Οι επαφές των αξιωματούχων με την Ομογένεια μία άλλη θλιβερή ιστορία

ΓΝΩΜΗ: ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Το άρθρο μας χθες, Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2021, με τίτλο «Να πληρώνουμε τα ταξίδια, αλλά να υπάρχει και ένα όφελος για τον Οικουμενικό Ελληνισμό!» αφορούσε τα ταξίδια των  εκάστοτε υφυπουργών Εξωτερικών, με αρμοδιότητα τον Απόδημο Ελληνισμό, στις εστίες ελληνισμού και που με την επιστροφή τους  στη γενέτειρα δεν συντάσσουν ούτε καν μία έκθεση για τα αποτελέσματα του ταξιδιού τους.

Αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος. Η άλλη έχει να κάνει με την τακτική που οι επίσημοι Έλληνες πολιτικοί ταξιδιώτες ακολουθούν στις περιοχές όπου οι ίδιοι φθάνουν  και που συνήθως εξαντλούν την «επαφή» τους με την Ομογένεια επισκεπτόμενοι κάποιο σχολείο ή  τα προξενεία στα οποία προσκαλούνται λίγοι «γνωστοί και μη εξαιρετέοι» ομογενείς  -και συνήθως οι ίδιοι και οι ίδιοι- με τους οποίους και συνομιλούν, έχοντας την εντύπωση ότι απευθύνονται στο σύνολο της Ομογένειας!

Δεν είδαμε σε μια τέτοια επίσκεψη Έλληνα πολιτικού αρχηγού να συγκαλείται σε κάποιο Προξενείο σύσκεψη τοπικών ομογενειακών παραγόντων με τους οποίους οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι να ανταλλάσσουν απόψεις, να τους ενημερώνουν και να δέχονται τα αιτήματα της Ομογένειας.   Ό,τι  συνήθως παρακολουθούμε είναι τους  αρχηγούς ή τους υπουργούς  να απευθύνουν λογύδρια (συνήθως πολιτικού περιεχομένου) σε αίθουσες Προξενείων ή  τοπικών ΜΜΕ ακόμη και ξενοδοχείων.  Και, μάλιστα, σε ακροατήριο «επωνύμων» ασχέτων σφραγιδο-φορέων…

Σπανίως  δε Έλληνες κυβερνητικοί  -ευρισκόμενοι στο εξωτερικό είτε  στην Ελλάδα- συμβαίνει να παραχωρούν συνεντεύξεις Τύπου σε ομογενείς συναδέλφους, και ακόμη σπανιότερα δε να δέχονται και απαντούν τα ερωτήματά τους.

Ωστόσο, υπό κανονικές υγειονομικές συνθήκες,  δεν ταξιδεύουν μόνον υφυπουργοί επισκεπτόμενοι εστίες ελληνισμού στο εξωτερικό. Ταξιδεύουν και ομογενείς από το εξωτερικό προς την Ελλάδα . Πράγματι, συχνά πυκνά φθάνουν στην  γενέτειρα ομογενείς από διαφορετικά μέρη του κόσμου για το «ταξίδι-προσκύνημα», όπως συνηθίζουμε να το αποκαλούμε. Ομογενείς οι οποίοι πολλές φορές δεν εκπροσωπούν κανέναν πέραν από τον εαυτό τους. Δεν έχουν «διαπιστευτήρια» από Οργανώσεις της Ομογένειας, δεν είναι γνωστοί παράγοντες της ομογένειας, δεν την αντιπροσωπεύουν. Όχι ότι δεν είναι καλοδεχούμενοι στον τόπο που γεννήθηκαν. Το εντελώς αντίθετο. Πολλές φορές τους βλέπουμε να φιγουράρουν ακόμη και σε φωτογραφικά ενσταντανέ δίπλα σε υπουργούς, υφυπουργούς, σπανιότερα δίπλα σε πρωθυπουργούς και κάποτε ακόμη και δίπλα σε Προέδρους της Δημοκρατίας!

