Στον αιώνα τον άπαντα θα μένουν αδύναμοι!

ΤΣΙΜΠΗΜΑΤΑ:

Αναστατώθηκαν οι μελισσούλες μου με την είδηση από τη Σουηδία ότι τις οικονομικές επιπτώσεις της Πανδημίας του κοροναϊού πρέπει να τις πληρώσουν «εξ ιδίων» οι χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα χρειασθεί να λάβουν οικονομική ενίσχυση από το κοινοτικό ταμείο. Σε μία πρώτη προσέγγιση, το «αίτημα» φαίνεται δίκαιο, τουλάχιστον στα μάτια των οικονομολόγων. Ποιοι θα πληρώσουν το «μάρμαρο»; Οι πλούσιες χώρες του Βορρά; Θα το ξεπληρώσουν αυτοί που το «χρησιμοποιούν», στο Νότο.

Όμως, σε δεύτερη ανάγνωση, γεννάται το ερώτημα: Εάν στην έκτακτη «ανάγκη», για την οποία, μάλιστα, ευθύνεται αποκλειστικά η Φύση,  δεν προστρέξουν οι «ισχυροί» να συνδράμουν τους «αδύναμους» της Ένωσης,  τότε σε τι ακριβώς χρειάζεται η Ένωση των κρατών της Ευρώπης;  Θα μπορούσαν να έχουν ενωθεί ΜΟΝΟΝ τα πλούσια κράτη μεταξύ τους και, μάλιστα, μοναχά το ίδιο πλούσια Κράτη! Από την άλλη πλευρά, θα έπρεπε, σε μια τέτοια περίπτωση,  να ενωθούν όλα τα «φτωχά» κράτη. Αλλά τι νόημα θα είχε μια τέτοια «Ένωση» αδύναμων;; Κανένα.

Θα καταλάβαιναν οι μελισσούλες μου το «αίτημα» του Βορρά, εάν η ΕΕ «έβαζε πλάτη» να εκμεταλλευτούμε τα όποια κοιτάσματα πετρελαίου υπάρχουν στο ελληνικό Αιγαίο. Θα “αυγατίζαμε” μελλοντικά το εισόδημα και θα εξοφλούσαμε τα δανεικά. Στις προκλήσεις και τις απειλές των Τούρκων, όμως, οι «πλούσιες» χώρες της Ευρώπης κρατούν αποστάσεις ασφαλείας… Και μεις, εξ ανάγκης, θωρούμε το πετρέλαιο δίχως και να το αγγίζουμε! Ώστε, «και το σκύλο χορτάτο και την πίτα γερή» δεν γίνεται σε μία Ένωση Κρατών. Ο καθείς συμβάλει ανάλογα με τις δυνατότητές του. Οι πλούσιοι βάζουν τα περισσότερα. Δεν μπορεί να υποθηκεύουν οι «αδύναμοι» με δάνεια το μέλλον των επερχόμενων γενεών τους!   Έτσι, στον αιώνα τον άπαντα θα παραμένουν αδύναμοι!