτυχίες.

Αυτή η εμπειρία την οποία έχουμε αποκομίσει, φίλες και φίλοι, αυτά τα τέσσερα χρόνια αποτελεί και αυτή μια ξεχωριστή εθνική παρακαταθήκη. Έγιναν όλα τέλεια; Μετετράπη η Ελλάδα ξαφνικά από μία χώρα προβληματική σε μία χώρα παράδεισο; Προφανώς και όχι. Και θέλω να σας θυμίσω ότι όταν ζήτησα την εμπιστοσύνη σας το 2019 δεν υποσχέθηκα θαύματα. Δεν είμαι κανένας μάγος ο οποίος να βγάζει λαγούς από καπέλα. Υποσχέθηκα σκληρή δουλειά και μετρήσιμα αποτελέσματα.

Ξέρουμε, όμως, ότι έχουμε μεγάλες δυσκολίες μπροστά μας. Ξέρω πολύ καλά, το ξέρω ειδικά όταν μιλώ σε νέα παιδιά, ότι οι μισθοί στον τόπο μας είναι ακόμα χαμηλοί. Ξέρω πολύ καλά ότι τα νέα παιδιά, τα νέα ζευγάρια, δυσκολεύονται σήμερα να βρουν στέγη. Πολλά νέα παιδιά δυσκολεύονται να φύγουν από το σπίτι τους, να ζήσουν μόνα τους, να αυτονομηθούν, να ξεκινήσουν οικογένεια.

Ξέρω πολύ καλά ότι αυτό το σύστημα υγείας, το οποίο τόσο άντεξε μέσα στην πανδημία, έχει σημαντική δυναμική και σημαντικά περιθώρια βελτίωσης. Ξέρω καλά ότι στην παιδεία -και χαίρομαι που σήμερα είμαι εδώ σε μία κατ’ εξοχήν φοιτητούπολη, στα Γιάννενα, και έχουμε τόσα νέα παιδιά τα οποία είναι μαζί μας- ότι οι μεγάλες αλλαγές που έγιναν στην παιδεία με τα πανεπιστήμιά μας, τα οποία έχουν αρχίσει και απελευθερώνονται και γίνονται πιο δημιουργικά, πρέπει να έχουν συνέχεια.

Και ξέρω ότι στο Δημόσιο ψηφιοποιήθηκαν οι συναλλαγές -και αυτό είναι μία μεγάλη επιτυχία-. Πρέπει, όμως, να γίνουν υπεύθυνες και οι συμπεριφορές. Και αυτό μας το δίδαξε το τελευταίο ατύχημα με τρόπο που δεν πρέπει να ξαναζήσουμε.

Θα το πω διαφορετικά: αν μέχρι σήμερα καταφέραμε να «μείνουμε Ευρώπη» -θυμάστε το σύνθημα αυτό, τόσο επίκαιρο, γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε, φίλες και φίλοι, τι πήγε να γίνει το 2015, μην ξεχνάμε πόσο κοντά φτάσαμε στην απόλυτη καταστροφή-, τώρα μπορούμε να λέμε ότι «είμαστε Ευρώπη», αλλά καλούμαστε ακόμα να καλύψουμε μεγάλες αποστάσεις από την Ευρώπη και να «γίνουμε Ευρώπη» παντού και σε όλα. Και το μπορούμε και αυτό θα πετύχουμε.

Γιατί τα όποια γκρίζα σύννεφα υπάρχουν ακόμα δεν μπορούν να σκιάσουν τους καθαρούς ορίζοντες που έχουν πια ανοίξει. Η Ελλάδα του 2023 δεν θυμίζει σε τίποτα τη χώρα των κλειστών τραπεζών, των φόρων, της ανεργίας, του διεθνούς περιθωρίου.

Χθες είχαμε τη μεγάλη χαρά να υποδεχθούμε στην πατρίδα μας τον Πρόεδρο του Eurogroup. Θυμάστε πόσο μας είχε ταλαιπωρήσει το όργανο αυτό στο παρελθόν, όταν ζητούσε τιμωρητικά από την πατρίδα μας να επιβάλλει και να πάρει νέα μέτρα λιτότητας.

Τι είπε χθες ο Πρόεδρος του Eurogroup; Και θέλω να το διαβάσω ακριβώς όπως το είπε: «Μετά τις εκλογές η νέα κυβέρνηση θα έχει μία πιο υγιή οικονομική προοπτική, με πιο ισχυρά οικονομικά θεμέλια από οποιαδήποτε προηγούμενη κυβέρνηση και αυτό οφείλεται στη δουλειά που κάνατε και στις δύσκολες αποφάσεις που λάβατε». Συνέχισε ο κ. Donohoe: «μια δουλειά που απέφερε αποτελέσματα και ενίσχυσε την ανθεκτικότητά σας ακριβώς σε μία συγκυρία που όλοι το χρειαζόμαστε».

Δεν θα προσθέσω τίποτα άλλο. Είναι η καλύτερη αναγνώριση της σημαντικής προόδου που πετύχαμε -θα το ξαναπώ- όλοι μαζί, με μία οικονομία η οποία πρωταγωνιστεί πια στην ανάπτυξη.

Θέλω να θυμηθείτε ότι από το 2015 μέχρι το 2019, όταν κυβερνούσαν αυτοί οι οποίοι διεκδικούν και πάλι την ψήφο του ελληνικού λαού, σε πολύ καλές διεθνείς συγκυρίες, χωρίς κρίσεις, η ελληνική οικονομία ήταν ουραγός στην ανάπτυξη στην ευρωζώνη.

Σήμερα είμαστε πρωταθλητές. Με ανάπτυξη 6% για το 2022, όταν η ευρωζώνη αναπτύσσεται με λίγο παραπάνω από 3%. Με ρεκόρ επενδύσεων, με ρεκόρ εξαγωγών, εσόδων από τον τουρισμό. Μου θύμισαν σήμερα καλοί φίλοι στο εργοστάσιο της «Δωδώνης», το οποίο επισκέφθηκα, ότι μόλις σε τέσσερα χρόνια οι εξαγωγές της φέτας, του προϊόντος-πρωταθλητή του πρωτογενούς τομέα, πήγαν από 480 εκατομμύρια στα 605 εκατ. ευρώ.

Και η ανάπτυξη δεν είναι μια αφηρημένη έννοια, ξέρετε. Η ανάπτυξη είναι πολλές μικρές, μεσαίες, μεγάλες προσπάθειες που γίνονται, πολλές επενδύσεις που δρομολογούνται, πολλές θέσεις εργασίες οι οποίες δημιουργούνται. Αθροιζόμενες όλες μαζί δημιουργούν αυτό το υπόβαθρο για τη συλλογική προκοπή, για να μπορούμε να είμαστε σήμερα ένα σκαλί από την επενδυτική βαθμίδα.

