Η “Ακτινογραφία” του ΅Ελληνισμού στην Αυστραλία

Η παροικία μας, αναμφισβήτητα, δε ζει την άνθιση περασμένων δεκαετιών, όπως αυτές του ’60 και του ’70, όταν «καραβιές» μεταναστών ελληνικής και κυπριακής καταγωγής έφταναν κάθε χρόνο στην Αυστραλία.

Οι ομογενείς μας, ωστόσο, παραμένουν «δυνατό χαρτί» στα κοινωνικά, στα οικονομικά, αλλά και τα πολιτικά δρώμενα της χώρας, όπως ανέδειξαν και οι τελευταίες κάλπες στη Βικτώρια.

Γερνάμε; Ναι. Η Γλώσσα μας μετρά απώλειες; Ναι.

ΑΛΛΑ, οι… ελληνικές ρίζες που φύτεψαν εδώ με μεγάλες θυσίες οι μετανάστες πρώτης γενιά είναι βαθιές, αντέχουν και οι δεσμοί με τη μητέρα πατρίδα διατηρούνται ισχυροί.

Ενδεικτικά, πρόσφατα, η λαμπρή εκδήλωση της απομονής των βραβείων του HACCI ανέδειξε και πάλι ότι η παροικίας μας έχει και συνεχίζει να δημιουργεί… διαμάντια.

Επίσης, λίγο καιρό πριν, οι εορτασμοί για την Επέτειο του «ΌΧΙ» ήταν από τους πιο δυναμικούς εδώ και χρόνια, παρουσία και των Ευζώνων σε Αδελαΐδα και Περθ.

Ακόμη, χαρακτηριστική ήταν η εικόνα δεκάδων χιλιάδων Ελληνοαυστραλών, κάθε ηλικίας, που συνέρρευσαν φέτος στο Φεστιβάλ «Αντίποδες»: Μία «πλημμύρα Ελλήνων» στην καρδιά της Μελβούρνης, κόντρα ακόμη και στον καιρό, μετά από δύο χρόνια και πλέον απουσίας -εν γένει- ομογενειακών εκδηλώσεων εν μέσω της πανδημίας.

Ή, απλά ας δούμε πόσα πόσα Ελληνόπουλα αρίστευσαν και φέτος στο VCE…

Η ΑΠΟΓΡΑΦΗ

Συχνή διαπίστωση είναι ότι η παροικία μας… φθίνει. Ουκ ολίγοι ομογενειακοί σύλλογοι, με το ζόρι διατηρούν σφυγμό και αρκετοί, δυστυχώς τον έχουν ήδη χάσει. Σημαντικά προβλήματα ταλανίζουν πολλές οργανώσεις μας και το βασικότερο… ο χρόνος πίσω δε γυρνά για τα μέλη τους.

ΑΛΛΑ, φαίνεται πως υπάρχουν και ευκαιρίες «αναζωογόνησης», όπως αναδεικνύονται μέσα από στοιχεία της τελευταίας Απογραφής στην Αυστραλία (Census 2021), τα οποία δόθηκαν στη δημοσιότητα προ λίγων μηνών από την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία (ABS).

Το πιο σημαντικό δεδομένο; Καταγράφηκε αυξημένος αριθμός ανθρώπων που δήλωσαν ελληνική και κυπριακή καταγωγή.

Επίσης, τα Ελληνικά αν και έχουν δεχθεί πλήγματα με την πάροδο του χρόνου -και τελευταία εν μέσω πανδημίας με τα μαθήματα μέσω Zoom να μην είναι τόσο ελκυστικά- είναι η 6η συχνότερα ομιλούμενη Γλώσσα στην Αυστραλία, αν δεν υπολογιστεί η κυρίαρχη Αγγλική.

Είναι ακόμη υψηλότερα στη Βικτώρια, όσον αφορά στο ποια Γλώσσα μιλά μία οικογένεια στο σπίτι, εκτός τα Αγγλικά. Μετά τα Κινέζικα (Mandarin, 221.798) και τα Βιετναμέζικα (118.801), τα Ελληνικά είναι στην 3η θέση με 107.158 «απαντήσεις» (με μείωση από 110.706 το 2016).

Ακόμη, πέρα από τα «προφανή» δεδομένα, όπως τον αριθμό αυτών που δήλωσαν ότι έχουν γεννηθεί ή έχουν ρίζες στην Ελλάδα ή την Κύπρο, υπάρχουν και ενδιαφέροντα «ποιοτικά» γι αυτούς που δήλωσαν ότι μιλούν Ελληνικά (σημειωτέον δεν είναι όλοι ελληνικής ή κυπριακής καταγωγής, είναι ωστόσο η πολύ μεγάλη πλειοψηφία τους), όπως:

Σε ποιες περιοχές διαμένουν οι περισσότεροι, η οικογενειακή τους κατάσταση, αν έχουν το δικό τους σπίτι, αν αποπληρώνουν δάνειο -με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται με τις αυξήσεις στο επιτόκιο της RBA από τον Μάιο και έπειτα, αν έχουν ή όχι αυστραλιανή υπηκοότητα κ.ά.

