Ευεργετική, εποικοδομητική και χρήσιμη η ανταπόκριση των αναγνωστών μας

ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Όπως πολλάκις έχει αναφερθεί από την Panhellenicpost.com η ανταπόκριση των αναγνωστών της ιστοσελίδας είναι και άμεση και ευεργετικά εποικοδομητική και χρήσιμη. Γι αυτό, με την άδεια των επιστολογράφων μας, αναδημοσιεύουμε τις απόψεις, θέσεις τους, όπως ακριβώς αναφέρονται στις επιστολές  ή τα email, χωρίς απολύτως καμία παρέμβαση της σύνταξης

Τη φορά αυτή, αφορμή έδωσε το ρεπορτάζ από την συνεδρίαση της Ειδικής Μόνιμης Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής, αρχικά και, σε δεύτερο χρόνο, το άρθρο μας επί των όσων ακούστηκαν στην Τηλε- Συνεδρίαση για την «Ημέρα Απόδημου Ελληνισμού».

Ως είναι φυσικό –και όχι μόνο επειδή είμεθα Ελληνες! – κάθε συμβάν έχει δύο, τουλάχιστον,  αναγνώσεις, πολλαπλές ερμηνείες και τυγχάνει διαφορετικής αποδοχής από το αναγνωστικό κοινό στο οποίο ένα ΜΜΕ απευθύνεται.  Η καλή πίστη, είναι ο συνδετικός κρίκος που αναδεικνύει την καλοπροαίρετη κριτική σε διελκυστίνδα  (σ.σ.  ο έντονος ανταγωνισμός μεταξύ δύο αντιπάλων για την επικράτηση σε κάποιο χώρο- el.wiktionary.org) και ωθεί συχνά προς στην ορθή κατεύθυνση.

Δύο τακτικοί αναγνώστες του Panhellenicpost.com, ο Εμμανουήλ Βελιβασάκης από τις ΗΠΑ και ο Σωτήρης Δελής από τη Σουηδία, δίνουν τη δική του ο κάθε ένας εκτίμηση στην επιδίωξη της ομογενειακής Οργάνωσης Hellenic Congress of America να προκαλέσει την θεσμοθέτηση από την ελληνική Πολιτεία «Ημέρα Απόδημου Ελληνισμού».

Παραθέτουμε αυτούσια τα μηνύματά τους:

Από κ. Εμμανουήλ Βελιβασάκη:

<<Αγαπητέ  Χρήστο, καλή σου μέρα.

Διάβασα το άρθρο σου με προσοχή, καθώς και τις προτάσεις που έγιναν στην Διακομματική Επιτροπή από διάφορους ομογενείς!   Καλές και ωραίες φυσικά, αλλά δεν παύει να είναι προσωπικές γνώμες πολλών εκ των προτεινόντων μια που πολλοί από αυτούς αντιπροσωπεύουν ανύπαρκτες οργανώσεις σφραγίδες, όπως καλή την ώρα, το Ελληνοαμερικάνικο Κογκρέσο στην Νέα Υόρκη! Αρκεί να τους ρωτήσει κανείς πότε είναι η τελευταία φορά που έκαναν ένα συνέδριο η και εκλογές! 

Η δίκη μου γνώμη  επί του θέματος είναι ότι όλη αυτή  η υπόθεση αποτέλεσε ένα συνωστισμό απόψεων, μια πολυφωνία, για να μην πω ίσως κακοφωνία, με ολίγες εξαιρέσεις φυσικά!  Απέδειξε δε περίτρανα μια Ομογένεια χωρίς οργάνωση και χωρίς πυξίδα! Πολύ φοβάμαι δε πως η όλη  κατάσταση αυτή εξυπηρετεί την πατρίδα μας και τους πολιτικούς της,  μια που θέλουν τίποτε περισσότερο παρά να μας χαϊδεύουν τα αυτιά και να μας κάνουν μεγάλες χάρες και «τιμές» με το να μας καθορίζουν γιορτές και πανηγύρια, σαν αυτό της «Ημέρας του  Απόδημου»! Θα πρέπει ίσως να στήσουν και κανένα «άγαλμα αποδήμων» σε κανένα απόμερο πάρκο της Αθήνας, για να καταθέτουν και στέφανους την ημέρα της γιορτής και να βγάζουν και πύρινους πανηγυρικούς λόγους!

