O νέος «Οργανισμός» του υπουργείου Εξωτερικών από μη ομογενειακή σκοπιά, το ίδιο ακατανόητος!

Αθήνα.- Όπου λαλούν πολλοί κοκόροι αργεί να ξημερώσει. Με αυτό το “δόγμα” φαίνεται η ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών αποφάσισε, διαμορφώνοντας το σχέδιο του νέου “Οργανισμού”, να κατασκευάσει το… “νέο” υπουργείο Εξωτερικών.  Από μια πρώτη ματιά στον “Οργανισμό” που προωθεί η κυβέρνηση, αυτός ο νευραλγικής σημασίας χώρος για τα εθνικά συμφέροντα της χώρα μας μετατρέπεται σε ένα πολυπλόκαμο, δυσκίνητο μηχανισμό, παραφουσκωμένο με υπηρεσίες που δημιουργούνται για τα “δικά μας παιδιά”, με μια θεαματική πληθώρα γενικών γραμματέων, καθώς και πλειάδα ομάδων και ανευθυνο-υπευθύνων. Με λίγα λόγια, χάος.

Κύπρος, ΗΠΑ, Κίνα

Δεν είναι μόνο το κλείσιμο της Διεύθυνσης Κύπρου και της Διεύθυνσης Τουρκίας, και η συγχώνευσή τους με τις υπηρεσίες που χειρίζονται τις υποθέσεις της Μέσης Ανατολικής και του Αραβικού κόσμου. Κάτι που θεωρείται τουλάχιστον ως άστοχο (Βλέπε: Λουκέτο στις διευθύνσεις του υπουργείου Εξωτερικών για την Τουρκία και την Κύπρο).

Η ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών προσανατολίζεται και σε μια άλλη “καινοτομία”. Συνενώνει την αρμόδια Διεύθυνση για τις ΗΠΑ με αυτήν της Λατινικής Αμερικής. Με ποιο κριτήριο, βέβαια, θεωρεί ότι οι σχέσεις με την Νο1 υπερδύναμη σήμερα στον κόσμο πρέπει να “παντρευτούν” με αυτές της Λατινικής Αμερικής, παραμένει άγνωστο.

Εκτός αυτού, όμως, προσανατολίζεται και σε μια ακόμη “πρωτοτυπία” αμφιβόλου αποτελεσματικότητος. Καταργεί την αρμόδια Διεύθυνση για τις μεγάλες χώρες – μέλη της ΕΕ, τη Γερμανία, τη Γαλλία και την Ιταλία, και “κατασκευάζει” μια Διεύθυνση που θα είναι αρμόδια για όλες τις 27 χώρες της ΕΕ. Βάζει, δηλαδή, μικρά και μεγάλα κράτη – μέλη της ΕΕ στο ίδιο τσουβάλι, παρ’ ότι είναι γνωστή το -αντικειμενικά- διαφορετικό ειδικό βάρος που έχουν οι “μικροί” και οι “μεγάλοι” της ΕΕ.

Επιπλέον, με τον νέο “Οργανισμό” μπαίνουν κάτω από τη στέγη της ίδιας Διεύθυνσης, Κίνα και Ιαπωνία από τη μια μεριά, μαζί με την Αυστραλία και Ωκεανία γενικότερα, από την άλλη. Κάτι, για το οποίο επίσης εκφράζονται έντονες επιφυλάξεις, και κατά πόσον αποτελούν ταυτόσημα αντικείμενα.

Κοντολογίς, οι δημιουργίες “Διευθύνσεων – μαμούθ” εντός του υπουργείου Εξωτερικών διογκώνουν τις υποψίες ότι θα είναι αργοκίνητες, αναποτελεσματικές, δεν θα έχουν “επιχειρησιακή δράση” και αντανακλαστικά, και θα περιορίζονται απλά και μόνον στη γραφειοκρατική δουλειά των βαθυστόχαστων εκθέσεών τους.

Ο “στρατηγός” Δένδιας

Τα παραπάνω, όμως, απλά αποτελούν την κορυφή του παγόβουνου. Ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας, φαίνεται πως αποφάσισε να γίνει … “στρατηγός”. Δεν εξηγείται αλλιώς η δημιουργία κοτζάμ “στρατηγείου” εντός του γραφείου του.

