100 Χρόνια από την Ποντιακή Γενοκτονία

Φέτος οι Έλληνες σ’ όλο τον κόσμο “κλίνουν ευλαβικά το γόνυ και την κεφαλή” για να τιμήσουν τα 100 χρόνια από την αποφράδα εκείνη χρονιά [1922] όπου το Έθνος μας υπέστη τη μεγαλύτερη καταστροφή στην ιστορία του!

Εκείνη η καταστροφή που γράφτηκε στην Ιστορία ως “Η Μικρασιατική Καταστροφή” δεν ήταν ένα στιγμιαίο γεγονός στο “ιστορικό συνεχές”! Προηγήθηκαν τραυματικά γεγονότα για τον Ελληνισμό που συνδέονται άρρηκτα με την υπόστασή μας ως Έθνους και την περαιτέρω πορεία μας!

Έτσι οι φετινές εκδηλώσεις Μνήμης που αφορούν στα γεγονότα που προηγήθηκαν παίρνουν επιτέλους την διάσταση που πρέπει και εντάσσονται εκτός από αυτοτελείς εκδηλώσεις και ως παράλληλες εκδηλώσεις της 100ετηρίδας από την Αποφράδα Ημέρα της Καταστροφής.

Η 19η του Μάη κάθε χρόνο έχει οριστεί όπως είναι γνωστό, ως Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού. Ήταν ένα προοίμιο, τα γεγονότα εκείνα των Γενοκτονιών, τόσο του Ποντιακού, όσο και του υπόλοιπου Μικρασιατικού και Ανατολικοθρακιώτικου Ελληνισμού, του τελικού αποτελέσματος που όμοιό του δεν έχει καταγραφεί στην Ελληνική Ιστορία από αρχαιοτάτων χρόνων!

Τον Νοέμβριο του 1921 κατά την κορύφωση της γενοκτονικής μανίας των Κεμαλικών κατά των Ελλήνων του Πόντου, ο Πνευματικός Κόσμος της Ελλάδας απηύθυνε προς τους Διανοούμενους της Ευρώπης και της Αμερικής, Καταγγελία των εγκλημάτων των Τούρκων, περιγράφοντας τις σφαγές, τους βιασμούς, τις πυρπολήσεις, τους εξανδραποδισμούς και το γενικό ξεκλήρισμα πόλεων και χωριών και κατέληγε με την πικρή διαπίστωση ότι όχι μόνον οι εγκληματικές αυτές πράξεις αλλά και η ανοχή τους αποτελεί “ΠΕΝΘΟΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ”!

Την Καταγγελία-Διαμαρτυρία υπέγραφαν ο Κωστής Παλαμάς, ο Άγγελος Σικελιανός, ο Νίκος Καζαντζάκης, ο Γεώργιος Δροσίνης, ο Ιωάννης Γρυπάρης, ο Σωτήρης Σκίπης και άλλοι 40 συνολικά συγγραφείς και καλλιτέχνες, ο «ανθός» της πνευματικής Ελλάδας της εποχής!

“ΠΕΝΘΟΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ” η Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού! Και ως τέτοιο θα έπρεπε ήδη να το έχει δει η παγκόσμια κοινότητα!

Το αίτημα σήμερα της Διεθνούς Αναγνώρισης της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού εξακολουθεί να είναι επίκαιρο και παραμένει προτεραιότητα των αγώνων μας μέχρι την τελική δικαίωση!

Το αίτημα αυτό δεν είναι εκδικητικό ούτε σοβινιστικό. Προκύπτει από την ανάγκη να καταγράφει η Ανθρωπότητα σε άφθαρτα ποινικά δελτία και να θυμάται τους εγκληματίες και τα εγκλήματα, για να ελέγχει έγκαιρα κάθε οργανωμένη “ιδεολογία” και κάθε ανθρώπινο σύνολο που θα εκδήλωνε ροπή προς την καταστροφή και τον βιολογικό και πολιτιστικό αφανισμό άλλων λαών!

Εξακολουθεί επίσης το αίτημα αυτό να είναι επίκαιρο αφού εκτός από το τι έγινε μέχρι τώρα, η Τουρκία εξακολουθεί να βαδίζει στους ίδιους απάνθρωπους δρόμους και συνεχίζει την Πολιτική της Γενοκτονίας τώρα πλέον σε βάρος όσων Μνημείων Πολιτισμού απέμειναν!

Οι Πολιτείες της Αυστραλίας βρίσκονται στην πρωτοπορία ως προς τη αποδοχή αυτού του εθνικού αλλά και εξόχως ανθρωπιστικού αιτήματος! Χρειάζεται παρ’ όλ’ αυτά να ολοκληρωθεί πλήρως η Αναγνώριση!

Ο Αγώνας όσο δύσκολος κι αν είναι κατατάσσεται στους «καλούς αγώνες» όπως λέμε!

Σ’ αυτήν την πορεία η Ιστορία πρέπει να μας βρει ενωμένους!

Ποτέ πια άλλες Γενοκτονίες, 353.000 Ελληνικές-Ποντιακές ψυχές ζητούνε δικαίωση.

Ζήτω ο Πόντος της καρδιάς μας!

neoskosmos.com