Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής στα εγκαίνια του “Τουρκικού Κέντρου”

ΑΠΟΨΗ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Η παρουσία του Αρχιεπισκόπου Αμερικής κ. Ελπιδοφόρου, στα εγκαίνια του “Τουρκικού Κέντρου”, που έγιναν στο Μανχάταν από τον Ταγίπ Ερντογάν,  σχολιάστηκε δυσμενώς από τα ομογενειακά Μέσα Ενημέρωσης. Ορισμένες, μάλιστα, φωτογραφίες που διοχετεύθηκαν από τουρκική πηγή στα μέσα ενημέρωσης  θεωρήθηκε πως τον εκθέτουν, καθώς ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής εκτός από τον Ταγίπ Ερντογάν φαίνεται ότι …”συνυπήρξε”και με τον κατοχικό ηγέτη Ερσίν Τατάρ.

Ωστόσο, γιατί τόση υποκρισία; Ποιος δεν γνωρίζει ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο –κατά συνέπεια και οι Επαρχίες του – βρίσκονται κάτω από τουρκική κατοχή; «Ο Εξοχ. (σ.σ. εξοχότατος) κ. Νομάρχης της Πόλεως εις τα Πατριαρχεία» είναι η φράση με την οποία υποδέχονται στο Φανάρι την επίσκεψη του Τούρκου Νομάρχη της Κωνσταντινούπολης…

Και πως αποκαλείται στα τούρκικα το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως;  «Rum Ortodoks Patrikhanesi, İstanbul Ekümenik Patrikhanesi» .

Ο Ελληνοαμερικανός πολιτικός ηγέτης και Πρόεδρος της Παγκόσμιας Ενορίας της Αγίας Σοφίας, Κρις Σπύρου έχει καταδικάσει επανειλημμένα  την πρακτική των Κυβερνήσεων της Τουρκίας να προσδιορίζει ιερείς και ιεράρχες. «Δεν μπορεί να διορίζει Πατριάρχες. Οι κανόνες της Εκκλησίας λένε ότι δεσπότης, ιερέας, διορισμένος από πολιτική ηγεσία είναι ανύπαρκτος θρησκευτικά. Επομένως εκκλησία, την οποία προσδιορίζει ο νομάρχης, ο Υπουργός Πολιτισμού ή ο Πρωθυπουργός της χώρας, είναι ανύπαρκτη», τονίζει με νόημα ο Κρις Σπύρου.

Στον αντίλογο, ο Πρόεδρος της Οικουμενικής Ομοσπονδίας Κωνσταντινουπολιτών κ. Ουζούνογλου, υποστηρίζει πως «είναι  μέγα ψέμα ότι ο Πατριάρχης εκλέγεται από τους Τούρκους». Δέχεται, ωστόσο, ότι  οι τούρκοι απέρριψαν τον αείμνηστο Χαλκηδώνος Μελίτων το 1970, και ότι στον Τούρκο νομάρχη υποβάλλεται το τριπρόσωπο για την εκλογή Ορθόδοξου Οικουμενικού Πατριάρχη. Αλλά εάν ο αποκλεισμός ή το τριπρόσωπο δεν συνιστά άνωθεν «έγκριση του ποιος θα γίνει Πατριάρχης», τότε τι συνιστά;

Επομένως, εάν ο Ορθόδοξος Οικουμενικός Πατριάρχης πρέπει να είναι «Τούρκος πατρόθεν και απ΄αρχής», όπως αναφέρει το Καταστατικό του 1862 που διέπει τη λειτουργία του Πατριαρχείου και εάν οι Ιεράρχες της Ιεράς Συνόδου του Φαναρίου πρέπει να είναι Τούρκοι Υπήκοοι, δεν είναι ευνόητο οι Τούρκοι να τους προσκαλούν ως πολίτες της χώρας τους να συμμετέχουν σε παρόμοιες εκδηλώσεις;

Να μην ξεχνάμε,  άλλωστε, ότι σχετικά πρόσφατα το Οικουμενικό Πατριαρχείο ήλθε σε συμφωνία με τον  Ταγίπ Ερντογάν και ο τελευταίος χορήγησε την τουρκική υπηκοότητα σε 13 Ιεράρχες της  Αρχιεπισκοπής Αμερικής και αγνώστου αριθμού Ιεραρχών άλλων Επαρχιών του!..

Επομένως,  γιατί εκτίθεται ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής όταν αποδέχεται την πρόσκληση να παραβρεθεί σε εγκαίνια «Τουρκικού Κέντρου» και δεν εκτίθεται όταν, ως Τούρκος υπήκοος, παρακολουθεί την ελληνική παρέλαση στην 5^η Λεωφόρο;  Γιατί μας ενοχλεί το πρώτο και αδιαφορούμε για το δεύτερο;

Μάλλον θα πρέπει να σκεφθεί κανείς σοβαρά και να προβληματιστεί για το γεγονός ότι χρειάζεται ο Ορθόδοξος Οικουμενικός Πατριάρχης -200 χρόνια μετά την Ελληνική Επανάσταση που τιμούμε φέτος- να είναι Τούρκος «πατρόθεν απ΄αρχής». Και οι Ιεράρχες του Φαναρίου να είναι «Τούρκοι υπήκοοι».

Αυτό, κατά την ταπεινή μας άποψη, είναι το θέμα που θα έπρεπε να μας απασχολεί.

ΥΓ: Τα πιο πάνω δεν σημαίνουν ότι έπρεπε να πάει στην εκδήλωση ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Ελπιδοφόρος. Μακάρι να είχε αρνηθεί.