ΤΣΙΜΠΗΜΑΤΑ: Απεργίες και Νομοσχέδιο

Το Νομοσχέδιο που εισάγει περιορισμούς και απαγορεύσεις σε πορείες και διαδηλώσεις,  απασχολεί και τις …μελισσούλες μου! Κατ΄αρχήν, μου λένε, “κάθε περιορισμός στο δικαίωμα διαμαρτυρίας είναι απαράδεκτος σε μια Δημοκρατία”! Έπειτα, συνέχισαν ακάθεκτες, “αυτή η προϋπόθεση ενημέρωσης  των Αρχών για την πραγματοποίησης μιας συγκέντρωσης, αν δεν συνιστούν <κάλεσμα σε περιφρούρηση των συγκεντρωμένων από την αστυνομία>, τι είναι”; Και στο τέλος “εξερράγησαν οι μελισσούλες μου”:  “Αμ το άλλο: Να προβλέπεται. λέει, ποινή φυλάκισης ενός έτους για συμμετοχή σε απαγορευμένη πορεία…”

Τι να πω, τώρα, εγώ; Ότι έχουν άδικο; Δεν έχουν. Ότι έχουν δίκιο; Πάλι δεν έχουν! Το θέμα πρέπει να λυθεί κάπου στη …μέση! Διότι και το καθημερινό φαινόμενο δέκα άνθρωποι να κλείνουν το κέντρο της Αθήνας όποτε τους καπνίσει και για όποιο λόγο ήθελε επικαλεστούν, πάλι κατάσταση σωστή σε μια δημοκρατία δεν ήτανε. Όσο δικαίωμα έχουν οι μεν να διαμαρτυρηθούν, άλλο τόσο δικαίωμα έχουν και οι άλλοι (που είναι και η πλειοψηφία) να πάνε στις δουλειές τους.

“Ε, καλά, μπακαλίστικα πάλι τα λες”, μου “πέταξαν” οι μέλισσες. Ή έχουμε ελευθερία ή δεν έχουμε”. ..

“Πάλι λάθος σας πιάνω”, πήρα την εκδίκησή μου εγώ!  “Το σωστό είναι, εκεί που αρχίζει η ελευθερία η δική μου να σταματάει η ελευθερία η του άλλου”!

Όχι, απάντηση δεν έδωσαν οι μελισσούλες μου. Μάλλον το σκέφτονται… Και μ’ άφησαν ήσυχο για την ώρα…