Και αυτή η επενδυτική βαθμίδα, για την οποία ακούτε πολλά, δεν είναι απλά ένας όρος που πρέπει να αφορά μόνο τους ειδικούς των αγορών. Τη στιγμή που η χώρα θα αποκτήσει, επιτέλους, την πολυπόθητη επενδυτική βαθμίδα, θα μπορούμε ρεαλιστικά να προσδοκούμε στη μείωση του κόστους δανεισμού, και της Ελληνικής Δημοκρατίας και των τραπεζών και των νοικοκυριών τελικά.

Γι’ αυτό και έχει τόσο μεγάλη σημασία η απόκτηση της επενδυτικής βαθμίδας και θα ξαναπώ εδώ στα Γιάννενα -και ξέρετε ότι δεν μου αρέσει να παινεύομαι για πράγματα για τα οποία δεν είμαι απολύτως σίγουρος- σας κοιτώ στα μάτια, όμως, και σας λέω ότι εφόσον από τις εκλογές προκύψει σταθερή, ισχυρή κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, η Ελλάδα θα αποκτήσει την επενδυτική βαθμίδα εντός του 2023.

Όμως, θέλω να επαναλάβω έναν κανόνα ο οποίος για μας είναι απαράβατος. Είναι ο κανόνας της ανάπτυξης η οποία συμβαδίζει με την δημοσιονομική τάξη. Εμείς δεν δημιουργήσαμε πλεονάσματα υπερφορολογώντας τη μεσαία τάξη. Το απόθεμα το οποίο διανείμαμε στην κοινωνία ήταν προϊόν της ίδιας της ανάπτυξης. Γι’ αυτό και μπορέσαμε και στηρίξαμε τα νοικοκυριά, τις επιχειρήσεις, τους λογαριασμούς του ρεύματος. Υψώσαμε ένα τείχος άμυνας απέναντι στην ακρίβεια με επιδοτήσεις, παραπάνω από 9 δισεκ. συνολικές επιδοτήσεις για να στηρίξουμε τις τιμές του ρεύματος.

Προσέξτε σε τι κατάσταση βρεθήκαμε, θέλω να σας το πω με απλά λόγια για να το καταλάβετε: οι τιμές του φυσικού αερίου έφτασαν στο σημείο να είναι δέκα φορές υψηλότερες από αυτές που είχαμε πριν από 18 μήνες. Σκεφτείτε τι θα συνέβαινε αν η τιμή της βενζίνης ήταν δέκα φορές ακριβότερη, για να το πω με απλά λόγια, από αυτό που είναι σήμερα.

Τι κάναμε, όμως, φίλες και φίλοι; Φορολογήσαμε τους παραγωγούς της ηλεκτρικής ενέργειας και επιστρέψαμε αυτή την φορολόγηση, αυτά τα υπερκέρδη, σε όλες και σε όλους, σε όλη την ελληνική κοινωνία.

Και στηρίξαμε τα νοικοκυριά με πρόσθετη οικονομική βοήθεια για να αντιμετωπίσουν την εισαγόμενη ακρίβεια, με μέτρα τα οποία κάποιοι τα λοιδόρησαν, όπως το Market Pass. Σπεύδουν όμως τώρα άλλες χώρες να τα αντιγράψουν, για τον απλούστατο λόγο ότι ήταν αποτελεσματικά.

Και ναι, σήμερα έχουμε ακόμα πληθωρισμό και η ακρίβεια είναι το νούμερο ένα πρόβλημα το οποίο αντιμετωπίζουμε, πρέπει να βλέπουμε όμως τη μεγάλη εικόνα και να διαπιστώνουμε ότι η Ελλάδα έχει τον πέμπτο χαμηλότερο πληθωρισμό στην ευρωζώνη, έχουμε καταφέρει -στο μέτρο του εφικτού- να συγκρατήσουμε την αύξηση των τιμών και πιστεύω πραγματικά ότι τα πιο δύσκολα στο μέτωπο του πληθωρισμού είναι πια πίσω μας.

Θέλω να επαναλάβω ότι όλα αυτά, πιστέψτε με, δεν ήταν ούτε προφανή, ούτε εύκολα και πολύ περισσότερο όταν πέρα από εξωγενείς δυσκολίες έπρεπε να πλαισιώνονται κι από λύσεις σε πολύχρονες ελλείψεις. Και πάλι, όμως, αυτές οι γενναίες αλλαγές οι οποίες μεσολάβησαν μπόρεσαν να αυξήσουν τον δημόσιο πλούτο, ώστε αυτός να επιστραφεί στους πολίτες όχι μόνο ως εισόδημα, αλλά και ως συλλογικό αγαθό.

Τι σημαίνει συλλογικό αγαθό; Ότι πήραμε τις δαπάνες στην υγεία από τα 3,9 δισεκατομμύρια και σήμερα είναι 5,2 δισεκατομμύρια. Συλλογικό αγαθό είναι η παιδεία, καλύτερη επένδυση στα σχολεία μας. Οι περισσότερες προσλήψεις υγειονομικών, έχουμε παραπάνω από 18 χιλιάδες νέους υγειονομικούς οι οποίοι προσελήφθησαν αυτά τα τελευταία τέσσερα χρόνια.

Οι αυξήσεις των μισθών ξεκίνησαν από την υγεία: 10% αυξήσεις για όλους τους εργαζόμενους στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, γιατρούς, νοσηλευτές,  υποστηρικτικό προσωπικό από 1/1/23.

Δημόσιο αγαθό είναι οι προληπτικές εξετάσεις. Προσέξτε, γυναίκες, πολλές εκ των οποίων μπορεί να μην είχαν ποτέ στη ζωή τους κάνει μαστογραφία. Σκεφτείτε μια γυναίκα σε ένα απομονωμένο χωριό της Ηπείρου που ξαφνικά λαμβάνει -δεν πάει η ίδια στο γιατρό- ένα μήνυμα που της λέει ότι μπορείς να πας να κάνεις δωρεάν μαστογραφία σε ένα δημόσιο νοσοκομείο ή σε μια ιδιωτική δομή. Πότε ξανά έγιναν αυτά στην Ελλάδα; Και από αυτή τη μαστογραφία ήδη παραπάνω από 5.000 -απευθύνομαι ειδικά στις γυναίκες, νομίζω το καταλαβαίνετε βιωματικά αυτό που θα σας πω- 5.000 γυναίκες εντοπίστηκαν με καρκίνο του μαστού. Δεν τον γνώριζαν και έχουν σήμερα αυξημένες πιθανότητες να γίνουν καλά. Αυτό είναι δημόσιο αγαθό το οποίο χρηματοδοτείται από το πλεόνασμα της οικονομίας μας.

