Η τουρκική προπαγάνδα και τα έξι ψέματα σε βάρος της Ελλάδας

ΨΕΜΑ 1: Η Τουρκία, λένε, ενεργεί με βάση τις προβλέψεις του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας.

Πόσες και πόσες φορές δεν το έχουμε ακούσει από το στόμα του Ερντογάν και των Υπουργών του! Ποια είναι η αλήθεια; Η Τουρκία είναι μία από τις ελάχιστες χώρες που ΔΕΝ έχουν δεχτεί να υπογράψουν τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS) του 1982, που αποτελεί σήμερα το νομικό πλαίσιο που διέπει όλες τις δραστηριότητες στους ωκεανούς και τις θάλασσες. Πώς είναι δυνατόν λοιπόν να ενεργούν οι Τούρκοι με βάση τις προβλέψεις ενός νομικού πλαισίου το οποίο οι ίδιοι δεν αποδέχονται;

ΨΕΜΑ 2: Διακηρύσσουν, προς πάσα κατεύθυνση, ότι η Τουρκία είναι το κράτος με την μεγαλύτερη ακτογραμμή στη Μεσόγειο.

Το λένε γιατί παραβλέπουν επιδεικτικά την ακτογραμμή των ελληνικών νησιών, το λένε γιατί θεωρούν δολίως ως ελληνική ακτογραμμή, μόνο την ακτογραμμή της ηπειρωτικής Ελλάδας. Ποια είναι η αλήθεια; Σύμφωνα με τα στοιχεία του μη κερδοσκοπικού Διεθνούς Οργανισμού World Resources Institute, η ακτογραμμή της Ελλάδας έχει μήκος 15.147 χιλιομέτρων, ενώ η αντίστοιχη της Τουρκίας έχει μήκος 8.140 χιλιομέτρων. Με λίγα λόγια, το μήκος της τουρκικής ακτογραμμής είναι το 53,7% της αντίστοιχης ελληνικής!

ΨΕΜΑ 3: Υποστηρίζουν ότι με βάση το διεθνές δίκαιο, τα νησιά δεν έχουν δικαίωμα σε θαλάσσιες ζώνες, παρά μόνο χωρικά ύδατα.

Πάνω σε αυτό το ψέμα, άλλωστε, βασίστηκε το υπογραφέν τουρκολιβυκό μνημόνιο, που στερεί από τα νησιά του τόξου Ρόδου-Καρπάθου-Κάσου-Κρήτης τις θαλάσσιες ζώνες της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας. Ουδέν, όμως, ψευδέστερον από αυτόν τον τουρκικό ισχυρισμό, αφού στο άρθρο 121 (2) της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας ορίζεται ότι, με εξαίρεση τους ακατοίκητους βράχους, «η Χωρική Θάλασσα, η Συνορεύουσα Ζώνη, η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη και η υφαλοκρηπίδα μιας νήσου καθορίζονται σύμφωνα με τις διατάξεις της Σύμβασης που εφαρμόζονται στις άλλες ηπειρωτικές περιοχές». Σύμφωνα, δηλαδή, με το διεθνές δίκαιο της θάλασσας, ως προς τις θαλάσσιες ζώνες, τα νησιά δικαιούνται ότι ακριβώς δικαιούνται και οι ηπειρωτικές περιοχές!

ΨΕΜΑ 4: Ακόμη ένα μύθευμα που επικαλούνται στα διεθνή fora οι Τούρκοι, είναι ότι το Καστελόριζο είναι ένα νησί απομονωμένο τελείως από την Ελλάδα που απέχει 600 χιλιόμετρα από αυτό, ενώ δεν υπάρχει κανένα ελληνικό έδαφος κοντά του.

Η δόλια προσπάθεια των Τούρκων να εμφανίσουν ως γεωγραφικά απομονωμένο το Καστελόριζο προκειμένου να του στερήσουν τις δικαιούμενες θαλάσσιες ζώνες είναι προφανής. Η αλήθεια, την οποία εντέχνως αποσιωπούνε, είναι πως το Καστελόριζο απέχει μόλις 60 ναυτικά μίλια από τη Ρόδο, ενώ συναποτελεί μία ενιαία διοικητική και οικονομική ενότητα με τα υπόλοιπα νησιά του δωδεκανησιακού συμπλέγματος.

ΨΕΜΑ 5: Γνωστός τοις πάσι είναι και ο ισχυρισμός των Τούρκων ότι η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη με βάση τις διεθνείς συνθήκες να αποστρατιωτικοποιήσει τα νησιά της.