Ειδικότερα, συστήνει το Γραφείο Συμβούλου Αμυντικών Υποθέσεων (άρθρο 27 του “Οργανισμού), το οποίο, ούτε λίγο ούτε πολύ, θα απασχολεί τουλάχιστον δέκα οκτώ άτομα. Περί τους 12 στρατιωτικούς, τέσσερις υπαλλήλους του υπουργείου Εξωτερικών, έναν της ΕΛΑΣ και έναν του Λιμενικού Σώματος.

Για ποιο λόγο ο Ν.Δένδιας χρειάζεται όλους αυτούς στο γραφείο του, όταν, ακόμα και το ίδιο το προσωπικό του γραφείου αριθμεί λιγότερους από τους παραπάνω; Καλό είναι να αρχίσει να ψάχνει από τώρα τον χώρο που θα τους βάλει, διότι τα κτίρια του υπουργείου, εξ όσων πληροφορούμεθα, είναι ήδη κατάμεστα.

Το υπουργείο Εξωτερικών δεν είχε ανάγκη από τη δημιουργία ενός “Πενταγώνου” εντός του νεοκλασσικού της Βασιλίσσης Σοφίας, αλλά από ουσιαστική στενή συνεργασία μεταξύ του υπουργείου Εξωτερικών και του υπουργείου Άμυνας, σοβαρούς διαύλους επικοινωνίας, και άμεσα αντανακλαστικά, με έμπειρους αξιωματικούς και καλούς γνώστες ιδιαίτερα των ελληνοτουρκικών.

Ως εκ τούτου, η δημιουργία “στρατιωτικού γραφείου” εντός του υπουργείου μάλλον άχρηστη φαίνεται, αν δεν είναι μια καθαρά ρουσφετολογική κίνηση.

Αντί αυτού, κάλλιστα θα μπορούσαν να διατεθούν αξιωματικοί, έμπειρα στελέχη του ΓΕΕΘΑ σε αεροναυτικά θέματα, στην αρμόδια για θέματα Τουρκίας Διεύθυνση του υπουργείου Εξωτερικών (Α4). Το ίδιο θα μπορούσε να ενισχυθεί η αρμόδια Διεύθυνση Δικαιοσύνης, εσωτερικών Υποθέσεων, Μετανάστευσης και Schengen με έμπειρα στελέχη της ΕΛΑΣ και του Λιμενικού Σώματος, ειδικά για μεταναστευτικά θέματα. Κάτι που έχει πράγματι ανάγκη το υπουργείο.

Να σημειωθεί, πάντως, πως εδώ και πολλά χρόνια, στο πλαίσιο της συνεννόησης μεταξύ των υπουργείων, το υπουργείο Εξωτερικών διαθέτει στο υπουργείο Άμυνας τουλάχιστον έναν ή δυο διπλωμάτες του, σε καίριες θέσεις συμβούλων και ανταλλαγής απόψεων και πληροφοριών.

Της Γενικής Γραμματείας το … ανάγνωσμα

Το κείμενο του νέου “Οργανισμού” ανέρχεται στον δυσθεώρητο αριθμό των 270 άρθρων. Από 150 που ήταν ο παλαιότερος.

Όπως, λοιπόν, κάθετα εκτοξεύονται τα άρθρα του, έτσι πληθαίνουν και οι θέσεις των γενικών γραμματέων που δημιουργούνται στο υπουργείο Εξωτερικών.

Το πρόβλημα είναι ότι το υπουργείο γέμισε με “αρχηγούς”, αλλά δεν προβλέπεται να υπάρχει ένας “αρχηγός” για να τους συντονίζει. Κάτι που, πιθανότατα, θα οδηγήσει σε πραγματικό κομφούζιο την Βασιλίσσης Σοφίας, και τα “συντροφικά” και “διπλωματικά” μαχαιρώματα θα είναι περισσότερα από τη δουλειά που θα διεκπεραιώνει το υπουργείο καθημερινά.

Ακόμα πιο ενδιαφέρον είναι ότι ο κάθε γενικός γραμματέας θα πλαισιώνεται από έναν ολόκληρο στρατό “ανθρώπων” του. Για παράδειγμα, προβλέπεται ιδιαίτερο Γραφείο του Υπηρεσιακού Γενικού Γραμματέα, του Γενικού Γραμματέα Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων και Εξωστρέφειας, του Γενικού Γραμματέα Απόδημου Ελληνισμού & Δημόσιας Διπλωματίας, κ.ο.κ.