Όπως δημόσιο αγαθό είναι η δημόσια παιδεία. Για πρώτη φορά μετά από δέκα χρόνια προσελήφθησαν 25.000 μόνιμοι εκπαιδευτικοί, 4.000 ακόμα την επόμενη χρονιά.

Θυμάστε όλους αυτούς που πολεμούσαν τα πρότυπα και τα πειραματικά σχολεία; Τους θυμάστε όλους αυτούς, ναι. Λοιπόν, τα διπλασιάσαμε και τώρα εξαγγείλαμε ακόμα 18, αν δεν κάνω λάθος, καινούργια.

Και η καλύτερη απάντηση σε όλους αυτούς που μας ασκούσαν κριτική είναι το πώς οι γονείς ενδιαφέρονται πια να στείλουν τα παιδιά τους σε πρότυπα και σε πειραματικά σχολεία, διότι αναγνωρίζουν ότι σε αυτά τα σχολεία γίνεται μια ιδιαίτερη, μια σπουδαία δουλειά.

Δημόσια πολιτική είναι να μπορείς να διδάσκεις τα παιδιά αγγλικά από τα τέσσερα έτη στο νηπιαγωγείο, για να σκεφτόμαστε και την επόμενη γενιά. Δημόσια πολιτική είναι να αποκτούν οι μαθητές σύγχρονες γνώσεις, νέα προγράμματα. Θα βρεθώ αύριο σε ένα σχολείο στους Αγίους Αναργύρους, όπου θα βάλουμε τους πρώτους διαδραστικούς πίνακες, που θα μπουν σε όλα τα ελληνικά σχολεία.

Δημόσια πολιτική είναι να στηρίζεις την επαγγελματική εκπαίδευση, όχι μόνο τα παιδιά τα οποία περνάνε στα πανεπιστήμια, τη μεταλυκειακή εκπαίδευση, τα τεχνικά επαγγέλματα, εκεί που έχουμε σήμερα πραγματικές ελλείψεις. Να στηρίζουμε τα δημόσια ΙΕΚ με νέα προγράμματα σπουδών τα οποία να παράγουν αποφοίτους με δεξιότητες που μπορούν εύκολα να βρουν δουλειά σε μία αγορά εργασίας που αλλάζει.

Και βέβαια, δημόσια πολιτική είναι να απλοποιούμε το Δημόσιο. Το gov.gr ήταν και είναι μία επανάσταση η οποία πρέπει να συνεχιστεί. Θυμάστε τη ζωή σας πριν το gov.gr; Να περιμένετε στις ουρές των ΚΕΠ για την πιο απλή συναλλαγή με το Δημόσιο; Και όμως, σήμερα η επαφή με το Δημόσιο γίνεται πια ψηφιακά, αυτό δεν αφορά μόνο τους νεότερους, αφορά και τους μεγαλύτερους.

Θα μοιραστώ μαζί σας μία ωραία ιστορία. Βρέθηκα πριν από δύο μήνες, αν θυμάμαι καλά, στον Κορυδαλλό σε ένα κέντρο εκπαίδευσης για ψηφιακές δεξιότητες και είδα κυρίες κάποιας ηλικίας που δεν θα περίμενα να τις δω εκεί να καταρτίζονται σε βασικές ψηφιακές δεξιότητες. Και όταν ρώτησα μία κυρία «γιατί είσαι εδώ;» μου λέει: «γιατί παιδί μου δεν θέλω να είμαι εξαρτημένη από τον εγγονό μου για να μπαίνω στο gov.gr». Αυτή είναι η Ελλάδα που πραγματικά αλλάζει.

Μία Ελλάδα με καινούργια έργα υποδομής, με οδικούς άξονες που διατρέχουν όλη την επικράτεια, με το Μετρό της Αθήνας να απλώνεται, το Μετρό της Θεσσαλονίκης να ολοκληρώνεται, νέα αεροδρόμια, νέα λιμάνια.

Μία χώρα που μετατρέπεται σε διεθνή ενεργειακό κόμβο, την ίδια ώρα που αξιοποιούμε τα φυσικά μας «καύσιμα». Είμαστε πρωταθλητές, μία από τις δέκα πρώτες χώρες στον κόσμο, παράγουμε σχεδόν το 50% της ηλεκτρικής μας ενέργειας από τον ήλιο και από τον άνεμο.

Και όλα αυτά χωρίς να αναφέρω άλλες κατακτήσεις: την ψηφιακή κάρτα εργασίας. Πολεμήθηκε και αυτή από την αντιπολίτευση, όμως προστατεύει σήμερα τους εργαζόμενους και κατοχυρώνει πραγματικά τις υπερωρίες τους.

Την αναμόρφωση της επικουρικής ασφάλισης για νέους εργαζόμενους. Κάθε νέος σήμερα όταν ασφαλίζεται επικουρικά έχει το δικό του ατομικό κουμπαρά, το δικό του ταμείο και «φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι». Και κάθε μήνα μπαίνει και μία εισφορά παραπάνω και ξέρει ο νέος ότι αυτός ο κουμπαράς είναι δικός του και μπορεί να τον διαχειριστεί όπως ο ίδιος θέλει.

Ο Προσωπικός Βοηθός των αναπήρων, ήδη ένα μέτρο το οποίο υλοποιείται. Και βέβαια από χθες, τελευταία εξαγγελία αυτής της κυβέρνησης, η αύξηση 8% σε όλα τα αναπηρικά επιδόματα του ΟΠΕΚΑ.

Το πρόγραμμα «Σπίτι μου». Μίλησα πριν για τη στέγη, για τη δυσκολία που έχουν νέα ζευγάρια να αποκτήσουν ένα σπίτι. Δέκα χιλιάδες νέοι συμπολίτες μας, νέα ζευγάρια μπορούν πια -ήδη το πρόγραμμα τρέχει- να κάνουν αίτηση. Σπίτι μέχρι 150.000 ευρώ, να αποκτήσουν το δικό τους σπίτι αποπληρώνοντας ένα ευνοϊκό δάνειο με κόστος χαμηλότερο από αυτό το οποίο θα πληρώνατε εάν ενοικιάζατε ένα σπίτι. Γιατί το μεγαλύτερο κομμάτι του επιτοκίου επιδοτείται από το κράτος.

Όλα αυτά, λοιπόν, φίλες και φίλοι, δεν έτυχαν. Πέτυχαν. Ήταν στηριγμένα σε ένα μελετημένο σχέδιο το οποίο τώρα συνεχίζεται.

