Μία συνέντευξη του Πέτρου Γαλάτουλα στην Panhellenic Post

Οι ομογενείς ενώ παρακολουθούν τις ομιλίες στην κηδεία του Πέτρου Γαλάτουλα. Φωτογραφία: Γιώργος Σαμαράς.

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Τώρα που ο Πέτρος Γαλάτουλας αναπαύεται στη γη της Νέας Υόρκης, εμείς ως ένδειξη τιμής για τα χρόνια (όλο του τον ώριμο βίο) που αφιέρωσε στα κοινά της Ομογένειας των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, θα αναδημοσιεύσουμε μία συνέντευξη που μας είχε παραχωρήσει το 2017, όταν είχαμε βρεθεί στην Αθήνα.

Ξαναδιαβάζοντας σήμερα τη συνέντευξη εκείνη, που δημοσιεύθηκε στην panhellenic post (24 Νοεμβρίου 2017) ξαφνιαστήκαμε για το πόσο επίκαιρα παραμένουν  και σήμερα πολλά από όσα μας είχε πει τότε για τα ομογενειακά καθέκαστα.

Την αναδημοσιεύουμε αυτούσια

Αιωνία του η Μνήμη

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Καθισμένοι στο «Greco», επί της οδού Μητροπόλεως, στο Σύνταγμα, ο Πέτρος Γαλάτουλας, ένας φίλος του και ο γράφων, απολαμβάναμε τον καφέ μας.  Αλλά η επαγγελματική διαστροφή,  γρήγορα επέβαλε τους δικούς της κανόνες. Να έχεις απέναντί σου τον Πρόεδρο της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης, να κουβεντιάζεις ενδιαφέροντα θέματα και να μην καταγράφεις όσα ακούγονται, «δεν λέει». Έχει πολλά να πει, και δεν πρέπει να πάνε χαμένα, σκέφθηκα. Του το είπα. Συμφώνησε. και …ανέσυρα από την τσέπη το «κινητό».

Με θητεία ως Γεν. Γραμματέας της Ομοσπονδίας, αλλά και προηγούμενη ως πρόεδρος της Πολιτιστικής Επιτροπής και της Επιτροπής Παρέλασης, διανύει ήδη τη δεύτερη (και καταστατικά τελευταία) θητεία του ως Πρόεδρος. Ξέρει, επομένως, τα διοικητικά από πρώτο χέρι. Ωστόσο, κουβέντα ήτανε, από θέματα χαμηλής επικινδυνότητας την ξεκινήσαμε. Χαλαρά! Ρουφώντας τον σκέτο ελληνικό… Τα «off the record”, τουλάχιστον τα σημαντικότερα, τα τηρήσαμε με …πόνο καρδιάς!

ΡΗΡ: Πως νιώθεις που βρέθηκες στην Ελλάδα; « Όπως και ο κάθε Έλληνας όταν επιστρέφει στην πατρίδα. Σαν στο σπίτι μου»!

Σπίτι του η Ελλάδα, σπίτι του και η Νέα Υόρκη. Η μόνιμη «σκιά» στη ζωή κάθε ομογενή. Οι δύο πατρίδες… ΡΗΡ: Αλήθεια, πως είναι η σημερινή κατάσταση της ομογένειας; «Στην ομογένεια, είπε, υπάρχουν τρεις πυλώνες: Ο ένας πυλώνας είναι οι ομογενειακές οργανώσεις. Ο άλλος είναι η Εκκλησία. Και ο τρίτος είναι οι αρχές που εκπροσωπούν το ελληνικό έθνος. Πιστεύω ότι η ομογένεια βρίσκεται σε σωστό δρόμο. Αυτό παρά το ότι είμαστε σε ένα δύσκολο σταυροδρόμι. Που σημαίνει ότι  πρέπει αγωνιστεί περισσότερο, προκειμένου να βρει τη στράτα της μέσα στον 21ο αιώνα».

Απέφυγε να επεκταθεί και να κρίνει τους άλλους πυλώνες. Στάθηκε σε κείνον των οργανώσεων. Ήταν σιβυλλικός: Πάντα υπάρχουν πράγματα που πρέπει να βελτιωθούν. Και η διαπίστωσή του αυτή περιλαμβάνει και τα όποια προβλήματα: οργανωτικά, ελλείψεις  στον τομέα της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης κλπ. «‘Εχουμε μάθει να κλαψουρίζουμε,  να λέμε πολλά για τη Γλώσσα και την Παιδεία. Και λέμε τόσα πολλά, που αν κάθε λέξη την κοστολογούσαμε 1 δολάριο, θα είχαμε συγκεντρώσει τόσα δολάρια, που θα είχαμε επιλύσει όλα της τα προβλήματα!»

