ΑΠΟΨΕΙΣ: Τι θέλουμε από την Ομογένεια; Να την αξιοποιήσουμε ή να την απαξιώσουμε;

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Η ομογένεια, πληγωμένη, τρομαγμένη και σαστισμένη και αυτή, παρακολουθεί στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα τους ανθρώπους της να ταλαιπωρούνται  και κάποιοι να χάνονται από τον ιό του Κοροναϊού.  Έγκλειστοι στα σπίτια τους, σχεδόν σε πολλές  χώρες του κόσμου, οι ομογενείς μας  ζουν και αυτοί τον τελευταίο μήνα αποκομμένοι ό ένας από τον άλλον. Οι Ομοσπονδίες, οι σύλλογοι, τα σωματεία δεν μπορούν να συνεδριάσουν. Ούτε και να αποφασίσουν ώστε να επιδείξουν την ισχυρή τους αντίδραση στα σχέδια του ΥΠ.ΕΞ. να άρει την αυτοδυναμία της ΓΓΑΕ και να την εντάξει και οργανικά στο ΥΠ.ΕΞ. μαζί με την ΟΥΝΕΣΚΟ, το  Άγιον  Όρος, το πολύπαθο Ινστιτούτο Ερευνών Βενετίας και τις λοιπές στρατηγικές σχεδιαστικές «ανησυχίες» του υπουργείου. Ούτε τηλεγραφήματα μπορούν να στείλουν με την απαγόρευση κυκλοφορίας και τα κλειστά Post offices.

Θα ανέμενε κάθε εχέφρων άνθρωπος πως μπροστά σ΄ αυτήν την διεθνή αποδιοργανωτική κατάσταση, το ΥΠ.ΕΞ. θα είχε εγκαταλείψει τα σχέδιά του για την άλωση της ΓΓΑΕ. Και πως θα είχαν πρυτανεύσει ωριμότερες και σοφότερες σκέψεις στην Βασ. Σοφίας.  Το εντελώς αντίθετο. Το ΥΠ.ΕΞ. εκμεταλλευόμενο την ελέω κοροναϊού αποδιοργάνωση της ομογένειας,  υλοποιεί τις αποφάσεις του  «Λάθρα Διός».

Είναι περίεργο το πώς αντί να έχουμε συγκέντρωση των σχετιζόμενων με τους Απόδημους υπηρεσιών, κάτι που, προεκλογικά, απηχούσε και τις απόψεις του Κυριάκου Μητσοτάκη, σύμφωνα με  αξιόπιστες πληροφορίες, και θα μπορούσε να υλοποιηθεί σε ένα υπουργείο Απόδημου Ελληνισμού, ξηλώνουν και την ΓΓΑΕ διαμοιράζοντας τα ιμάτιά της μεταξύ Αγίου Όρους και Ινστιτούτου Ερευνών Βενετίας. Το οποίο μόνο του χρήζει μια Γενικής Γραμματείας προκειμένου να εξυγιανθεί.

Υπάρχουν  στο Υπουργείο οι -λίγοι- γραφειοκράτες  που πιστεύουν ότι διαλύοντας την ΓΓΑΕ και μεταμορφώνοντάς την σε Διεύθυνση, την οποία μπερδεύουν με «ολίγη» από άλλες Διευθύνσεις, άσχετες μεταξύ τους, θα μπορεί να μιλούμε  για «οικουμενικό ελληνισμό». Και συνακόλουθα, υποστηρίζουν, η ΓΓΑΕ αναβαθμίζεται.  Υπάρχουν και εκείνοι –οι πολλοί- που εκτιμούν βάσιμα ότι  με την ετερόκλητη «σύζευξη» δεν μπορούμε να μιλάμε για Οικουμενικό Ελληνισμό. Οικουμενικός ελληνισμός η ΟΥΝΕΣΚΟ; Οικουμενικός Ελληνισμός το …Οικουμενικό Πατριαρχείο; Που πολέμησε μέχρι εξαφανίσεως το Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού (ΣΑΕ);

Αν σταθεί κανείς εις το μέσον των δύο αυτών αντιθέτων απόψεων, με νηφαλιότητα, θα αντιληφθεί ότι ο Απόδημος Ελληνισμός, είναι από μόνος του μία «ολόκληρη Ελλάδα», έξω από την Ελλάδα, τόσο πληθυσμιακά όσο και ως ένα υπολογίσιμο  δυναμικό εθνικό σύνολο,  με επιρροή και  με τα δικά του  εθνικά χαρακτηριστικά, που το  ξεχωρίζουν και  το  τιμούν στις  χώρες υποδοχής.  Δικαιούται , επομένως, να έχει τη δική της διοικητική αυτοτέλεια, η εθνική αυτή ομάδα των εκτός Ελλάδος Ελλήνων ή και ελληνικής καταγωγής πολιτών,  στην γενέτειρα,  με την οποία εξακολουθούν πάντα να τη συνδέουν ισχυροί δεσμοί αίματος και προσφοράς.