Και είχα την ευκαιρία σήμερα να μιλήσω και να παρουσιάσω το περιφερειακό μας πρόγραμμα για την Ήπειρο: 380 έργα, 2,7 δισεκατομμύρια ευρώ. Ένας οδικός χάρτης για μια Ήπειρο πρωταθλήτρια, για μια πραγματικά αδικημένη περιοχή η οποία, όμως, μπορεί να τρέξει πιο γρήγορα από την υπόλοιπη Ελλάδα.

Δεν θα αναφερθώ εκτενώς σε αυτά τα οποία παρουσιάσαμε. Αξίζει, όμως, τον κόπο για όσους ενδιαφέρεστε πραγματικά να τα διατρέξετε. Θα δείτε ένα συγκροτημένο, μελετημένο σχέδιο με συγκεκριμένους πόρους χρηματοδότησης, με φορείς υλοποίησης. Ένα σχέδιο το οποίο εκπονήθηκε σε συνεννόηση με την τοπική αυτοδιοίκηση, με τον καλό μου φίλο τον Περιφερειάρχη σας, τον Αλέκο Καχριμάνη, τους Δημάρχους.

Εσείς μας υποδείξατε ποια είναι τα έργα τα οποία πρέπει να προτεραιοποιήσουμε. Θυμάμαι τον Αλέκο από την πρώτη στιγμή που ανέλαβα, ακόμα ακούω τον αντίλαλο στα αυτιά μου: «Γιάννενα-Κακαβιά, Γιάννενα-Κακαβιά, πρώτη προτεραιότητα». Γίνεται ο δρόμος. Και δεν είναι ο μόνος. Γιατί εσείς εδώ ξέρετε ότι όλοι οι μεγάλοι οδικοί άξονες οι οποίοι έβγαλαν την Ήπειρο από την απομόνωση -η Ιόνια Οδός, η Εγνατία Οδός, ένα έργο το οποίο οραματίστηκε πρώτος ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης-, όλα τα έργα αυτά έχουν την σφραγίδα της Νέας Δημοκρατίας.

Να προσθέσω την αξιοποίηση του αεροδρομίου, την τεράστιας σημασίας παραχώρηση του λιμανιού της Ηγουμενίτσας, του δεύτερου μεγαλύτερου λιμανιού της χώρας. Και θα ξαναπώ, όπως το είπα στην παρουσίαση πριν από λίγες ώρες -επειδή όσοι σπεύδουν και μιλούν και χρησιμοποιούν όρους που μπορεί να είναι παρεξηγήσιμοι περί ιδιωτικοποιήσεων- τι κάνουμε με το λιμάνι της Ηγουμενίτσας: το μισθώνουμε, για να το ξεκαθαρίσω, για 40 χρόνια.

Και ο ιδιώτης έχει την υποχρέωση να δρομολογήσει μια σειρά από επενδύσεις και μετά από 40 χρόνια το περιουσιακό στοιχείο επανέρχεται στο Δημόσιο. Αλλά μόνο έτσι, με τη σύμπραξη του Δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα μπορούν να γίνουν οι μεγάλες επενδύσεις που χρειάζεται ο τόπος.

Όπως ένα έργο, εμβληματικό κι αυτό, το Πάρκο Τεχνολογίας εδώ στα Γιάννενα. Έχουμε βρει τη μισή χρηματοδότηση από το RRF, θα βρούμε και την υπόλοιπη μισή. Είναι ένα έργο το οποίο πρέπει να υλοποιηθεί για να αξιοποιήσουμε τη μεγάλη δυναμική που υπάρχει στον κλάδο της τεχνολογίας.

Να στρέψουμε το βλέμμα μας στον πρωτογενή τομέα, στα μεγάλα αρδευτικά έργα, το φράγμα στο Κομπότι. Πολλά έχουν γίνει για τους αγρότες στην περιοχή, μπορούν να γίνουν περισσότερα.

Στην υγεία, 50 εκατομμύρια ευρώ θα δαπανηθούν μόνο για τα νοσοκομεία της Ηπείρου, όπου θέλω να θυμίσω ότι εδώ μόνο έχουμε σχεδόν 600 μόνιμους νέους γιατρούς και νοσηλευτές. Όπως εδώ στην Ήπειρο διορίστηκαν 437 εκπαιδευτικοί, 3.339 αναπληρωτές, τρία πρότυπα, έξι νέα σχολεία, ενώ σημαντικό ποσό προορίζεται και για το τοπικό πανεπιστήμιο.

Είστε πολύ τυχεροί να έχετε ένα εξαιρετικό πανεπιστήμιο στα Γιάννενα, που παρέχει εξαιρετικής ποιότητας μόρφωση, αλλά κυρίως συνδέει την τοπική οικονομία με την εκπαίδευση, όπως πρέπει να γίνεται σε κάθε σύγχρονο ακαδημαϊκό σύστημα.

Και βέβαια μεγάλη σημασία αποδίδω στην αποκατάσταση αρχαιολογικών χώρων, στη Νικόπολη, στη Δωδώνη. Και βέβαια στην προστασία του περιβάλλοντος, αυτού του μοναδικού περιβάλλοντος που έχετε εδώ στην Ήπειρο, που είναι το μεγάλο σας συγκριτικό πλεονέκτημα. Τα δύο μεγάλα σας βουνά, ο Σμόλικας και η Τύμφη, είναι πια «Απάτητα βουνά». Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούν να μπουν ανεμογεννήτριες, δεν μπορούν να γίνουν άλλα σημαντικά έργα πέραν των πολύ βασικών έργων συντήρησης.

Και μία δέσμευσή μου προσωπική, έναν αγώνα τον οποίον δίνω εδώ και πολύ καιρό, το Ζαγόρι να εγγραφεί επιτέλους στον κατάλογο των πολιτιστικών τοπίων της Unesco. Ελπίζω να μπορούμε να πάρουμε αυτήν την απόφαση εντός αυτού του έτους.

Βέβαια έχουμε δουλειά ακόμα να κάνουμε εδώ στην Ήπειρο, γιατί η παραγωγή μπορεί να αυξήθηκε συνολικά -το ΑΕΠ της Ηπείρου κατά 16,3%- πολλές ιδιωτικές επενδύσεις και αυτό είναι κάτι το οποίο με χαροποιεί, μεγάλες επενδύσεις. Θυμηθείτε λίγο την ερειπωμένη κρατική «Δωδώνη», στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Σήμερα, όμως, η επιχείρηση αυτή έχει 600 εργαζομένους και αγοράζει γάλα από 5.000 κτηνοτρόφους, τους οποίους και ουσιαστικά συντηρεί και τους επιτρέπει να κάνουν αυτό το οποίο αγαπούν. Και εδώ, στην Ήπειρο, η ανεργία μειώθηκε κατά πέντε μονάδες.

