Τριλογία για τον Απόδημο Ελληνισμό (Μέρος Γ΄): “Οι Βουλευτές της Ομογένειας…”

ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Στο πρώτο και στο δεύτερο μέρος της τριλογίας για τον Απόδημο Ελληνισμό είδαμε τι συμβαίνει στην Παγκόσμια Διακοινοβουλευτική Ένωση Ελληνισμού (Πα.Δ.Ε.Ε.) και στο υπό μελέτη για ενδεχόμενη ανασύσταση Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού (ΣΑΕ). Στο τρίτο μέρος της Τριλογίας θα ερευνήσουμε το θέμα της συνεργασίας των ομογενειακών οργανώσεων και μιας ενδεχόμενης εκπροσώπησης τους από τους βουλευτές που θα μπουν στην ελληνική Βουλή, στις προσεχείς εκλογές, ως «βουλευτές της ομογένειας».

Η Πα.Δ.Ε.Ε. με τις δυσλειτουργίες της και το ΣΑΕ με τα προβλήματα στην επανασύστασή του αποτελούν δύο σημεία αναφοράς που χρίζουν προσοχής ώστε να μην ακυρώσουν τα πλεονεκτήματα των κατ΄αρχήν θετικών επιπτώσεών τους στον ομογενειακό περίγυρο. Πλεονεκτήματα τα οποία, υπό προϋποθέσεις οι οποίες, όμως απουσιάζουν,  θα μπορούσαν να λειτουργήσουν πολλαπλασιαστικά για το ομογενειακό γίγνεσθαι το οποίο, από την άλλη μεριά, δείχνει να έχει απολέσει την παλιά του αποτελεσματικότητα και να έχει περιπέσει σε περιδίνηση και σε αδράνεια.

Οι οργανώσεις της Ομογένειας περνούν και αυτές περίοδο κρίσης με εσωτερικές έριδες, με παραγοντικούς παραγκωνισμούς  και με θεσμικές υπερβολές, όπως είναι η συμπεριφορά ορισμένων «προέδρων» απέναντι στις θεμελιώδεις υποχρεώσεις τους ως προ τα δημοκρατικά τους καθήκοντα, το πρώτιστο των οποίων αναφέρεται στην ανεμπόδιστη και έγκαιρη διεξαγωγή εκλογών στις οργανώσεις, ομοσπονδίες και Ενώσεις για την ανάδειξη επίκαιρων Διοικητικών Συμβουλίων.

Την όλη εικόνα συμπληρώνει απογοητευτικά η αδυναμία συνεννόησης των πολιτικών κομμάτων της γενέτειρας να καταρτίσουν μία υπερκομματική, μία εθνική στρατηγική για τον Απόδημο ελληνισμό τον «Μεγάλο μετανάστη» κατά τον ποιητή ακαδημαϊκό Σωτήρη Σκίπη και τον Ύμνο του στον Απόδημο Ελληνισμό (1948). Μία στρατηγική με απολύτως προσδιορισμένους στόχους και επιδιώξεις.

Ούτως εχόντων των πραγμάτων, η τρέχουσα τεχνική αναβίωση της διακομματικής κόντρας γύρω από την ψήφο των Αποδήμων ψηφοφόρων, με αφορμή τη γνωστή δήλωση της Βουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ κας Τζάκρη, φορτίζει το κλίμα αποσπώντας την προσοχή των ομογενών από το πραγματικό πρόβλημα -σε ό,τι αφορά τη συμμετοχή τους στις ελληνικές εκλογές- που δεν είναι μόνον η μη διευκόλυνση της συντριπτικής πλειοψηφίας των Αποδήμων να ψηφίζουν από τον τόπο κατοικίας τους, αλλά  το ακόμη  χειρότερο, να μην ψηφίζουν για τις εκλογικές τους περιφέρειες, αλλά αποκλειστικά για το ψηφοδέλτιο Επικράτειας… Κάτι το οποίο θα κάνουν, εντούτοις, όσοι απόδημοι επιλέξουν και μπορούν να ταξιδέψουν στην γενέτειρα στις εκλογές και να ψηφίσουν. Αλλιώς θα ψηφίζουν από κοντά κι αλλιώς από μακριά… Από κοντά θα ψηφίζεις τον βουλευτή της προτίμησής σου, από μακριά το κόμμα!