Κλείνοντας απορώ, πως κανένας από τους συμμετάσχοντες ομογενείς, δεν ανέφερε μια κουβέντα για την άστοχη ψήφο ομογενών, η ακόμη την τύχη του νέου νομοσχεδίου του νέου ΣΑΕ….!

Φοβάμαι πως έχουμε ακόμη πολύ δρόμο μπροστά μας!

Σε χαιρετώ,

ΜΒ

Emmanuel E. Velivasakis, PE, F.ASCE>>

Από κ. Σωτήρη Δελή

<<Μια σωστή κίνηση που, καλώς χρησιμοποιούμενη, θα φέρει πολλά θετικά αποτελέσματα.

Σωτήρης Δελής

Βουλευτής emeritus του σουηδικού κοινοβουλίου>>.

Ένα θέμα, δύο απόψεις. Ένα ζήτημα,  δύο διαφορετικές θέσεις. Ένα αντικείμενο, δύο διαφορετικές οπτικές γωνίες. Κάθε μία έχει την αξία της. Και τη χρησιμότητά της.

Ο λόγος, λοιπόν, επί της ουσίας, στο εάν και κατά πόσο η θεσμοθέτηση μίας  ΗΜΕΡΑΣ έχει ή δεν έχει  σημασία. Προσφέρει ή δεν προσφέρει θετικά στοιχεία στο αντικείμενό της. Ή εάν όντως αποτελεί την «ανέξοδη διέξοδο» των κυβερνώντων στο «να εύχονται και να μην πράττουν».

Στον ΟΗΕ υπάρχουν και τιμούνται 180 ΗΜΕΡΕΣ θεσπισμένες από τα 193 Κράτη-Μέλη του. Επιπροσθέτως, υπάρχουν πολλές «Εβδομάδες», « Έτη»,  «Δεκαετίες» και «Επετείοι». Πολλαπλάσια όλων αυτών αναφέρονται σε τοπικό επίπεδο,  σε κάθε ένα από τα Κράτη-μέλη του ΟΗΕ!  Όλα αυτά  ως αφορμές για την επισήμανση συγκεκριμένων γεγονότων ή θεμάτων, ώστε να προωθηθούν, μέσω της ευαισθητοποίησης και της συντονισμένης δράσης, οι στόχοι των Κρατών. Επομένως, ναι, μία ΗΜΕΡΑ μπορεί να είναι λιγότερη χρήσιμη αν καταστεί απλώς τελετουργική, από μία άλλη ΗΜΕΡΑ που θα έχει περιβληθεί με εκδηλώσεις ουσίας και δράσης.  Ας δουλέψουν, λοιπόν οι αρμόδιοι προς την δεύτερη κατεύθυνση!!!

Απάντηση

Στο σημείο αυτό, θα παραθέσουμε τη δική μας απάντηση στο σχόλιο του αγαπητού και σεβαστού κ. Εμμανουήλ Βελιβασάκη.

<<Κε Βελιβασάκη

1. Ανεβάζω (ελπίζω με την άδειά σας) το  αγγλόγλωσσο άρθρο σας για τα 200 χρόνια από το Reporter στην Panhellenicpost.
2. Επί του προκείμενου. Εάν μου δίνετε την άδεια μπορώ να δημοσιεύσω το σχόλιό σας για την ΗΜΕΡΑ ΑΠΟΔΗΜΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ.
3. Επί των γραφομένων σας, εντελώς φιλικά και δημοκρατικά έχω να πω τα εξής:

-ΠΡΩΤΟΣ εγώ, στο άρθρο μου, που λέτε πως «διάβασα με προσοχή» προτείνω προς την Διακομματική Επιτροπή να καλεί εφεξής τους ομογενειακούς παράγοντες σε συζήτηση εξουσιοδοτημένους από τα διοικητικά Συμβούλια των Οργανώσεών τους και αφού προηγουμένως έχουν συνεδριάσει και αποφασίσει επί της ατζέντας της συζήτησης.

