Κάιρο: Ανακαινίσθηκε το ιστορικό εκκλησάκι του Ελληνικού Νοσοκομείου, ο Άγιος Παντελεήμονας

Ανακαινίσθηκε ο ιστορικός ναός του Αγίου Παντελεήμονος στο Κάιρο.  Ο ναός είναι άμεσα συνυφασμένος με την προσδοκία και την πίστη του Αιγυπτιώτη Ελληνισμού.

Βρίσκεται στο Ελληνικό Νοσοκομείο Καϊρου στην περιοχή της Αμπασίας εκεί όπου κάποτε ήκμαζε ο Ελληνισμός. Εκεί προσεύχονται οι ασθενείς αλλά και οι γέροντες που φιλοξενούνται στο Ελληνικό Νοσοκομείο. Ανήκει όπως επίσης το νοσοκομείο και το Ελληνικό γηροκομείο στην Ελληνική Κοινότητα Καϊρου και είναι από τα πρώτα χτίσματα που ανέγειραν οι Έλληνες όταν συγκρότησαν Κοινότητα στη Χώρα του Νείλου.

Το Εκκλησάκι επισκέφθηκε την παραμονή των Χριστουγέννων ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρος Β’ ο οποίος  είδε από κοντά τις εργασίες ανακαίνισης. Το τέμπλο του ναού έχει μοναδικές Αγιογραφίες ρώσικης τεχνοτροπίας.

Σημειώνεται ότι το Ελληνικό Νοσοκομείο Καϊρου μετρά ήδη 110 χρόνια ζωής στην καρδιά της Αιγυπτιακής Πρωτεύουσας. Είναι από τα πλέον σύγχρονα νοσηλευτικά ιδρύματα της Αιγύπτου. Έχει υπερσύγχρονα εξωτερικά ιατρεία,  διαθέτει αξονικό τομογράφο, μονάδα εντατικής θεραπείας, υπερσύγχρονες κλίνες ενώ όλοι οι χώροι του ανακαινίζονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα.

Στη διάθεση των πυροπαθών στο Μάτι

Την έμπρακτη αλληλεγγύη της προς τους πυρόπληκτους της Αττικής, είχε δείξει η Ελληνική Κοινότητα Καΐρου, με την επιστολή που απέστειλε το 2018 στον τότε Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλο, γνωστοποιώντας ότι θέτει στη διάθεση νοσηλείας των πυροπαθών της Αττικής το Ελληνικό Νοσοκομείο Καΐρου.

Να σημειωθεί ότι η Ελληνική Κοινότητα Καΐρου είχε διατεθεί να αναλάβει, ακόμη και τα έξοδα νοσηλείας πυροπαθών σε εξειδικευμένα στρατιωτικά νοσοκομεία της Αιγύπτου που έχουν αντικείμενο την ίαση από τέτοιους τραυματισμούς. Μάλιστα μπορούσε να παράσχει και φιλοξενία μπορεί στις οικογένειες των πυροπαθών από τις φονικές πυρκαγιές.

«Σε περιόδους μεγάλης κρίσης, πρέπει όλοι να προσφέρουμε και να μην αρκούμαστε σε μηνύματα συμπόνοιας», είχε επισημάνει η Ελληνική Κοινότητα Καΐρου.

Πάγιο αίτημα η ένταξη του Ελληνικού Νοσοκομείου στο Εθνικό Σύστημα Υγείας

Το Ελληνικό Νοσοκομείο της Κοινότητας στο Κάιρο και ο Εθνικός Οργανισμός Παροχών Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ). Με την ψήφιση Νόμου στην Βουλή των Ελλήνων τον Αύγουστο του 2017 Ν.4486 του Υπουργείου Υγείας ΦΕΚ 115/07.08.2017 Άρθρο 97, παρ. 5 και που υπερψήφισαν τα τότε δύο μεγάλα κόμματα, δίνεται η δυνατότητα σύμβασης μεταξύ του Ελληνικού Νοσοκομείου Καΐρου και του Εθνικού Οργανισμού Παροχών Υπηρεσιών Υγείας (Ε.Ο.Π.Υ.Υ.) Με τον τρόπο αυτόν οι διαμένοντες στην Αίγυπτο δικαιούχοι ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης Έλληνες (ασφαλισμένοι του ΙΚΑ , συνταξιούχοι , δημόσιοι υπάλληλοι κ.λ.π) θα μπορούν να κάνουν χρήση των υπηρεσιών του Ελληνικού Νοσοκομείου Καΐρου, αντί να περιθάλπονται στην Ελλάδα, με σαφώς λιγότερο κόστος για το Ελληνικό δημόσιο και με μεγαλύτερη ευκολία για τους ίδιους.

Η υπογραφή της σχετικής σύμβασης όμως καθυστερεί καθώς τα συστήματα υγείας Ελλάδος και Αιγύπτου είναι δύσκολο να γίνουν συμβατά και ειδικά στην τιμολόγηση. Η πρόταση των Ελληνικών Κοινοτήτων είναι να τιμολογούν με βάση την Αιγυπτιακή νομοθεσία και κοστολόγηση του ΕΝΚ και να οριστεί ως ανώτατο όριο η αντίστοιχη τιμή των ίδιων υπηρεσιών στην Ελλάδα που έχει ο ΕΟΠΥΥ.