Παραστατικός, γρήγορος και στο «ψαχνό» ο λόγος του:  «Οι δομές της ομογένειας μπορούν να εξυπηρετήσουν μάξιμουμ 3.500 παιδιά.  Και αυτές οι δομές δεν είναι και στην σωστή βάση!  Και αυτός είναι ο λόγος  που κλείνουν τα σχολεία». ΡΗΡ: Τι θα μπορούσε να γίνει και δεν γίνεται;  «Δεν εκμεταλλευτήκαμε ποτέ τις δυνατότητες που παρέχει το αμερικανικό Κράτος. Από τους φόρους που πληρώνεις –και οι Έλληνες είναι δραστήριοι, επιτυχημένοι πληρώνουν πολλούς φόρους- ένα ποσοστό πρέπει να επιστρέφει στους πολίτες. Εμείς αυτό το ποσοστό δεν το έχουμε λάβει ποτέ».

Εξηγεί: «Πληρώνουμε πολλά λεφτά για να μάθουν τα παιδιά μας ελληνικά. Πολλοί γονείς δεν το αντέχουν αυτό. Τι μπορούμε να κάνουμε; Να φτιάξουμε Τσάρτερς Σχολεία. Σ΄ αυτά οι γονείς δεν πληρώνουν τίποτα. Έπειτα μπορεί να διδάσκονται εκεί  τα παιδιά ελληνικά ακόμη και τρεις ώρες ημερησίως». ΡΗΡ: Θα έχει κι άλλης εθνικότητος παιδιά; «Βεβαίως και θα έχει. Αυτό, όμως είναι καλό. Δημιουργείς φιλέλληνες…»

ΡΗΡ: Τι κάνει για το θέμα η Ομοσπονδία; «Πρέπει να στραφούμε στα δημόσια σχολεία, Η Ομοσπονδία έβαλε και ήδη διδάσκεται μέχρι και την Τετάρτη Δημοτικού  σε ένα δημόσιο σχολείο η ελληνική γλώσσα, σε συνεννόηση με το Δήμαρχο και τη Διευθύντρια. Μάλιστα,  φέτος μεταφέρεται αυτό και σε άλλο σχολείο. Εμείς, σε αντάλλαγμα, έχουμε βρει χορηγό που τους δίνει 15.000 δολάρια ως μία μικρή βοήθεια. Παράλληλα, η Προεδρική Φρουρά που έρχεται από την Ελλάδα για την παρέλαση, δεν πάνε πλέον στα ελληνικά σχολεία,  αλλά πάνε σ΄ αυτά τα δημόσια σχολεία».  Δεν δημιουργεί αυτό αντιδράσεις; «Οι Τσολιάδες είναι ενθουσιασμένοι που ακούνε παιδιά διαφόρων εθνοτήτων να ψάλλουν τον εθνικό μας ύμνο!»

ΡΗΡ: Τα σχολεία της Αρχιεπισκοπής κάνουν δουλειά; Ισχύει ότι δεν έρχονται αρκετοί δάσκαλοι από την Ελλάδα; Δεν σ΄ ενοχλεί αυτό; «Οι δάσκαλοι είναι ένα επάγγελμα. Και, μάλιστα, προνομιούχο. Με σύνταξη και από Αμερική και από Ελλάδα…» ΡΗΡ: Συμπληρώνουν συντάξιμα χρόνια, όμως; «Εγώ, είπε, είμαι φίλος με τους δασκάλους. Έχω κόρη δασκάλα. Αλλά λέμε τα πράγματα με τ΄ όνομά τους. Δεν τους επιβάλλει κανείς  να γίνουν δάσκαλοι. Αντί οι Έλληνες δάσκαλοι να έρχονται στο εξωτερικό, εγώ θα ήθελα να γίνει κάτι με τη θεολογική σχολή και να βγαίνουν από κει. Διότι δάσκαλοι από την Ελλάδα πολλές φορές δεν μπορούν να προσαρμοστούν, ενώ κάποτε δεν ξέρουν ούτε αγγλικά. Τα σχολεία της εκκλησίας δεν πιστεύω ότι δεν θα μπορούσαν να ήταν καλύτερα. Θα ήθελα δε να ήταν πιο προσιτά. Δεν έχει χρήματα ένα παιδί να πάει; Να είχε μία βοήθεια από την εκκλησία».