Μπορούμε καλύτερα. Αγρότες και επιχειρηματίες της περιοχής συνολικά ενισχύθηκαν με παραπάνω από μισό δισεκατομμύριο ευρώ.

Φίλες και φίλοι, σας τα είπα όλα αυτά όχι γιατί θέλω να αναλώνω υπερβολικό χρόνο στον απολογισμό του έργου μας, αλλά γιατί είναι εξαιρετικά σημαντικό να καταδεικνύουμε τη συνέπεια λόγων και έργων, λόγων και πράξεων. Διότι μόνο εάν πείσουμε τους πολίτες ότι αυτά τα οποία τους είπαμε προεκλογικά τα υλοποιήσαμε, τότε θα μας πιστέψουν και για αυτά τα οποία θα τους πούμε ότι θέλουμε να κάνουμε τη δεύτερη τετραετία.

Έχουν γίνει λοιπόν πολλά, όμως -θέλω να το τονίσω- πρέπει, μπορούν και θα γίνουν πολλά περισσότερα. Αλλωστε πιστεύω ότι ειδικά εδώ στα Γιάννενα αυτό το οφείλουμε και σε έναν μεγάλο απόντα, στον Μωυσή Ελισάφ. Ήταν ένας ενωτικός Δήμαρχος. Πρώτος ήθελε στις εκλογές, προτιμούσε ο ίδιος την σύγκριση από τη σύγκρουση. Αυτό θέλω και εγώ, αυτό θέλουμε και εμείς. Δεν θέλουμε να τσακωνόμαστε στα παράθυρα και να γεμίζουμε το δημόσιο λόγο με τοξικότητα, αλλά θέλουμε να συγκριθούμε.

Και θέλουμε οι πολίτες να θυμηθούν τις μειώσεις στα εισοδήματα, τους φόρους που βίωσαν επί ΣΥΡΙΖΑ, να θυμηθούν και να συγκρίνουν με τις ελαφρύνσεις που έχουν σήμερα.

Να θυμηθούν οι πολίτες τη διαχείριση κρίσεων. Και οι προηγούμενοι διαχειρίστηκαν κρίσεις και εμείς διαχειριστήκαμε κρίσεις. Αλλά όχι μόνο, όχι μόνο. Στο δρόμο προς την 21η Μαΐου θα πρέπει να αναμετρηθεί η «χώρα σκορποχώρι των ανοιχτών συνόρων» με την ασφαλή Ελλάδα του 2023. Η συνέπεια όσων μιλούν για δικαιοσύνη με σύνθημα -προσέξτε την ειρωνεία- «δικαιοσύνη παντού» ενώ έχουν δύο καταδικασμένους Υπουργούς στο Ειδικό Δικαστήριο.

Το θράσος αυτών που τελευταία καταγγέλλουν το διχασμό όταν οι ίδιοι διαλαλούν, ακόμα και σήμερα, «ή εμείς ή αυτοί» και μας απειλούν και όλους μας ότι θα είναι αλλιώς τη δεύτερη φορά.

Τους λέω, λοιπόν, από τα Γιάννενα, ότι ματαιοπονούν: δεν θα υπάρξει δεύτερη φορά στη συμφορά. Οι αντίπαλοί μας πάνε στις κάλπες με κάλπικα λόγια. Βρήκα ενδιαφέρον ότι δεν έχουν να πουν τίποτα δικό τους. Αντέγραψαν, αντέγραψε ο κ. Τσίπρας το παλιό σύνθημα του παλιού ΠΑΣΟΚ: «αλλάζουμε ή βουλιάζουμε». Θυμάστε ποιος το είχε πει πρώτος. Δεν αλλάξαμε ακριβώς, βουλιάξαμε τότε.

Και για να ενισχύσουν το δηλητήριο του πολακισμού δανείζονται από το περιθώριο διάφορους χυδαίους καλλιτέχνες οι οποίοι έκαναν γνωστή την παρουσία τους μόνο μέσα από απαράδεκτα συνθήματα κατά των γυναικών. Πρωτίστως και πάντα αδιόρθωτοι καταφεύγουν σε αυτά τα οποία ξέρουν: να λένε ψέματα, να διχάζουν την κοινωνία. Και αυτή η τακτική τους, να ξαναλένε μία ανακρίβεια συνεχώς μέχρι κάποιοι να τη θεωρήσουν αλήθεια, «πες, πες, πες, κάτι θα μείνει», λένε.

Να σας θυμίσω ότι το έκαναν με την ανύπαρκτη «μικρή Μαρία» που τάχα χάθηκε σε ελληνικό έδαφος στον Έβρο, μέχρι να ξεσκεπάσουμε και αυτό το ψέμα. Το επαναλαμβάνουν και τώρα ανερυθρίαστα με το θέμα του νερού. Πρέπει να κάνουμε μία μεγάλη προσπάθεια να διαχειριστούμε καλύτερα τους υδάτινους πόρους μας, να έχουμε σύγχρονη υδροδότηση, να περιορίσουμε τις απώλειες, να έχουμε φθηνότερο νερό τελικά, να βοηθήσουμε τους αγρότες μας να έχουν περισσότερο νερό, να συλλέγουμε το νερό, να το επαναχρησιμοποιούμε.

Όλα αυτά, που δεν είναι τίποτα άλλο από μία συγκροτημένη στρατηγική διαχείρισης του πιο πολύτιμου πόρου τον οποίο διαθέτουμε. Κάποιοι τη βαφτίζουν, λέει, «ιδιωτικοποίηση». Με τραγούδια και συναυλίες, μάλιστα, για να παρασύρουν τον κόσμο. Γίνονται έτσι ψεύτες μετά μουσικής.

Η αντιπολίτευση αυτή θα ήταν αστεία αν δεν ήταν επικίνδυνη. Στο παρελθόν, στην εποχή του κορονοϊού, θέλω να θυμίσω, είχαμε υγειονομικό σαμποτάζ. Στη συνέχεια είχαμε την αντιπολίτευση του οικονομικού σαμποτάζ, όταν καταψήφισαν αυξήσεις μισθών και συντάξεων. Ακόμα, ακόμα και τα δικαιώματα των αναπήρων καταψήφισαν.

Είχαμε πάντα μια αντιπολίτευση του εθνικού σαμποτάζ καθώς δεν στήριξαν αμυντικές δαπάνες και σημαντικές συμφωνίες που ενίσχυαν και ενισχύουν την εθνική ανεξαρτησία και τη θωράκιση της χώρας.

