Ο Θεοφάνους διαψεύδει ισχυρισμούς της IBAC εναντίον του

Η IBAC προέβη σε δυσμενή πορίσματα κατά του Theo Theophanous, αλλά όχι εναντίον της Kat Theophanous, της κοινοπραξίας, οποιουδήποτε Υπουργού ή υπουργικού υπαλλήλου. Επεσήμανε επίσης ότι δε βρήκε κανένα στοιχείο που να αποδεικνύει ότι η Kat Theophanous γνώριζε τις συνθήκες της σχέσης του πατέρα της με την AEC. Υπογραμμίζεται δε ότι η υπόθεση δε θα έχει συνέχεια ενώπιον των Αρχών, καθώς η IBAC επεσήμανε ότι η συμπεριφορά του ήταν ανάρμοστη, όχι διεφθαρμένη (improper, not corrupt).

Πιο συγκεκριμένα, η IBAC, κατέθεσε το πρωί της Τετάρτης την έκθεσή της, με τίτλο «Operation Clara» (Επιχείρηση Κλάρα), μετά από σχετική έρευνα. Σε αυτήν αναφέρεται ότι ο κ. Theophanous, παρέλειψε να δηλώσει ότι έκανε λόμπινγκ για λογαριασμό της, με κινεζική υποστήριξη, κοινοπραξία Australian Education City (AEC) η οποία επελέγη ως ο προτιμώμενος κατασκευαστής το 2015 για να μετατρέψει ένα τεράστιο αγροτεμάχιο δημόσιας γης στο East Werribee σε ένα εκτεταμένο εκπαιδευτικό, ερευνητικό και στεγαστικό συγκρότημα, μία επένδυση 31 δισ. δολ. Το έργο απέτυχε να κερδίσει την κυβερνητική υποστήριξη το 2019 μετά από τέσσερα χρόνια διαπραγματεύσεων.

Η IBAC διαπίστωσε ότι ο ομογενής πρώην υπουργός, παρά το γεγονός ότι είναι εγγεγραμμένος λομπίστας, η AEC δεν αναφερόταν στο σχετικό μητρώο ως ένας από τους πελάτες του, ενώ έκανε λόμπινγκ σε υπουργούς της κυβέρνησης Andrews και ανώτερους γραφειοκράτες υπέρ της.

Η IBAC ανέφερε επίσης ότι δε δήλωσε «σύγκρουση συμφερόντων» στη Victorian Planning Authority (VPA), η οποία διεξήγαγε τη διαδικασία διαγωνισμού για την πώληση της γης και στην οποία ο κ. Theophanous ήταν μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου, ενώ παράλληλα έκανε λόμπινγκ υπέρ της AEC.

Ενώ ο κ. Theophanous δε σύναψε ποτέ εμπορική συμφωνία με την κοινοπραξία, η IBAC διαπίστωσε ότι «αποκόμισε οφέλη από την AEC και τους συνεργάτες της με τη μορφή δωρεών για την προεκλογική εκστρατεία της κόρης του για την εκλογή της στο Κοινοβούλιο της Βικτώριας».

Ο εκτελών χρέη Επιτρόπου της IBAC, Stephen Farrow, υπέβαλε συστάσεις στην κυβέρνηση για τη βελτίωση των κανόνων για τους λομπίστες.

Η IBAC επιθυμεί, μεταξύ άλλων:

-Το Γραφείο Πρωθυπουργού και Υπουργικού Συμβουλίου να τροποποιήσει τις κατευθυντήριες γραμμές για τους διορισμούς και τις αμοιβές ώστε να αποτρέψει τον διορισμό λομπιστών σε δημόσια συμβούλια που σχετίζονται με το αντικείμενο της εργασίας τους.

-Η Επιτροπή του Δημόσιου Τομέα της Βικτώριας να αναθεωρήσει τον Κώδικα Δεοντολογίας ώστε να απαγορεύει στους διευθυντές των διοικητικών συμβουλίων να ασκούν λόμπι σε θέματα που αφορούν τις λειτουργίες του δημόσιου φορέα.

-Ο υπουργός Πολεοδομίας να τροποποιήσει τον νόμο περί Πολεοδομικής Αρχής της Βικτώριας ώστε να διευκρινιστεί ότι η διαδικασία για αδίκημα με συνοπτικές διαδικασίες μπορεί να ξεκινήσει εντός τριών ετών από την υποτιθέμενη παράβαση.