Τι γίνεται με τις άλλες εθνότητες; «Ξέρεις πόσα τσάρτερ έχουν οι Τούρκοι; Και εμείς κλείνουμε τα σχολεία!» ΡΗΡ: Τι λες, κινδυνεύουμε να χάσουμε τη γλώσσα; «Αν δεν προσέξουμε, φοβάμαι πως ναι! Δεν θέλω στην Εκκλησία και στις ομογενειακές οργανώσεις να μιλάνε Αγγλικά. Λέμε αν χαθεί η γλώσσα θα χαθεί ελληνισμός, και δεν μιλάμε ελληνικά!.. Ξένοι καθηγητές μιλάνε ελληνικά και μάλιστα αρχαία και μεις… Ούτε από το ελληνικό κράτος ούτε από τους αρμόδιους στην Αμερική υπάρχει ενδιαφέρον για το μέγα αυτό ζήτημα…».

Ρουφώντας μια γουλιά καφέ, από ένα σωληνοειδές φλιτζάνι που δεν προσφέρεται για «ελληνικό» πετάξαμε, δήθεν αθώα: ΡΗΡ: Από κάποιους ωστόσο φαίνεται ότι υπάρχει ενδιαφέρον να φύγει από τον αρχιεπισκοπικό θρόνο ο Δημήτριος… Με αφορμή τα οικονομικά. Αλήθεια, απολογισμό δεν πρέπει να δώσει;   «Απολογισμό για τα οικονομικά πρέπει να δίνεται από όλες τις οργανώσεις. Αυτό είναι ευθύνη των επί των οικονομικών της αρχιεπισκοπής. Ο Δημήτριος είναι κατ΄εικόνα και ομοίωση, περιοριζόμενος στα θρησκευτικά του κυρίως καθήκοντα».

ΡΗΡ: Άλλος λόγος αυτός για παράπονα… «Ναι, τα ακούω και ‘ γω. Αλλά ο κόσμος ποτέ δεν είναι ευχαριστημένος. Με τον Ιάκωβο λέγανε, α, ο Ιάκωβος είναι πολιτικός.  Τώρα με τον Δημήτριο λένε, α, πρέπει να είναι και πολιτικός! Κατ΄ εμέ, περισσότερο ευθύνεται ο Πατριάρχης παρά ο αρχιεπίσκοπος!»

ΡΗΡ: Τώρα είπες τη «μαγική» λέξη. Ο Οικουμενικός  Πατριάρχης έχρισε τούρκους υπηκόους τους ιεράρχες της ομογένειας! Πώς το σχολιάζεις;  «Δεν θέλω να κρίνω τις πράξεις του. Αλλά υπάρχουν ιεράρχες με δύναμη λόγου, με παρρησία και κατάλληλοι για τη θέση όταν χηρεύσει η αρχιεπισκοπή Αμερικής». ΡΗΡ: Βόμβα! Ποιόν έχεις στο νου; «Αυτό δεν έχει σημασία αφού δεν τους επιλέγουμε εμείς. Yπάρχουν άξιοι και από Αμερική και από Φανάρι μεριά αλλά και από Ελλάδα θα σας πω ένα όνομα , τον Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, Νικόλαο. Έντιμος , Πανεπιστημιακός και μορφωμένος». (ΜΙΤ, Χάρβαρντ ΝΑΣΑ).

ΡΗΡ: Η ομογένεια υποφέρει από ηγέτες; «Εγώ πιστεύω ότι αυτή την εποχή, των ομοσπονδιών ηγούνται σωστά άτομα. ΡΗΡ: Δηλαδή οι ομοσπονδίες δεν έχουν προβλήματα; «Ναι υπάρχουν και αυτές που έχουν πρόβλημα. Αλλά δεν τα βάζουμε πάντα με τις ηγεσίες των ομοσπονδιών,  διότι όλοι έχουμε ευθύνες.». ΡΗΡ: Αλλά, τα προβλήματα δεν «διώχνουν» κόσμο; «Να σου πω για τη, δική μας. Εμείς, κάθε χρόνο έχουμε και περισσότερα μέλη.  7-8 καινούργιες οργανώσεις. Φέτος είχαμε ένταξη 7 νέων οργανώσεων όπως τον ίδιο αριθμό είχαμε πέρυσι φτάνοντας τον αριθμό στο 206, ήλθαν, νεολαίοι, έχουμε την Επιτροπή Νεολαίας, τη δική μας.  Προσπαθούμε να ρίξουμε γέφυρες  με τη νέα γενιά. Οι νέοι έχουν ικανότητες, τεχνολογία».

