Ανεξίτηλη η σφραγίδα της Μαίρης Ράπτου στα εκπαιδευτικά δρώμενα της Λάρισας

Η είδηση του θανάτου της σκόρπισε θλίψη στην τοπική κοινωνία, ενώ αποτέλεσε και τραγική ειρωνεία, αφού η Μαίρη Ράπτου λύγισε από τα προβλήματα υγείας τις ημέρες που τα Εκπαιδευτήριά της διανύουν τις πιο κρίσιμες ημέρες τους ως προς το θέμα της λειτουργίας τους και οι γονείς εκατοντάδων παιδιών έχουν ξεσηκωθεί.
Με την παρουσία της και τη δραστηριότητά της αποτέλεσε ένα από τα μεγαλύτερα κεφάλαια στον τομέα της εκπαίδευσης για την περιοχή της Λάρισας, από τα μέσα της δεκαετίας του ’50.
Τότε ήταν που επέστρεψε από τις σπουδές της στις Επιστήμες της Αγωγής στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης, με καθηγητές κορυφαίους παιδαγωγούς, όπως ο Ζαν Πιαζέ (Jean Piaget), Ρομπέρ Ντοτράν (Robert Dottrens) κ.ά. για να προσφέρει, όπως αναφέρεται στο επίσημο site των Εκπαιδευτηρίων, «στα Ελληνόπουλα ένα χριστιανικό εκπαιδευτήριο, εφάμιλλο των ευρωπαϊκών».
Οι γονείς της, ο ιατρός, πατριώτης και βουλευτής Νικόλαος Ράπτης και η Κωνσταντινουπολίτισσα δασκάλα και δημοτική σύμβουλος Λαρίσης Ροδοθέα Ράπτου το γένος Πορσανίδου, διαθέτουν τότε για τον σκοπό αυτόν το ισόγειο του πατρικού σπιτιού, στην τότε οδό Βασιλέως Κωνσταντίνου, κοντά στην πλατεία Ταχυδρομείου (σήμερα Παναγούλη 18). Εκεί θα στεγαστεί το πρώτο Νηπιαγωγείο και αμέσως μετά, το 1957, το πλήρες Δημοτικό της Μαίρης Ν. Ράπτου.
Το 1965, το Δημοτικό και το Νηπιαγωγείο Μαίρης Ν. Ράπτου μεταστεγάζονται στην εξοχική τότε περιοχή της Νεράιδας, κοντά στον Μικρό Προφήτη Ηλία, όπου παραμένουν έως σήμερα. Αποκτούν και το πρώτο τους σχολικό λεωφορείο, το θρυλικό «Τίρου-ρίρου»!
Σημειώνεται μάλιστα πως «η πνευματική συμπαράσταση του μακαριστού π. Αναργύρου Σταματόπουλου, ιεροκήρυκα για λίγα χρόνια στην Ιερά Μητρόπολη Λαρίσης και Τυρνάβου και αργότερα προϊσταμένου της «Αδελφότητας Θεολόγων “Η Ζωή”» σταθεροποιεί το Έργο των Εκπαιδευτηρίων και του δίνει σταθερές πνευματικές βάσεις».
Επίσης, τονίζεται πως «η κοινωνική παρουσία του σχολείου, με τις προσεγμένες εορτές, την άψογη και ψυχωμένη παρουσία στις μαθητικές παρελάσεις και τις γυμναστικές επιδείξεις, αναδεικνύουν το «ιδιωτικό» αυτό σχολείο ως κάτι αλλιώτικο, που προσφέρει με ανιδιοτέλεια στη λαρισινή κοινωνία και την ελληνική οικογένεια».
Στη δεκαετία του 1990 υπογραμμίζεται πως φτάνει «η ώρα της επέκτασης των ιδιόκτητων κτιριακών εγκαταστάσεων επί της οδού Καρδίτσης και η εν γένει οργάνωση του σχολείου σε πολύ πιο γερές και επαγγελματικές βάσεις».
Το 1992, τα Εκπαιδευτήρια Μαίρης Ν. Ράπτου αποκτούν Γυμνάσιο, που στεγάζεται στο ιδιόκτητο αθλητικό κέντρο, που ανεγείρεται στην περιοχή Μεζούρλο της Λάρισας. Μετά την εκδημία του π. Αναργύρου Σταματόπουλου, το 1994, το έργο της πνευματικής καθοδήγησης αναλαμβάνει ο π. Κυριακός Τσολάκης. Το 1997 ιδρύεται το Λύκειο Μαίρης Ν. Ράπτου.
Μετά από πενήντα σχεδόν χρόνια στο τιμόνι των Εκπαιδευτηρίων, το 2004 η ιδρύτρια και υπεύθυνη των Εκπαιδευτηρίων Μαίρη Ν. Ράπτου προσκαλεί δίπλα της ως συνεργάτη τον ανιψιό της, διδάκτορα Παιδαγωγικής Νίκο Ράπτη, ο οποίος είναι ως σήμερα ο διευθύνων σύμβουλος των Εκπαιδευτηρίων Μ.Ν. Ράπτου.
Η Μαίρη Ράπτου πρόσφερε μεγάλο έργο στον χριστιανισμό μέσω της παρουσίας της σε συλλόγους, ενώ έχει διακριθεί από τη Γαλλική Δημοκρατία για την προσφορά της στην Παιδεία. Για το έργο της έχει τιμηθεί και από πολλούς συλλόγους διάφορων τομέων.