“Διαφορετικά, τι νόημα έχει η ύπαρξή της;”

ΓΝΩΜΗ

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Ο  Δημοκρατικός υποψήφιος για την προεδρία των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν,  στην ανακοίνωση που εξέδωσε για την απόφαση της τουρκικής κυβέρνησης να μετατρέψει την Αγιά Σοφία σε τζαμί, κάλεσε ξεκάθαρα τον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν «να αναιρέσει την απόφασή του»  και να διατηρήσει  τον ιερό χώρο της Χριστιανοσύνης «υπό το σημερινό καθεστώς του μουσείου διασφαλίζοντας ίση πρόσβαση σε όλους».

Το θέμα της Αγίας Σοφίας είναι ένα πολυσύνθετο ζήτημα το οποίο ο Νταγίπ Ερντογάν το μεταχειρίζεται κάθε φορά που βρίσκεται στο εσωτερικό της Τουρκίας  σε δυσχερή θέση, προκειμένου να ανατρέψει την ατζέντα και να κερδίσει ψήφους.  Και η δήλωση Μπάιντεν, μεταξύ των αράδων,  αυτό ακριβώς υπονοεί. Ότι η Αγία Σοφία πρέπει να παραμείνει μακριά από τις πολιτικές σκοπιμότητες του Τούρκου Προέδρου.

Δυστυχώς, ο κ. Ερντογάν, έχει αποδείξει ότι δεν διστάζει να εναλλάσσει τις  θέσεις του ανάλογα με το διεθνή ή και μόνο το εσωτερικό πολιτικό σκηνικό της Τουρκίας. Έτσι, πότε πηγαίνει φυλακή για τα θρησκευτικά του πιστεύω και πότε τα θέτει σε δεύτερη μοίρα προκειμένου να επιτύχει τους στόχους του. Όπως στην προκειμένη περίπτωση όπου καταφανώς η θρησκεία του Ισλάμ με τις συγκεκριμένες αρχές της και τα Χαττίθ (οι διδαχές) του Προφήτη Μωάμεθ, απαγορεύουν ρητά κάθε βεβήλωση χριστιανικού Ναού καθώς και  τη μετατροπή του σε Τζαμί.

Επιπροσθέτως  ο κ. Ερντογάν, εκτός από τα Χαττίθ του προφήτη, παραβιάζει και την απόφαση του Διεθνούς Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που στην υπόθεση Λοϊζίδου έχει νομολογήσει ότι «η κατοχή δεν συνιστά ιδιοκτησία». Επομένως  η κατοχή και διευθέτηση των τουρκικών αρχών στις χριστιανικές εκκλησίες και στους χριστιανούς θρησκευτικούς ηγέτες  εντός της τουρκικής επικράτειας <προέρχεται από τη βία του ξίφους ή νομοθετική αρπαγή>, όπως έχει χαρακτηρίσει τις τουρκικές μεθοδεύσεις ο Πρόεδρος της Παγκόσμιας Ενορίας της Αγίας Σοφίας Κρις Σπύρου..

Η παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η αφαίρεση ή απαγόρευση της ελεύθερης θρησκευτικής άποψης, είναι παράλογο και παράνομο κάτω από τους όρους του παγκόσμιου νόμου της Λογικής και της Φύσης. Σ΄ αυτόν τον Νόμο, της Λογικής και της Φύσης, στηρίχθηκε και το Δικαστήριο της Νυρεμβέργης που δίκασε τους Γερμανούς Εγκληματίες Πολέμου. Δεν έχει, επομένως, καμία νομιμοποίηση είτε πολιτική είτε θρησκευτική ο Ταγίπ Ερντογάν  σ΄ αυτήν την προκλητική του απόφαση να μετατρέψει τη χριστιανική εκκλησία σε τζαμί. Κάτι που δεν έκαναν ΠΟΤΕ  οι προκάτοχοί  του.

Ο Σουλτάνος Μεχμέτ, ο Μωάμεθ Β΄ο Πορθητής, ο οποίος κατέλαβε την Κωνσταντινούπολη το 1453, χρησιμοποίησε την Αγία Σοφία ως χώρο προσευχής για τους Σουλτάνους και τους επίσημους καλεσμένους τους. Κάτι που το επιτρέπει η θρησκεία του Ισλάμ. Το 1934 ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ μετέτρεψε τον χριστιανικό ναό σε  δημόσιο Μουσείο και το ονόμασε « «Ayia Sophia Muzesi”. Σκέφτεται κανείς τι θα είχε συμβεί στην Τουρκία εάν  ο Κεμάλ Ατατούρκ  μετέτρεπε σε ιστορικό μουσείο ένα Ισλαμικό τζαμί;

Σκέπτεται κανείς τι θα γινότανε εάν ο Πρωθυπουργός  του Ισραήλ  Βενιαμίν Νετανιάχου, ζητούσε από το Διοικητικό Δικαστήριο του Ισραήλ να μετατρέψει το Ιερό Τέμενος (τζαμί) του  Αλ Άκσα που βρίσκεται στην Ιερουσαλήμ του Ισραήλ, σε Συναγωγή της Εβραϊκής πίστης;

Πως είναι δυνατόν μπροστά στην αυθαιρεσία του Ερντογάν ο Αμερικανός Πρόεδρος Τράμπ να μένει κυριολεκτικά, άλαλος;  Ευτυχώς ο Πάπας την ύστατη ώρα διέκοψε τη σιωπή του και εξέφρασε τον πόνο του για όσα συμβαίνουν στην Κωνσταντινούπολη. Περιμένουμε και δυναμικότερη αντίδραση από τον Ποντίφικα, αλλά και όλο τον χριστιανικό κόσμο.

Περιμένουμε να δραστηριοποιηθεί Επιτέλους η ΠαΔΕΕ και να ξεσηκώσει τα κοινοβούλια των χωρών όπου εκλέγονται μέλη της. Περιμένουμε από Οργανώσεις όπως η ΑΗΕΡΑ και η «κίνηση των  έξι»  που ετοιμάζουν συνέδριο τον Αύγουστο στην Αθήνα, για να ηγηθούν της ομογένειας, επίσης να καταδικάσουν απερίφραστα την πρόκληση του Τούρκου ηγέτη.

Και περιμένουμε από τον ελληνικό λαό να προχωρήσει σε σαμποτάζ ΟΛΩΝ των τουρκικών προϊόντων. Να σταματήσει άμεσα όλα τα «πήγαινε-έλα» στην Τουρκία.  Και από την Ευρωπαϊκή Ένωση να αποφασίσει  -επιτέλους- να υπερασπίσει τα εδάφη της, την ιστορία της και τα θρησκευτικά δικαιώματα των κρατών-μελών της.

Διαφορετικά, τι νόημα έχει η ύπαρξή της;