ΡΗΡ: Αυτή η προσπάθεια που καταβάλλεται για να γίνει μία νέα Οργάνωση που θα συμπεριλάβει και τις άλλες οργανώσεις, για να εκπροσωπηθούν περισσότεροι ομογενείς και φυσικά πρόσωπα, που βρίσκεται; «Αυτή είναι μία προσπάθεια σχεδόν ομόφωνη, όλων των οργανώσεων. Και τρεις οργανώσεις που έλειψαν την τελευταία συνάντηση έλειψαν για σοβαρούς λόγους, θα είναι στην επόμενη. Πάει πάρα πολύ καλά. Έχουμε βάλει τα χρονοδιαγράμματά μας».

ΡΗΡ: Που θα πει αυτό; «Θα πει ότι τέλος Νοεμβρίου πρέπει να παραδοθεί το Καταστατικό, διότι αφότου αποφασίσαμε ότι είναι ανάγκη να βρεθεί ένας φορέας  αντιπροσωπευτικός όλης της ομογένειας,  πρέπει να  γίνει Καταστατικό, να εγκριθεί να γίνουν εκλογές, να γίνει Σώμα μία καινούργια διοίκηση σε πρώτο στάδιο και αργότερα, Μάρτιο-Απρίλιο να έρθουμε σε επαφή και με τις υπολοίπους Ηπείρους για να γίνει μία παγκόσμια Οργάνωση».

ΡΗΡ: Πώς βλέπεις να εξελίσσεται η κίνηση της Hellenic Congress of America; «Κοίτα, η ιδέα, που έχει ξεκινήσει από τους προέδρους των Ομοσπονδιών της Αμερικής, είναι να γίνει ένα, ας πούμε, νέο ΣΑΕ. Αλλά ένα ΣΑΕ στο οποίο δεν θα αποφασίζει η εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση ερήμην ημών. Θα είναι ένα ΣΑΕ για το οποίο θα αποφασίζουμε εμείς, θα αυτοχρηματοδοτείται από μας, θα αυτοδιοικείται από μας, και δεν θα  έχει καμία παρέμβαση η ελληνική κυβέρνηση, και το έχουμε ξεκαθαρίσει αυτό». ΡΗΡ: Το όνομα της νέας οργάνωσης; Hellenic Congress of America. Δεν βλέπω γιατί πρέπει ν΄ αλλάξει. Άλλωστε και ‘μεις το είχαμε σκεφθεί το όνομα αυτό.

ΡΗΡ: Άρα η υπόθεση πηγαίνει καλά; «Ναι, πιστεύω ότι θα πάει καλά διότι  επιτέλους θα υπάρχει μία ηγεσία. Διότι δεν υπάρχει κάποιος φορέας σήμερα που να εκπροσωπεί όλη την ομογένεια. Αυτός θα είναι ο φορέας που θα εκπροσωπεί όλες τις πολιτικές τάσεις, όλες  τις θρησκείες, και πιστεύω ότι θα γίνεται και ένα διαχωρισμός εξουσιών. *

ΡΗΡ: Αλλά αν σημαντικό επίτευγμα της Ομοσπονδίας είναι  – και είναι- η οργάνωση της μεγαλύτερης εθνικής παρέλασης κάθε χρόνο, να μην το μιλήσουμε;  Πού βρισκόμαστε, ρωτήσαμε: «Οι εργασίες για τη φετινή παρέλαση έχουν ξεκινήσει. Έχει τοποθετηθεί η καινούργια ομάδα που θα είναι υπεύθυνη για τη διοργάνωση και είναι άτομα αξιόλογα». ΡΗΡ: Ονοματολογία; «Πρόεδρος θα είναι η πρόεδρος της Atlantic Bank που ήταν και Πρόεδρος των Επιμελητηρίων  στην Νέα Υόρκη,, η Νάνση Παπαιωάννου».

