ΓΝΩΜΗ: Ενόψη μιας διαπραγμάτευσης

ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΚΟΚΚΙΝΑΡΗ

Επιμέλεια Χρήστου Μαλασπίνα

Αργά ή γρήγορα θα αναγκαστούμε να διαπραγματευτούμε με έναν νταή που αυτοανακηρύχθηκε Σελίμ ο Γ’.

Το πρόβλημα που προκύπτει είναι καταρχήν επικοινωνιακό και για το εσωτερικό της Ελλάδας, αλλά και για τους δικαστές που θα κληθούν να λύσουν τις όποιες διαφορές μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας.

Η Τουρκία έχει ήδη αρχίσει τη διεθνή της εκστρατεία “ενημέρωσης”, με την “βολική” λογική πως λανθασμένα παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα νησιά που ανήκουν στην Ανατολία, ενώ η Ελλάδα μονομερώς προβάλλει ως αποκλειστικό της δικαίωμα τη νομή του Αιγαίου Πελάγους.

Στην Ελλάδα μεγάλωσαν δυο γενιές με την αντίληψη πως “το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια” και πως στο λιμάνι της Σμύρνης “συνωστίζονταν” όσοι επρόκειτο να φύγουν για τουριστικό ταξίδι, το 1922 από την Τουρκία!

Ξεχάστηκαν οι φρικώδεις διωγμοί των χριστιανικών πληθυσμών στην Τουρκία. Καμία αναφορά στην γενοκτονία των Αρμενίων.  Η γενοκτονία των ελλήνων του Πόντου, η συστηματική πολιτική της Τουρκίας να εξαφανίσει την εθνότητα των Κούρδων, η εισβολή στην Κύπρο και η  δεδηλωμένη πρόθεσή της να καταλάβει το τελευταίο ανάχωμα που διαθέτουμε στο Αιγαίο, ως διαχρονική υπενθύμιση πως παραμένουν τα απαράγραπτα δικαιώματά μας στην Ανατολή,  που τα υποδηλώνουν οι ναοί και τα μνημεία πολιτισμού που επιμένει ένας “έπηλυς” βάρβαρος να τα καταπατά και να τα μετατρεπει σε τόπους μουσουλμανικής λατρείας, για να φανατίσει τους ψηφοφόρους του.

Τα νησιά του Αιγαίου και τα απαράγραπτα δικαιώματά τους είναι τα χαρακώματα του Ελληνισμού έναντι της βαρβαρότητας που είναι συνεχής και συστηματική .

Άρα πρέπει να υπενθυμίσουμε στη Διεθνή Κοινότητα τα πραγματικά ιστορικά δεδομένα στην περιοχή, τις διώξεις του Ελληνισμού από την Τουρκία, το λόγο της παρουσίας του Ελληνικού Στρατού  το 1919 στη Μικρασία, τη συμβολή πολλών αξιωματικών,που το 1922  ήταν νεαρά παιδιά, στο Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο με τη λήξη του οποίου οικοδομήθηκε η σύγχρονη Ευρώπη, όταν η Τουρκία φλέρταρε με το Ναζισμό και τη Γερμανολατρεία της για τις μεθόδους εξόντωσης των αλλότουρκων πληθυσμών της.

Για τη συστράτευση σε μια αναγκαία υπενθύμιση του ιστορικού  παρελθόντος για την αφύπνιση της συνείδησης του Έλληνα αλλά και του ευρωπαίου, υπάρχει άφθονο ιστορικό υλικό και ακαδημαϊκή γνώση.

Αρκεί βεβαίως η όλη προσπάθεια να γίνει κατανοητή και από το Υπουργείο των Εξωτερικών, αν θέλουμε να επιτύχουμε μια ενδεχόμενη δίκαιη λύση στην οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών στο Αιγαίο από ένα Διεθνές Δικαστήριο.