Ο Πλούτος, οι Ομογενείς και η Γενέτειρα. Μέρος ΙΙ

ΣΧΟΛΙΟ

Το άρθρο μας με τίτλο «ο Πλούτος, οι Ομογενείς και η Γενέτειρα» και που αναφέρονταν στους Ελληνοαμερικανούς Κροίσους,  εμπλουτίζεται σήμερα με τον κατάλογο των έντεκα πλουσιοτέρων Ελλην-Αυστραλών όπως δημοσιεύεται στην ομογενειακή εφημερίδα της Αυστραλίας, «Νέος Κόσμος», και οι οποίοι συνολικά συγκεντρώνουν περίπου 10 δις. περιουσία.

Γράφαμε, μεταξύ άλλων, στο άρθρο μας,  «Αν κοντά στους πλούσιους Ελληνο-Αμερικανούς προσθέσουμε και τους πλούσιους Ελληνο-Αυστραλούς,  Ελληνο-Καναδούς και πάει λέγοντας, τότε θα αντιληφθούμε ότι ο Απόδημος Ελληνισμός  αποτελεί μία τεράστια δεξαμενή πλούτου  μαζί και  συσσώρευσης γνώσης και σύγχρονης Τεχνολογίας που θα μπορούσαν να «απογειώσουν» την Ελλάδα εάν σωστή πολιτική απέναντί τους ακολουθούσε η τελευταία!»

Καθώς άρχισε να ξετυλίγεται ο κατάλογος των πλουσιότερων Αποδήμων και Ομογενών, θεωρούμε χρήσιμο να επαναφέρουμε μία επισήμανση, που πολλές φορές στο παρελθόν έχουμε κάνει από τούτες τις στήλες: Δεν υποστηρίζει κανείς ότι ΟΛΟΙ οι Έλληνες του εξωτερικού είναι βαθύπλουτοι ή και απλώς πλούσιοι.  Αυτή θα ήταν μία λανθασμένη εικόνα για τους Απόδημους και τους Ομογενείς μας.

Διότι ναι μεν ισχύει αυτό που γράψαμε στο ίδιο άρθρο μας ότι «πράγματι, οι ομογενείς  έχουν εξαπλώσει τις δραστηριότητές τους σχεδόν σε κάθε επιχειρηματικό τομέα. Με επιτυχία» και, επομένως, διάγουν με σχετική  άνεση το βίο τους, πλην, όμως, οι πολλοί Έλληνες του εξωτερικού απλώς έχουν όλα τα απαραίτητα για να περνάνε καλά  την καθημερινότητά τους.  Αλλά και πολλοί ομογενείς είναι φτωχοί ενώ δεν λείπουν και περιπτώσεις όπου ζουν με ανέχεια, για ποικίλους λόγους. Ιδιαίτερα το τελευταίο αφορά ομογενείς με αλβανική ιθαγένεια,  ομογενείς που προέρχονται από την πρώην Σοβιετική Ένωση και ομογενείς που διαμένουν σε ορισμένες  χώρες του λεγόμενου τρίτου κόσμου. Υπάρχουν και ομογενείς οι οποίοι έχουν βιώσει καταστάσεις τραγικές, ανάλογες με αυτές που βιώνουν σήμερα οι Έλληνες στην Μαριούπολη, εμπόλεμες, όπως  στη Συρία και αλλού.

Ένα Υπουργείο Απόδημου Ελληνισμού, θα τα γνώριζε όλα αυτά. Θα τα επόπτευε και κατέγραφε. Θα συντόνιζε και θα καθοδηγούσε. Θα τα διαχειρίζονταν και θα νομοθετούσε.

Καθώς η περιρρέουσα πολιτική ατμόσφαιρα  μοιάζει να θαμπώνει και μία πιθανή πρόωρη κάλπη δείχνει να αγγίζει τα όρια του “αδιευκρίνιστου” σε ό,τι τουλάχιστον αφορά την δύναμη των κομμάτων (ήδη η διαφορά ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ συρρικνώνεται στο 7,4% σύμφωνα με την τελευταία έρευνα Κοινής Γνώμης) η ψήφος των εκτός Ελλάδος Ελλήνων Ψηφοφόρων καθίσταται ολοένα και περισσότερο σημαντική.  Δυστυχώς, όμως, αυτό το στοιχείο είναι δυσανάλογο του ενδιαφέροντος που επιδεικνύουν οι ομογενείς για την ψήφο, κυρίως λόγω των αποκλεισμών και των προϋποθέσεων που έχουν τεθεί στον σχετικό  Νόμο.

Μία κυβέρνηση συνεργασίας  -όπως άλλωστε άφησε να εννοηθεί ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στη συνέντευξή του στο συνέδριο του ΟΤ-  μπορεί να μην είναι πλέον όσο μακρινό ενδεχόμενο εθεωρείτο πριν μερικούς μήνες.  Επομένως και οι κάλπες μπορεί να μην είναι τόσο μακριά όσο φαίνονταν ότι ήταν πριν μερικούς μήνες. Και ενώ μπροστά και στο νέο σκηνικό θα έπρεπε μαζικά οι Απόδημοι Έλληνες Ψηφοφόροι να σπεύδουν στα Προξενεία για να εγγραφούν στους εκλογικούς καταλόγους, η προσέλευση -μέχρι στιγμής- είναι απογοητευτική.

Καιρός είναι τα κόμματα της αντιπολίτευσης να αναθεωρήσουν τη στάση τους απέναντι στην ψήφο των Αποδήμων.

Αλλά περί αυτού θα συνεχίσουμε αύριο.