Το δικό τους χθες, συνεπώς, προδιαγράφει και το δικό τους σήμερα: «όχι, σε όλα, ναι σε τίποτα». Υποσχέσεις που πάλι τάζουν στους πάντες τα πάντα, με χρήματα τα οποία έρχονται από κάποιο άγνωστο λεφτόδεντρο. Με λύσεις που χαϊδεύουν τα αυτιά. Αδειάζουν όμως τις τσέπες, φυλακίζουν τελικά τα μυαλά. Γιατί τι άλλο μπορεί να σημαίνουν ιδέες για κρατικές τράπεζες, για νέους φόρους;

Δεν το κρύβουν κιόλας. Τους ξεφεύγουν, έτσι, σε τηλεοπτικές συζητήσεις. Η επιθυμία τους είναι σχεδόν μία ιδεοληψία να φορολογήσουν ξανά την επιχειρηματικότητα, τη μεσαία τάξη. Όλα αυτά τα λόγια που ακούμε για απόλυση δικαστών, για την κατάργηση Ανεξάρτητων Αρχών, και φυσικά την κατάργηση του φράχτη του Έβρου.

Δεν θα μιλήσω περισσότερο για την αντιπολίτευση. Αυτό το οποίο θέλω να τονίσω είναι ότι απέναντι σε αυτό το συνονθύλευμα κινδύνων και ψεμάτων εμείς, ως Νέα Δημοκρατία, αντιτάσσουμε ένα συγκροτημένο πρόγραμμα. Θεμελιώνεται στα διδάγματα της εμπειρίας. Έχει την ορμή της αισιοδοξίας. Τρεις συν μια βασικές κατευθύνσεις.

Θα μιλήσουμε πολύ περισσότερο για το πρόγραμμα μας από την στιγμή που και επίσημα θα ξεκινήσει η προεκλογική περίοδος. Αλλά συγκρατείστε τρία πράγματα που αποτελούν κεντρικές προτεραιότητες για μένα για την επόμενη τετραετία.

Πρώτον, η συνέχιση της αναπτυξιακής ορμής της οικονομίας μας. Να καλύπτουμε ολοένα και πιο γρήγορα το χαμένο έδαφος από την Ευρώπη. Εάν το 2019 δεσμεύτηκα και έκανα πράξη τους χαμηλότερους φόρους, σήμερα δεσμεύομαι και θα κάνω πράξη ότι η επόμενη τετραετία θα είναι η τετραετία των καλύτερων μισθών και των καλύτερων εισοδημάτων.

Όχι μόνο για τον ιδιωτικό τομέα, όπου ήδη οι επιχειρήσεις αντιλαμβάνονται ότι για να προσελκύσουν ταλέντο πρέπει να πληρώσουν περισσότερο -με την βοήθεια που παρέχουμε κιόλας με όλα τα προγράμματα κατάρτισης, ενεργητικές πολιτικές εργασίας τις οποίες υλοποιούμε- αλλά και για το Δημόσιο, 1/1/2024 θα έχουμε νέο ενιαίο μισθολόγιο για τους δημοσίους υπαλλήλους.

Χάσαμε πάρα πολλά τη δεκαετία της κρίσης, αλλά μπορούμε μέχρι το 2030 να έχουμε καλύψει όλο το χαμένο έδαφος από την Ευρώπη και να μην είμαστε πια ουραγοί, αλλά να ξεπερνάμε την Ευρώπη σε πολλούς δείκτες.

Με εμπνέει πάντα -σας μίλησα πριν για τον Πρόεδρο του Eurogroup- το παράδειγμα της Ιρλανδίας, μια χώρα η οποία μπήκε πάμφτωχη στην ευρωπαϊκή οικογένεια, αξιοποίησε όμως πολύ καλά την ευρωπαϊκή βοήθεια, τη δική της δυναμική και σήμερα έχει ξεπεράσει κατά πολύ τον μέσο όρο της Ευρώπης ως προς τις οικονομικές της επιδόσεις. Είναι κάτι το οποίο κι εμείς μπορούμε να το πετύχουμε, αρκεί να πιστέψουμε στις δυνάμεις μας.

Δεύτερη προτεραιότητα, να συνεχίσουμε αυτή τη μεγάλη, την τολμηρή μεταρρύθμιση η οποία έχει ξεκινήσει στην υγεία, όπου έχει γίνει σπουδαία δουλειά, η οποία πρέπει να συνεχιστεί και πρέπει να ενταθεί. Ξεκινώντας από τις πολιτικές δημόσιας υγείας, τις προληπτικές εξετάσεις, δωρεάν προληπτικές εξετάσεις σε όλους τους πολίτες για τα βασικά νοσήματα.

Ο Προσωπικός Γιατρός, αναβαθμισμένα νοσηλευτικά ιδρύματα, τα κέντρα υγείας στη χώρα, έχουμε σημαντικούς πόρους από το Ταμείο Ανάκαμψης. Η ψηφιακή υγεία αποτελεί μία ακόμα μεγάλη πρόκληση, μια μεγάλη ευκαιρία για τη χώρα μας. Όλοι οι Έλληνες θα αποκτήσουν, επιτέλους, τη δημόσια υγεία που θέλουν και που απαιτούν από την πολιτεία.

Και τρίτον, ένα σύγχρονο και αποτελεσματικό κράτος. Όχι μόνο ψηφιακό ως προς τις υπηρεσίες που παρέχει, αλλά ένα κράτος το οποίο θα αξιολογεί διαρκώς τους υπαλλήλους, με κίνητρα για καθημερινή απόδοση, αλλά και με απαιτήσεις. Με απαιτήσεις για τον επαγγελματισμό. Δεν αρκεί μόνο η ψηφιοποίηση, απαιτείται και η ατομική συνειδητοποίηση. Είναι μία προσπάθεια που ήδη έχει ξεκινήσει.

Τέλος, να σταθώ ξανά και να ξαναπώ πόσο σημαντικές θα είναι οι προτάσεις μας για τη νέα γενιά. Πρέπει να είμαστε εδώ ειλικρινείς, υπάρχει σήμερα μια δυσκολία επικοινωνίας του πολιτικού συστήματος με τη δική σας τη γενιά, κυρίως τα παιδιά τα οποία μεγάλωσαν, πέρασαν τα χρόνια της εφηβείας ή της πρώιμης ενηλικίωσης μέσα στην κρίση. Υπάρχει ένα χάσμα εμπιστοσύνης το οποίο πρέπει να γεφυρώσουμε.