Ο όρος “ιδιαίτερο γραφείο”, ως γνωστόν, στις περιπτώσεις του υπουργού, αναπληρωτή υπουργού και υφυπουργών Εξωτερικών, παραπέμπει στη δομή του “πολιτικού γραφείου” τους. Όλοι αυτοί, βέβαια, διαθέτουν και “ιδιαίτερο” και “διπλωματικό” γραφεία.

Στην περίπτωση των γενικών γραμματέων, άραγε, αυτοί που θα πλαισιώσουν τα “ιδιαίτερα γραφεία” τους, θα είναι και ημέτεροι “αλεξιπτωτιστές” ή μόνον “αλεξιπτωτιστές”;

Παρεμβάσεις στις εκκλησιαστικές υποθέσεις

Από τον νέο “Οργανισμό” συνάγεται αναβάθμιση του υπάρχοντος έως σήμερα τομέα των “Θρησκευτικών και προξενικών υποθέσεων”.

Ο τομέας αυτός έχει συγκεκριμένες αποστολές ειδικά απέναντι στα Πατριαρχεία και τις Εκκλησίες στο εξωτερικό. Τώρα, κατά ασφαλείς πληροφορίες, προωθείται η “αναβάθμισή” του. Κάτι που δεν μπορεί παρά να γεννά σοβαρά ερωτηματικά ως προς τους στόχους που θέλει να εξυπηρετήσει η σημερινή ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών.

Ως γνωστόν, ο χώρος της Εκκλησίας διεθνώς, εκτός από την βαρύτητά του στον τομέα της “θρησκευτικής Διπλωματίας”, αποτελεί ένα καυτό κάρβουνο που θα προκαλέσει μεγάλη ζημιά σε όποιον δεν ξέρει πως να το χειριστεί. Πόσο μάλλον, εφόσον επιχειρήσει ωμές παρεμβάσεις.

Εάν πράγματι σχεδιάζει το υπουργείο Εξωτερικών παρεμβάσεις, αδιανόητες για τα έως τώρα δεδομένα του, κατόπιν ενδεχομένως “υποδείξεων” κάποιων εκκλησιαστικών “κύκλων”, καλό είναι προηγουμένως να συσκεφθεί τόσο με τον Οικουμενικό Πατριάρχη, όσο και τους άλλους επικεφαλής των Ορθοδόξων Εκκλησιών παγκοσμίως. Η Εκκλησία, παγκοσμίως, αποτελεί μείζον εθνικό θέμα.

Κομφούζιο αλληλοεπικαλύψεων

Στον τομέα της ενημέρωσης της κοινής γνώμης προβλέπονται τρεις υπηρεσίες (!): Η Υπηρεσία Ενημέρωσης, το Γραφείο Τύπου του υπουργού Εξωτερικών, αλλά και η γενική γραμματεία Δημόσιας Διπλωματίας.

Στον νέο “Οργανισμό” προβλέπεται, επίσης, η δημιουργία Υπηρεσίας Στρατηγικού και Επιχειρησιακού Σχεδιασμού του υπουργείου.

Ουδείς μπορεί να αντιληφθεί εάν αυτή θα είναι μια και μοναδική Υπηρεσία ή αν θα υπάρχουν και άλλες, όπως εκείνες που προβλέπονται στο πλάϊ του Υπηρεσιακού Γενικού Γραμματέα, στον Γενικό Γραμματέα Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων, καθώς και στον Γενικό Γραμματέα Απόδημου Ελληνισμού. Άβυσσος η ψυχή των συντακτών του νέου “Οργανισμού”!

Φωτογραφικές διατάξεις;

Στον νέο “Οργανισμό”, ακόμα, υπάρχουν πολλά άρθρα που αναδύουν έντονο “άρωμα” φωτογραφικών διορισμών.

Για παράδειγμα, προβλέπεται η δημιουργία Γραφείου Εθνικού Εισηγητή για την εκπόνηση, το συντονισμό και την εφαρμογή εθνικής στρατηγικής στην αντιμετώπιση της εμπορίας ανθρώπων. Θα υπάγεται απευθείας στον Υπηρεσιακό Γενικό Γραμματέα.

