Στοχασμοί: Μεγαλώσαμε γιόκα μου

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΟΜΙΚΟΣ

Συγγραφέας

Άντε βρε γιόκα μου, μια σπρωξιά να δώσεις ακόμα να γυρίσει τούτος ο κόσμος! Τα χέρια τα δικά σου είναι αυτά που το μπορούν. Τα όνειρά σου, σου έδειξαν το πώς. Στην αγαθότητά σου κρύβεται το κίνητρο και στο βλέμμα σου είναι αποτυπωμένος ο χάρτης των ουρανών για τούτον τον πλανήτη.
Και εμείς οι υπόλοιποι…, τι κάνουμε μετά που αφήσαμε την ηλικία τη δική σου;
Βλέπουμε την περιέργειά σου και στην τσεκουρώνουμε απαρχής γιατί κινδυνεύουν τα κατεστημένα μας.
Άλλα σου λέμε, και άλλο είμαστε, έτσι ώστε να μπερδευτείς τελείως και τα χνάρια τα δικά μας να ακολουθήσεις.
Υποτίθεται πως ξέρουμε πως να σε προωθήσουμε στα σχέδιά σου, όταν αυτά σου τα σχέδια ούτε στα όνειρά μας δεν έχουμε μπορέσει να τα επισκεφτούμε.
Ξεριζώνουμε από μέσα σου το μεγαλύτερο όπλο με το οποίο σε έχει εφοδιάσει η ζωή για να πραγματώσεις τα πάντα. Τη φαντασία!
Σε μπουκώσαμε από τα μικράτα σου με γυαλένια μπιχλιμπίδια ορίζοντάς σου πως η ευτυχία σου θα εξαρτάται μονίμως από την επιτυχία σου.
Σου μάθαμε να μετράς, να ζυγιάζεις και να κοστολογείς τους ανθρώπους γύρω σου. Αν δεν έχεις να βγάλεις κέρδος από αυτούς, υπάρχουν οι κάδοι των σκουπιδιών.
Σε τρομάξαμε δείχνοντάς σου συνεχώς ένα κόσμο γεμάτο κακομοιριά ώστε να μην γίνεις και εσύ ένας τέτοιος, αντί να σου δείξουμε ένα όραμα ενός κόσμου που θα βοηθήσεις να εξαλειφτεί η κακομοιριά από αυτόν.
Χρησιμοποιήσαμε τη λέξη αγάπη πίσω από όλα τα εγκλήματα που σου κάναμε, ώστε να χάσεις την έννοια της νοιώθοντας τη στέρησή της και περιμένοντας ανταπόδοση από αυτήν να την ψάχνεις συνεχώς στα έξω σου.
Βλέπεις καλέ μου γιόκα, μεγαλώνοντας εμείς κάναμε κάτι το τελείως ανεπίτρεπτο. Ξεχάσαμε πως κάποτε και εμείς νιοι υπήρξαμε, και πως σωστά τότε τα βλέπαμε όλα γύρω μας και γι αυτό θέλαμε να τα αλλάξουμε, επειδή τελικά πιστέψαμε στους δικούς μας τους πρεσβύτερους.