Και θα το κάνουμε μόνο ακούγοντάς σας καταρχάς, τους προβληματισμούς σας, τις ανησυχίες σας, τις προσδοκίες σας, τις φιλοδοξίες σας και στη συνέχεια με σεμνότητα και χωρίς μεγάλα λόγια να δίνουμε πραγματικές λύσεις στα αιτήματά σας είτε αυτά αφορούν καλύτερη εκπαίδευση, καλύτερες δουλειές, το πρόγραμμα «Σπίτι μου» για τη στέγη για την οποία ήδη σας μίλησα. Πώς θα επεκτείνουμε, ας πούμε, το θεσμό της κοινωνικής αντιπαροχής. Έχουμε τόσες δημόσιες εκτάσεις στις οποίες μπορούμε να οικοδομήσουμε σύγχρονα διαμερίσματα. Κάποια από αυτά θα αποζημιώνουν κατασκευαστές, το μεγαλύτερο όμως θα διατίθεται σε νέους με χαμηλό ενοίκιο.

Είναι μόνο κάποιες από τις προτάσεις μας που θα θέσουμε στο δημόσιο διάλογο και θα ζητήσουμε από τις νέες και τους νέους να μας βοηθήσουν να εμπλουτίσουμε τις προτάσεις αυτές, να ξαναχτίσουμε αυτές τις γέφυρες επικοινωνίας με μια γενιά τόσο προικισμένη που τόσα έχει να προσφέρει στη χώρα.

Και πολλές φορές μου γίνεται το ερώτημα: «και καλά γιατί εσείς ως Νέα Δημοκρατία είστε οι πιο κατάλληλοι να τα κάνετε όλα αυτά; Ποια είναι τα εχέγγυα που παρέχετε στους πολίτες για να μπορέσετε να υλοποιήσετε αυτή την πολιτική;». Τους απαντώ ότι αυτή η παράταξη, η Νέα Δημοκρατία, έχει αποδείξει ότι ξέρει να οδηγεί την Ελλάδα από το χθες στο αύριο.

Εμείς είμαστε αυτοί που μιλήσαμε πρώτοι για την Ευρώπη. Εμείς, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ήταν αυτός που έβαλε την Ελλάδα στην ευρωπαϊκή οικογένεια κόντρα τότε στην ελληνική κοινή γνώμη.

Εμείς πήραμε έναν αδύναμο ΟΤΕ και τον ιδιωτικοποιήσαμε, τον κάναμε κολοσσό. Εμείς σώσαμε τον ΟΛΠ, εμείς γλιτώσαμε τη ΔΕΗ από τους «εργατοπατέρες» και τη μετατρέψαμε σε μια σύγχρονη ανταγωνιστική επιχείρηση που μπορεί σήμερα να στηρίζει τους καταναλωτές. Εμείς είμαστε αυτοί που δώσαμε νέα πνοή στα ναυπηγεία μας. Πολύ όμορφες εικόνες που είδα πριν από λίγες μέρες με τους εργαζόμενους στα ναυπηγεία Ελευσίνας να σηκώνουν μία δεξαμενή η οποία ήταν βυθισμένη εδώ και δέκα χρόνια από το νερό και να αρχίζουν ξανά να δουλεύουν με πολλά πλοία τα οποία περιμένουν να πάνε στην Ελευσίνα για να επισκευαστούν.

Εμείς είμαστε αυτοί που αναμορφώσαμε την αεροπορική μας βιομηχανία για να μπορεί να υλοποιεί σήμερα τα προγράμματα εκσυγχρονισμού των αεροσκαφών. Και εμείς ήμασταν αυτοί που αναγεννήσαμε τον ΕΦΚΑ, ώστε επιτέλους να δίνει στην ώρα του τις συντάξεις.

Νεοδημοκράτισσες και Νεοδημοκράτες, μόνο εμείς, συνεπώς, μπορούμε να τα βάζουμε με το παρελθόν όσο και με τον κακό μας εαυτό. Και για αυτό θα το ξαναπώ: μιλάμε για το έργο μας, γνωρίζοντας ότι η συνέπεια λόγων και πράξεων είναι αυτή που τελικά σφυρηλατεί τις σχέσεις εμπιστοσύνης που έχουμε με τους πολίτες.

Αλλά και για ένα λόγο ακόμα, αναδεικνύει κάτι πολύ σημαντικό: δεν υπάρχει τίποτα που να με ενοχλεί περισσότερο, φίλες και φίλοι -και αναφέρομαι ειδικά στα νέα παιδιά που είναι σήμερα στο ακροατήριο- από αυτούς οι οποίοι ισχυρίζονται ότι αυτή είναι η Ελλάδα και δεν αλλάζει.

Όχι, φίλες και φίλοι, ο τόπος μπορεί να αλλάξει και αλλάζει. Πολλές φορές όχι όσο γρήγορα θα θέλαμε, αλλά αλλάζει. Και πηγαίνει προς μία κατεύθυνση μόνο, που είναι η κατεύθυνση της προόδου.

Και αυτό μας καλεί, όμως, αυτό είναι και το πρόταγμα, θα έλεγα, της επόμενης τετραετίας, να πάμε πιο γρήγορα, πιο τολμηρά στις αλλαγές που θέλουμε. Για να συμβεί αυτό, ωστόσο, πρέπει να απασφαλιστεί μία «νάρκη». Και αυτή είναι η «νάρκη» της απλής αναλογικής που άφησε πίσω του ο ΣΥΡΙΖΑ, μία παγίδα που οδηγεί είτε σε ακυβερνησία είτε σε πολύ επικίνδυνες δυνητικές συμμαχίες.

Ας πάνε αυτοί οι οποίοι εξακολουθούν να υπερασπίζονται την απλή αναλογική να δουν τι γίνεται στη γειτονική μας Βουλγαρία. Για όσους δεν το έχετε παρακολουθήσει, η Βουλγαρία είχε την Κυριακή που μας πέρασε τις πέμπτες, επαναλαμβάνω, τις πέμπτες εκλογές μέσα σε δύο χρόνια χωρίς πάλι να μπορεί να καταλήξει σε βιώσιμη κυβέρνηση. Δεν θέλουμε τέτοιες περιπέτειες στην πατρίδα μας. Θέλουμε σταθερότητα, θέλουμε προοπτική.

Γι’ αυτό και η κάλπη της 21ης Μαΐου είναι η κρίσιμη κάλπη. Αυτή τελικά θα καθορίσει ποιος θα κυβερνήσει, και όταν λέω ποιος, εννοώ ποιο κόμμα και ποιος Πρωθυπουργός.

Γι’ αυτό και σήμερα δεν θέλω να ακούω για πρώτη ή για δεύτερη κάλπη. Μία είναι η κάλπη,η 21η Μαΐου. Είναι μία ενιαία διαδικασία.

Αν κάποιοι σκέφτονται ότι επειδή κατά πάσα πιθανότητα θα γίνουν και δεύτερες εκλογές «να μην ασχοληθούμε τόσο πολύ, να μην πάμε να ψηφίσουμε στην πρώτη κάλπη», τους απαντώ ότι δεν χωρούν επιπολαιότητες, δεν χωρούν άσφαιρα μηνύματα δήθεν διαμαρτυρίας.

