9 Φεβρουαρίου- Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας- Η διείσδυση της ελληνικής στις ευρωπαϊκές γλώσσες

Δρ. Παναγιώτη Μπαζίγου

Η 9^η Φεβρουαρίου, ημερομηνία θανάτου του Διονυσίου Σολομού, καθιερώθηκε από τη Βουλή των Ελλήνων (ΦΕΚ 1384/24.4.2017) ως παγκόσμια ημέρα της Ελληνικής Γλώσσας. Δίνεται έτσι η δυνατότητα όπου γης ελληνισμός να συνειδητοποιήσει το γλωσσικό θησαυρό που έχει κληρονομήσει.

Η Μεσσηνιακή Αμφικτυονία στους καταστατικούς της σκοπούς έχει τη διάδοση της ελληνικής γλώσσας στους ομογενείς δεύτερης, τρίτης κοκ. Γενιών, να τη γνωρίσουν και να την αγαπήσουν. Η διείσδυση της ελληνικής στις ευρωπαϊκές γλώσσες είναι σημαντική, έτσι που οι ευρωπαίοι διαδήλωσαν ότι «Όλοι είμαστε Έλληνες». Η συγγραφέας  Άννα Στεφανίδου στο βιβλίο της «You speak Greek, you just don’t know it», δηλαδή «Μιλάς ελληνικά, απλώς δεν το ξέρεις», αναφέρει ότι υπάρχουν 6.000 λέξεις που χρησιμοποιούνται καθημερινά στα αγγλικά.

Ενδεικτικό των ελληνογενών λέξεων είναι η εκφώνηση σε παγκόσμια συνέδρια αρκετών ομιλιών μόνο με ελληνικές λέξεις. Η πρώτη είναι του πρώην Πρωθυπουργού, Ακαδημαϊκού, Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος,  που είχε κάνει στις 26 Σεπτεμβρίου 1957 στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, στην Ουάσιγκτον. Το κοινό που παρακολουθούσε τη συνεδρίαση του ΔΝΤ έμεινε άναυδο και ο λόγος του Ζολώτα έμεινε ιστορικός με τον ίδιο και τη σύζυγό του να γίνονται πρωτοσέλιδο στους NYT και «Washington Post».

Η ομιλία ήταν: «Kyrie, I eulogize the archons of the Panethnic Numismatic Thesaurus and the Ecumenical Trapeza for the orthodoxy of their axioms, methods and policies, although there is an episode of cacophony of the Trapeza with Hellas.

With enthusiasm we dialogue and synagonize at the synods of our didymous Organizations in which polymorphous economic ideas and dogmas are analyzed and synthesized. Our critical problems such as the numismatic plethora generate some agony and melancholy.

This phenomenon is characteristic of our epoch. But, to my thesis, we have the dynamism to program therapeutic practices as a prophylaxis from chaos and catastrophe. In parallel, a panethnic unhypocritical economic synergy and harmonization in a democratic climate is basic. I apologize for my eccentric monologue. I emphasize my eucharistia to you Kyrie, to the eugenic and generous American Ethnos and to the organizers and protagonists of this Amphictyony and the gastronomic symposia. Η δεύτερη ομιλία στις 2 Οκτωβρίου 1959: Kyrie, It is Zeus’ anathema on our epoch for the dynamism of our economies and the heresy of our economic methods and policies that we should agonise between the Scylla of numismatic plethora and the Charybdis of economic anaemia. It is not my idiosyncrasy to be ironic or sarcastic but my diagnosis would be that politicians are rather cryptoplethorists. Although they emphatically stigmatize numismatic plethora, energize it through their tactics and practices.

Our policies have to be based more on economic and less on political criteria.Our gnomon has to be a metron between political, strategic and philanthropic scopes. Political magic has always been antieconomic. In an epoch characterised by monopolies, oligopolies, menopsonies, monopolistic antagonism and polymorphous inelasticities, our policies have to be more orthological. But this should not be metamorphosed into plethorophobia which is endemic among academic economists. Numismatic symmetry should not antagonize economic acme. A greater harmonization between the practices of the economic and numismatic archons is basic.

Parallel to this, we have to synchronize and harmonize more and more our economic and numismatic policies panethnically.

These scopes are more practical now, when the prognostics of the political and economic barometer are halcyonic. The history of our didymous organisations in this sphere has been didactic and their gnostic practices will always be a tonic to the polyonymous and idiomorphous ethnical economics.

The genesis of the programmed organisations will dynamize these policies. I sympathise, therefore, with the aposties and the hierarchy of our organisations in their zeal to programme orthodox economic and numismatic policies, although I have some logomachy with them. I apologize for having tyrannized you with my hellenic phraseology. In my epilogue, I emphasize my eulogy to the philoxenous autochthons of this cosmopolitan metropolis and my encomium to you, Kyrie, and the stenographers».

Μεταξύ των προσωπικοτήτων που πραγματοποίησαν ανάλογες ομιλίες ήταν και ο Παναγιώτης Φωτέα, νομάρχης Μεσσηνίας, που την εκφώνησε στην έναρξη του Συνεδρίου της Μεσσηνιακής Αμφικτυονίας στο Πνευματικό Κέντρο Καλαμάτας.