H AEK ανοίγει τα φτερά της με το πρώτο βαρύ εξάποντο και τις γκάφες των «αιωνίων»

Ανάλυση από το gazzetta.gr

Η ΑΕΚ είναι και πάλι εδώ! Και χτίζει πάλι εικόνα φαβορί με την τρομερή σημερινή  (χθεσινή) νίκη της στην Τούμπα, παρά την σκανδαλώδη ακύρωση του πεντακάθαρου γκολ του Αμραμπατ από τον απίστευτο Κουλμπάκοφ, αλλά και τον ακόμα πιο απίστευτο VAR, Δανό, Μόρτεν Κροχ! Είχε διαφανεί και από το πρώτο ημίχρονο ότι η Ενωση μπορούσε να «διαχειριστεί» αμυντικά τον ΠΑΟΚ, περιορίζοντας τη δράση των Κωνσταντέλια και Νάρεϊ (ο Ζίβκοβιτς στην πραγματικότητα μοναδική απειλή), είχε διαφανεί ότι από τον κεντρικό άξονα δεν θα διέτρεχε εύκολα κινδύνους.

Ομως τη διαφορά την έκανε στο ντέρμπι των Δικέφαλων το «βάθος» της Ενωσης. Μέσα ο Λιβάι Γκαρσία στο 46΄ και εν συνεχεία Μάνταλος, Ελίασον και Τσούμπερ στο τελευταίο δεκάλεπτο. Ποιες ήταν οι αλλαγές από την άλλη πλευρά; Ντάντας, Καντουρί, Τάισον και Μπράντον Τόμας. Δεν φταίει ο Λουτσέσκου. Αυτούς έχει, αυτούς βάζει. Και μάλιστα μετά τη γκολάρα «α λα Αλεξανδρής» του Αραούχο από τη «μελένια» ασίστ του Μάνταλου, ο ΠΑΟΚ πήρε πολλές μάχες, έτρεξε, προσπάθησε να πιέσει, το κυνήγησε, αλλά έμεινε στο «μηδέν». Χίλια μπράβο αξίζουν στην Ενωση που άξιζε τη νίκη 100%, να δώσουμε κι έναν «πόντο» στον Λουτσέσκου για την παραδοχή της αδικίας απέναντι στην Ενωση, παρότι είναι «εύκολο» να το παραδέχεσαι όταν είναι πασιφανές και έχει ήδη νικήσει ο αντίπαλος. Φαίνεται εύκολο, αλλά δεν είναι στο ελληνικό πρωτάθλημα (και όχι στο ελληνικό ποδόσφαιρο που περικλείει πολλά περισσότερα από τη Stoiximan Superleague 1 και δεν είναι σωστό να ταυτίζουμε τις έννοιες.

Η ΑΕΚ πλέον έχει μια ολόχρυση ευκαιρία: να πάρει δυο τρίποντα επί Βόλου και Αρη και να πάει για οβελία και κοντοσούβλια πρώτη και καλύτερη, έχοντας ως παρακαταθήκη αυτό το πρώτο πολύτιμο «εξάποντο» των play – offs, την ίδια ώρα που οι δυο «αιώνιοι» χτυπούν το κεφάλι τους στον τοίχο! Είχαμε αναφέρει χθες πως ο Βόλος έχει εκτός έδρας μόλις τρεις ήττες στο πρωτάθλημα, είχαμε θυμίσει ότι ο Αρης είχε ηττηθεί με χίλια ζόρια και διαιτητική αδικία δις στο Φάληρο. Να πούμε κιόλας ότι… περιμέναμε τις γκάφες Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού; Ε, όχι δα, πέρασε η Πρωταπριλιά.

