Με τη ματιά ενός Απόδημου Έλληνα

Για την μεταφορά, ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑΣ

Με τον τίτλο, <<Ένας ακόμη «κόλαφος» κατά της Ομογένειας>> η εφημερίδα <Νέος Κόσμος> της Μελβούρνης παρουσιάζει άρθρο του Δρ. Γιάννη Βασιλακάκου για την διαχρονική περιπέτεια που ακούει στο όνομα Υφυπουργός Εξωτερικών με αρμοδιότητα (εκτός των άλλων και) τον Απόδημο ελληνισμό. Αφορμή, όχι μόνο η ένδεια ειδήσεων κατά μήνα Αύγουστο, αλλά και ο πρόσφατος ανασχηματισμός, με την «καρατόμηση» του υφυπουργού Εξωτερικών Κώστα Βλάση και την ανάδειξη νέου, του Ανδρέα Κατσανιώτη.

Με γλαφυρότητα περιγράφει ο συγγραφέας το πως θα πρέπει να βίωσε ο Κώστας Βλάσης , «ένας από τους πλέον άτυχους του ανασχηματισμού», όπως τον αποκαλεί, «[όταν] ξαφνικά του ήρθε σαν κεραυνός ο ανασχηματισμός”. Και εξηγεί: «το κυριότερο ότι φεύγει από την κυβέρνηση. Καταλαβαίνετε τι έχει πάθει ο άνθρωπος. Αντί να πάει Μεξικό και Παναμά, όπως προγραμμάτιζε, έψαχνε από την Ουκρανία εισιτήρια επιστροφής στην Ελλάδα για να παραδώσει το υφυπουργείο του στον Ανδρέα Κατσανιώτη. Έμοιαζε, μου λένε, σαν αυτόν τον Σοβιετικό κοσμοναύτη που βρισκόταν στο διάστημα όταν διαλύθηκε η Σοβιετική Ένωση…»

Μάλιστα ο καθηγητής, ενθυμούμενος την περίπτωση, του επίσης για τον Απόδημο, υφυπουργού Αντώνη Διαματάρη, κάνει λόγο για «το διπλό φιάσκο εκπαραθύρωσης αμφοτέρων των τέως υφυπουργών Βλάση και Διαματάρη (ο τελευταίος καρατομήθηκε ενώ βρισκόταν σε περιοδεία στην Αυστραλία, εξαιτίας του σκανδάλου για πλαστά έγγραφα σπουδών!)** επιβεβαιώνει μια πικρή αλήθεια: Το πόσο ανεύθυνα κι επιπόλαια η σημερινή κυβέρνηση διαχειρίζεται και αντιμετωπίζει το… δήθεν «μεγάλο κεφάλαιο του απόδημου ελληνισμού», την δεύτερη εκτός συνόρων Ελλάδα! Από την άστοχη επιλογή των υπευθύνων της Ομογένειας έως την ταπεινωτική καθαίρεσή τους.»

<Η εύκολη αναλωσιμότητα των δύο αυτών «α(να)ρμοδίων» (;) για τον απόδημο ελληνισμό>, λέει ο αρθρογράφος,  <αντανακλά την διαχρονικά πλήρη αποτυχία στις σχέσεις ελληνικών κυβερνήσεων κι ελληνικής διασποράς. Πρόκειται για έναν ακόμη «κόλαφο» και απαξίωση της απανταχού Ομογένειας. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται…>

Με την ευκαιρία αυτή, εκφράζει και την άποψή του για το ρόλο του εκάστοτε υφυπουργού Εξωτερικών, αρμοδίου για τον Απόδημο Ελληνισμό. Απολαύστε την:

<<Βέβαια, πάντα αναρωτιόμουν για τον ρόλο του εκάστοτε υφυπουργού Εξωτερικών, αρμόδιο για την Ομογένεια. Προφανώς και αντικείμενό του είναι η πολύπαθη Ομογένεια. Θέλω να πω όμως, με τι ακριβώς ασχολείται; Τι ακριβώς κάνει; Δηλαδή πέραν του να υποδύεται τον ρόλο του ιπτάμενου σουρταφερτάριου (τουρίστα-γυρολόγου) στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα; Διότι, καλός και άγιος ο ρόλος του ως «πάτερ φαμίλιας των ομογενών», με τους οποίους φυσικό είναι και οφείλει, ενίοτε, να συγχρωτίζεται. Αρκεί όμως αυτό; Αρκεί η κατ’ ιδίαν συμμετοχή του σε επετειακές, φολκλορικές, ή παρόμοιες πανηγυρτζίδικες εκδηλώσεις; (Και αλήθεια, πώς γίνεται να «τιμάς την εκλογική σου περιφέρεια» στη… διασπορά (!), όταν δεν έχει δοθεί ακόμη δικαίωμα ψήφου σε αυτήν και ο εμπαιγμός συνεχίζεται; Αρκούν οι φωτογραφίσεις και τα σέλφις με ομογενειακούς παράγοντες και παραγοντίσκους; Οι δεξιώσεις και τα επίσημα δείπνα, με σύνηθες ντεκόρ παραδοσιακούς χορούς από τσολιάδες και Αμαλίες; Αρκούν οι γνωστοί δεκάρικοι λόγοι, οι συνεντεύξεις και οι ανέξοδες υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα, αφού μηδέποτε υλοποιούνται; Εννοώ για ζητήματα που ταλαιπωρούν επί δεκαετίες τους ομογενείς.>>

**ΣΗΜΕΙΩΣΗ PANHELLENIC POST. Σε ό,τι αφορά τον κ. Αντώνη Διαματάρη, δεν υπήρξε θέμα “πλαστών εγγράφων σπουδών”. Το ζήτημα που είχε τεθεί αφορούσε στο εάν είχε πάρει πτυχίο από το πανεπιστήμιο ή όχι.  Μάλιστα πρόσφατα η όλη ιστορία πήγε στο δικαστήριο μετά από μήνυση που κατέθεσε ο κ. Διαματάρης κατα του Πανεπιστημίου, γιατί δεν του είχε χορηγήσει τον τίτλο αν και, όπως υποστηρίζει, είχε ολοκληρώσει τον κύκλο μαθημάτων που απαιτούντο.

Κατά τα υπόλοιπα, τα αφορώντα το κατά τύποις υφυπουργείο, προσυπογράφουμε, κύριε καθηγητά!

ΥΓ: