Ο εξοπλισμός της Τουρκίας, η προκλητικότητά της και η Ελλάδα

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Αντονι Μπλίνκεν δήλωσε ότι οι διαδικασίες πώλησης όπλων σε χώρες όπως η Τουρκία θα πρέπει να γίνουν πιο γρήγορες και πιο αποτελεσματικές καθώς, όπως είπε, το κενό που αφήνουν οι ΗΠΑ στον τομέα της αμυντικής συνεργασίας με τους συμμάχους τους «καλύπτεται από τη Ρωσία». Η σαφής αυτή «πρόσκληση» του κ. Μπλίνκεν προς το Κογκρέσο ώστε οι ΗΠΑ να επιταχύνουν τις πωλήσεις όπλων σ’ αυτή τη χώρα, έχει τη λογική της. Εξυπηρετεί σαφώς τα αμερικανικά συμφέροντα, αλλά και, γενικότερα, βοηθά στην αμυντική θωράκιση του Δυτικού κόσμου αυτή την ώρα που η Ρωσία, με τον πόλεμο κατά της Ουκρανίας, συνιστά εν δυνάμει απειλή για την παγκόσμια Ειρήνη.

Ωστόσο, ο εξοπλισμός της Τουρκίας συνιστά μία ιδιαιτερότητα. Η Άγκυρα, με φόντο την Οθωμανική Αυτοκρατορία, και την πάγια επιδίωξή της να ανατρέψει τα αποτελέσματα της Ελληνικής επανάστασης του 1821, που αποτίναξε τον τουρκικό ζυγό 400 χρόνων, φαντασιώνεται ανύπαρκτες γι’  αυτήν σήμερα «γαλάζιες πατρίδες»,  επισείει απειλή casus belli στο Αιγαίο για το σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας (1982) δικαίωμα της Ελλάδος να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 Ναυτικά Μίλια και πραγματοποιεί  προκλητικές υπερπτήσεις και παραβιάσεις του εναέριου χώρου πάνω από ελληνικά νησιά, επιχειρώντας, έτσι να τα καταστήσει στη συνείδηση της διεθνούς κοινότητας, «γκρίζες ζώνες».

Αυτή η απαράδεκτη τουρκική προκλητικότητα, διαταράσσει όχι μόνο τις σχέσεις της με την Ελλάδα, αλλά συνιστά και μία διαρκή απειλή για την Ειρήνη στα Ανατολικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μάλιστα, θεωρεί, ο κ. Ερντογάν, πως η Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία αναβαθμίζει το ρόλο της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ και προσπαθεί να παίξει το ρόλο του διαμεσολαβητή για να προασπίσει εντός της Συμμαχίας την ειρήνη, την ίδια στιγμή που ο ίδιος την υπονομεύει με το casus belli στο Αιγαίο!!

Έναν ρόλο που σύμφωνα με τον Ομογενή π. Βουλευτή Σουηδίας κ. Σωτήρη Δελή, όπως πρόσφατα παρουσίασε η PanHellenicPost, μπορούσε να έχει αναλάβει η Ελλάδα  «σε μια προσπάθεια διερεύνησης πιθανοτήτων για μια σειρά Ειρηνικών επαφών μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας στην Αθήνα».

Ήταν ακριβώς αυτή η τουρκική (Οθωμανική) επεκτατική πολιτική που το 1974 έφερε την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο με τον Α’ και Β’ Ατίλλα.  Γύρω στις 150.000 άνθρωποι (πάνω από το ένα τέταρτο του συνολικού πληθυσμού και το ένα τρίτο των Ελληνοκυπρίων) προσφυγοποιήθηκαν. Ένα χρόνο αργότερα, 60 000 περίπου Τουρκοκύπριοι, μετακινήθηκαν από τις ελεύθερες νότιες περιοχές, στις ελεγχόμενες από τις τουρκικές δυνάμεις βόρειες περιοχές. Το 1983, ανακηρύχθηκε η Τούρκικη Δημοκρατία Βόρειας Κύπρου, αναγνωρισμένη μόνο από την Τουρκία. Η διεθνής κοινότητα θεωρεί τα εδάφη της ΤΔΒΚ ως κατεχόμενη από τις τουρκικές δυνάμεις περιοχή της Δημοκρατίας της Κύπρου. Η κατοχή εξακολουθεί να θεωρείται παράνομη, ενώ οι συνομιλίες για λύση του Κυπριακού ζητήματος συνεχίζονται. (el.wikipedia.org).

Είναι η ίδια Τουρκία που σήμερα θέλει να παίξει το ρόλο του «διαμεσολαβητή» και του «ειρηνοποιού». Τότε, όμως, η Γερουσία των ΗΠΑ, με τις ενέργειες και την παρότρυνση της ελληνικής ομογένειας και ομογενών Γερουσιαστών, ερμηνεύοντας σωστά τον αμερικανικό νόμο περί εξωτερικής βοήθειας (1961) που απαγόρευε τη χρήση αμερικανικών εξοπλισμών για επιθετικούς σκοπούς, όπως ήταν η παράνομη εισβολή και κατοχή μεγάλου μέρους της Κύπρου, επέβαλε εμπάργκο στις πωλήσεις όπλων και στην δωρεάν στρατιωτική βοήθεια προς την Τουρκία…

Είναι η αλήθεια του Αμερικανού Υπουργού των Εξωτερικών κ. Μπλίνκεν: Η Τουρκία και τότε στράφηκε προς τη Ρωσία με ορατό αποτέλεσμα  σήμερα τους  S-400 Triumf.

Είναι η αλήθεια της Ιστορίας: Οι S-400 δεν έσωσαν την Τουρκία. Πρόσθετα προβλήματα της δημιούργησαν, που συνεχίζονται μέχρι και σήμερα στις σχέσεις της με τις ΗΠΑ και το Δυτικό κόσμο.

Είναι η αλήθεια της Ομογένειας: Επτά ψηφοφορίες απαιτήθηκαν στη Γερουσία για να αρθεί το εμπάργκο. Και με την υποχρέωση του εκάστοτε Αμερικανού Προέδρου έκτοτε να συντάσσει διμηνιαίες Εκθέσεις για την «Πρόοδο του Κυπριακού». Αμφίβολο είναι, πάντως, εάν θα είχαν καρποφορήσει οι ενέργειες του Τζίμυ Κάρτερ αν δεν είχε αποδεχθεί την άρση του Εμπάργκο και η τότε ελληνική Κυβέρνηση του Κων. Καραμανλή, προκειμένου να καμφθεί το τουρκικό «veto» για την επανένταξη της Ελλάδας στο Στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ..

Το επικείμενο ταξίδι του Κυριάκου Μητσοτάκη στον Λευκό Οίκο θα είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να μεταφέρει δια ζώσης στον Τζο Μπάιντεν τις ελληνικές ανησυχίες που προκαλεί η πρόταση Μπλίνκεν για τις διαδικασίες πώλησης αμερικανικών όπλων σε χώρες επιθετικές και προκλητικές, όπως η Τουρκία. Κάθε χώρα επιδιώκει να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά της.  Η Αμερική τα δικά της. Και εμείς τα δικά μας, μέσω των συμφερόντων των συμμάχων μας Αμερικανών. Επομένως τυχόν πώληση F-16 στον Ερντογάν θα πρέπει να συνοδευτεί και από την αντίστοιχη «χειρονομία» πώλησης F-35 στην Ελλάδα. Διαφορετικά, μόνο πρόσθετα προβλήματα θα δημιουργηθούν.