Μία πρώτη ανάλυση των στοιχείων αυτών έγινε με τη βοήθεια του «Australian Census Explorer» (www.sbs.com.au/news/creative/census-explorer), το πολυγλωσσικό εργαλείο «εξερεύνησης» του SBS για την Απογραφή, το οποίο εκτός από τα Αγγλικά, διατίθεται για πρώτη φορά στα Ελληνικά, Αραβικά, Ιταλικά, Κορεάτικα, Απλοποιημένα Κινέζικα, Παραδοσιακά Κινέζικα, Ισπανικά και Βιετναμέζικα.

Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ

Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Σύμφωνα πάντα με την Απογραφή: ο πληθυσμός της Αυστραλίας αυξάνεται (ήταν 25.422.788 το 2021, +8,6 % από το 2016) και καθίσταται όλο και πιο πολυπολιτισμικός (429 Γλώσσες μιλούνται στη χώρα, συμπεριλαμβανομένων 183 Γλώσσες Ιθαγενών).

Πάνω από το ήμισυ όλων των Αυστραλών είναι μετανάστες πρώτης ή δεύτερης γενιάς (δηλώθηκαν 320 διαφορετικές καταγωγές, +4 από το 2016) και 5,5 εκατομμύρια κάτοικοι μιλούν άλλη Γλώσσα εκτός από την Αγγλική στο σπίτι τους.

Από αυτούς, όπως ανέφερε η ABS, αυτοί που προσδιορίζονται ως ελληνικής καταγωγής (Greek όπως αναφέρεται στην Απογραφή) ανέρχονταν το 2021 σε 424.744 (10η πιο κοινή καταγωγή στην Αυστραλία) και οι κυπριακής (Cypriot κατά την Απογραφή) σε 40.091.

Μία αύξηση σε σχέση με το 2016 όταν είχαν καταγραφεί 397.433 και 28.991, αντίστοιχα, αλλά και το 2011 με 378.270 και 22.680, αντίστοιχα.

Οι αριθμοί αυτοί είναι ακόμη μεγαλύτεροι σύμφωνα με εκτιμήσεις ομογενειακών φορέων, που κάνουν λόγο για 600.000-700.000 ελληνικής και κυπριακής καταγωγής. Σημειωτέον, αρκετές ενστάσεις έχουν εκφραστεί για τα ερωτήματα της Απογραφής, ειδικά στην προσπάθεια να καταγράψει την «καταγωγή», με αρκετές αλλαγές τα τελευταία χρόνια ως προς τη μεθοδολογία.

Πέρα από τα… τερτίπια των απογραφέων ωστόσο, δεν ξεχνάμε ότι υπήρξε και αύξηση των μεταναστών από Ελλάδα και Κύπρο την περασμένη δεκαετία λόγω κυρίως της οικονομικής κρίσης. Μία σημαντική «ανάσα» για την παροικία και την ελληνική Γλώσσα. Η τάση αυτή μειώθηκε από το 2014 και έπειτα και σχεδόν μηδενίστηκε εν μέσω της πανδημίας.

Σύμφωνα με την ABS, από αυτούς που δήλωσαν ότι μιλούν Ελληνικά, έφτασαν στην Αυστραλία μόλις 80 το 2021 (έως τον Αύγουστο, οπότε έγινε η Απογραφή), από 1.400 που είχαν έρθει το 2012 και 1.197 το 2013 (κατά την ABS πάντα, όχι συνολικά Έλληνες και Κύπριοι, αλλά βάσει της απάντησης που έδωσαν αν μιλούν την ελληνική Γλώσσα).

Επίσης, έχουμε πλέον τα παιδιά… των παιδιών και εν γένει τους απογόνους Ελληνοαυστραλών πρώτης γενιάς -και από «μεικτούς γάμους», που είχαν την ευκαιρία να έρθουν πιο κοντά στην πατρίδα των προγόνων τους, και εντέλει να δηλώσουν την καταγωγή τους αυτή (αν και όπως προαναφέρθηκε η ABS ίσως έχει ακόμη αρκετή «δουλειά» ως προς την καλύτερη καταγραφή του πολιτισμικού υπόβαθρου).

Στο μεταξύ, η Βικτώρια παραμένει η Πολιτεία με τους περισσότερους ανθρώπους που δήλωσαν ελληνική καταγωγή στην Αυστραλία, με 181.184, ενώ 16.514 δήλωσαν κυπριακής καταγωγής.

Στη Νέα Νότια Ουαλία οι ελληνικής καταγωγής ανέρχονταν σε 141.627, στη Νότια Αυστραλία σε 40.704, στο Κουίνσλαντ σε 32.702, στη Δυτική Αυστραλία σε 16.117, στην ACT σε 5.533, στην Northern Territory σε 4.271 και στην Τασμανία σε 2.602.

Ο πληθυσμός των πολιτών κυπριακής καταγωγής είχε ως εξής: Νέα Νότια Ουαλία 14.902, Κουίνσλαντ 3.371, Νότια Αυστραλία 3.561, Δυτική Αυστραλία 875, ACT 401, Northern Territory 319 και Τασμανία 160.