Ο Απόδημος Ελληνισμός έχει Ιστορία. Έχει προσφορά. Και έχει μέλλον. Αξίζει, επομένως, καλύτερης μεταχείρισης από το μητροπολιτικό κέντρο και το πολιτικό του προσωπικό. Αντ αυτού συνθλίβεται στην κομματική κόντρα που κατατείνει στην φαλκίδευση των δικαιωμάτων του, με αποτέλεσμα να έχει χαθεί κάθε εποπτικός έλεγχος, ομογενειακές οργανώσεις να έχουν πέντε και έξι χρόνια να κάνουν εκλογές, ομοσπονδίες να διχοτομούνται και  άλλες να βυθίζονται σε διοικητική κρίση και σε οικονομικό μαρασμό. Μαζί η ελληνόγλωσση Παιδεία μετεωρίζεται και η ηλεκτρονική παρεϊστικη «συντροφιά» αποδυναμώνει τους δεσμούς καθώς απουσιάζει το φολκλόρ και το παραδοσιακό.

Στο σκηνικό αυτό οι βουλευτές Επικρατείας και –κατ΄ευφημισμό- βουλευτές ομογένειας που θα προκύψουν από τις εκλογές θα μπορούσαν θεωρητικά να αποτελέσουν τον συνδετικό κρίκο με τις  ομογενειακές οργανώσεις. Αλλα φευ!. Τίποτε δεν μπορούν να αναμένουν από αυτούς οι ομογενείς. Ελάχιστοι τον αριθμό (ένας από τα πρώτα σε εκλογική δύναμη κόμματα) επιλεγμένοι κι αυτοί όχι από την ομογένεια αλλά διορισμένοι από τους πολιτικούς αρχηγούς, με αναγκαστική προσήλωση και προτίμηση στην κομματική πειθαρχία και όχι στις ομογενειακές προτεραιότητες, δεν πρόκειται να αποδώσουν το έργο για το οποίο υποτίθεται ότι προορίζονται.

Αυτό, άλλωστε, φάνηκε καθώς την ώρα που ο υπουργός Εσωτερικών πρότεινε ότι δικαίωμα εγγραφής στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους εξωτερικού για όλους όσοι είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους, χωρίς κανέναν άλλο περιορισμό, η αξιωματική αντιπολίτευση επανέφερε στο τραπέζι τους αρχικούς της όρους. Με τροπολογία που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει η ψήφος των Ελλήνων του εξωτερικού να μην προσμετράται στο εκλογικό αποτέλεσμα και να εκλέγονται τέσσερις βουλευτές Επικρατείας από ενιαίο ψηφοδέλτιο… Ίσα για να κρατάμε τα προσχήματα, δηλαδή!

Ο ΥΠΕΣ Μάκης Βορίδης απέρριψε την τροπολογία της αξιωματικής αντιπολίτευσης κατηγορώντας τον ΣΥΡΙΖΑ πως αλλάζει συνεχώς για το συγκεκριμένο ζήτημα. “Ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι ότι η υπογράφουσα την ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ, βουλευτής κα Τζάκρη, διαφωνεί με την αρμόδια τομεάρχη του ΣΥΡΙΖΑ κα Τζάκρη όπως αυτή εκφράστηκε στον “Εθνικό Κήρυκα” σημείωσε ο υπουργός Εσωτερικών, σπεύδοντας, έτσι, να αναδείξει και την πραγματική πτυχή του εκ νέου και αιφνιδίως ανακινηθέντος θέματος της ψήφου των Αποδήμων, που πρόδηλα είναι το κομματικό όφελος…

