Στοχασμοί: Γιατί άραγε;

Γιατί άραγε ο κόσμος βρίσκει εύκολο το να λέει ψέματα αντί να πει την αλήθεια; Αφού όταν πεις ένα ψέμα, πρέπει να θυμάσαι τι έχεις πει, ενώ με την αλήθεια δεν χρειάζεται να θυμάσαι τίποτα!

Γιατί άραγε παίζονται τόσα παιχνίδια σε πολλά ταμπλό; Είναι τόσο δύσκολο να αισθανθεί κανείς σιγουριά και εμπιστοσύνη σε ένα μέρος, ώστε χρειάζεται να επιβεβαιώνει τα ανεπιβεβαίωτά του διαμελίζοντας σε κομμάτια τη ζωή του;

Γιατί άραγε χρειάζονται τόσα εξωτερικά λούσα για να θραφεί η πείνα της ευτυχίας; Τα ρούχα σκίζονται εύκολα, το κορμί είναι αυτό που μένει. Και η βασική τροφή ενός κορμιού είναι το συναίσθημα που το κατακλύζει.

Γιατί άραγε δεν τολμάμε να παραδεχτούμε ότι ο τρόπος σκέψης μας έχει αποτύχει; Και προσπαθούμε αφήνοντας νεκρούς, συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού μας, να κάνουμε άσκοπες μάχες για ιδέες που η εφαρμογή τους δεν προωθεί τίποτα;

Γιατί άραγε δεν αναλογιζόμαστε το παρελθόν το οποίο καθοδηγεί τα πιστεύω μας, ώστε να επαναπροσδιορίσουμε αυτά τα πιστεύω σε πραγματικό χρόνο και χώρο; Τόσα σκουπίδια που κουβαλάμε, αποτελούν μόνο βάρος ψυχής.