Σχόλιο επί …πρωταπριλιάτικου σχολίου μας!

Το πρωταπριλιάτικο ψέμα  που δημοσιεύσαμε χθες, τιμώντας την παράδοση, από τη στήλη «τ΄ ακούσαμε, το γράφουμε και ευθύνη δεν έχουμε» προκάλεσε πολλά σχόλια αλλά και κάποια μηνύματα του τύπου: «Καλημέρα, και ναι, …να με συγχωρείς… Αλλά εγώ δεν το κατάλαβα… Οπότε τι είναι εκείνο που εύχεσαι για του χρόνου;»

Το πρωταπριλιάτικο ψέμα μας έλεγε τα εξής:

<<[] Όλα περιμέναμε να τα ακούσουμε, αλλά αυτό μήτε στα πιο τρελά όνειρά μας.  Ότι, λίγες μόνον ημέρες μετά την ψήφιση του νέου Κανονισμού του Υπουργείου Εξωτερικών, η ηγεσία του, αντιλαμβανόμενη τη δυσαρέσκεια που προκάλεσε στις τάξεις των Αποδήμων,  θα έπαιρνε πίσω τη συγχώνευση της Γενικής Γραμματείας Απόδημου Ελληνισμού με την Δημόσια Διπλωματία!  Και όχι μόνο αυτό, αλλά θα ζητούσε και “συγγνώμη για την αναστάτωση” από την Ομογένεια!

[] Και πάνω που είχαμε αρχίσει να τη συνηθίζουμε τη συγχώνευση, μετά, μάλιστα,  και την αλλαγή “σειράς” στην ονομασία της, από “Γενική Γραμματεία Δημόσιας Διπλωματίας και Απόδημου Ελληνισμού” σε “Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού και Δημόσιας Διπλωματίας”…

[] Όπως λέει και το Ευαγγέλιο …Και οι έσχατοι έσονται πρώτοι ή και οι πρώτοι έσονται έσχατοι!

[] Κι αν δεν το καταλάβατε, και του χρόνου!.. >>

Οπότε δεν ευχόμασταν κάτι συγκεκριμένο, απλώς ως είθισται ευχόμαστε «και του χρόνου» να σας… ξεγελάσουμε πάλι!  Με άλλα λόγια, καλή  Πρωταπριλιά!