ΑΠΟΨΗ: «Σαν μία ξένη,  φορτική»

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Αυτή η εν εξελίξει διαμάχη στην  Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης, ασχέτως της τελικής της έκβασης που (δικαστικά;) θα λάβει, είναι πολύ πιθανόν να αποτελέσει  το τέλος της συνδικαλιστικής ζωής των Ελλήνων Ομογενών της Νέας Υόρκης, με ό,τι οδυνηρό αυτό συνεπάγεται για όλες τις πλευρές, ένθεν κακείθεν του Ατλαντικού Ωκεανού.

Όσο και εάν το τελευταίο πράγμα που θα επιθυμούσαμε είναι το να καταστούμε  προφήτες του κακού, εντούτοις  η «μαυρίλα» που υπάρχει από όποια και προς όποια κατεύθυνση και να αντικρίσεις την συγκεκριμένη υπόθεση, ένα πράγμα καταδεικνύει: Ότι οι απόδημοι και οι ομογενείς μας  μόνο υπερηφάνεια δεν νιώθουν για τα «καμώματα» αμφοτέρων των πλευρών στην Ομοσπονδία, αλλά και γενικότερα για την απαξίωση στην οποία έχουν περιέλθει πολλές από τις οργανώσεις της ομογένειας.  Για να μην αναφερθούμε στις «πληγές» που έχουν ανοίξει όλα όσα περί «οικονομικών σκανδάλων», “εκτίναξης του κόστους” κλπ. έχουν δει κατά καιρούς το φως της δημοσιότητας γύρω από την ανέγερση του «Αγίου Νικολάου» και την Αρχιεπισκοπή Αμερικής.

Αλλά το να απομακρυνθούν οι ομογενείς από τα κοινά, είναι από μόνο του μία τραγωδία…

Στην υπόθεση της Ομοσπονδίας, δυστυχώς,  έχουν εμπλακεί και πρόσωπα παρελθόντων διοικήσεων που έχαιραν εκτίμησης στην Ομογένεια για το έργο τους και που πλέον, ενώ υποτίθεται αναμείχθηκαν για να εξομαλύνουν τα πράγματα και να «λύσουν» με νόμιμες και δημοκρατικές διαδικασίες  το πρόβλημα, τσακώνονται μεταξύ τους (!) καθιστώντας πλέον το όλο ζήτημα «γόρδιο δεσμό».

Τι άλλο από λύπη αλλά και απογοήτευση να αισθανθούν οι Ομογενείς μας  όταν η  Επιτροπή των Πρώην Προέδρων της Ομοσπονδίας (ανάμεσά τους και ο Μέγας Ευεργέτης της) έχουν χωριστεί και σε στρατόπεδα προβάλλοντας θέσεις όπως «άμεσες εκλογές για κάθαρση» ή «εκλογές μετά την διαλεύκανση των οικονομικών σκανδάλων». Πόσο προσχηματική η διαφωνία τους! Δηλαδή εκλογές δεν μπορεί να γίνουν με στόχο την πλήρη διερεύνηση της υπόθεσης από τους νέους ηγέτες της Ομοσπονδίας; Και είναι δυνατόν να γίνουν “καθαρές” εκλογές μετά τα όποια  “οικονομικά σκάνδαλα” ενδεχομένως αποκαλυφθούν;

Τι φοβούνται από εκλογές “εδώ και τώρα”;  Ότι μπορεί να επανεκλεγούν οι δακτυλοδεικτούμενοι σήμερα  ως «ένοχοι σκανδάλων» και να τα συγκαλύψουν;  Δηλαδή θέλουν να μας πείσουν ότι  οι Σύλλογοι-μέλη θα δεχθούν να συγκαλύψουν, επανεκλέγοντας, τους ήδη καταγγελλόμενους;  και γιατί δεν τους αποκλείουν από τα ψηφοδέλτια έως ότου ξεκαθαρίσει η υπόθεση; Ή μήπως πιστεύουν ότι μπορεί να ευοδωθεί ο στόχος αλλαγής του Καταστατικού από μία νέα πειθαρχική και καταστατική επιτροπή,  χωρίς εκλεγμένη Διοίκηση; Ούτε, όμως, ένα «Δ.Σ. με ειδική αποστολή» το οποίο θα ολοκληρώσει πρόωρα την θητεία του σε ένα χρόνο, όπως ζητούν ορισμένοι, «και νέες εκλογές», μπορεί, φοβόμαστε, να αποδώσει, αφού στο μεταξύ θα συνεχίζεται ο αλληλοσπαραγμός οδεύοντας σε “επαναληπτικές” εκλογές, μέσα σε ένα κλίμα έντονης θύελλας…

Ανεξαρτήτως, όμως, όλων αυτών, περί των οποίων, άλλωστε δεν είμεθα ειδικοί, πιστεύουμε ότι  όσο η Ομοσπονδία παραμένει χωρίς ηγεσία, μόνον προς την οριστική διάλυση βαδίζει. Και μόνον απογοήτευση σκορπάει στην Ομογένεια της Νέας Υόρκης καθώς βαδίζοντας προς την διάλυση θα οξύνονται οι τόνοι, θα  δυναμώνουν οι αντιπαραθέσεις και θα πολλαπλασιάζονται οι (ανέξοδες) καταγγελίες από τη μια και την άλλη πλευρά για κάθε πρόταση και για κάθε απόφαση.

Ώσπου στο τέλος, η Ομοσπονδία καθαυτή, οι ηγέτες της και γενικά τα “ομογενειακά κοινά” θα καταντήσουν «σαν μία ξένη,  φορτική», όπως λέει ο ποιητής, που κανείς δεν θα τη θέλει “για νύφη”!  Φευ!* Προβλήματα η Ομογένεια αντιμετωπίζει πολλά. Και όχι μόνον στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Αλλά περί αυτών θα επανέλθουμε.

*Φευ: (λόγιο) αλίμονο, δυστυχώς -el.wiktionary.org