Υπό αυτές τις προϋποθέσεις, όμως είναι ηλίου φαεινότερο ότι η ομογένεια δεν πρόκειται να ωφεληθεί σε τίποτε από την παρουσία ελαχίστων επιλεγμένων βουλευτών στην ελληνική Βουλή. Και για την επιλογή των οποίων η συνεισφορά της σε ψήφους θα είναι ελάχιστη, αφού θα ψηφίζονται και από τους Ελλαδίτες ψηφοφόρους. Οι οποίοι και τα θέματα της ξενιτιάς θα αγνοούν και την κομματική πειθαρχία και σκοπιμότητα αυτονόητα θα υπηρετούν. Και εάν τύχει η επιλογή κάποιου αρχηγού να συμπέσει σε πρόσωπο που θα προέρχεται από την ομογένεια, πάλι η “μοναξιά” του από τη μία μεριά και η κομματική πειθαρχία από την άλλη θα τον κρατούν σε απόσταση από την ομογένεια και τα προβλήματά της. Πολύ περισσότερο δεν θα μπορεί να αποτελέσει τον  συνδετικό κρίκο ομογένειας- μητροπολιτικού κέντρου, αφού η συνεχής παρουσία του στην Αθήνα και η αναγκαστική στοίχιση του με την πολιτική του κόμματός του θα τον κρατούν σε απόσταση από την Ομογένεια.

Έτσι, την ώρα που μεγάλες ομογενειακές οργανώσεις προσπαθούν να βρουν που ακριβώς στέκονται μέσα στο πολιτικό φάσμα της γενέτειρας και στα θέματα της Ομογένειας (Πολιτισμός, Γλώσσα, Εργασιακές σχέσεις, φορολογικές κλπ. ρυθμίσεις) και στις εν εξελίξει αντιπαραθέσεις,  τα κόμματα και οι ηγεσίες τους στην Αθήνα δεν φαίνεται να ξέρουν «από πού να αρχίσουν» να μαζεύουν το κουβάρι της Ομογένειας. Πρόβλημα η επαναλειτουργία του ΣΑΕ, πρόβλημα και η επικείμενη Γενική Συνέλευση της Πα.Δ..Ε.Ε. τον Ιούλιο, αλλά και δύο-τριών άλλων μεγάλων ομογενειακών οργανώσεων στην Αθήνα το καλοκαίρι και το φθινόπωρο. Σε ένα από αυτά, μάλιστα, τα ομογενειακά Συνέδρια του Φθινοπώρου οι πληροφορίες αναφέρουν ότι πρόκειται να εκφρασθεί η διαμαρτυρία της ομογένειας για την μορφή που έλαβε τελικά η «διευκόλυνση» της ψήφου των Ελλήνων ψηφοφόρων του Εξωτερικού από εκεί όπου ζουν και εργάζονται.

Ολοκληρώνοντας την τριλογία για τον Απόδημο Ελληνισμό, καθώς και το εγχείρημα των “βουλευτών ομογένειας” δεν φαίνεται να αποδίδει,  καθίσταται αναγκαία “η δημιουργία μιας σοβαρής και καλά στελεχωμένης συντονιστικής υπηρεσίας” –που δεν μπορεί να είναι κάτι άλλο από ένα υπουργείο Απόδημου Ελληνισμού– “για να διαχειρίζεται τη σχέση Ελλάδας-ομογένειας και ένας υπερκομματικός μόνιμος υπουργός με δικαίωμα συνυπογραφής για κάθε τι ή σχεδόν κάθε τι έχει απόδημη και/ή ομογενειακή διάσταση”.  Ένα πάγιο αίτημα της Ομογένειας που εσχάτως φαίνεται να βρίσκει ανταπόκριση και στα αρθρογραφικά κείμενα του ελληνικού Τύπου (ethnos.gr 13.04.2021, Κώστας Καραμάρκος).  Τι κρίμα! Ενώ θα έπρεπε το ελληνικό Κράτος “να μεριμνά για τη ζωή του απόδημου ελληνισμού και τη διατήρηση των δεσμών του με τη μητέρα Πατρίδα. Επίσης (να) μεριμνά για την παιδεία και την κοινωνική και επαγγελματική προαγωγή των Ελλήνων που εργάζονται έξω από την επικράτεια.” Και ενώ  “Νόμος (έπρεπε να) ορίζει τα σχετικά με την οργάνωση, τη λειτουργία και τις αρμοδιότητες του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού, που έχει ως αποστολή του την έκφραση όλων των δυνάμεων του απανταχού ελληνισμού” (Άρθρο 108 του Συντάγματος) εμείς αναλισκόμαστε σε κομματικές αψιμαχίες εντός και εκτός βουλής…