-Σε ό,τι αφορά το  Ελληνοαμερικάνικο Κογκρέσο  (Hellenic Congress of America) είναι μία νέα οργάνωση (ιδρύθηκε το 2016) και έχει φιλόδοξο Πρόγραμμα ενώ έχει ήδη προγραμματίσει 2ήμερο Επιστημονικό Συνέδριο στην Αθήνα για 8-9 Δεκεμβρίου 2021 με εκλογές. Το δε γεγονός ότι 34 οργανώσεις και ομογενείς συμφώνησαν και στήριξαν την πρότασή της στη Σύσκεψη της Επιτροπής της Βουλής,  για ΗΜΕΡΑ ΑΠΟΔΗΜΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ, δείχνει δυνατότητες διείσδυσης αρκούντως σοβαρές. ΝΑ ΤΗΝ Απορρίψουμε ΑΒΛΕΠΙ;  Αυτό προτείνετε;

– Ασφαλώς αυτή την ώρα η «Ομογένεια είναι  χωρίς οργάνωση και χωρίς πυξίδα!» Κι αυτά ο υπογράφων τα έχει πει, γράψει και δημοσιεύσει. Ωστόσο,  το ποιος ευθύνεται γι αυτό, είναι μία μεγάλη και επώδυνη συζήτηση που μπορούμε εάν θέλετε  ευχαρίστως να την κάνουμε,  άλλη ώρα και από άλλο βήμα.

-« …μια που θέλουν τίποτε περισσότερο παρά να μας χαϊδεύουν τα αυτιά και να μας κάνουν μεγάλες χάρες και «τιμές» με το να μας καθορίζουν γιορτές και πανηγύρια, σαν αυτό της «Ημέρας του  Απόδημου»! Θα πρέπει ίσως να στήσουν και κανένα «άγαλμα αποδήμων» σε κανένα απόμερο πάρκο της Αθήνας, για να καταθέτουν και στέφανους την ημέρα της γιορτής και να βγάζουν και πύρινους πανηγυρικούς λόγους!»    Εδώ θα συμφωνήσω μαζί σας. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι η ΗΜΕΡΑ είναι για τα …πανηγύρια! Γιατί αν η ΗΜΕΡΑ η κάθε ΗΜΕΡΑ είναι πανηγυριώτικη υπόθεση (Ημέρα της Μητέρας, Ημέρα των Ερωτευμένων, Ημέρα περιβάλλοντος, Ημέρα AIDS Ημέρα Παιδιών με καρκίνο  κλπ.κλπ.) τότε «πήραμε τη ζωή μας λάθος»!

Στη δε παρατήρησή σας πως:

-«… Κλείνοντας απορώ, πως κανένας από τους συμμετάσχοντες ομογενείς, δεν ανέφερε μια κουβέντα για την άστοχη ψήφο ομογενών, η ακόμη την τύχη του νέου νομοσχεδίου του νέου ΣΑΕ….!». Εδώ με …ξεπεράσατε! Και ο Νίκος Αποστολόπουλος μίλησε για το ΣΑΕ και ο Κώστας Δημητρίου (από τη Γερμανία) μίλησε για την ψήφο και η βουλευτής  Θοδώρα Τζάκρη και ορισμένοι άλλοι.  Αλλά η Συνεδρίαση ήταν αποκλειστικά για το θέμα ΗΜΕΡΑ ΑΠΟΔΗΜΟΥ  ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ. ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΕ  ΑΛΛΟ.  ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΤΗΝ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ. ΑΥΤΟ ΘΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΕΊ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΟ ΧΡΟΝΟ.  Επομένως ΔΕΝ ΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ ΟΣΟΙ ΟΜΟΓΕΝΕΙΣ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΘΗΚΑΝ ΣΤΑ ΔΥΟ ΑΥΤΑ ΤΩ ΟΝΤΙ ΣΟΒΑΡΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ…

Με κάθε σεβασμό

Και φιλικά πάντα αισθήματα,

Χρήστος Μαλασπίνας>>.

Διάλογος

Γόνιμος ο διάλογος  όταν φθάνει κανείς στα συμπεράσματα. Ναι υπάρχει θέμα αντιπροσωπευτικότητας ορισμένων , τουλάχιστον,  ομογενειακών οργανώσεων –και όχι μόνο στις  ΗΠΑ- σήμερα. Το θέμα δεν αφορά μόνον την ελληνική πατρίδα, που έχει ένα μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την διαμορφωμένη σήμερα κατάσταση στον εκτός συνόρων οργανωτικό Ελληνισμό. Ο εμπειρισμός διδάσκει ότι το άλλο εξίσου  σημαντικό ΑΝ ΌΧΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΎΤΕΡΟ,  ποσοστό ευθύνης αναλογεί στην ίδια την Ομογένεια και, ακριβέστερα,  σε ορισμένους από τους κατά εποχή και κατά περίσταση «ταγούς» της. Είτε αυτοί είναι  κάποιοι πολιτικοί, είτε είναι ορισμένοι διπλωμάτες, είτε είναι συγκεκριμένοι ρασοφόροι, είτε είναι περιστασιακοί άνθρωποι του Τύπου, είτε, τέλος,  είναι απλοί,  ενεργοί όμως περί τα κοινά, πολίτες.