Η ΧΩΡΑ ΓΕΝΝΗΣΗΣ

Το 2021 δήλωσαν την Ελλάδα ως χώρα γέννησης συνολικά 92.314 άτομα (0,4% του συνόλου του πληθυσμού της Αυστραλίας, 19η), μία μείωση από 93.740 το 2016 (15η) και το 2011 (99.938, 0,5%, 13η).

Την Κύπρο ως χώρα γέννησης δήλωσαν 16.737 άτομα (2021, 60η θέση), το 2016 ήταν 16.936 άτομα (58η) και το 2011 ήταν 18.070 άτομα (55η).

Επίσης, ενδιαφέρον είναι ότι σύμφωνα με τις απαντήσεις που δόθηκαν στην τελευταία Απογραφή, αν εξαιρεθεί η Αυστραλία ως χώρα γέννησης, η Ελλάδα ως προς το ποσοστό του πληθυσμού κάποιων προαστίων -ειδικά στην Νέα Νότια Ουαλία- ήταν πρώτη.

Ειδικότερα, σε Ν.Ν.Ο. μεταξύ άλλων, σε Belmore με 5,9% με την Κίνα να ακολουθεί με 5,4% (σε σύνολο πληθυσμού 13.781), σε Earlwood με 7,4% και την Κίνα δεύτερη με 3% (18.053), Hurlstone Park με 4,2% και την Αγγλία δεύτερη με 3% (5.001), Pagewood με 2,9% και την Κίνα δεύτερη με 2,8% (3.885), Kyeemagh με 7,1% και τον Λίβανο δεύτερο με 3,4% (935), Brighton-Le-Sands με 5% και την Αίγυπτο δεύτερη με 2,7% (8.336), Monterey με 5,9% και την Αίγυπτο δεύτερη με 4,1% (4.619). Ακόμη σε Ramsgate, Ramsgate Beach, Sans Souci, Dolls Point.

Αλλά και στη Βικτώρια: Thornbury με 4,2% και δεύτερη την Αγγλία 2,9% (19.005), Oakleigh με 6% και δεύτερη την Κίνα με 5,6% (8.442). Όπως και στη Νότια Αυστραλία: Thebarton με 4,6% και την Αγγλία δεύτερη 2,8% (1.442), Brompton με 4% και την Αγγλία δεύτερη με 3,9% (3.729). Σε δεκάδες ακόμη προάστια ανά την Αυστραλία η Ελλάδα ήταν στην πρώτη πεντάδα στην κατηγορία αυτή.

Πιο αναλυτικά ακόμη, γι’ αυτούς τους 92.314 που δήλωσαν ότι γεννήθηκαν στην Ελλάδα, σύμφωνα με την Απογραφή: Το 47,2% ήταν άντρες (43.590) και το 52,8% γυναίκες (48.717). Το 94,8% (87.509) ανέφερε ότι έχουν αυστραλιανή υπηκοότητα.

Μεταξύ αυτών, οι οικογένειες ήταν 46.382. Τα ζευγάρια με παιδιά ήταν 15.008, τα ζευγάρια χωρίς παιδιά 22.379, ενώ οικογένειες με έναν γονιό ήταν 8.285.

Οι ηλικίες τους είναι: 80 (0-4 ετών), 236 (5-9 ετών), 705 (10-14 ετών), 873 (15-19 ετών), 984 (20-24 ετών), 1.036 (25-29 ετών), 1.107 (30-34 ετών), 1.336 (35-39 ετών),  1.479 (40-44 ετών), 1.742 (45-49 ετών), 3.190 (50-54 ετών), 5.177 (55-59 ετών), 7.197 (60-64 ετών), 9.267 (65-69), 13.330 (70-74 ετών), 15.642 (75-79), 15.222 (80-84 ετών), 13.699 (85 και άνω).

Παντρεμένοι δήλωσαν οι 54.697 (59,9%), σε διάσταση οι 2.866 (3,1%), διαζευγμένοι οι 7.462 (8,2%), χήροι οι 19.435 (21,3%), δεν έχουν παντρευτεί οι 6.833 (7,5%).

Τα ποσοστά για τους γάμους, είναι αρκετά «κοντά» στα σύνολα της Αυστραλίας, τόσο για τους γεννημένους στη χώρα, όσο και στο εξωτερικό. Εκτός από αυτό των χήρων, το οποίο είναι σχεδόν τετραπλάσιο για τους γενημμένους στην Ελλάδα (21,3% έναντι 5,5% για τους γεννημένους σε άλλες χώρες στο εξωτερικό και 4,5% για τους γενημμένους στην Αυστραλία, χαρακτηριστικό του ότι… γερνάμε (όπως δείχνουν και τα πιο πάνω στοιχεία για τις ηλικίες), και δυστυχώς, συχνά κυριαρχεί η μοναξιά για πολλούς ομογενείς μας.

Η μεγάλη πλειοψηφία τους (70% σχεδόν) ήρθαν στην Αυστραλία έως το 1970, ενώ 8,2% ήρθαν από το 2001 και έπειτα.

