Απαραίτητη μία νέα εθνική πολιτική για τον Απόδημο Ελληνισμό

ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Μέρα τη μέρα πληθαίνουν οι ομογενειακές φωνές που κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την σημερινή κατάσταση της οργανωμένης Ομογένειας, αλλά και «τον εξευτελισμό και την κατάντια της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης και την παρακμή έως και αδρανοποίηση άλλοτε κραταιών οργανισμών όπως το Εθνικό Συμβούλιο κ.λ.π.»,  όπως τονίζει σε άρθρο του τη φορά αυτή ο Στέλιος Τακετζής, ναυτιλιακός επιχειρηματίας και εθελοντής παραγωγός – Πρόεδρος ΔΣ στο Ελληνικό Κοινωφελές Ραδιόφωνο COSMOS FM, στην Νέα Υόρκη.

Το άρθρο με τις σωστές πλην, όμως, δυσάρεστες επισημάνσεις έχει και αισιόδοξο μήνυμα: «…Σημαντικό μέρος των παρευρισκόμενων ήταν νεαρά παιδιά, νέοι και νέες επαγγελματίες. Μια ζωηρή πινελιά ελπίδας», γράφει.

Δεν έχει σημασία σε πια οργανωτική δομή της ομογένειας των ΗΠΑ ο κ. Τακετζής εντόπισε την «ζωηρή πινελιά ελπίδας».  Χθες ήταν στην α΄ οργάνωση, σήμερα θα είναι στη β και αύριο φιλοδοξούμε να είναι στην γ’.  Σημασία έχει ότι το ποτάμι του «νέου αίματος» στην οργανωμένη ομογένεια φαίνεται ότι άρχισε να κυλάει!

Και ήταν καιρός! H σημερινή χαοτική κατά περιπτώσεις πραγματικότητα, που, δυστυχώς, επικρατεί σε ορισμένες ελληνοαμερικανικές οργανώσεις, πρέπει να ανατραπεί. Και αυτό δεν μπορεί να συμβεί μόνο με το υπάρχον σήμερα “παλαιό έμψυχο υλικό”.  Χρειάζεται και το “νέο αίμα”. Νέοι ομογενείς που θα πάρουν στα χέρια τους την πορεία και τα οράματα των Αποδήμων Ελλήνων.

Αυτή η εναλλακτική “θεραπεία” φαίνεται ότι έχει ξεκινήσει. Και τα μηνύματα είναι ενθαρρυντικά. Και όπως σημειώναμε σε πρόσφατο άρθρο μας με τίτλο:  “Συνταγή Επιτυχίας για τη Διατήρηση της Ελληνικότητας της Ομογένειας” αυτή η ελπιδοφόρος προσέλευση νέων ομογενών στις οργανώσεις παρατηρείται και σε άλλες ομογενειακές Παροικίες, όπως π.χ. στη Γερμανία όπου η Πρόεδρος της Παγκρητικής Ομοσπονδίας Ευρώπης (ΠΟΕ.) Ευτυχίας  Όλοφσον-Σαβιολάκη δήλωσε πως «είναι πολύ αισιόδοξο , ότι έρχεται νέος κόσμος στις δράσεις. Και ,,νέος,, δεν εννοώ μόνο ηλικιακά αλλά δεν είναι πλέον μόνο οι παλιοί στις δράσεις των συλλόγων»…

Ανάλογα μηνύματα έρχονται από την Αυστραλία, τον Καναδά και από αλλού.

Βέβαιο είναι ότι η Γενέτειρα έχει μεγάλο μέρος της ευθύνης να ενισχύσει την τάση ανανέωσης των ομογενειακών οργανώσεων όχι μόνο με ενθαρρυντικές δηλώσεις, αλλά, κυρίως, με κίνητρα και νομοθετικές αποφάσεις που να ενδυναμώνουν τους δεσμούς των Αποδήμων με την Ελλάδα. Με μέτρα που να προσελκύουν το ενδιαφέρον των νέων γενιών ομογενών, όπως είναι τα προτεινόμενα δέκα σημεία από το Hellenic Congress of America και που αφορούν σε θέματα αιχμής, όπως είναι το στρατολογικό, το φορολογικό και το εκπαιδευτικό. Αλλά και με την ενεργοποίηση θεσμών, όπως το Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού (ΣΑΕ), όπου επίσης πρέπει να πάρουν το τιμόνι νέοι άνθρωποι με νέες φρέσκιες ιδέες και αγνό προσανατολισμό στα ελληνικά ιδεώδη και στις αρχαιοελληνικές αξίες.