Όλα αυτά θα είχαν ίσως αποφευχθεί, τουλάχιστον σε έναν σημαντικό βαθμό, εάν η προφητική πρόταση του εμβληματικού εκδότη της Νέας Υόρκης μακαρίτη Μπάμπη Μαρκέτου, που διατυπώθηκε δημόσια μέσα από τις στήλες του λογοτεχνικού Περιοδικού «ΝΕΑ ΕΣΤΙΑ» τα Χριστούγεννα του 1955,  για την ανάγκη (από τότε!)  ΙΔΡΥΣΗΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΑΠΟΔΗΜΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ, είχε γίνει αποδεκτή από τις ελληνικές κυβερνήσεις της μεταπολεμικής Περιόδου.

Έγραφε, τότε, ο  Μπάμπης Μαρκέτος: « Η Δημιουργία ενός  Υπουργείου Απόδημου Ελληνισμού είναι αναγκαία προϋπόθεση προκειμένου  να καλυφθεί το κενό και να αξιοποιηθεί στην πρέπουσα έκταση αυτό το ανεκτίμητο εθνικό κεφάλαιο, που λέγεται Ελληνισμός της Διασποράς».

Έκτοτε και κάθε φορά που το «αίτημα» περί σύστασης  Υπουργείου  επανερχόταν με διάφορες ευκαιρίες από διαφόρους  στην δημοσιότητα (π.χ. ΣΑΕ 1995),  και το οποίο Υπουργείο  θα ασχολείτο αποκλειστικά και αυτοτελώς με την Ομογένεια σε όλες τις εκφάνσεις τής καθημερινότητάς της, και, φυσικά, στις σχέσεις της με τη γενέτειρα και τα πρακτικά ζητήματα που εξ αυτής της σχέσης δημιουργούντο, παραπέμπονταν από τους κρατούντες Έλληνες πολιτικούς  το αίτημα  σιωπηλά στις «Ελληνικές καλένδες». Και οσάκις (όπως τον Αύγουστο του 1974, με τη Μεταπολίτευση) η Ελλάδα πίστευε ότι χρειάζονταν την οικονομική υποστήριξη της Ομογένειας, η τότε Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή ενήργησε παρορμητικά, αποσπασματικά και, δυστυχώς,  αναποτελεσματικά, αφού ο μακαριστός Ιάκωβος που μαζί με τον Μπάμπη Μαρκέτο είχαν προσκληθεί και συμμετείχαν  στο υπουργικό Συμβούλιο, την «κρίσιμη ώρα» δήλωσε προς την Κυβέρνηση πως:  «και το τελευταίο πένι της Ομογένειας ανήκει εις την Εκκλησίαν της»!

Ιστορία Απόδημου Ελληνισμού

Αυτό είναι μέρος μόνον της Ιστορίας της Ομογένειας Αμερικής όπως έχει καταγραφεί από τον ίδιο τον Μπάμπη Μαρκέτο σε ανύποπτο χρόνο. Και όπως –ελπiζουμε- μελλοντικά θα δημοσιευθεί σε όλο της το εύρος χάρη και στην άλλη πρόταση των «πέντε σημείων αιχμής» που ήδη έχει ανακοινώσει ότι θα καταθέσει το Δεκέμβρη στην Αθήνα το Hellenic Congress of America, που μπορεί μέσα στην πρώτη τετραετία από την  ιδρυτική σύνθεση του Διοικητικού Συμβουλίου, να μην έχει διεξάγει εκλογές, αλλά εκλογές έχουν να κάνουν  επταετίες και δεκαετίες ομογενειακές Οργανώσεις που αριθμούν πολλαπλάσια χρόνια δράσης στις ΗΠΑ και αλλού, στην Ευρώπη κλπ.!

ΥΓ: Θα χρειασθεί και πάλι να επανέλθουμε  για την οικονομία του χώρου και της υπομονής σας!