Ακόμη, από αυτούς τους 92.314 που δήλωσαν ότι γεννήθηκαν στην Ελλάδα, 10,8% δήλωσαν ότι μιλούν Αγγλικά μόνο, 58,1% ότι μιλάει «άλλη Γλώσσα» και Αγγλικά «καλά ή πολύ καλά» και 29,8% ότι μιλάει «άλλη Γλώσσα» και Αγγλικά όχι καλά ή καθόλου καλά.

‘Ενα πολύ μεγάλο ποσοστό, το 74,8% (γι’ αυτούς που είνα 15 ετών και άνω) δεν είναι πλέον στο εργατικό δυναμικό, αλλά επίσης μία μεγάλη πλειοψηφία 86% περίπου, δήλωσαν ότι έκαναν κάποια εργασία στο σπίτι ή παρείχαν φροντίδα σε παιδιά ή άτομα με αναπηρία ή ηλικιωμένο, πρόσφατα, άνευ πληρωμής.

Όσον αφορά τις ασθένειες, η αρθρίτιδα ταλαιπωρεί τους περισσότερους με 23,7%, ο διαβήτης έπεται με 16% και η καρδιοπάθειες το 12,9%. Ένα 40,1% δήλωσε ότι δεν έχει κάποιο μακροχρόνια πρόβλημα υγείας και ένα 9,1% ότι έχει κάποια ψυχική νόσο, συμπεριλαμβανόμενης κατάθλιψης ή αγχώδους διαταραχής.

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

Η ελληνική Γλώσσα αν και μετρά… απώλειες, «αντέχει». Ωστόσο, αναμφισβήτητα χρειάζεται στήριξη.

Σύμφωνα με την τελευταία Απογραφή, ήταν στην 6η θέση με τις πλέον ομιλούμενες στην Αυστραλία, εκτός της Αγγλικής (7η συνολικά) και πρώτη μεταξύ των Γλωσσών της νότιας Ευρώπης.

Δήλωσαν ότι μιλούν Ελληνικά στο σπίτι 229.643 άτομα (0,9% του πληθυσμού), με τα Ιταλικά μία θέση πιο κάτω (228.042).

Από αυτούς οι 107.158 ήταν στη Βικτώρια, οι 78.691 στη Νέα Νότια Ουαλία, 10.475 στο Κουίνσλαντ, 21.882 στη Νότια Αυστραλία, 4.520 στη Δυτική Αυστραλία, 1.126 στην Τασμάνια, 3.258 στη Βόρεια Επικράτεια, 2.527 στην Περιοχή της Πρωτεύουσας.

«Χάθηκαν» περίπου 8.000 ομιλούντες την Ελληνική σε σχέση με το 2016.

Ενδιαφέρον είναι ότι τα Αγγλικά ναι μεν παραμένουν κυρίαρχη Γλώσσα (72%), αλλά υποχώρησαν (κατά 0,7%) την τελευταία 5ετία.

Αυξητική η τάση για τα Κινεζικά (Mandarin) με +0,1%, τα Αραβικά +0,1%, τα Βιετναμέζικα +0,1%, αλλά και τον Πουντζάμπι (ινδοευρωπαϊκή Γλώσσα) με 0,4%.

Από τους περισσότερους από 1.000.000 εκατομμύριο νέους μετανάστες στην Αυστραλία το 2017 και έπειτα, περί τους 220.000 ήρθαν από την Ινδία. Εκτός από την άνοδο στην Γλώσσα, η Ινδία ξεπέρασε την Κίνα και τη Νέα Ζηλανδία και είναι πλέον τρίτη ως προς τις γεννήσεις κατοίκων Αυστραλίας, μετά την Αυστραλία και την Αγγλία.

Επιστροφή στα Ελληνικά όμως: σαφώς και υπάρχει περιθώριο για διατήρηση δυνάμεων και γιατί όχι για αντιστροφή της τάσης μείωσης.

Επί τούτου πολλές κοινότητες και σύλλογοι έχουν παλέψει για χρόνια, ενώ έχουν εκκινήσει και νέες πρωτοβουλίες από ομογενειακούς φορείς.

Ωστόσο, είναι απαραίτητη η στήριξη από τη «μητέρα πατρίδα» καθώς και τις κυβερνήσεις εντός Αυστραλίας. Επανάπαυση δε χωρά.

Από την Απογραφή προκύπτουν και αρκετά ενδιαφέροντα στοιχεία για το ποιοι είναι αυτοί που δήλωσαν ότι μιλούν την Ελληνική.

Στην πολύ μεγάλη πλειοψηφία τους, ανέφεραν ελληνική, αυστραλιανή -που αφορά κυρίως ομογενείς δεύτερης, τρίτης γενιάς- και κυπριακή καταγωγή (στην Απογραφή μπορεί να «δώσει» κανείς έως δύο καταγωγές και στις οδηγίες συστήνεται να σκεφτεί κανείς τις ρίζες των γονιών και των παππούδων).

Μάλιστα αυτοί που δήλωσαν ομιλούντες Ελληνικά και αυστραλιανής καταγωγής αυξήθηκαν σε 17.047 το 2021, από 12.770 το 2016 και 9.225 το 2011.

Στο σύνολο, οι περισσότεροι (10,7% στους άντρες και 9,8% στις γυναίκες) «κατανέμονται» μάλιστα στις ηλικίες 50-54 ετών.