Την αρμοδιότητα στον τομέα αυτόν, δηλαδή, παύουν να τον έχουν οι -έως τώρα- αρμόδιες Διευθύνσεις του υπουργείου Εξωτερικών, και περνάει σε ένα νέο “όργανο”, με επικεφαλής πρόσωπο που θα διορίζει ο υπουργός Εξωτερικών, με θητεία τεσσάρων ετών, η οποία μπορεί να ανανεώνεται. Ο Εθνικός Εισηγητής “θα είναι μόνιμος υπάλληλος του υπουργείου Εξωτερικών, εξειδικευμένος επιστήμονας εγνωσμένου κύρους από το χώρο των κοινωνικών και ανθρωπιστικών επιστημών” (!).

Ποιο, άραγε, είναι το προαποφασισμένο (;) πρόσωπο που φωτογραφίζεται με τόση σαφήνεια στον “Οργανισμό”;

Προβλέπεται, επιπλέον, η δημιουργία Γενικής Επιθεώρησης. Σε αυτήν ανατίθεται μια τόσο μεγάλης έκτασης αποστολή, που, ουσιαστικά, γεννά εύλογες υποψίες ότι σκοπός της σύστασής της είναι ο πλήρης έλεγχος του υπουργείου Εξωτερικών. Όπως και να’ χει, εκτός του τεράστιου ανθρώπινου δυναμικού που θα χρειαστεί για να ανταποκριθεί σε αυτό τον ρόλο -κάτι δύσκολο, έως αδύνατον- όλα δείχνουν ότι για τις θέσεις – κλειδιά της προορίζονται “ημέτεροι” πρέσβεις επί τιμή.

Ακόμα, δίδεται η δυνατότητα στον υπουργό Εξωτερικών να ορίζει πενήντα “Ειδικές αποστολές” ετησίως, με τις σχετικές δαπάνες που τους αναλογούν. Σήμερα, για παράδειγμα, είναι γνωστοί οι διπλωμάτες – “ειδικοί απεσταλμένοι” για τη Λιβύη, τη Συρία, για το Λονδίνο (δήθεν εκκένωση των Ελλήνων, εξαιτίας του κορονοϊού), κ.λ.π.. Πενήντα “ειδικές αποστολές” μέσα σε ένα χρόνο θεωρούνται τουλάχιστον υπερβολικός αριθμός.

Δημιουργείται, επίσης, Γραφείο Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων. Αυτό θα στελεχωθεί, είτε από υπαλλήλους του υπουργείου Εξωτερικών, “είτε από προσωπικό το οποίο, για τον σκοπό αυτό, αποσπάται από άλλα υπουργεία ή Ανεξάρτητες Αρχές ή Ν.Π.Δ.Δ. ή Ν.Π.Ι.Δ. του ευρύτερου δημόσιου τομέα”.

Να υποθέσει κανείς, και σε αυτή την περίπτωση, ότι επιχειρείται μετακίνηση “δικών μας παιδιών” στο υπουργείο Εξωτερικών;

Σαν να μην έφταναν όλα τα παραπάνω, συστήνεται και Υπηρεσία Συντονισμού. Για να συντονίζει τι; Το κομφούζιο των αλληλοεπικαλύψεων; Όπως και να’ χει, η υπηρεσία αυτή θα υπάγεται απευθείας στον Υπηρεσιακό Γραμματέα. Σε αυτήν “μπορούν να συμμετέχουν, με πλήρη ή μερική απασχόληση, δημόσιοι υπάλληλοι ή και ιδιώτες“.

Ούτε λίγο, ούτε πολύ, δηλαδή, σκοπεύουν να “μετακομίσουν” στο υπουργείο Εξωτερικών άλλους δημοσίους υπαλλήλους ή ακόμη και ιδιώτες (!), οι οποίοι είναι παντελώς άσχετοι με το αντικείμενο του συγκεκριμένου υπουργείου;

Σε βάρος των νέων

Από τον νέο “Οργανισμό” και τα τυπικά προσόντα προαγωγής που καθορίζονται, προκύπτει δυσμενής μεταχείριση των υπαλλήλων του Διπλωματικού Κλάδου αναφορικά με το χρόνο υπηρέτησης.