Κανένα λάθος δεν διορθώνεται μετά την ψηφοφορία. Το κακό για την χώρα θα έχει συντελεστεί. Και βέβαια δεν μπορεί να είναι λύση ένας τίτλος που γράφει «συνεργασία», στην πραγματικότητα,όμως εννοεί παραλυσία.

Οι πολίτες δεν μπορούν να αποφασίσουν στα τυφλά για κάποιον «άγνωστο Χ». Θα το ξαναπώ. Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά τα οποία ακούγονται. Δεν αντιστοιχούν στην κρισιμότητα των στιγμών.

Κοιτάξτε, ψηφίζεις Νέα Δημοκρατία και Μητσοτάκη για Πρωθυπουργό. Είναι μια ξεκάθαρη επιλογή. Ή έστω, ψηφίζεις ΣΥΡΙΖΑ γιατί θέλεις να έχεις τον Τσίπρα Πρωθυπουργό. Αλλά γιατί να ψηφίσεις κάτι το οποίο δεν ξέρεις τι θα είναι αύριο; Πολύ περισσότερο όταν οι αποφάσεις σήμερα θα πρέπει να είναι γρήγορες και συντονισμένες.

Δεν έχουμε χρόνο, δεν έχουμε περιθώρια για κομματικά παζάρια, για ατέρμονες συζητήσεις. Με άλλα λόγια, όπως η πατρίδα αναζητά καθαρούς ορίζοντες στην πορεία της, έτσι ζητά και καθαρές λύσεις στην ηγεσία της. Και η απάντηση σε αυτό είναι μόνο πέντε λέξεις: αυτοδύναμη Ελλάδα, αυτοδύναμη Νέα Δημοκρατία.

Έτσι θα εδραιώσουμε τις κατακτήσεις μας, αλλά θα αναμετρηθούμε και πιο δυναμικά με τις παραλείψεις μας: κάνοντας καλύτερη την χώρα και κάνοντας καλύτερους και εμάς τους ίδιους. Και για να συμβεί αυτό πρέπει να ξαναδιαμορφώσουμε αυτό το πατριωτικό και εκσυγχρονιστικό ρεύμα που το 2019 ενώθηκε για να βγάλει τον τόπο από την καθήλωση και να τον θέσει σε τροχιά προόδου.

Ξέρω ότι ανάμεσα μας μπορεί να είναι συμπολίτες μας οι οποίοι θα μας εμπιστευτούν για πρώτη φορά σε αυτές τις εκλογές, γιατί το 2019 δεν τόλμησαν να κάνουν το βήμα. Ξέρω, όμως, ότι μπορεί να είναι μαζί μας ή να μας ακούν και κάποιοι που μας εμπιστεύτηκαν το ‘19 και τώρα είναι διστακτικοί.

Θα τους ξαναπώ αυτό το οποίο ήδη έχω πει: κάποιες στιγμές μπορεί να σας πληγώσαμε, όμως ποτέ δεν σας προδώσαμε. Και σας βεβαιώνω ότι κάθε φορά που σκοντάφτουμε δεν θα πέφτουμε, αλλά θα αυξάνουμε την ταχύτητα μας.

Και σας ζητώ, ας αναλογιστούμε εδώ πόσο επίκαιρα -σήμερα που εχθρός μας είναι τα προβλήματα και η χώρα πρέπει να είναι ενωμένη- πόσο επίκαιρα ήταν αυτά τα λόγια του Κωνσταντίνου Καραμανλή στην ιδρυτική μας διακήρυξη ότι «υπηρετούμε το έθνος πέρα και πάνω από τις παραπλανητικές ετικέτες της δεξιάς, του κέντρου και της αριστεράς».

Γι’ αυτό ακριβώς πιστεύω ότι η αυτοδυναμία δεν είναι κομματική σκοπιμότητα, είναι εθνική αναγκαιότητα. Με κορμό ασφαλώς ένα κόμμα το οποίο όμως δεν περιορίζεται μόνο σε αυτό, ούτε περιορίζεται σε ένα μόνο χρώμα.

Γιατί έχουμε αποδείξει ότι μπορούμε να ανοίξουμε τη Νέα Δημοκρατία, να τη μεγαλώσουμε, να την εμπλουτίσουμε με στελέχη, με φίλες και φίλους που μπορεί να μην ανήκαν στον παραδοσιακό μας χώρο, θέλουν όμως να συνταχθούν σε αυτό το μεγάλο ρεύμα του πραγματικού εκσυγχρονισμού, του υπεύθυνου πατριωτισμού. Αγκαλιάζοντας κάθε Ελληνίδα και Έλληνα που θέλει η χώρα να βαδίζει μπροστά και να στοχεύει μπροστά, όχι να γυρίσει πίσω. Που να διεκδικεί καλύτερες αμοιβές, όχι ξανά φόρους και περικοπές, με εθνική σιγουριά, όχι με παλινδρομήσεις σε θολά νερά. Γι’ αυτά θα απαντήσουμε την 21η Μαΐου.

Κλείνω λοιπόν λέγοντάς σας ότι από εδώ, από αυτή την «Άπειρο χώρα», απέραντη χώρα της αρχαιότητας, με την απέραντη ιστορία, την απέραντη συμβολή στην οικονομία και στον πολιτισμό, ξεκινά ένας νέος αγώνας, ένας αγώνας πρωταγωνιστής του οποίου είστε εσείς, η καρδιά της Νέας Δημοκρατίας.

Εξηγήστε, βοηθήστε με να κερδίσουμε αυτόν τον αγώνα εξηγώντας με στοιχεία και επιχειρήματα τις θέσεις μας στους συμπολίτες μας. Αποκαλύψτε με ευπρέπεια τα ψέματα που διακινούν οι αντίπαλοί μας, απαντήστε στις απορίες ή στις ενστάσεις των φίλων μας. Γιατί εμείς νιώθουμε, ακούμε, προσπαθούμε, μαχόμαστε, διδασκόμαστε και προχωρούμε.

Είμαστε φιλόδοξοι στους στόχους που διεκδικούμε, αποδείξαμε όμως ότι μπορούμε να τους κατακτήσουμε. Και σε αυτή τη συναρπαστική διαδρομή προς τη νέα νίκη σάς θέλω όλους δίπλα μου για μία δεύτερη ισχυρή εντολή στην προκοπή, για την Ήπειρο, την Ελλάδα του 2030, χωρίς συμβιβασμούς, με τις σημαίες ψηλά, με ένα σύνθημα: σταθερά, τολμηρά, μόνο μπροστά.

Να είστε καλά, καλό αγώνα, καλή Ανάσταση, καλό Πάσχα και στο επανιδείν.