Στα δικά μου μάτια, κάπως πιο «αναμενόμενη» βάσει ροής αγώνα ήταν η γκέλα του Παναθηναϊκού. Δεκάδες φορές έχουμε επισημάνει πως τον τίτλο δεν θα τον πάρει η ομάδα που κρατά περισσότερες φορές ανέπαφη της εστία της, διότι οι ισοπαλίες στο μίνι τουρνουά δέκα αγώνων δεν είναι πάντα «θετικό αποτέλεσμα». Εναντίον, δε, του Βόλου, οι ισοπαλίες είναι απλώς… ήττες. Εχασε τις τέσσερις καλές στιγμές του στο α’ μέρος, όταν ήταν παραγωγικά πιεστικός ο Παναθηναϊκός, δεν ωφελήθηκε καθόλου από την αντικατάσταση των Μαντσίνι -0 Ιωαννίδη που ήταν οι καλύτεροι στο πρώτο 45λεπτο, έχασε το άχαστο ο Παλάσιος στο 89′ και το πρώτο πέναλτι της σεζόν ο Σπόραρ στο 90′ + 7′, πάγωσε η Λεωφόρος. Τεράστιο ξενέρωμα για όλους στο Τριφύλλι και απολύτως λογικά, όμως το πρωτάθλημα είναι μαραθώνιος. Δεν το έχασε σήμερα το πρωτάθλημα, αλλά – το έχουμε πει πολλάκις – δεν πρόκειται να το πάρει αν δεν βρει τα γκολ που του λείπουν διότι δεν θα λυγίζουν όλοι οι αντίπαλοι «μποξέρ» στον 12ο γύρο λόγω κόπωσης. Δεν είναι πυγμαχία το ποδόσφαιρο για να κουράζεις τον αντίπαλο και να παίρνεις τα ματς στα «σημεία» και σίγουρα δεν παίρνεις πρωτάθλημα μ’ αυτόν τον τρόπο.

Παρ’ όλα αυτά, μεγαλύτερη έκπληξη μου προκάλεσε το ματς του Φαλήρου διότι η εξέλιξή του δεν προϊδέαζε κανέναν για την κατάληξή του. Δεν ήταν επιπόλαιος ο Ολυμπιακός, δεν ήταν τόσο επικίνδυνος ο Αρης μέχρι το 2-0. Κάπου εκεί… έσβησαν τα φώτα για τους Ερυθρόλευκους, οι οποίοι για πολλοστή φορά πλήρωσαν τα μεγάλα αμυντικά τους προβλήματα. Αν τον πάρει αυτόν τον τίτλο ο πρωταθλητής θα το πάρει μέσα από… «μάχη» μεταξύ του τεράστιου δημιουργικού/επιθετικού ταλέντου των παικτών του Vs των αδιόρθωτων προβλημάτων στην ανασταλτική λειτουργία του. Σήμερα έπεσε στην παγίδα θεωρώντας το ματς «τελειωμένο» στο 2-0, κάτι απαράδεκτο, διότι το έχει ξαναπάθει στα Γιάννενα! Aλλά σε κάθε περίπτωση θα υποστεί και τις συνέπειες όσων δεν έκανε τον Ιανουάριο για την άμυνά του. Το ίδιο ισχύει και για τον Παναθηναϊκό για τη μεσαία και την επιθετική γραμμή του.

Y.Γ.1: Η δίκη των κατηγορουμένων για τη δολοφονία του Αλκη βρίσκεται σε εξέλιξη. Κάθε εβδομάδα διαβάζουμε, βλέπουμε, παρακολουθούμε. Μα πλέον σχεδόν κάθε 10-15 μέρες στη Θεσσαλονίκη καταγράφεται και ένα «οπαδικού» χαρακτήρα επεισόδιο το οποίο δημοσιοποιείται! Ισως βγαίνει στην επιφάνεια λόγω των τραυματισμών και της μεταφοράς των άτυχων στα νοσοκομεία – το λέμε διότι προφανώς γίνονται και πολλά άλλα τα οποία δεν μαθαίνουμε, μικρότερης έντασης, αλλά εξίσου ενδεικτικά της κοινωνίας και της ατμόσφαιρας στην οποία ζούμε αυτή την περίοδο. Μιας κοινωνίας στην οποία εν Αθήναις είναι πια τόσα πολλά τα περιστατικά με ανήλικους που αναρωτιέσαι πώς και πόσο γρήγορα έχουμε μεταλλαχθεί όλοι μας. Κι αν μας αξίζει ως γονείς και τους αξίζει ως πιτσιρίκια αυτό το περιβάλλον. Οσο η Πολιτεία δεν εκπαιδεύει σωστά τους γονείς που θα έπρεπε να περνούν από κανονικό «σχολείο ανατροφής» και εκείνοι το βασικό που έχουν στο μυαλό τους κάθε μέρα είναι πώς θα βρουν τα προς το ζην και όχι πώς θα βρουν χρόνο για το παιδί (μιλάμε για γονείς που νοιάζονται ασφαλώς, όχι για απαράδεκτους τύπους), μην περιμένουμε καλύτερα. Μόνο τα χειρότερα.