Πέρυσι, ο απερχόμενος επίτροπος της IBAC, Robert Redlich, αποκάλυψε ότι στη Βικτώρια βρίσκονταν σε εξέλιξη «περίπου 35» έρευνες κατά διαφθοράς, ορισμένες από τις οποίες αφορούσαν πολιτικούς, μεταξύ των οποίων ο πρωθυπουργός της Πολιτείας, Daniel Andrews.

Η επανεκλεγείσα κυβέρνηση έχει ξεκινήσει διαδικασία για την εξεύρεση του αντικαταστάτη του κ. Redlich.

ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΨΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ THEO THEOPHANOUS

Με μακροσκελή απάντησή του, η οποία επισυνάπτεται στην έκθεση της IBAC, αλλά και δήλωσή του στον «Νέο Κόσμο», ο κ. Theophanous απορρίπτει απολύτως και κατηγορηματικά τα ευρήματα.

Ο ομογενής πρώην υπουργός αναφέρει ότι:

«Η έκθεση της IBAC στερείται συνοχής, αξιοπιστίας και ειλικρίνειας. Καταδεικνύει όλα όσα είναι λάθος στην IBAC».

«Τα ευρήματα και οι ισχυρισμοί στην έκθεση της IBAC απλά δε στέκουν απέναντι στη λογική, τα χρονοδιαγράμματα, το πλαίσιο ή τα αποδεικτικά στοιχεία».

«Διαψεύδω τους ισχυρισμούς της IBAC εναντίον μου στο σύνολό τους».

«Η IBAC διέθεσε σημαντικούς πόρους επί δύο χρόνια για να συντάξει μια έκθεση που αγνοεί εσκεμμένα τα ουσιαστικά αποδεικτικά στοιχεία που της υποβλήθηκαν και αρνήθηκε να λάβει υπόψη τις υποχρεώσεις της βάσει της φυσικής Δικαιοσύνης».

«Παρά τους ισχυρισμούς της IBAC σχετικά με την προοπτική εμπορικής σχέσης (prospective commercial engagement) με την AEC, αυτή δεν υλοποιήθηκε ποτέ και δεν πληρώθηκα ποτέ από την AEC για να είμαι λομπίστας».

«Η IBAC δε βρήκε κανένα απολύτως στοιχείο για τη διαβίβαση ακατάλληλων πληροφοριών από εμένα στην AEC».

«Η IBAC το ‘παρατραβάει’ ισχυριζόμενη ότι εργάστηκα ως ‘απλήρωτος λομπίστας’ επί μήνες, με την ελπίδα ότι κάποια μέρα η εταιρεία θα έκανε δωρεά στο ALP (Εργατικό Κόμμα)».

«Η IBAC αρνήθηκε να εξετάσει ή να ελέγξει την εναλλακτική εξήγησή μου ότι υποστήριξα το έργο της AEC ως ένα έργο που, σωστά υλοποιούμενο, θα παρείχε θέσεις εργασίας, επενδύσεις και εκπαιδευτικές ευκαιρίες στα δυτικά προάστια και ότι δε θεωρούσα αυτή την υποστήριξη ως ‘άμισθη άσκηση πίεσης’, αλλά ως έκφραση μιας άποψης. Ένα τμήμα του ίδιου του κώδικα δεοντολογίας της VPA (Victorian Planning Authority) -που αγνοήθηκε από την IBAC- επιτρέπει στην πραγματικότητα τέτοιες εκφράσεις υποστήριξης χωρίς να αποτελεί σύγκρουση (συμφέροντος)».

«Αυτή η δοκιμασία είχε σημαντικό αντίκτυπο σε μένα και την οικογένειά μου. Βάσει συμβουλών από τους παρόχους (υπηρεσιών) για την υγεία μου και προκειμένου να μη διαταράξω το σημαντικό έργο της κυβέρνησης και των συμβουλίων στα οποία συμμετέχω, παραιτούμαι από όλα αυτά τα συμβούλια».

«Η IBAC επέδειξε για άλλη μια φορά πλήρη αδιαφορία για τις Αρχές της δημοκρατίας μας και τις ευθύνες της στο πλαίσιο αυτής».

«Πρόκειται για μια έκθεση με επιζήμιες, ψευδείς υποθέσεις και προειλημμένα συμπεράσματα για την επιδίωξη της δικής της ατζέντας, της IBAC, γύρω από το lobbying και τη δημοσιοποίηση ακόμη και αθώων συνομιλιών εντός του δημόσιου χώρου».

