ΓΝΩΜΗ: Το δίπολο της εθνικής Επιτυχίας

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Η πρόσφατη ενημέρωση από τον Κυβερνητικό Εκπρόσωπο κ. Γιάννη Οικονόμου των δημοσιογράφων,  άνοιξε ένα «παράθυρο» για αλλαγή του εκλογικού Νόμου. Ο κ. Οικονόμου δεν ήταν ο μόνος. Λίγες μέρες νωρίτερα και ο υπουργός Επικρατείας, Γιώργος Γεραπετρίτης, σε συνέντευξή του είχε επίσης αναφερθεί στις δυσκολίες συνεργασίας, σε κυβερνητικό επίπεδο, των κομμάτων …

Και, όπως αναφέρει ο συγγραφέας Πάουλο Κοέλιο «όταν κάτι γίνεται μία φορά είναι σύμπτωση, όταν επαναλαμβάνεται δύο φορές παύει να είναι σύμπτωση και  θα ακολουθήσει και τρίτη»…

Επωδός της διαφαινόμενης αλλαγής του εκλογικού νόμου, η πολιτική «ατάκα» ότι «ο εκλογικός νόμος πρέπει να αποτυπώνει τους εκλογικούς συσχετισμούς και να οδηγεί σε ισχυρές και σταθερές διακυβερνήσεις και αντίστροφα ο εκλογικός νόμος να είναι τέτοιος έτσι ώστε να αποτρέπει την ακυβερνησία και τον σχηματισμό αδύναμων κυβερνήσεων».

Αυτό σε απλά ελληνικά σημαίνει  …«μπόνους» εδρών στο πρώτο κόμμα!

Θα μπορούσε να σημαίνει και «μεγάλωμα» της πίττας των ψηφοφόρων και, κατά συνέπεια, ισχυρότερες πλειοψηφίες. Στην χώρα μας, όμως, η υπογεννητικότητα παραμένει μία εξόχως δυσάρεστη πραγματικότητα. Η δε προσπάθεια «ελληνοποίησης μεταναστών» που ενεπνεύσθη ως κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν απέδωσε τα αναμενόμενα, πέρα από τα θέματα νομιμότητας κλπ.

Στην κατεύθυνση αυτή, της αύξησης του πλήθους των ψηφοφόρων, η ψήφος των εκτός Ελλάδος Ελλήνων Ψηφοφόρων θα μπορούσε να αποδειχθεί μια καλή λύση. Ιδιαίτερα δε,  η διευκόλυνση της ψήφου από τον τόπο διαμονής των Αποδήμων.

Μολονότι είναι βέβαιο ότι ο αριθμός των Ελλήνων ψηφοφόρων του εξωτερικού, δηλαδή των Αποδήμων (και ομογενών) που έχουν ελληνική ταυτότητα ή ελληνικό διαβατήριο και είναι εγγεγραμμένοι σε ελληνικά δημοτολόγια, είναι σημαντικός εντούτοις οι προϋποθέσεις που θέτει ο Νόμος 4648/2019 ως προς την διευκόλυνση της ψήφου από το εξωτερικό συνέτεινε στο να του «γυρίσουν την πλάτη» οι απόδημοι Έλληνες ψηφοφόροι και μόλις κάτι παραπάνω από το πενιχρό νούμερο 2.000 να έχει δείξει μέχρι στιγμής ενδιαφέρον και να έχει απευθυνθεί στα κατά τόπους Ελληνικά προξενεία…

Άνετα ο αριθμός αυτός θα μπορούσε να είναι 20.000 ή και πολλαπλάσιος,  εάν οι «προϋποθέσεις» δεν απέκλειαν τουλάχιστον το 70% των εν δυνάμει δικαιούχων Αποδήμων από την διευκόλυνση να ψηφίζουν από το εξωτερικό στις εθνικές εκλογές. Προϋποθέσεις που δεν αφορούν μόνον στα χρόνια απουσίας από την Ελλάδα (που θα ήταν εν μέρει κατανοητό) αλλά και στο χρόνο παραμονής σε ελληνικό έδαφος,  καθώς και στην ανάμειξη των φορολογικών θεμάτων…

Οι προϋποθέσεις αυτές θα είχαν νόημα (έστω και άδικες) εάν συνιστούσαν κριτήριο για το ΔΙΚΑΙΩΜΑ ψήφου. Αλλά εδώ δεν συμβαίνει αυτό. Εδώ –ω! ελληνική παραδοξολογία- οι προϋποθέσεις αποτελούν κριτήριο για το εάν ένας Απόδημος μπορεί να ψηφίζει από το τόπο διαμονής του ή ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΨΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΙΟΥ ΝΑ ΑΣΚΗΣΕΙ ΑΝΕΜΠΟΔΙΣΤΑ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΠΟΥ ΤΟΥ ΚΑΤΑΣΦΑΛΙΖΕΙ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ!

Που σημαίνει ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ενώ διατείνονται ότι είναι ανοικτά και ότι επιζητούν και την ψήφο των αποδήμων, με τους περιορισμούς που ΕΠΕΒΑΛΑΝ στο Νομοσχέδιο και αποδέχθηκε (κακώς κατά την άποψή μας) η Κυβέρνηση, αποδεικνύουν το αντίθετο: Το ότι στην πράξη πρεσβεύουν το «όσοι λιγότεροι απόδημοι ψηφίζουν τόσο το …ασφαλέστερο για την ύπαρξή μας»!

Σε κάθε περίπτωση, εάν όντως ο εκλογικός Νόμος αλλάξει και πάλι, τη φορά αυτή ας βρουν το πολιτικό θάρρος και τα 6 κόμματα της σημερινής συνθέσεως της Βουλής να ΣΥΜΦΩΝΗΣΟΥΝ ότι η ΕΠΙΣΤΟΛΙΚΗ και η ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ  Ψήφος είναι πρόοδος, είναι Δημοκρατία και είναι, πέραν από δικαίωμα και ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ των πολιτών να συμμετέχουν στα κοινά. Μια υποχρέωση που κανένα κόμμα δεν δικαιούται να ναρκοθετεί και, μάλιστα, άνευ λόγου αφού, όπως το έχουμε ξαναγράψει, ΠΟΤΕ, στα δημοκρατικά καθεστώτα το εκλογικό Σώμα δεν ψηφίζει ΜΟΝΟΚΟΥΚΙ ένα ΚΟΜΜΑ.

Όσα κόμματα εξακολουθούν να έχουν στο νου τους ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ ΚΑΘΕΣΤΩΤΑ, ας αποβάλλουν την ανασταλτική αυτή ιδεολογική εμμονή.

Το δίπολο της εθνικής επιτυχίας είναι:

1. Η ανεμπόδιστη συμμετοχή όσων περισσότερων Ελλήνων Ψηφοφόρων του Εξωτερικού στις εθνικές εκλογές, που θα δώσει στην Ελλάδα ισχυρότερες κυβερνήσεις και αυθεντικότερη Δημοκρατία. Και,
2. Η παράλληλη μαζική άσκηση του εκλογικού δικαιώματος από τους κατέχοντες την ξένη υπηκοότητα, ελληνικής καταγωγής πολίτες, για την εκλογή τοπικών κυβερνήσεων, και τοπικών βουλευτών-δημάρχων στον τόπο διαμονής τους,  που θα ισχυροποιήσει τη φωνή τους στο εξωτερικό, υπέρ των εθνικών μας Δικαίων.