Αγωνία για την έκβαση της όλης κατάστασης στην Ομοσπονδία

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Το σημείωμα του επίτιμου βουλευτή Σουηδίας, Σωτήρη Δελή, αναφορικά με το άρθρο μας γύρω από τα τεκταινόμενα στην Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης και γενικότερα με τα θέματα που απασχολούν τους Απόδημους Έλληνες, και τα προβλήματά τους με το εθνικό Κέντρο, μας χαροποίησε διότι –όπως και ο ίδιος ο κ. Δελής επισημαίνει- είναι ένας από τους ομογενείς που όλα αυτά που προσπαθούμε να περιγράψουμε «τα έχω ζήσει εκ των έσω», όπως τονίζει.

Με τη «γνώση», λοιπόν, και όχι την «άποψη» ο επίτιμος βουλευτής της Σουηδίας, γράφει:  «σωστά επισημαίνονται ”τα παράξενα” των διαφόρων εκπροσώπων της Ομογένειας στην Pahellenic Post». Προσθέτει, μάλιστα, πως «έχω προτείνει να γίνουν έρευνες από τους λογιστές της Βουλής των Ελλήνων στα οικονομικά αυτών των οργανώσεων για το πως χρησιμοποιούνται και τι αποτέλεσμα έχουν ταξίδια και διαφορά αλλά έξοδα που γίνονται με χρήματα Ελλήνων φορολογουμένων,  αλλά οι προσπάθειες μου αντιμετωπίστηκαν με σιωπή και πολλάκις οργίλα βλέμματα των ”τουριστών” εκπροσώπων».

Και άλλες φορές στο παρελθόν η Ομογένεια αντιμετώπισε προκλήσεις –κυρίως από το στρατιωτικό καθεστώς του 1967- που απείλησαν την ενότητά της. Η σώφρων, όμως,  τακτική του τότε εκδότη του Εθνικού Κήρυκα Μπάμπη Μαρκέτου, απέδωσε τους καλούς καρπούς καθώς συντέλεσε αποφασιστικά στο «να μην υπονομευτεί επικίνδυνα η ενότητά μας», όπως έγραφε στο Περιοδικό του Λονδίνου «Κρίκος», το 1978, ο Παναγιώτης Μακριάς, πρώτος βοηθός του στην εφημερίδα και μετέπειτα εκδότης-διευθυντής του Περιοδικού «Εστιάτορ» μέχρι πρόσφατα…

Ο κ. Δελής θέτει, ωστόσο ένα καθοριστικό ερώτημα. Γράφει: «Ποιος όμως θάναι ο γενναίος υπουργός που θα πάρει την απόφαση για τον καθαρισμό ”των στάβλων του Αυγεία”»;

Μέχρι στιγμής η ελληνική κυβέρνηση αποφεύγει να λάβει θέση στο πρόβλημα της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης, αλλά και άλλων οργανώσεων. Το φαινόμενο να πραγματοποιούνται εκλογές στο …πεζοδρόμιο εκτός από πρωτοφανές είναι και φαιδρό! Εκλογές το αποτέλεσμα των οποίων (άγνωστο μέχρι αυτήν την ώρα 12:17 πρωινή, ώρα Ελλάδος) ουδείς θα αναγνωρίσει και ουδεμία «λύση» θα προσφέρει. Αλλά και η τυχόν εκ του μακρόθεν παρέμβαση της ελληνικής κυβέρνησης επίσης θα είναι αναποτελεσματική εκτός του ότι αν είναι και “άτσαλη” θα «τραυματίσει» επικίνδυνα την ενότητα της ομογένειας της Πολιτείας της Νέας Υόρκης.

Παρόμοιος κίνδυνος διάσπασης της ενότητας παρουσιάστηκε στην ομογένεια την περίοδο του 1965 όταν με την φιλελευθεροποίηση της μεταναστευτικής  νομοθεσίας της Αμερικής και κυρίως περί το 1970 έφθασαν στην χώρα νέοι μετανάστες με διαφορετικό πνεύμα, και, φυσικά καλύτερη κατάρτιση. Η αλλαγή αυτή έφερε την πρόσκαιρη ρήξη που κατέληξε στο να αλλάξει το παλαιό πνεύμα αφού πρώτα συγκρούστηκε με το νέο.  Οι κοινοί σκοποί έφεραν τότε τη συμφιλίωση «για να βγει απ΄αυτή τη ζύμωση το νέο, το καλύτερο χαρμάνι», όπως έγραφε ο «Κρίκος».

Σήμερα, όμως, η ρήξη φαίνεται να έχει «σκανδαλώδη» οσμή η οποία από τη μία μεριά παροτρύνει τους κατέχοντες να θέλουν πεισματικά να παραμείνουν στις θέσεις τους και τους «απέξω» να επιδιώκουν πάση θυσία να «αρπάξουν» αυτοί την εξουσία, ελπίζοντας πως έτσι θα μπορέσουν να αποδείξουν τους περί σκανδάλων ισχυρισμούς τους…

Και οι μεν και οι δε βαδίζουν σε επικίνδυνες ατραπούς, όπου ελλοχεύει ο κίνδυνος να χαθούν οι στόχοι της ομογένειας που οφείλουν να είναι η πολιτική δραστηριότητα, η πρόοδος στον οικονομικό τομέα και η στήριξη προς την γενέτειρα στα εθνικά της δίκαια.

‘Ολα αυτά, βέβαια, δεν σημαίνουν ότι εάν όντως υπάρχουν οικονομικά σκάνδαλα θα πρέπει -χάριν της ενότητας- να καλυφθούν. Ούτε, όμως να οδηγηθούμε σε αλληλοσπαραγμό στην αντίθετη περίπτωση. Πρέπει να βρεθεί – και γρήγορα- η χρυσή τομή που θα προστατέψει την ομοψυχία.  Η κατάσταση πρέπει να αντιμετωπισθεί από ΟΛΟΥΣ με σθένος, με υψηλό αίσθημα ευθύνης, με αυτοπεποίθηση. Με ψυχραιμία και  σύνεση  αλλά και εμμονή στην εξυπηρέτηση του σκοπού, μπροστά στα τόσο δυσχερή και πολύπλοκα προβλήματα που ανέκυψαν στην Ομοσπονδία. Να μην υπάρξουν σφάλματα στον άλφα ή στον δείνα χειρισμό. Να ξεπεραστούν οι κίνδυνοι διχασμού των ομογενών.

Αν για αυτό απαιτούνται θυσίες από ορισμένα μέλη της Ομοσπονδίας, Θα πρέπει να είναι πρόθυμοι να τις αναλάβουν με  όποιο κόστος.

Σ΄ αυτό, η αναμενόμενη για την Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου,  άφιξη στην Νέα Υόρκη του Έλληνα Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, ίσως  βοηθήσει (εκ του πλησίον και με τους κατάλληλους χειρισμούς) να βρεθεί τρόπος να αμβλυνθούν  οι  αντιθέσεις και να εξευρεθεί η σωτήριος “χρυσή τομή”.