Σατιρίζοντας:  Ένα ανεκπλήρωτο όνειρο

Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας

Προχθές μεσάνυχτα και κάτι, ένα μεγάλο μαύρο σεντάν σταμάτησε έξω από το σπίτι μου. Δύο μεγαλόσωμοι  άνδρες ανέβηκαν με τα πόδια μέχρι τον 2ο όροφο και χτύπησαν το κουδούνι του διαμερίσματός μας. Πρώτο αντέδρασε το σκυλί μας. Γαβ,γαβ και έτρεξε προς την εξώπορτα. Η γυναίκα μου άνοιξε τα μάτια της και γρήγορα τα ξανάκλεισε. Εγώ, με κλειστά ματιά ακολούθησα τη Ρόξυ (έτσι λένε τη σκυλίτσα μας) στην εξώπορτα. Άνοιξα και βρέθηκα αντιμέτωπος  με τους δύο μαυροντυμένοιυς άνδρες. Σίγουρα ήτανε αλλοδαποί, αλλά μιλούσαν ελληνικά.

-Ελάτε, ντυθείτε  να φύγουμε, είπε ο ένας, ο ψηλότερος.

– Αλήθεια; Του είπα, Να πάμε πού;

Πριν αποσώσω τη φράση μου με άρπαξαν και οι δύο και με κατέβασαν στο ισόγειο. Πάμε έχουμε ρούχα να σου δώσουμε στο αεροπλάνο,. Είπε ο ίδιος ψηλός, που μάλλον μόνον αυτός γνώριζε ελληνικά.

-Αεροπλάνο,  είπα έκπληκτος, καλέ που με πάτε;  ρώτησα μάταια γιατί απάντηση δεν έλαβα.

Δεν ξέρω πως μπόρεσα, αλλά στο αεροπλάνο  φαίνεται ότι συνέχισα τον ύπνο μου!..

Σαν φθάσαμε είχε ήδη ξημερώσει!

-Που είμαστε; ξαναρώτησα  τον βλοσυρό ψηλέα, αλλά πάλι απάντηση δεν έλαβα. Μου έδεσαν με ένα μαύρο πανί τα μάτια και με έβαλαν σε ένα άλλο μεγάλο μαύρο αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε προς άγνωστη κατεύθυνση.

Το πανί μου το έβγαλαν όταν κάθισα σε μία πολυθρόνα στο …πουθενά, αφού τίποτα δεν έβλεπα, μόνο άκουγα κάτι βήματα και μουρμουρητά εκεί μπροστά μου.! Και τότε είδα!` Κόντεψα να λιποθυμήσω! Σε μία πολυθρόνα απέναντί μου καθότανε  ο Προέδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Βλαντίμιρ Πούτιν!!!

Έκανα να σηκωθώ, αλλά με κράτησε από τον ώμο ο γνωστός ψηλός ενώ ο Πούτιν με κείνο το υποχθόνιο χαμόγελό του  κάτι άρχισε να λέει στα Ρωσικά που φυσικά εγώ δεν καταλάβαινα. Ο ψηλός έκανε τον διερμηνέα.

-Λέει ο Πρόεδρος  να μην φοβάσαι και ότι σήμερα πρόκειται να σου συμβεί κάτι εξαιρετικό που θα γιγαντώσει τη φήμη σου ως δημοσιογράφου της ελληνικής Ομογένειας…

-Μπα, είπα εγώ. Και τι είναι αυτό;

-Ο πρόεδρος  Πούτιν θα σου δώσει  συνέντευξη, την πρώτη σε δημοσιογράφο, για την Ουκρανία και γενικότερα την κατάσταση στον κόσμο! Βγάλε χαρτί και μολύβι, ρώτα και γράφε!

Σχεδόν τραυλίζοντας ρώτησα τον Πούτιν  γιατί  μπήκε σε πόλεμο, γιατί επέλεξε την Ουκρανία, γιατί απειλεί με πυρηνικά… Γιατί μας έκοψε το φυσικό αέριο, γιατί  τα ΄κανε πλακάκια με τον Ερντογάν, γιατί…

Με έκοψε ο Ψηλός: Ε, σιγά σιγά και μία μία ερώτηση…

Ο Πούτιν άρχισε να μιλάει στη γλώσσα του και ο Ψηλός να μεταφράζει σε ελληνικά, αλλά σε παράξενα ελληνικά που δεν τα καταλάβαινα…  Του το είπα: Δεν καταλαβαίνω, αλλά αυτός συνέχισε να μιλάει στην ίδια ακαταλαβίστικη γλώσσα που περισσότερο με κινέζικα μου έμοιαζαν παρά με ελληνικά…

Τότε ήταν που αποφάσισα να πάρω την κατάσταση στα χέρια μου.  Ρώτησα τον Πούτιν στα Αγγλικά –τι διάβολο, σκέφθηκα, θα ξέρει αγγλικά – Γιατί πρόεδρε απειλείς την ανθρωπότητα με πυρηνικό πόλεμο;  Είσαι σίγουρος ότι θέλεις να γίνεις ο άνθρωπος που θα καταστρέψει ολοκληρωτικά τον πλανήτη γη;

Αντί απαντήσεως ο Πούτιν κατέβασε το κεφάλι…

-Πρόεδρε, επέμεινα, δεν απάντησες… Νομίζεις θα καταστρέψεις τους άλλους και θα επιβιώσετε εσείς;  Αν ναι, κάνεις  λάθος!..

Ο  Πούτιν χωρίς να σηκώσει το κεφάλι  άρχισε να ψελλίζει σε σπαστά ελληνικά κάτι  που ακουγότανε σαν  ά γι ο  ό ρο ς  …

-Τι λες, Πρόεδρε, τι δουλειά έχει το Άγιον Όρος, ρώτησα.

Ε, τσίριξε η γυναίκα στο πλάι μου, τι  σ΄ έπιασε χριστιανέ μου πρωί-πρωί με το Άγιον Όρος!… Άντε,  κατάφερες να μου βγάλεις  πάλι τον ύπνο!..

Όπως καταλαβαίνετε, με την αγανακτισμένη παρέμβαση της συμβίας μου, που με ξύπνησε, έχασα την ευκαιρία να γίνω διάσημος δημοσιογράφος… Παρέμεινε ένα ανεκπλήρωτο όνειρο…