Ένα ακόμη ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι υπόλοιποι που δήλωσαν ότι μιλούν Ελληνικά, ανέφεραν δεκάδες διαφορετικές καταγωγές, ενώ 0,2% ταυτοποιήθηκαν ως Αβορίγινες και Νησιώτες του Torres Strait.

ΤΑ «ΕΛΛΗΝΙΚΑ» ΠΡΟΑΣΤΙΑ

Που ζουν οι περισσότεροι ομιλούντες Ελληνικά ανά την Αυστραλία;

Κατά την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία, η απάντηση είναι στο Earlwood της Νέας Νότιας Ουαλίας, με 3.272 άτομα (μείωση 0,1% σε σχέση με το 2016). Το Earlwood υπενθυμίζεται έχει 18.053 κατοίκους με 7,4% αυτών να δηλώνουν ότι μιλούν την ελληνική Γλώσσα.

Στη δεύτερη θέση το Reservoir (2.614, +0,1%), στην τρίτη θέση το Kingsgrove (1.966, -0,1%), στην 4η το Preston (1.919, -0,1%) και στην 5η το Marrickville (1.849, -0,1%).

Για την «ιστορία» Oakleigh South και Oakleigh, ήταν στην 24η και 25η θέση, με 1.187 (5% του πλήθυσμού) και 1.125 (6% του πληθυσμού) άτομα αντίστοιχα και Oakleigh East στην 52η με 758 (5,5% του πληθυσμού), αλλά συνολικά με 3.070 περνούν στην 2η θέση.

Τα στοιχεία γίνονται ακόμη πιο ενδιαφέροντα αν εξαιρέσουμε την Αγγλική σε σχέση με τη Γλώσσα που μιλούν στο σπίτι οι κάτοικοι της Αυστραλίας.

Η Ελληνική ήταν πρώτη σε δεκάδες προάστια ανά τη χώρα, σύμφωνα με το SBS.

Ενδεικτικά, στη Βικτώρια:

Oakleigh με 13,3% με τα Κινεζικά (Mandarin) στη δεύτερη θέση με 6,8% (σε 8.442 πληθυσμού), Oakleigh East με 11,1% και Κινεζικά (Mandarin) επίσης στη δεύτερη θέση 9% (6.804), Oakleigh South με 12% και Κινεζικά (Mandarin) να ακολουθούν με 7,8% (9.851).

Williamstown με 2,4% και τα Ιταλικά στη δεύτερη θέση 1,6% (σε σύνολο πληθυσμού 14.407), Williamstown North με 1,5% και τα Ισπανικά να ακολουθούν 1,4% (1.622), Newport με 2,4% και τα Αραβικά «ισοβαθμία» (13.658), Yarraville με 4,2% και τα Βιετναμέζικα δεύτερα με 2,9% (15.636).

Port Melbourne με 4,3% και τα Κινέζικα (Mandarin) 2% να έπονται (17.633), Albert Park με 7,3% και στη δεύτερη θέση τα Ιταλικά με 1,4% (6.044), Middle Park με 7,1% και επίσης τα Ιταλικά στη δεύτερη θέση με 1,5% (4.000).

Ακόμη, σε Hampton, Black Rock, Cheltenham, Mentone, Parkdale, Mordialloc, Dingley Village, Aspendale, Edithvale, Chelsea, Carrum, Seaford, Langwarrin, Skye, Dromana, McCrae, Rye, Queenscliff, Portarlington, Pascoe Vale South, Brunswick, Preston, Thornbury, Northcote, Fairfield, Alphington, Clifton Hill, Ivanhoe, Burnley, Cremorne, Windsor, Balaclava, Elsternwick, Hughesdale, Huntingdale, Clarinda κ.ά.

Τα προάστια ανέρχονται σε εκατοντάδες, αν εξεταστούν οι περιοχές ανά τη χώρα, ειδικά αν δούμε τα Ελληνικά, όχι μόνο στην 1η θέση, αλλά στην πρώτη πεντάδα (εξαιρουμένων πάντα των Αγγλικών).

ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ

Από αυτούς που δήλωσαν ότι μιλούν Ελληνικά στο σπίτι, 129.484 γεννήθηκαν στην Αυστραλία (σύμφωνα πάντα με την ABS), μειωμένοι από 130.260 το 2016 και 137.198 το 2011.

Στην Ελλάδα γεννήθηκαν οι 78.377 (από 82.210 το 2016 και 87.920 το 2011), στην Κύπρο 9.908 (από 10.719 το 2016 και 11.912 το 2011), στην Αίγυπτο 2.492, στην Αγγλία 792, στην Τουρκία 557, στη Νότια Αφρική 479, στη Νέα Ζηλανδία 454, στην Ινδία 431, στη Γερμανία 379.

Πιο χαμηλά στον κατάλογο με τις 119 συνολικά χώρες έχουμε και Μονγκολία, Περού, Ελ Σαλβαδόρ, Σιέρρα Λεόνε, με 3 έκαστη.

Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών που δήλωσαν ότι μιλούν Ελληνικά είναι Αυστραλοί πολίτες (96,9%), ενώ στο σύνολο του πληθυσμού της χώρας το ποσοστό πολιτών είναι 83,8%.

