Ταξείδι αστραπή και μελισο-ανάκριση

ΣΑΤΙΡΙΖΟΝΤΑΣ

Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας

Οι μελισσούλες μου τινάχτηκαν  ξαφνισμένες όταν τους είπα ότι θα «πεταχθώ» στον Πειραιά! Θα αναρωτηθείτε, με το δίκιο σας, από που θα «πεταχτώ»; Μα …από τον Πόρο, όπου έχουμε καταφθάσει  οικογενειακώς από το Σάββατο 25 Ιουλίου. Μαζί με τις μελισσούλες μου και τα άλλα ζωάκια της οικογένειας!

-Μα, τόσο πολύ σου έλειψε ο Πειραιάς; Με αποπήραν οι μελισσούλες μου.

–Καθόλου, τους απάντησα δίχως δεύτερη σκέψη, που και να την είχα κάνει, πάλι η απάντηση ίδια θα ήτανε! Καθόλου, τους είπα, δεν μου έλειψε ο Πειραιάς. Το αντίθετο. Ο Πόρος μου έχει λείψει και πολύ μάλιστα καθώς η καραντίνα λόγω Κοροναϊού μας στέρησε την ευχαρίστηση χειμερινών ταξιδιών για σύντομες επισκέψεις…

Ε, τότε γιατί πας; Με ρώτησαν εν χορώ!

Γιατί έχω ραντεβού! Απάντησα δίχως περεταίρω  διευκρινίσεις.

Καλά, πήγαινε και μας λες όταν επιστρέψεις. Και πότε επιστρέφεις;

-Μα αύριο φυσικά…

– Α, έκανε η πονηρότερη από τις πονηρές μελισσούλες μου. Άρα είναι «πονηρό» ραντεβουδάκι!

-Μα “πονηρό” ραντεβού σε υπουργικό γραφείο; Τις αποπήρα…

-Μην το λες, συνέχισε απτόητη η πονηρή μελισσούλα μου. Τα πιο πονηρά  ραντεβού σε επίσημα γραφεία γίνονται! Μη σου πω και κατ΄εξοχήν υπουργικά και βάλε! Ρώτα και τον Τραμπ!

-Ε, γίνεστε άδικες! το δικό μου, πάντως ούτε στο Αμέρικα θα γίνει, ούτε τέτοιο είναι. Είναι ραντεβού επαγγελματικής γνωριμίας…

-Να τα, πετάχτηκε η μικρότερη από τις μελισσούλες μου, δεν σας τα λεγα εγώ και με αποπήρατε; Πάει να γνωρίσει «πρόσωπο»!

Άρχισα, ο δικός σου, να τα «παίρνω στο κρανίο». – Ακούστε φαντασιόπληκτες μελισσούλες μου, για να τελειώνουμε με την ανάκριση.  Θα γνωρίσω Υπουργό, ε, και λίγο παρακάτω.  Ικανοποιήθηκε τώρα η ασίγαστη περιέργειά σας;

-Αρσενικό ή θηλυκό;

-Αρσενικό και δίχως παρακάτω.

-Α, έκαναν πάλι εν χορώ, τη φορά αυτή εμφανώς απογοητευμένες…

Την άλλη μέρα, επέστρεψα στον Πόρο. Από κοντά οι μελισσσούλες μου. Σιωπηλές. Απλώς με περιεργάζονταν…

-Καλά δεν θα με ρωτήσετε πως μου φάνηκε, πως με υποδέχθηκε, τι είπαμε; Τίποτα δεν θα ρωτήσετε από όλα αυτά;

-Μπα, ξέρουμε… Σε υποδέχθηκε χαμογελαστός, μιλήσατε ανιαρά πράγματα και βγάλατε αναμνηστική φωτογραφία! Κοινότυπα πράγματα. Τόσο κοινότυπα, που απορούμε γιατί γίνονται πλέον τέτοιες συναντήσεις!

-Καλά, η δική μου, όμως ήταν διαφορετική. Απλή, τυπική, έως μάλλον αμφίδρομα φιλική. Και μιλήσαμε θέματα πρακτικά με εστιασμένο μονόπατα  το ενδιαφέρον, που θέλω να ελπίζω ότι τουλάχιστον στο τέλος είχε αλλάξει… Α, και δεν φωτογραφηθήκαμε!..

-Αυτό το τελευταίο το περιέπλεξες πολύ, και δεν το καταλάβαμε…

-Δεν πειράζει… άλλωστε τι σας αφορά εσάς;

-Ε, πως δεν μας αφορά; Εσύ δεν λες ένας για όλους και όλοι για έναν; Σε νοιαζόμαστε. Και σένα και την Panhellenic Post. Άλλωστε μαζί της γεννηθήκαμε…

-Ξεκινήσατε με ρωτήσεις Ιεράς Εξέτασης  αν το ραντεβού μου ήτανε πονηρό. Όταν σας έπεισα πως όχι, πάτε να μου βγάλετε την ψυχή με ανακριτικού τύπου ερωτήματα. Και όλα αυτά, γιατί «πετάχτηκα» για λίγες ώρες στον Πειραιά! Ξέρετε τι θα πει «Νισάφι»;

-Εμείς ξέρουμε. Εσύ τι ξέρεις από καλούς τρόπους  δημοσιογράφε της συμφοράς , που σου δώσανε και το Βραβείο «Ευπρέπεια 2019»;

-Λοιπόν, ας τελειώσουμε συμφιλιωτικά την κουβεντούλα μας. Μπορώ να σας πω τούτο μόνον.  Δίχως πολλές ελπίδες πήγα, με κάποιες αμυδρές ελπίδες γύρισα. Και δεν συνάντησα καμία καλλονή στο δρόμο μου…

-Ωου… πετάχτηκε η “σοφή” μελισσούλα που δεν είχε μιλήσει ως τα τώρα καθόλου. Ανασχηματισμός της Κυβέρνησης μου μυρίζει!!!

-Βρε, που γερνάς και ξεκουτιάζεις, ποιά σχέση έχω εγώ με ανασχηματισμό ή και με κυβέρνηση;

-Άσε, άσε, μας τα είπαν κι άλλοι…

-Θα σας απαντήσω με ένα στίχο:  “Εγώ δεν θέλω τον αρμόδιο να παίξω’/  ν΄αποφασίζω κεκλεισμένων των θυρών/ Είμ΄απ΄αυτούς που πάντα μένουνε απέξω/ γιατί δεν έχω ούτε γραβάτα ούτε παπιγιόν…”  Στην πραγματικότητα εμένα μου λείπουν και πολλά περισσότερα και μάλλον απαραίτητα προσόντα…

Αν δεν το ξέρετε, οι στίχοι είναι του Άσιμου σε ερμηνεία Παπακωσταντίνου, για να μαθαίνετε κάπου κάπου και κάτι μελισσούλες μου.

ΥΓ: Α, και πάλι για τις ανάγκες του σατιρικού μου, δανείστικα τις μελισσούλες μου από τη στήλη “Τσιμπήματα”.  Όχι,  τα πνευματικά δικαιώματα μου ανήκουν!