ΤΣΙΜΠΗΜΑΤΑ: Μιά φωτογραφία χίλιες λέξεις…

Πολύ την απόλαυσαν την ξάπλα του Αλέξη Τσίπρα στο γραφείο του (;) οι μελισσούλες μου. Μια αυθεντική στάση θερινής ραστώνης! Βλέμμα χαμένο ή προσηλωμένο κάπου στο άπειρο, χέρια κρεμασμένα στο πουθενά, ύφος ανάλογο και, βεβαίως, το κλασικό ελληνικό αραχτό σταυροπόδι όλων εκείνων που έχοντας λύσει τα προβλήματά τους απλώνουν τις αρίδες σε δυό-τρεις καρέκλες της καφετέριας και από κει πάνε και οι άλλοι!

Όχι, κομπολογάκι δεν κράταγε και αυτό ήταν, ομολογώ, παράλειψή του, διότι  πας ένας που σέβεται την παράδοση των καφενόβιων οφείλει να μπεγλεράει τους καημούς και τα βάσανά του!

Θα μου πείτε τώρα, τι καημούς και ποια βάσανα μπορεί να έχει ο Αλέξης. Από πολλά και διάφορα έως κανένα! Το τελευταίο ταίριαζε πιο πολύ με το «χαλαρό» του ύφος. Η πόζα ήταν από τη συνέντευξη που έδωσε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ σε αθηναϊκή πρωϊνή εφημερίδα.

Εκείνο που θέλω, όμως, να ρωτήσω, είναι τούτο: τι το θετικό προσέθεσε στο προφίλ του πρώην πρωθυπουργού αυτή η φωτογραφία; Γιατί αν πιστέψει κανείς τα όσα καταμαρτύρησε στην ίδια συνέντευξή του για τον Κυριάκο και την κυβέρνηση,  μάλλον δεν του πήγαινε να είναι χαλαρός.  Οπότε, τι να συμπεράνουν οι μελισσούλες μου;

Πάντως, ούτε η τύχη της Γενικής Γραμματείας Απόδημου Ελληνισμού έδειξε να τον απασχολεί ούτε ο Απόδημος Ελληνισμός εν γένει. Ναι, δεν του έγινε σχετική ερώτηση, απ’  ό,τι διάβασα. Αλλά σιγά που οι πολιτικοί περιμένουν την ερώτηση του δημοσιογράφου για να πουν αυτά που θέλουν να ακουστούν!