Επίσης, η μεγάλη πλειοψηφία αυτών που δεν γεννήθηκαν στην Αυστραλία, δήλωσε ότι έφτασε εδώ την περίοδο από το 1955 έως το 1975, ενώ ο αριθμός αφίξεων κάθε χρόνο, σε σχέση τουλάχιστον με τις δεκαετίες του ’80 και του ’90, αυξήθηκε από το 2012 και έπειτα, τα χρόνια της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα, αλλά και την Κύπρο.

Όσον αφορά στην θρησκεία, το 90,1% δήλωσαν Ορθόδοξοι, 4,3% καμία θρησκεία, 1,2% Καθολικοί, αλλά και Μάρτυρες του Ιεχωβά (0,5%), Ισλαμιστές (0,2%), Ινδουιστές (0,2%) κ.ά.

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Η πλειοψηφία αυτών που δήλωσαν ότι μιλούν Ελληνικά ζουν σε οικογένεια δύο ατόμων (47,1%) παρόμοιο με αυτό του μέσου όρου στην Αυστραλία (47,2%).

Ένα 23,2% ζει σε οικογένεια τριών ατόμων, 20,8% τεσσάρων, 7,3% πέντε και 1,7% έξι η περισσότερων.

Από αυτούς που έχουν παιδιά, οι περισσότεροι δήλωσαν ότι έχουν ένα ή δύο (54% σχεδόν συνολικά).

Αυξητική εμφανιζόταν η τάση στις μονογονεϊκές οικογένειες από το 2011 και έπειτα, αν και τα στοιχεία, σημειώνεται από την ABS είναι αρκετά ελλιπή και δεν αφορούν το 94%.

Επίσης, η μεγάλη πλειοψηφία είναι ετερόφυλα ζευγάρια, αλλά υπάρχουν και ζευγάρια του ίδιου φύλου (ποσοστό μικρότερο του 1%).

«Παντρεμένοι» δηλώνει το 47,1% (μείωση σχεδόν 4% σε σχέση με το 2011), «ανύπαντροι» το 36,2% (αύξηση σχεδόν 5% σε σχέση με το 2011) και «de facto σύντροφοι» το 3,6% (από 2,2% δέκα χρόνια πριν).

Ως προς το πόσες οικογένειες έχουν παιδιά εξαρτώμενα από τους γονείς, το ποσοστό είναι 36,2% γι αυτούς που μιλούν Ελληνικά έναντι 46% μέσου όρου στην Αυστραλία, ενώ με ανεξάρτητα παιδιά το ποσοστό είναι 32,1% έναντι μέσου όρου 19% (τα στοιχεία δεν αφορούν ένα ποσοστό 37,3%).

ΤΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ

Σύμφωνα με την ABS, αυτοί που δήλωσαν ότι μιλούν Ελληνικά -όπως προαναφέρθηκε δεν είναι απαραίτητα όλοι Έλληνες ή Κύπριοι στην καταγωγή- οι περισσότεροι 12,4% δήλωσαν εισόδημα 15.600 δολ. με 20.800 δολ. (το αντίστοιχο ποσοστό του γενικού πληθυσμού της Αυστραλίας με αυτό το εισόδημα ήταν 6,2%).

Ακόμη, ένα ποσοστό 11% δήλωσαν 20.800 δολ. με 26.000 δολ. (6,2% στην Αυστραλία) και 7,4% δήλωσαν μηδενικό εισόδημα (6,6% στην Αυστραλία).

Ένα ποσοστό 6,8% δήλωσε εισόδημα 52.000 δολ. με 65.000 δολ. (7,3% στην Αυστραλία), 5,8% 104.000 δολ. με 156.000 δολ. (6,2% στην Αυστραλία) αλλά και ένα ποσοστό 2,9% 182.000 δολ. και άνω (2,6% στην Αυστραλία).

Για εργασίες στο σπίτι, άνευ πληρωμής, το ποσοστό ήταν 55,8% για τους άντρες (60.956 το πιθανότερο συνταξιούχοι οι περισσότεροι), με το αντίστοιχο ποσοστό στο σύνολο του πληθυσμού της Αυστραλίας να είναι 51,6%.

Για τις γυναίκες το ποσοστό αυξανόταν στο 65,6% (70.004), με τον μέσο όρο στην Αυστραλία στο 59%.

Όσον αφορά στην παροχή φροντίδας άνευ πληρωμής (για άντρες και γυναίκες) τα ποσοστά ήταν 19,2% (44.181) από 16,4% το 2016 και πολύ υψηλότερα από τον μέσο όρο στη χώρα (9,7%).

Φροντίδα για παιδιά, άνευ πληρωμής, παρέχει το 18% των αντρών και το 22% των γυναικών.

ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΕΝΟΙΚΙΑΣΤΕΣ

Μπορεί από εισοδήματα να μην αναφέρουν πολλά, αλλά η πλειοψηφία αυτών που δήλωσαν ότι μιλούν -και- Ελληνικά έχουν τη δική τους κατοικία -που αξίζει μία περιουσία πλέον- και μάλιστα την έχουν εξοφλήσει, σε ποσοστό 54% (53.645 άτομα), ενώ το αντίστοιχο ποσοστό ανά την Αυστραλία είναι μόλις 31%.