«Η έκθεση της IBAC θα πρέπει να είναι μια λαμπρό αρνητικό παράδειγμα (bright red flag) για κάθε κυβέρνηση που μπορεί να εξετάζει την προσπάθεια που κάνει η IBAC για περισσότερη εξουσία και πόρους».

Ο κ. Theophanous αναφέρεται και στο «ιστορικό» της υπόθεσης, σημειώνοντας:

«Οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να διαβάσουν τη συνημμένη εισήγησή μου στην έκθεση της IBAC.

Μερικά από τα κυριότερα σημεία αναφέρουν ότι:

Η IBAC υποτίθεται ότι πρέπει να καθοδηγείται από το τεστ Briginshaw, το οποίο συνηγορεί υπέρ της προσοχής όταν διατυπώνονται ισχυρισμοί.

Τα αποδεικτικά στοιχεία θα πρέπει να έχουν υψηλή αποδεικτική αξία.

Ωστόσο, κανένας υπουργός, υπουργικός σύμβουλος ή υπηρεσιακός αξιωματούχος δε ρωτήθηκε σχετικά με τον ισχυρισμό περί ‘μη αμειβόμενης άσκησης lobbying’, ο οποίος θα μπορούσε να προσφέρει κάποιο πλαίσιο.

Η IBAC ισχυρίστηκε ότι οι δωρεές της εταιρίας σε πολιτειακές και ομοσπονδιακές εκστρατείες του ALP ήταν στην πραγματικότητα ‘πληρωμές σε είδος’ προς εμένα.

Αλλά η IBAC δεν έθεσε αυτόν τον απίθανο ισχυρισμό σε εκπροσώπους της ίδιας της εταιρίας.

Οι κανόνες του Briginshaw θα απαιτούσαν τουλάχιστον οι εκπρόσωποί της να αποδεχθούν, απερίφραστα και άμεσα, ότι θεωρούσαν τις δωρεές τους ως ‘πληρωμές σε είδος’ προς εμένα.

Δεν υπάρχει καμία απόδειξη τέτοιας κατανόησης. Πρόκειται για έναν επινοημένο, αλλά και επικίνδυνο ισχυρισμό αν εφαρμοζόταν γενικότερα. Η IBAC ισχυρίζεται στην έκθεση ότι τα μέλη του Κοινοβουλίου και οι υπουργοί ενεργούν ως ‘πληρεξούσιοι λομπίστες’ και οι συζητήσεις μεταξύ τους θα πρέπει συνεπώς να τεκμηριώνονται πλήρως. Αυτό αμφισβητεί την ίδια τη δημοκρατία μας, συμπεριλαμβανομένης της εμπιστευτικότητας του Υπουργικού Συμβουλίου.

Η έκθεση αυτή αποτελεί επέκταση της ιδιοτελούς ατζέντας της IBAC για την αύξηση των εξουσιών της, μεταξύ άλλων με τον περιορισμό των Δικαστηρίων, την απόκτηση απεριόριστων εξουσιών για τη διεξαγωγή δημόσιων ακροάσεων για να κατονομάσει και να ντροπιάσει ακόμη και τους αθώους και με τον περιορισμό των εξουσιών του Κοινοβουλίου να τους θέσει προ των ευθυνών τους.

Κατά την επιδίωξη της ατζέντας της, η IBAC έχει θεσμοθετήσει στον πυρήνα της ένα σύνολο προκαταλήψεων που δεν της επιτρέπουν να εξετάσει αντικειμενικά εναλλακτικές εξηγήσεις.

Αυτή η υπερβολή της IBAC αποτελεί τη μεγαλύτερη πρόκληση για τη λειτουργία μιας καινοτόμου προσαρμοστικής Δημοκρατίας.

Επιδιώκει να εξαλείψει τις ιδιωτικές εμπιστευτικές συζητήσεις ακόμη και σε επίπεδο Υπουργικού Συμβουλίου, αλλά οπωσδήποτε σε επίπεδο διερευνητικού διαλόγου.

Δεν είναι καλό για τη λογοδοσία και την αποτελεσματικότητα. Όπως δήλωσε ο Γενικός Ελεγκτής (Auditor General) της Βικτώριας: ‘Η αποτελεσματικότητα είναι μια κρίσιμη πτυχή της ακεραιότητας και η ατολμία που προκύπτει από υπερβολικά αυστηρές απαιτήσεις λογοδοσίας μπορεί να σημαίνει ότι το δημόσιο συμφέρον δεν εξυπηρετείται σωστά’».

Πηγή: neoskosmos.com