Ο δημόσιος ηλεκτρονικός (facebook / email) διάλογος για την ΓΓΑΕ – Μέρος 2

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Αθήνα.- Στον δημόσιο διάλογο για την εν προσχεδίω, επί του παρόντος, υποβάθμιση της Γενικής Γραμματείας Απόδημου Ελληνισμού, στον νέο κανονισμό του Υπουργείου, έλαβε μέρος, με ανάρτησή του στο facebook και απαντώντας στα όσα προηγήθηκαν με την αρχική ανάρτηση του Άγγελου Ασλανίδη, π. Συντονιστή ΣΑΕ Ευρώπης και τα οποία δημοσιεύσαμε ήδη– ένας άλλος πρώην, ο Γενικός Διευθυντής της Γενικής Γραμματείας  Απόδημου Ελληνισμού (ΓΓΑΕ) κ. Γιάννης Κυπαρισσίδης.

Μεταφέρουμε αυτούσια την παρέμβαση του, και θα ακολουθήσει, ελπίζουμε με την νοερή έγκρισή του, ένας σύντομος δικός μας σχολιασμός. Γράφει ο κ. Κυπαρισσίδης:

«Kyparissidis Giannis  Αντί να καταλογίζουμε ευθύνες σε μια κυβέρνηση δέκα μηνών που βρέθηκε να αντιμετωπίσει μύρια προβλήματα κι ένα αβέβαιο μέλλον πρέπει όλοι όσοι ασχολήθηκαν και πονάνε για τη σχέση ομογένειας και κέντρου να καθίσουν να βάλουν τους στόχους και μετά να ορίσουν τον τρόπο εφαρμογής τους.
Η σχέση πατρίδας ομογένειας χάλασε όταν μετά την μεταπολίτευση οι οργανώσεις μας από εθνικές έγιναν κομματικές
Δεν πιστεύω να έχετε ξεχάσει τις στρατιές των ομογενών να έρχονται με ναυλωμένα αεροπλάνα και με κομματικές σημαίες για να υποστηρίξουν τα κόμματα τους.
Ο κομματισμός επικράτησε και στην δημιουργία της ΓΓΑΕ η οποία έδωσε δυο δυνατότητες στο κέντρο να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας και τοποθετήσεων παραγόντων και στην ομογένεια να διακριθούν ομογενείς.
Ο Γ. Μαύρος είχε προφητεύσει ότι με την αλλαγή της πολιτικής ιδίως από το ΠΑΣΟΚ έρχονται στη χώρα μας συνθήκες Μάντισον Άβενιου αλλά κανένας δεν το κατάλαβε.
Στα 40 χρόνια από της  ιδρύσεως του Υφυπουργείου Αποδήμου και της ΓΓΑΕ, δημιουργήθηκαν αξιόλογα στελέχη και από τις δυο πλευρές και έγινε έργο. Μπήκαν, όμως, κι  επικεφαλείς άσχετοι με το αντικείμενο και τιμόνι που κατάφεραν μέχρι να αντικατασταθούν ήταν να γυρίσουν τον κόσμο.
Η κρίση άλλαξε και την σύνθεση των ομογενών και πρόοδος των συμπατριωτών μας επιβάλει στους ταγούς και των δυο πλευρών να αναθεωρήσουν την σχέση πατρίδος ομογένειας με υψηλούς στόχους και να θέσουν στο περιθώριο την ψήφου των αποδήμων που είναι απλά διαδικαστικό θέμα αυτών που έχουν το δικαίωμα.
Αντί για κριτική προτάσεις για μια νέα σχέση με υψηλούς στόχους».

ΣΧΟΛΙΟ PANHELLENIC POST: Επί της πρώτης παραγράφου. Φοβόμαστε πως η εισαγωγή υποπίπτει στο ίδιο σφάλμα με την ορθότατη παρατήρηση  του συγγραφέα της αμέσου επόμενης παραγράφου. Που όντως υπήρξε ολέθρια για την ενότητα της ομογένειας και τις σχέσεις της με την γενέτειρα, οὐ μὴν αλλά και για την συμβολή της στην  …πτώχευση, σε ένα τουλάχιστον ποσοστό, της Ολυμπιακής Αεροπορίας!

