ΣΑΤΙΡΙΖΟΝΤΑΣ:  Για να μην φανεί η μακραίωνη πολιτιστική σας γύμνια! Του Χρήστου Μαλασπίνα

Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας

Μεγάλε Μπόρις, με τα ξανθοκόκκινα σου τα μαλλιά,  τα αναπεπταμένα  ωσάν του μακαρίτη του Αϊνστάιν και με εκείνο το  εξασθενισμένο, κουρασμένο  βλέμμα, σαν του γέρου-μεθύστακα πατέρα,  στα μυθιστορήματα  του Τσέχοφ, μεγάλε Μπόρις,  με τις μεγάλες παρόλες, και τις μεγαλύτερες ακόμα ασυναρτησίες, πως το είπες,;  Α, ναι: Αντιλαμβάνομαι τα έντονα συναισθήματα του ελληνικού λαού – και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη…

Σοβαρά, Μπόρις; Τα συναισθάνεσαι; Και δηλαδή πως συν-αισθάνεσαι; Κάτι σαν τη Μάρθα Βούρτση, να πούμε,  όταν της έκλεβε η πλούσια «τσούλα» τον αγαπημένο της;  Ή σαν την  Μαρία Αντουανέτα όταν της τελείωνε το παντεσπάνι; Δηλαδή, ρε Μπόρις,  απ τη μια μεριά μας λές ότι συναισθάνεσαι και από την άλλη ότι τα Γλυπτά του Παρθενώνα τα κατέχετε νόμιμα;

Μα, αν είναι έτσι, αν νόμιμα τα κατέχεται τα δικά μας Γλυπτά στην δική σας χώρα (!!!)  ελάτε τότε  να σας δώσουμε τις καρυάτιδες, να σας δώσουμε και ολόκληρο τον Παρθενώνα!  Αφού, όπως λες  -…συναισθανόμενος, μάλιστα!-  «η βρετανική κυβέρνηση έχει μια σταθερή και μακροχρόνια θέση για τα Γλυπτά»…   Έ, τι θέσει έχει, ό,τι τη βολεύει!  Ότι, δηλαδή, τα Γλυπτά που κόπηκαν και αφαιρέθηκαν από το αέτωμα του Παρθενώνα «αποκτήθηκαν νομίμως από τον λόρδο Ελγιν»;  Τόσο βολικά;

Πόσο νόμιμα τα «ξήλωσε» ο Έλγιν,  από τον Ναό της Αθηνάς;  Πόσο Νόμιμα τα τεμάχισε ο …εκδορέας; Πόσο νόμιμα τα μετέφερε στην Αγγλία ο “εκτελούνται μεταφοραί αρχαίων και ωραίων”;; Και οι  αρχαιοκάπηλοι τα ίδια δεν μας λένε; Έχετε ακούσει κανέναν να παραδέχεται ότι έκλεψε ένα αρχαίο αγγείο; Όλοι για να τα “διαφυλάξουν” και  να τα “σώσουν”  δεν τα παίρνουν στο …σπίτι τους; Αυτό δεν υποστηρίζουν;

Και, από την άλλη μεριά, Μπόρις,  ποιοι νόμοι ίσχυαν, αλήθεια, εκείνη την εποχή, για να μπορείς και να τους επικαλείσαι;; Του παράνομου κόμη του Χάντινγκτον; Ή των Οθωμανών βάρβαρων κατακτητών; Και το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που πρόσφατα γνωμοδότησε  ότι «η κατοχή ΔΕΝ συνιστά ιδιοκτησία»; Σου λέει, Μπόρις τίποτα αυτό; Μπα… Εσύ βολεύεσαι με το τσάμπα συναίσθημα…  Επειδή δεν τα ‘ κλέψες εσύ αυτοπροσώπως αλλά τα έκλεψε για σένα, ο προ- πρόγονός σου, πώς τον είπες α, ναι Λόρδος Έλγιν! Λόρδος να σου πετύχει! “Λόρδος-αρπάχτε!”.

Κλεφτρόνι του κερατά ήτανε!  Όπου έβλεπε «πέτρα» γυάλιζε το μάτι του!   Όπου έβλεπε άγαλμα, έτριβε τα χέρια του! Ού, κονομήσαμε πάλι…

Κρίμα ρε  Μπόρις…

Σε ένα πράγμα έχεις δίκιο. Αν μας τα δώσετε πίσω τα κλεμμένα αριστουργήματα, τι θα απομείνουν σε σας;  Οι αετοδαρμένες κοτρόνες από τους Πύργους των Ανέμων και  τα κουφόξυλα από το Δάσος του  του  Σέργουντ;

Αλλά αυτά είναι για να τα καίτε τις κρύες, παγωμένες νύχτες του Λονδρέζικου  χειμώνα. Όχι για να φωτίζετε με πνεύμα δημιουργίας  την ανθρωπότητα!

Γι αυτό δεν τα επιστρέφετε τα Γλυπτά του Παρθενώνα.  Για να μην φανεί, εν τέλει, στην ανθρωπότητα η μακραίωνη “πολιτιστική σας γύμνια”!