Εκτιμάται, δε, ότι πρόκειται για “δάκτυλο” κάποιων παλαιότερων διπλωματών σε βάρος των νέων ανθρώπων που εισέρχονται, στελεχώνουν και αποτελούν το μέλλον του υπουργείου Εξωτερικών και της ελληνικής Διπλωματίας.

Να σημειωθεί πως στην περίπτωση της Διπλωματικής Ακαδημίας, και τις εξετάσεις που καλούνται να δώσουν οι υποψήφιοι, προκειμένου να εισέλθουν στο υπουργείο Εξωτερικών, επανέρχεται η γαλλική γλώσσαως μόνη υποχρεωτική, μαζί με την αγγλική. Ταυτόχρονα, καταργούνται οι γλώσσες που προϋπήρχαν. Κάτι που δείχνει επιστροφή στο παρελθόν, σε ξεπερασμένες, παλιομοδίτικες νοοτροπίες.

Τέλος, προβλέπεται η ύπαρξη τριών (!) σωμάτων εξέτασης των παραπτωμάτων και ολισθημάτων των υπαλλήλων του υπουργείου Εξωτερικών: Το Ανώτατο Πειθαρχικό Υπηρεσιακό Συμβούλιο, το Πειθαρχικό Υπηρεσιακό Συμβούλιο και το Δευτεροβάθμιο Πειθαρχικό Υπηρεσιακό Συμβούλιο.

Και ναι μεν, ορθώς φαίνεται ότι συστήνεται το Δευτεροβάθμιο, ωστόσο η ύπαρξη και του Ανώτατου και του Πειθαρχικού Υπηρεσιακού Συμβουλίου, μάλλον γεννά ερωτηματικά ως προς τη σκοπιμότητά του. Πόσο μάλλον αφού δεν είναι δυνατόν την ίδια υπόθεση, όπου εμπλέκονται υπάλληλοι διαφόρων βαθμών του υπουργείου, να κρίνουν δυο διαφορετικά Συμβούλια.

Οι συνδικαλιστές

Παρ’ ότι ο νέος “Οργανισμός” αφορά άμεσα άπαντες τους υπαλλήλους του υπουργείου, διπλωμάτες και διοικητικούς, οι μέχρι πρότινος λαλίστατοι επί παντός επιστητού συνδικαλιστές, δημοσίως τουλάχιστον, αποφεύγουν να τοποθετηθούν. Άραγε, έχουν ικανοποιηθεί όλα τα “αιτήματά” τους;

Πάντως, ορισμένα στελέχη του υπουργείου Εξωτερικών, σίγουρα νοιώθουν ικανοποίηση και δεν την κρύβουν. Πόσο μάλλον, εκείνα, τα οποία στο μακρινό ή πρόσφατο παρελθόν είχαν “περιπέτειες” με τα Πειθαρχικά Συμβούλια του υπουργείου Εξωτερικών ή ακόμα και με τη Δικαιοσύνη, εξαιτίας βαρέων ολισθημάτων τους. Έτσι, είναι αναμενόμενο, ορισμένοι από αυτούς οι οποίοι έχουν βλέψεις ακόμα και τον τίτλο του “εργατοπατέρα” να πίνουν νερό στο όνομα της σημερινής πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου.

Ενδεικτικά, ένας εξ’ αυτών, ο οποίος υπηρέτησε σε πρωταρχικής σημασίας για τα εθνικά μας θέματα πόστο, και φεύγοντας, προ ετών, άφησε συντρίμμια πίσω του, με τον εισαγγελέα μάλιστα να τον κυνηγάει, αναφερόμενος στον νέο “Οργανισμό”, κάλεσε τους εργαζόμενους του υπουργείου να καταθέσουν τις απόψεις τους, διότι, όπως είπε, “τώρα, υπάρχει ελευθερία έκφρασης, ενώ η πολιτική ηγεσία επιθυμεί να θωρακίσει το υπουργείο και να διορθώσει τα κακώς κείμενα και κυρίως τις παλιότερες προτάσεις που είχαν γίνει για το νέο σχέδιο του Οργανισμού”.

πηγή: antinews.gr/