ΡΗΡ: Παρακολουθούν οι ομογενείς τις παρελάσεις; «Τα τελευταία χρόνια έχουν αναβαθμιστεί. Πάνε προς το πολύ καλύτερο. Έχουμε μαζί μας τον Κυβερνήτη, το Δήμαρχο, όλους. Φέτος έχουμε νέες καινοτομίες …  Όπως πετύχαμε και πριν δέκα χρόνια για πρώτη φορά να δοθεί όνομα δρόμου της Νέας Υόρκης σε Έλληνα, τον Αρχιεπίσκοπο Ιάκωβο, που του το είχα υποσχεθεί».  Didmars και 33 street. Δίπλα στον ναό της Αγίας Αικατερίνης…

ΡΗΡ: Πες κάτι «off the record» για να το …σπάσω, έτσι για μια φορά! «Αυτό που θέλω φέτος, είναι να ανοίξουμε το Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης! Την ώρα που όλος ο πλανήτης είναι μπροστά στο Χρηματιστήριο, όταν ανοίξει, να είναι οι άνθρωποι της ομοσπονδίας, να γίνει ενημέρωση για την εθνική μας παρέλαση. Μαζί και το Empire States building λουσμένο σε γαλανόλευκο φως, όπως γίνεται κάθε χρόνο για τρεις μέρες! Μια από τις τελευταίες μας επιτυχίες».

»  Θα σου πω και τούτο: Θα προσπαθήσουμε μετά την παρέλαση να έχουμε το central park να πάει εκεί ο κόσμος και θα είναι Έλληνες εστιάτορες κλπ. να τους περιποιηθούμε και να τους μιλάμε για την ελληνική ιστορία!».

Σε τσίγκλησε η περιπέτεια του μαθητή από την Κρήτη που τιμωρήθηκε επειδή ύψωσε την ελληνική Σημαία. Τελικά, θα τον καλέσεις στην Νέα Υόρκη; «Ναι, βέβαια! Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τιμωρήθηκε αντί να τον τιμήσουνε! Αυτό που δεν κάνανε αυτοί, θα το κάνουμε εμείς. Θα τον φέρουμε στην Νέα Υόρκη και θα τον κάνουμε επί τιμή Τελετάρχη της παρέλασης! Όπως και τον ποδοσφαιριστή τον Τσιάρτα…  Η ευχή που έδωσε, για την αλλαγή φύλου στα 15 με βρίσκει σύμφωνο. Ο κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος, αλλά ένα παιδί 15 χρόνων δεν είναι ώριμο να πάρει μια τέτοια απόφαση».

ΡΗΡ: Ποια είναι η θέση της Ομοσπονδίας για το όνομα των Σκοπίων; ‘Εγώ νομίζω έχουν συμφωνήσει. Έχουν βρει και το όνομα. Αλλά θέλω να ρωτήσω. Έχουν το δικαίωμα οι 300 να αποφασίσουν;  Να κάνουν Δημοψήφισμα».

ΡΗΡ: Ποια είναι η γνώμη σου για την ψήφο των Αποδήμων Ελλήνων Ψηφοφόρων; «Η ψήφος είναι ένα μεγάλο πρόβλημα, και μάλιστα έχω κάνει αγωγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας γιατί κατά την άποψή μου  έχουν παραβιάσει το Σύνταγμα. Αλλά βρισκόμαστε στην εποχή του παράλογου: Ο λαθρομετανάστης (έτσι τον λέω εγώ μέχρι να νομιμοποιηθεί) για να ψηφίσει χρειάζεται 151 ψήφους. Και εγώ ο ομογενής  για να βρουν τον τρόπο με τον οποίο θα ψηφίζουμε χρειάζονται 200 ψήφοι!»

» Υπηρέτησα στο Στρατό, Πληρώνω τους φόρους μου εδώ, και να μου στερεί το δικαίωμα να ψηφίζω. Από την άλλη μεριά, να ψηφίζουν όλοι οι Ευρωπαίοι, να ψηφίζουν οι Τούρκοι, να ψηφίζουν στο Μπαγκλαντές και στην Ουγκάντα να μην ψηφίζουμε εμείς οι Έλληνες κάτοικοι εξωτερικού. Τι φοβούνται; …».