Εξάλλου, όσα περισσότερα ελληνόπουλα προσελκύουμε στα Ελληνικά Σχολεία του εξωτερικού, τόσες περισσότερες είναι η πιθανότητες πολλά από αυτά να τα οδηγήσουμε στους Συλλόγους και τις Ομοσπονδίες μας. Και προσελκύουμε τα παιδιά της ομογένειας στα ελληνικά σχολειά μας, με τα κατάλληλα εκπαιδευτικά προγράμματα, με τα σύγχρονα διαδραστικά βιβλία, με πληρότητα δασκάλων αποσπασμένων και από την πατρίδα, αλλά και με προγράμματα επιβράβευσης, φιλοξενίας, υποτροφιών κλπ.

Η γνώση της ελληνικής Γλώσσας είναι η απάντηση στην ελλοχεύουσα ισοπέδωση και την αφομοίωση.  Το αποκαρδιωτικό γεγονός ότι η μόνη ελληνόφωνη εφημερίδα “Εθνικός Κήρυξ” υποχρεώθηκε να περιστείλε την έκδοσή της, από έξι σε τρεις εκδόσεις, όπως με άρθρο του προανείγγειλε ο Σύμβουλος Έκδοσης Αντώνης Διαματάρης (26 Ιανουαρίου 2023) ίσως δεν θα συνέβαινε εάν η δεύτερη και τρίτη γενιά ομογενών κατείχε έστω και μερικώς την ελληνική γλώσσα. και εάν αποτελούσε μέρος του ελληνόγλωσσου αναγνωστικού κοινού.  Εάν χαθεί η Γλώσσα χάνεται και η ελληνική ταυτότητα… Γι αυτό χρειαζόμαστε την δραστηριοποίηση των νέων μας. Γι αυτό οι γονείς πρέπει να ενθαρρύνουν τα παιδιά τους,  παράλληλα με την αγγλόγλωση μόρφωση,  να παρακολουθούν και μαθήματα ελληνικών στα σχολεία ή ακόμη και μέσω διαδικτύου.  Βεβαίως απαραίτητη είναι η γνώση της επιχώριας γλώσσας για την εργασιακή καθημερινότητα των αποδήμων μας, αλλά το ίδιο χρήσιμη για το νου και το πνεύμα  τους είναι και η γνώση της ελληνικής.

Με την ομιλούσα την ελληνική νέα γενιά, θα αναστήσουμε και πάλι τους συλλόγους, τα σωματεία τις ομοσπονδίες, τις εθνικοτοπικές. Όπως έλεγε στον γράφοντα στέλεχος κρατικού ελληνικού οργανισμού, που έζησε στο παρελθόν για 16 χρόνια στον Καναδά, “επέστρεψα πρόσφατα στον Καναδά ως επισκέπτης μετά από χρόνια και εκεί όπου υπήρχε ανταγωνισμός εκδηλώσεων με τις οργανώσεις, τις εθνικοτοπικές κλπ. τώρα δεν κινείται τίποτα“.

Η αναζωογόνηση της Ομογένειας είναι πολυσύνθετο πρόβλημα. Αφορά τη συνολική προσπάθεια του ελληνικού Κράτους, τους κατάλληλους χειρισμούς των ομογενειακών παραγόντων και προέδρων οργανώσεων, με συμμετοχή και της Εκκλησίας η οποία θα πρέπει να συνεργάζεται με τις ομογενειακές οργανωτικές δομές και όχι να στέκεται απέναντι…

Στην κατεύθυνση αυτή,  μόνο ένα Υπουργείο Απόδημου Ελληνισμού ή Ελλήνων Εξωτερικού, θα μποροπύσε να εκπονήσει μία νέα εθνική πολιτική, που θα εξετάζει και θα επιλύει τά θέματα που απασχολούν τους Απόδημους.  Και που, εν τέλει, θα αξιοποιήσει στην πρέπουσα έκταση και με αμοιβαίο καλώς εννοούμενο όφελος αυτό το εθνικό Κεφάλαιο -την “ατομική βόμβα” του ελληνισμού, όπως αποκαλούσε την Ομογένεια ο αείμνηστος υπουργός Νικόλαος Μάρτης-.

Όλα αυτά, σε άμεση συνεννόηση και συνεργασία του εθνικού κέντρου με την οργανωμένη Ομογένεια και όχι να νομοθετεί η Αθήνα για την ομογένεια χωρίς την Ομογένεια!