Και το ερώτημα είναι τούτο:  Πριν ανοίξουν οι πύλες του Προεδρικού Μεγάρου, του Μαξίμου και των Υπουργείων για να τις διαβούν οι διάφοροι «ομογενείς» γνωρίζει κανείς εκ των υψηλών ενοίκων το ομογενειακό βιογραφικό τους;  Υπάρχει  υπηρεσία «εξακρίβωσης» του εάν ο άλφα ή ο δείνα ομογενής που θέλει να δει π.χ. τον Πρωθυπουργό τον βλέπει ως εξουσιοδοτημένος εκπρόσωπος-αντιπρόσωπος  του ΔΣ της συγκεκριμένης ομογενειακής οργάνωσης ή απλώς θέλει να τον συναντήσει ως απόδημος Έλληνας;

Δύο παραδείγματα: Το πρώτο. Πρόσφατα ανώτατος αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού μας έλεγε για την επίσκεψη που δέχθηκαν στο ΓΕΝ από επώνυμο ομογενή ο οποίος τους άφησε με την απορία τι ακριβώς εκπροσωπούσε και τι ζητούσε. Και το δεύτερο:  Ομογενής των ΗΠΑ, Πρόεδρος γνωστού «Σωματείου-σφραγίδα» επισκέφθηκε  υψηλό πρόσωπο του ελληνικού κράτους και φωτογραφήθηκε μαζί του προς γενική απορία των ομογενών που τον γνωρίζουν, όταν τον αναγνώρισαν στην φωτογραφία:  «μα πώς είναι δυνατόν να δέχονται πρόσωπα από την ομογένεια που δεν εκπροσωπούν κανέναν πέραν του εαυτού τους;»

Και το επιμύθιο: Παλιότερα,  η Προεδρία της Δημοκρατίας βράβευσε ομογενή του οποίου, δύο ώρες πριν από την τελετή βράβευσης στο Προεδρικό,  έψαχνε απεγνωσμένα να βρει  το βιογραφικό του!

Η Ομογένεια επιζητά τις επαφές  με την ελληνική Πολιτεία. Και πρέπει να γίνονται. Σε ένα καθεστώς επισημότητας, όμως, που και οι  θεσμοί να προστατεύονται και η  Ομογένεια να τιμάται.

Τιμητική διαφορετικότητα η χθεσινή σεμνή τελετή στο Μέγαρο Μαξίμου όπου παρουσία του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη  έγινε η ορκωμοσία, της Βερόνικας Αντετοκούνμπο και του Εμέκα – Άλεξ Αντετοκούνμπο, μητέρας και νεότερου αδελφού του Γιάννη Αντετοκούνμπο, οι οποίοι πολιτογραφήθηκαν τιμητικά Έλληνες πολίτες.

 «Στο πρόσωπό σας, στο πρόσωπο όλης της οικογένειας Αντετοκούνμπο, αντικατοπτρίζεται η Ελλάδα που θέλουμε: η Ελλάδα που προσπαθεί, αγωνίζεται, ξεπερνά τις δυσκολίες, κρατά ενωμένη την οικογένειά της. Είναι η Ελλάδα που μας κάνει περήφανους», είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης. «Οπότε, και πάλι, Γιάννη, Άλεξ, κυρία Βερόνικα, πολλά συγχαρητήρια».

Καλώς έγιναν οι Αντετοκούνμπο Έλληνες Πολίτες. Και μπράβο. Και στον Πρωθυπουργό και στην οικογένεια που όντως προσφέρουν ανεκτίμητες υπηρεσίες προβολής και γοήτρου, όλα τα μέλη της, στην πατρίδα που τους φιλοξενεί. Υπάρχουν, όμως και πολλοί Ομογενείς μας που αγωνίζονται να αποδείξουν ότι είναι Έλληνες από γιαγιά-παππού και η μόνη “πόρτα” που βλέπουν, είναι των βλοσυρών γραφειοκρατών που τους ζητούν όλο και περισσότερα χαρτιά… και που επιχειρούν να τους εξηγήσουν γιατί, για τυπικούς λόγους  …αν και Έλληνες, δεν μπορούν να πολιτογραφηθούν ως Έλληνες πολίτες!