Η ιστορία του Αγίου Παντελεήμωνα

Ο ερευνητής της ιστορίας των Αιγυπτιωτών κ. Νίκος Νικηταρίδης, ο οποίος πρόσφατα βραβεύθηκε από την Ακαδημία Αθηνών για την καταγραφή της ιστορίας του Ελληνισμού της Αιγύπτου στο βιβλίo του «Οι Ελληνικές Εκκλησίες στην Αίγυπτο» αναφέρεται και στο ναό του Αγίου Παντελεήμονος:

“Το Κάιρο, ήδη από τις αρχές του 19ου αι., διέθετε μια σημαντική ελληνική παροικία, με το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο να κατέχει κοινωφελή ιδρύματα που εξυπηρετούσαν τις ανάγκες της, μεταξύ των οποίων και το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου που χρησιμοποιούταν και ως νοσοκομείο, ενώ από τα μέσα του 19ου αι. είχε οργανωθεί και ένα άλλο νοσοκομείο σε ένα ενοικιασμένο σπίτι στη συνοικία του Χαμζάουϊ. Στις 29/2/1856 σχηματοποιήθηκε μία οργάνωση που καλούταν Ελληνορθόδοξος Κοινότης, η οποία μάλιστα στις 22/2/1860 συνέταξε και κανονισμό, που όριζε ως σκοπό της μεταξύ άλλων και τη συντήρηση ενός νοσοκομείου. Στο νοσοκομείο αυτό το 1873 νοσηλεύτηκαν 869 ασθενείς διαφόρων εθνικοτήτων.

Τα οικονομικά μέσα όμως ήταν πενιχρά, κι έτσι το νοσοκομείο στα μάτησε τη λειτουργία του έως το 1880. Όταν πέθανε ο Ευ. Αχιλλόπουλος, κληροδότησε στην Ελληνική Κοινότητα, που είχε ιδρυθεί το 1904, το ποσό των 8.000 λιρών για την ίδρυση Νοσοκομείου.

Άλλοι ομογενείς προσέφεραν 3.000 λίρες, η Κοινότητα έβαλε 7.400 λίρες, ενώ ο Κ. Αχιλλόπουλος αγόρασε οικόπεδο 15,4 στρεμμάτων στην Αμπασία για να ανεγερθεί εκεί το νοσοκομείο. Η δε Κοινότητα αγόρασε άλλα 5 στρέμματα δίπλα στο οικόπεδο αυτό. Ο θεμέλιος λίθος τοποθετήθηκε στις 13-25/1/1906 και τα εγκαίνια του ¨Αχιλλοπούλειου Νοσοκομείου πραγματοποιήθηκαν στις 7/1/1912. Το Νοσοκομείο συνεχίζει ως τις μέρες μας να προσφέρει τις υπηρεσίες του τόσο στους Έλληνες παροίκους, όσο και σε χιλιάδες Αιγυπτίους που το επισκέπτονται κάθε χρόνο.

Στο χώρο του Ελληνικού Νοσοκομείου βρίσκεται και ο ναός του Αγίου Παντελεήμονα, του οποίου τα εγκαίνια έλαβαν χώρα στις 13- 25 9/7/1922 και περιγράφτηκαν ως εξής : ¨Κόσμος πολύς και εκλεκτός παρέστη χθες εις τα εγκαίνια του ιερού ναού του Νοσοκομείου μας.

Ο κομψός ναός του Αγίου Παντελεήμονος ήτο αδύνατον να περιλάβητους προσελθόντας, το προαύλιον δε έβριθεν ευσεβών. Η Α.Μ. ο Πατριάρχης, περιστοιχιζόμενος υπό του Μητροπολίτου Πτολεμαΐδος και του περί Αυτόν κλήρου, εχοροστάτησεν. Μετά το τέλος της λειτουργίας η ακάματος εφορεία του Νοσοκομείου, προεξαρχόντων των κ.κ. Κερεστεζόγλου και Χριστοφίδου ιατρού, οδήγησαν τους παρισταμένους εις το κυλικείου, όπου προσεφέρθησαν αναψυκτικά, γλυκίσματα εν αφθονία.

Αι εισπράξεις κατά τα εγκαίνια υπήρξαν ικανοποιητικαί, καθότι πάντες ἐφιλοτιμήθησαν, πτωχοί και πλούσιοι, να δώσουν τον οβολόν των. Πολλοί, επωφεληθέντες της περιστάσεως, επεσκέφθησαν το Νοσοκομείον, του οποίου εθαύμασαν την καθαριότητα και άριστην λειτουργίαν “.

Η εκκλησία εξωραΐστηκε το 2008 ενώ εργασίες ανακαίνισης έγιναν πρόσφατα το 2022″.

  • Ρεπορτάζ: Κάτια Τσιμπλάκη
  • Φωτογραφίες: Ελληνική Κοινότητα Καϊρου