Σατιρίζοντας: Επίκαιρο και ανεπίκαιρο

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Χώρα καταδρομέων

και πυροσβεστών,

Έρμαιο των καιρικών συνθηκών

απρόβλεπτων μα και προβλεπτών!

Χώρα της έκτακτης ανάγκης

και του απρόοπτου σαν σε φτερό,

Χώρα του απρογραμμάτιστου

και του όπως τα φέρει το κάθε λεπτό!

Χώρα της βροχής που πνίγει,

Χώρα του ήλιου που μας  καίει,

Χώρα ηρώων, μεγαλείων,

Παρθενώνων και Θησείων!

Είσαι η πρώτη κι η τελευταία

είσαι σπουδαία μα και μοιραία,

στα δύσκολα τα καταφέρνεις

μα στα εύκολα μας τα μπερδεύεις!

Ελλάδα μου,

περικοκλάδα μου,

το φύλλωμά σου,

η αγκαλιά σου,

Μας προστατεύει

Μας συνθλίβει,

Μας ανασταίνει

Και μας θλίβει!

Όπου κι αν πάω είσαι σκιά μου

Ότι κι αν κάνω δεν σε ξεχνάω

Από το πνεύμα σου, δικιά μου

κάνω τη δόξα και μεθάω.

Και στο μεθύσι παραδομένος

ξεχνώ πως είμαι προδομένος!

Έπειτα πάλι, σε αντικρίζω

και περήφανα δακρύζω!

Ελλάδα μου τι κι αν πονάω

Μονάχα εσένα εγώ αγαπάω

Είσαι η μόνη σ΄ όλο τον κόσμο,

Χώρα με δάφνη και με δυόσμο!