ΡΗΡ: Κάποτε όλα τελειώνουν. Μαζί και οι θητείες… Και του συνομιλητή μας επίσης. Τι θα κάνεις;… «Ναι, τελειώνει η θητεία μου. Υπάρχει πρόβλημα διαδοχής, διότι χρειάζεται εμπειρία και χρόνο.. Ακούγονται φωνές που πιέζουν για αλλαγή Καταστατικού. Εγώ, όμως, έχω κουραστεί. Ίσως πολλοί πουν ότι είναι λάθος μου που δεν βρήκα αντικαταστάτη. Δεν είναι εύκολο. Προσπάθησα. Δεν ήρθε κανείς να μάθει. Ξέρω ότι θα υπάρξει πρόβλημα. Είμαστε μία Ομοσπονδία με $ 750.000 budget. Με την διοργάνωση της μεγαλύτερης εθνικής παρέλασης. Με ημερήσια δράση καθημερινή. Ο Γαλάτουλας μπορεί να έχει αντιπάλους, αλλά το έργο του και την άνοδο της Ομοσπονδίας τα αναγνωρίζουν όλοι. Βέβαια δεν είμαστε σε όλους αγαπητοί. Εμένα μ’ αρέσει να διαφωνούν. Οι αποφάσεις στην Ομοσπονδία ήταν όλες ομόφωνες, επί των ημερών μου. Εγώ θα ήθελα να υπάρχει και αντίλογος γιατί έτσι φθάνεις στο σωστό αποτέλεσμα. Υπάρχει και η σκέψη να αλλάξει το Καταστατικό. Εγώ δεν θέλω να μείνω, εξομολογούμαι….

» Εάν δουλεύαμε όπως θα έπρεπε θα είχαμε Ταμείο $ 2-3 εκ. Αλλά παλιά οι πρόεδροι περνούσαν κάθε δέκα-είκοσι μέρες και έβαζαν υπογραφές… και έχουμε μείνει πίσω.  Βλέπεις συλλόγους με τεράστιες περιουσίες. Αλλά ποτέ δεν κινηθήκαμε προς τη σωστή κατεύθυνση.  Ελπίζω με τους νέους να πάμε καλύτερα και να βρούμε το δρόμο μας. Και να είμαστε όλοι περήφανοι. Το κτίριο παρότι είναι μεγάλο δεν μας χωράει. Η Ομογένεια αξίζει ένα κτίριο 15 ορόφων. Να στεγαστούν όλα. Να γίνουν μουσεία, βιβλιοθήκες, εντευκτήρια, αθλοπαιδιές, διαμερίσματα για φιλοξενία νέων από  διάφορες Πολιτείες ή ακόμα και από την Ελλάδα. Ή να φιλοξενούνται άνθρωποι που για διάφορους λόγους χρειάζονται προσωρινή φιλοξενία. Αλλά και μαγαζιά για να έχει εισόδημα. Αίθουσες εκδηλώσεων, κλαμπ για τη νεολαία κ.α..

ΡΗΡ: Τα είπες, όλα. Τι θα κάνουν οι νέοι, τι θα κάνουν οι άλλοι,  όλα. Μόνον τι θα κάνεις εσύ, δεν μου είπες;  «Είμαι υπό σκέψη. Βέβαια στη σύνταξη δεν θα βγω. Εγώ πιστεύω ότι μέχρι τελευταία και όσο μπορώ θα αγωνίζομαι για την ομογένεια. Την αγάπη. Θέλω να πάει καλά. Για τον κάθε άνθρωπο το χειρότερο είναι κάτι για το οποίο έδωσε τη ζωή του, να χαθεί. Ίσως να αλλάξω το Καταστατικό. Η τελευταία αλλαγή που έγινε ήταν πολύ ευεργετική. Ενδέχεται στις αλλαγές να είναι και η παράταση της θητείας. Και εάν γίνει, θα το σκεφθώ πολύ για να ξαναβάλω, Έχω κουραστεί. Μετά 18 χρόνια θέλω να ξεκουραστώ».

Τον ευχαριστήσαμε, αποτελειώσαμε τον καφέ μας και δώσαμε ραντεβού στη …Βουλή. Όχι, δεν μας αποκάλυψε αν θα είναι υποψήφιος με κάποιο κόμμα. Για άλλους ομογενείς που …προαλείφονται, μας είπε. Ο ίδιος, επί του παρόντος, απλώς, ίσως, θα μιλήσει στην Διαρκή Επιτροπή για τον Απόδημο Ελληνισμό, προσκεκλημένος του Σάββα Αναστασιάδη, αντιπροέδρου της Επιτροπής και βουλευτή ΝΔ της Β Περιφέρειας Θεσσαλονίκης.

*Τελικά, μετά από τριετείς διαπραγματεύσεις η πρόταση του Hellenic Congress of America  για να γίνει μία νέα Οργάνωση που θα συμπεριλάμβανε και τις άλλες οργανώσεις, για να εκπροσωπηθούν περισσότεροι ομογενείς και φυσικά πρόσωπα, δεν καρποφόρησε, δυστυχώς.