Τα ποσοστά είναι ακόμη υψηλότερα γι’ αυτούς που δήλωσαν ότι έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα, με πλήρη ιδιοκτησία σε κατοικία έχει το 68%.

Ακόμη, γι’ αυτούς που δήλωσαν ότι μιλούν Ελληνικά, ένα ποσοστό 28,5% (28.263) έχουν αγοράσει κατοικία και αποπληρώνουν δάνειο (35% ανά την Αυστραλία).

Ενοικιαστές δηλώνουν το 14,4% (έναντι 30,6% ανά την Αυστραλία) και ένα ποσοστό 1,7% δήλωσαν «άλλο», ενώ 1,4% δεν απάντησε καθόλου.

Από αυτούς που νοίκιαζαν ένα 38,2% δήλωνε ήδη από πέρυσι, πριν τις αυξήσεις, ότι βιώνει πίεση σε σχέση με την πληρωμή του ενοικίου (32,2% το μέσο ποσοστό στην Αυστραλία).

Από το σύνολό τους ένα ποσοστό 8,7% πλήρωνε 550 δολ. έως 649 δολ. την εβδομάδα και ένα 8,3% 400 δολ. έως 424 δολ.

Ενδιαφέρονται και τα στοιχεία για τα… χρωστούμενα αυτών που αποπλήρωναν (και πολλοί αποπληρώνουν ακόμη) στεγαστικά δάνεια.

Ένα ποσοστό 10% δήλωσε το 2021 ότι έδινε 2.000 δολ. με 2.199 δολ. κάθε μήνα (10,1% το μέσο ποσοστό με αυτή τη δόση στην Αυστραλία), το 8,2% 3.000 δολ. έως 3.500 δολ. (έναντι 7% στην Αυστραλία) και ένα 6,8% 5.000 δολ. και πάνω (4,2%), προφανώς οι πιο εύποροι.

Από πέρυσι ωστόσο και ειδικά από τον Μάιο και έπειτα, η κατάσταση στην αγορά ακινήτων να έχει αλλάξει άρδην.

Το επιτόκιο της RBA αυξήθηκε διαδοχικά με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις δόσεις αποπληρωμής των δανείων προς τις τράπεζες, ενώ η αξία των ακινήτων υποχώρησε (παραμένει βέβαια σχεδόν πενταπλάσια σε σχέση με 30 χρόνια πριν, οπότε πολλοί ομογενείς μας απέκτησαν σπίτι).

Κάτι που σημαίνει ότι ουκ ολίγοι συμπάροκοι, βάσει και των παραπάνω δεδομένων, βρίσκονται υπό μεγαλύτερη οικονομική πίεση.

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας δεν είναι απόλυτα. Όπως προαναφέρθηκε, υπάρχουν αρκετές διευκρινίσεις για τη μεθοδολογία συλλογής τους, ενώ έχουν προκύψει αρκετές ενστάσεις για την προσέγγιση ως προς την «καταγωγή».

Επί του παρόντος όμως είναι τα πιο «φρέσκα» δεδομένα που έχουν στα χέρια τους αυστραλιανές κυβερνήσεις για την ελληνική και κυπριακή «παρουσία» στη χώρα. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την «πειθώ» μας και προς πολιτικά κόμματα και πρόσωπα (εδώ και στην Ελλάδα).

Μόνο τυχαίo δεν ήταν άλλωστε ότι ο πρωθυπουργός της Βικτώριας, Daniel Andrews, αλλά και ο πρώην -πλέον- αρχηγός της αντιπολίτευσης στην Πολιτεία, Matthew Guy, μεταξύ άλλων πρωτοκλασάτων αξιωματούχων, βρέθηκαν και επί σκηνής στο Φεστιβάλ «Αντίποδες», ενώ θέλησαν να μιλήσουν και Ελληνικά.

Εκτός των χρημάτων που «μοιράστηκαν» προεκλογικά, αξίζει να τονιστεί ιδιαίτερα, ακόμη μία φορά -η πολύ σημαντική για την παροικίας- τοποθέτηση του κ. Andrews στην αποκλειστική συνέντευξη προς τον «Νέο Κόσμο» σε σχέση με την ελληνική Γλώσσα.

«Οι γονείς και η παροικία πρέπει να είναι αυτοί που θα παρακινήσουν» την επέκταση της διδασκαλίας της, είπε.

«Αν η παροικία θέλει να έρθει σε μένα με μια πρόταση που θα φέρει περισσότερους μαθητές ελληνικής καταγωγής στην εκμάθηση της ελληνικής Γλώσσας στα κρατικά σχολεία, η πόρτα μου είναι ανοιχτή».

«Υπάρχει κάτι το μαγικό με τα Ελληνικά και ο ελληνικός πολιτισμός έχει αφήσει τεράστιο παγκόσμιο στίγμα. Μια τόσο σημαντική Γλώσσα στην ιστορία του κόσμου πρέπει να διαδίδεται».

