ΑΠΟΨΗ: Άγνωστος «Χ» παιδιά και αδέλφια;

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑΣ

Έκπληξη, ως γονέα εμπλεκόμενου με το θέμα, προκάλεσε η πρόταση του γνωστού γυναικολόγου Κωνσταντίνου Πάντου, που ειδικεύεται στην εξωσωματική γονιμοποίηση, προς το Υπουργείο Υγείας, πρόταση που μεταφέρθηκε, όπως διαβάζουμε στον «Νέο Κόσμο» και προς τους Απόδημους της Αυστραλίας –και όχι μόνο.

Η πρόταση είναι: Τα «γονιμοποιημένα ωάρια που διατηρούνται σε κρυοσυντήρηση σε όλες της Μονάδες Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής της Ελλάδας» και τα οποία σύμφωνα με το Νόμο σε δέκα χρόνια θα πρέπει να καταστραφούν, πριν απ΄ αυτό, «να τα υιοθετήσουν ζευγάρια Ελλήνων αποδήμων, που δεν μπορούν να αποκτήσουν παιδί».

Σύμφωνα με τον διακεκριμένο Επιστήμονα, τα πλεονεκτήματα της λύσης αυτής θα είναι:

*Αφενός, ότι θα σωθούν και θα σώζονται χιλιάδες ανθρώπινες ψυχές (έμβρυα ),

*Αφετέρου, τα ζευγάρια που θα καταφεύγουν στη Δημόσια Τράπεζα δε θα επωμίζονται το κόστος της υποβολής τους σε προσπάθεια τεχνητής γονιμοποίησης.

Ασφαλώς,  και ως προς τις δύο αυτές συγκεκριμένες παραμέτρους,  έτσι είναι τα πράγματα. Εμείς μπορούμε να προσθέσουμε και μία τρίτη: Την ευτυχία που θα νιώσουν άτεκνα, και με περιορισμένο βαλάντιο, ζευγάρια,  εάν καταφέρουν να αποκτήσουν και παιδί και δίχως δυσβάσταχτο κόστος.

Μέχρις εδώ, ας πούμε, όλα καλά.

Υπάρχει, όμως, και μία άλλη διάσταση στο όλο ζήτημα, καθόλου ευκαταφρόνητη, αν όχι και σημαντικότερη.   Που, όμως, δεν φαίνεται να απασχολεί τους θιασώτες της «ιδέας». Είναι η ΗΘΙΚΗ διάσταση, που, ταυτόχρονα, είναι και ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΚΗ.

Ένα ερώτημα, λοιπόν, είναι, θα ενημερώνονται οι  γονείς των εμβρύων και για την τυχόν χρησιμοποίηση τους από άτεκνα ζευγάρια; Ή αυτό θα συντελείται δίχως τη συγκατάθεσή τους; Και εάν (από ευαισθησία) συγκατατεθούν, πως θα νιώθουν γνωρίζοντας ότι «έχουν σπείρει» παιδιά, δίχως καν να ταξιδέψουν, κάπου στον πλανήτη;

Πέραν τούτου, πώς θα διαμορφωθεί μελλοντικά  ο κόσμος μας; Με¨φυσικούς”  γονείς που δεν θα γνωρίζουν αν και που ζουν παιδιά τους; Με αδέλφια που δεν θα ξέρουν εάν και που κατοικούν αδέλφια τους;

Μιλήσαμε για την Γενεαλογία.  Είναι η μελέτη και ανακάλυψη-δημιουργία του γενεαλογικού δέντρου. Για τον σκοπό αυτό απαιτείται η συλλογή ονομάτων συγγενών, ζώντων και νεκρών, και ο προσδιορισμός των σχέσεων μεταξύ τους βάσει ενδείξεων και/η τεκμηρίωσης. (el.wikipedia.org ).  Τι θα γίνει, λοιπόν, ας θέσουμε απλοϊκά το ερώτημα, με τις α΄ βαθμού συγγένειες,  όπου οι μεν δεν θα γνωρίζουν τους δε και τούμπαλιν;

Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, όπου οι άνθρωποι ταξιδεύουν διαρκώς, θα συναντάμε πιθανά παιδιά και αδέλφια μας στο εξωτερικό,  που δεν θα τα αναγνωρίζουμε;  Αναλογίζεται κανείς  τι μπορεί να σημαίνει αυτό;

Όπως ανέφερε ο κ. Πάντος κάθε χρόνο πραγματοποιούνται περί τις 20.000 και πλέον επεμβάσεις εξωσωματικής γονιμοποίησης από τις οποίες προκύπτουν πολλά γονιμοποιημένα ωάρια τα οποία διατηρούνται ως κρυοσυντηρημένα. Δηλαδή, σε μια πεντηκονταετία  μπορεί να μιλάμε για χιλιάδες “παιδιά”-“αδέλφια” (μας) που θα ζουν και θα κυκλοφορούν κοντά ή μακριά μας, πάντως ανεξάρτητα από τη ζωή μας!

Ας το σκεφθούν οι αρμόδιοι.  Διότι το κέρδος είναι το ένα ζήτημα. Η αποφυγή κόστους είναι το δεύτερο.  Η “πλήρωση” του άτεκνου ζευγαριού, είναι το τρίτο. Υπάρχει, ωστόσο, και ένα τέταρτο θέμα.  Το σπουδαιότερο πάντων. Και αυτό είναι: Η ηθική (και θρησκευτική) διάσταση. Θα δημιουργήσουμε οικογένειες με άγνωστο “Χ” παιδιά και αδέλφια;