Μα το νόμιμο δικαίωμα εξοπλισμού της Λήμνου και της Σαμοθράκης έχει αναγνωριστεί επισήμως από την Τουρκία ήδη από το 1936, αμέσως μετά τη Σύμβαση του Montreux! Ως προς τη Λέσβο, Χίο, Σάμο και Ικαρία, η Συνθήκη της Λωζάνης, με το άρθρο 13, επιτρέπει να είναι εγκατεστημένος σε αυτά συνήθης αριθμός στρατευμάτων, τα οποία «δύνανται να εκγυμνάζονται επί τόπου» (ότι ακριβώς, δηλαδή, εφαρμόζεται σήμερα, αφού οι νεοσύλλεκτοι κατατάσσονται στα νησιά). Όσον αφορά, τέλος, τα Δωδεκάνησα, στην Σύμβαση Ειρήνης των Παρισίων του 1947, υπάρχει πράγματι πρόβλεψη αποστρατιωτικοποίησής τους, πλην όμως, στην εν λόγω διεθνή συνθήκη, η Τουρκία δεν αποτελεί συμβαλλόμενο μέρος και συνεπώς, με βάση το άρθρο 34 της Συνθήκης της Βιέννης για το Δίκαιο των Συνθηκών, ως τρίτη Χώρα, δεν μπορεί να επικαλείται την παραβίασή της. Σε κάθε περίπτωση όμως, η τουρκική εισβολή στην Κύπρο το ‘74, το casus belli της τουρκικής εθνοσυνέλευσης (σε περίπτωση που ασκήσουμε το νόμιμο δικαίωμά μας να επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα στα 12 ν.μ.), οι συνεχείς παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου, καθώς και η συγκέντρωση μεγάλου αριθμού τουρκικών δυνάμεων σε επιθετική διάταξη στα μικρασιατικά παράλια, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο στην Ελλάδα να αποστρατιωτικοποιήσει τα νησιά της, αφού κάτι τέτοιο θα της στερούσε το αναφαίρετο δικαίωμά της στην αυτοάμυνα, που προβλέπεται στο άρθρο 51 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Και σε κάθε περίπτωση, δημιουργείται το εξής ερώτημα. Υπάρχει κάποιος στην υφήλιο που να θεωρεί ότι εάν αποσυρθούν οι Ένοπλες Δυνάμεις από τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, η Τουρκία δεν θα εισβάλει σε αυτά; Υπάρχει κάποιος που να εμπιστεύεται την Τουρκία ως προς τις προθέσεις της; Εάν ναι, ας μας το πει απερίφραστα.

ΨΕΜΑ 6: Το πλέον εξωφρενικό μύθευμα, όμως, των γειτόνων, είναι πως η Τουρκία είναι υπέρ των σχέσεων καλής γειτονίας με τα κράτη με τα οποία συνορεύει (!).

Μια χώρα που ονειρεύεται αναβιώσεις της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που ζητά αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης, που εφαρμόζει την πιο στρατιωτικοποιημένη και επιθετική εξωτερική πολιτική στον κόσμο, που εισέβαλε και κατέχει παράνομα εδάφη όλων σχεδόν των γειτονικών της Χωρών, όπως η Κύπρος, η Συρία και το Ιράκ, που ενεπλάκη στρατιωτικά στους πολέμους της Λιβύης και τους Καυκάσου, να ισχυρίζεται ότι επιθυμεί την ειρήνη και τις σχέσεις καλής γειτονίας… Τι να πει κανείς και τι να σχολιάσει…

Ποιον, άραγε, κοροϊδεύουν με όλα αυτά μυθεύματα που επινόησαν εσχάτως και επικαλούνται διαρκώς οι Τούρκοι προκειμένου να νομιμοποιήσουν τις παρανομίες τους; Μα η τουρκική προπαγάνδα, βασίζεται ακριβώς στην διαρκή επανάληψη, πιστή στο δόγμα Γκέμπελς ότι με το «λέγε, λέγε», όλο και κάποιον αφελή θα πείσουν εκεί έξω στο τέλος.

Γι’ αυτό είναι εξαιρετικό σημαντικό, κάθε Έλληνας, ιδιαίτερα όσοι διαμένουν στο εξωτερικό, να γνωρίζουν να αντικρούουν τα τουρκικά ψεύδη κάθε φορά που αυτά ακούγονται, διατρανώνοντας τις αντίστοιχες ελληνικές αλήθειες, που αποτελούν ακριβώς τις πάγιες, απολύτως λογικές, στέρεες, ρεαλιστικές και σύμφωνες με το διεθνές δίκαιο, ελληνικές θέσεις. Η τρέχουσα συγκυρία είναι τόσο κρίσιμη για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, ώστε αυτά που θα αποφασιστούν (αν και όποτε αποφασιστούν), δεν θα είναι αναστρέψιμα και θα καθορίσουν τη γεωπολιτική θέση και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Χώρας για πολλές δεκαετίες.