Επειδή όμως γνωρίζουμε το ανάστημα του ανδρός, προσπερνούμε το σημείο αυτό ως εκ παραδρομής προταθέν. Και εισερχόμεθα εις την ουσία της προτάσεώς του. «πρέπει όλοι όσοι ασχολήθηκαν και πονάνε για τη σχέση ομογένειας και κέντρου να καθίσουν να βάλουν τους στόχους και μετά να ορίσουν τον τρόπο εφαρμογής τους». Ποιος διαφωνεί σ΄αυτό; Πιστεύουμε ουδείς εχέφρων άνθρωπος. Το ζητούμενο, όμως, είναι τούτο: Με μία δημόσια διοίκηση η οποία αγνοεί την ομογένεια –δεν ζητά τη γνώμη της, δεν δέχεται τις θέσεις της, δεν αφουγκράζεται τις ανάγκες της- πως , ποιοι και που «θα καθίσουν να βάλουν τους στόχους» και πως με αντιλήψεις σαν αυτές που οδηγούν στην υποβάθμιση της ΓΓΑΕ, «θα ορίσουν τον τρόπο εφαρμογής τους»;

Συμφωνούμε και με την ορθή παρατήρησή του κ. Κυπαρισσίδη, πως « Στα 40 χρόνια από της  ιδρύσεως του Υφυπουργείου Αποδήμου και της ΓΓΑΕ, δημιουργήθηκαν αξιόλογα στελέχη και από τις δυο πλευρές και έγινε έργο. Μπήκαν, όμως, κι  επικεφαλείς άσχετοι με το αντικείμενο και τιμόνι που κατάφεραν μέχρι να αντικατασταθούν ήταν να γυρίσουν τον κόσμο».  Πράγματι, γνωρίσαμε τέτοιους επικεφαλείς της ΓΓΑΕ. Φταίει η ομογένεια, όμως, γι αυτό; Ή μήγαρις τους επέβαλε ο Απόδημος Ελληνισμός; «Σκληρόν σοι προς κέντρα λακτίζειν…».

Προφανώς στις λίγες αυτές περιπτώσεις πρυτάνευσαν απόψεις, επιδιώξεις, κίνητρα και συμφέροντα αλλότρια και με την αποστολή της ΓΓΑΕ και τις ανάγκες της ομογένειας. Είναι όμως, αιτία επαρκής αυτή για να «διαλύσουμε» σήμερα την ΓΓΑΕ; Δηλαδή, «πονάει πόδι κόψω κεφάλι»; και περιμένουμε γιατρειά;

Και θα κλείσουμε το σχόλιό μας με μία σύμφωνη και μία αντίθετη άποψη.  Ναι,  «η κρίση άλλαξε και την σύνθεση των ομογενών και η  πρόοδος των συμπατριωτών μας επιβάλει στους ταγούς και των δυο πλευρών να αναθεωρήσουν την σχέση πατρίδος ομογένειας με υψηλούς στόχους». Όχι, όμως, προς Θεού, «… και να θέσουν στο περιθώριο την ψήφου των αποδήμων που είναι απλά διαδικαστικό θέμα αυτών που έχουν το δικαίωμα».

Επί του τελευταίου η άποψή μας διαφέρει.  Πρόκειται για λίαν σημαντικό θέμα δημοκρατίας και διαχωρισμού των Ελλήνων του Εξωτερικού σε δύο κατηγορίες πολιτών. Πράγμα απαράδεκτο για κάθε ευνομούμενη Πολιτεία. Το σύνταγμα, άλλωστε, των Ελλήνων επιτάσσει: «1. Οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου. 2. Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις».

Πώς έχω εγώ ίσα δικαιώματα όταν για να ασκήσω το «κοινό μας δικαίωμα» πρέπει να υποστώ –μόνος εγώ- σημαντική απώλεια εισοδήματός, επιπλέον να εκταμιεύσω και οικονομική δαπάνη, να θέσω τον εαυτό μου στην περιπέτεια ενός πολυήμερου ταξιδιού για να κάνω ακριβώς ό,τι ο διπλανός μου θα κάνει με ασφάλεια και ξεκούραστα –κυρίως αδαπάνως- από την πόλη στην οποία κατοικεί;

Άρα, η αποκατάσταση των Αποδήμων Ελλήνων Ψηφοφόρων σε κατηγορία ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΑ ΑΥΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ πρέπει άμεσα να συντελεστεί. Τρόπος υπάρχει. Και είναι απλός. Αρκεί και οι 288 βουλευτές που συνέπτυξαν το «ιστορικό ρεκόρ», να αντιληφθούν το λάθος τους και να διορθώσουν  ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΠΑΛΙ το Νόμο.  Σήμερα.  Όχι μετά τις επόμενες (πόσες άραγε επόμενες;) εκλογές.

Αυτό εάν γίνει, που θέλει πολιτική γενναιότητα ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ, και εάν αναβαθμιστεί η ΓΓΑΕ, θα αποκατασταθούν στο υψηλότερο δυνατόν σημείο οι σχέσεις Αποδήμων Ελλήνων και Εθνικού Κέντρου. Και αυτό είναι ευχή, προσευχή και ικεσία κάθε Έλληνα που αγαπά πραγματικά την Ελλάδα. Σε όποιο σημείο του ορίζοντα και εάν κατοικεί.

Κατά τα λοιπά, ναι, χρειαζόμαστε “Αντί για κριτική προτάσεις για μια νέα σχέση με υψηλούς στόχους”.