Πρόκειται είπε «για τη μεγαλύτερη κληρονομιά που μπορεί να κληροδοτήσει μια ελληνική οικογένεια στα παιδιά και τα εγγόνια της».

Τα παραπάνω στοιχεία της Απογραφής, θα μπορούσαν κάλλιστα να αποτελέσουν μία βάση συζήτησης για το που… βαδίζει η παροικία και η ελληνική Γλώσσα (ή και αντίστροφα).

Ο καθηγητής Αναστάσιος Τάμης έγραψε πρόσφατα: «Ο Ελληνισμός της Αυστραλίας διανύει μία δύσκολη καμπή στην εξελικτική του πορεία, καθώς βγαίνει από τη γήρανση της πρώτης γενιάς και χρειάζεται να έχει ικανούς και πολλούς πολιτικούς σε όλα τα επίπεδα της διακυβέρνησης, εθνικό, πολιτειακό και τοπικό, για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στις αλλαγές και τις κοινωνικές και οικονομικές μεταλλάξεις της εποχής μας».

«…Η πρώτη γενιά των πολιτικών που εκλέχθηκαν στη Βουλή της Αυστραλίας και των Πολιτειών είχε ως στόχο τη μετανάστευση, τον εποικισμό, την κοινωνική στήριξη των μεταναστών και των παιδιών τους. Ήταν ένας αγώνας για δικαιώματα, για κατακτήσεις, για το δίκαιο μιας κοινωνίας μεταναστών που αγωνίζονταν εναντίον ενός κοινωνικού σωβινισμού της κύριας κοινωνίας».

«Μετά το 2000 ανήλθαν στην πολιτική σκηνή ως υποψήφιοι τα παιδιά των μεταναστών, κυρίως τρίτης γενιάς, τα οποία αναθεώρησαν το ζητούμενο του αγώνα. Η μετανάστευση και ο εποικισμός δεν ήσαν πλέον οι προτεραιότητες. Τώρα ο αγώνας έπρεπε να στηθεί σε άλλους άξονες. Ο πολιτικός αγώνας τώρα στηρίχθηκε στον άξονα της διατήρησης των κεκτημένων, της αναβάθμισης των επιτευγμάτων, του εμπλουτισμού τους και την κατάκτηση τις ισοπολιτείας».

«Οι Αυστραλοί πολίτες ελληνικής καταγωγής, ανήκουν πολιτικά και κοινωνικά 100% στην Αυστραλία. Οι πολίτες αυτοί πολιτισμικά, συναισθηματικά ανήκουν 100% και στην Ελλάδα. Ο εθνισμός η πολιτισμική αφοσίωση, η ταυτότητα δεν είναι μετρήσιμα φαινόμενα. Είναι δυναμικά. Λατρεύουμε την Αυστραλία ως χώρα και πατρίδα μας, όπου ξοδεύουμε και μετράμε τη ζωή μας, αλλά πονάμε και νιώθουμε και την Ελλάδα που ζει μέσα μας ως ιδεολογία και σκοπός ζωής».

Οι αριθμοί της Απογραφής του 2021, δείχνουν «αντοχή», επί του παρόντος. Τα περιθώρια όμως στενεύουν. Όχι τόσο ως προς τη διαιώνιση της αγάπης για την Ελλάδα και την Κύπρο. Αυτή καλά κρατεί, σε κάθε γενιά. Αλλά ως προς την τόνωση του ενδιαφέροντος για ενασχόληση με τα κοινά, αλλά και την εκμάθηση της Ελληνικής.

Ζούμε σε μία εποχή που ακόμη και συγγενείς δεν ανταμώνουν πλέον μεταξύ τους, έχοντας παρασυρθεί από τους ταχύτατους ρυθμούς των… εξελίξεων.

Μήπως είναι λοιπόν καιρός για ακόμη πιο στοχευμένες ενέργειες, με τη μεγαλύτερη δυνατή συνεννόηση, συναίνεση, συνέργειες, ενιαίες δράσεις, με μαζική συμμετοχή και όχι πολυδιάσπαση εκδηλώσεων;

Μήπως η πιο θερμή, ουσιαστική προσέγγιση νέων -ομογενών, αλλά και νέων μεταναστών-  για όσους συλλόγους δεν το έχουν πράξει ακόμη και η συνεργασία μαζί τους μπορεί να δώσει περαιτέρω πνοή, πιο δυνατό παλμό στην παροικία μας;

Τι μπορεί να γίνει για τη διάσωση και την ενίσχυση της διδασκαλίας των Ελληνικών; Σε τι βαθμό μπορούν να συμβάλλουν οι νέες τεχνολογίες ή/και τα εκπαιδευτικά ταξίδια στην Ελλάδα; Ποιες πρωτοβουλίες αναπτύσσονται και τι καρπούς αποφέρουν;

«Εύκολες» απαντήσεις δεν υπάρχουν. Αλλά, σε μία διαρκώς αναπτυσσόμενη πολυπολιτισμικά Αυστραλία, το μόνο σίγουρο είναι ότι σε αυτήν την προσπάθεια για τη διατήρηση -και γιατί όχι την ενίσχυση- της δυναμικής παροικίας μας και της Γλώσσας μας δεν περισσεύει κανείς.