Είναι εντυπωσιακό, αλλά ήδη από το 1955 (!)  ο αείμνηστος Μπάμπης Μαρκέτος, ο αξιολογότερος ομογενής δημοσιογράφος μέχρι και σήμερα, σε άρθρο του στην «ΝΕΑ ΕΣΤΙΑ» (Χριστούγεννα 1955) είχε επισημάνει την ανάγκη ίδρυσης ενός Υπουργείου για τον Απόδημο Ελληνισμό. Έγραφε, μεταξύ άλλων, ο Μπάμπης  Μαρκέτος:  «Είναι γεγονός ότι η μακρυνή πατρίδα, η Αθήνα, το Κέντρο του Ελληνισμού, δεν προβληματίστηκε με την απαιτούμενη σοβαρότητα μπροστά στη σημασία και τη βαρύτητα, που είχε ανέκαθεν για το Έθνος ο Ελληνισμός του εξωτερικού, ούτε στο απώτερο παρελθόν, ούτε στο πρόσφατο, ούτε και μέχρι τώρα (…) Μόνο ένα Υπουργείο θα μπορέσει να  υπηρετήσει τον σκοπό, να καλύψει το κενό, να κατορθώσει να αξιοποιήσει στην πρέπουσα έκταση, αυτό το ανεκτίμητο εθνικό κεφάλαιο, που λέγεται  Ελληνισμός του Εξωτερικού».

Εξήντα πέντε χρόνια αργότερα (65) και  όλα είναι …όπως τότε, και χειρότερα!

Σήμερα θέλουμε να καταστήσουμε τη Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού κομμάτι μιας ευρύτερης Διεύθυνσης! Αυτή είναι η πρόθεση. Του Υπουργείου Εξωτερικών. Του Πρωθυπουργού, όμως;

Υπάρχουν μαρτυρίες ότι μέχρι  τις εκλογές που τον έκαναν Πρωθυπουργό, ο Κυριάκος Μητσοτάκης υποστήριζε, χωρίς να μιλάει για υπουργείο, τη συνένωση των υπηρεσιών των αφορούντων στην Ομογένεια.  Είναι αλήθεια αυτό; Μόνον ο ίδιος γνωρίζει. Όπως και το εάν άλλαξε απόψεις.  Αν παραμένει σταθερός στις απόψεις του επί του προκειμένου,  πως υλοποιείται η θέση αυτή από την προωθούμενη από το ΥΠΕΞ συνένωση ετερόκλητων διευθύνσεων;  Εκτός και εάν βαφτίσουμε την ΟΥΝΕΣΚΟ «ομογένεια» όπως και το Άγιο Όρος, με τη διοικητική του αυτοτέλεια!

Εμείς έχουμε την άποψη ότι ο Πρωθυπουργός γνωρίζει τι χρειάζεται η Ομογένεια. Γι αυτό και όταν έκανε υφυπουργό Εξωτερικών τον ομογενή εκδότη Αντώνη Διαματάρη, του έδωσε αρμοδιότητες των οργανικών μονάδων: « α) της Γενικής Γραμματείας Απόδημου Ελληνισμού του Υπουργείου Εξωτερικών, συμπεριλαμβανομένης της οργάνωσης και λειτουργίας του Κέντρου Εξυπηρέτησης και Πληροφόρησης Πολιτών και Αποδήμων Ελλήνων, β) της Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Διπλωματίας, Θρησκευτικών και Προξενικών Υποθέσεων». Ήταν αυτή μια αρχή προς τη σωστή κατεύθυνση…

Και από την αρχή, φθάσαμε στο τέλος! Τι θέλουμε, από τους Απόδημους Έλληνες και από την Ομογένεια; Να την αξιοποιήσουμε ή να την απαξιώσουμε; Και εάν θέλουμε να την αξιοποιήσουμε, έχουμε σκεφθεί, έχουμε ερευνήσει, έχουμε καταλήξει  πως μπορεί αυτό να γίνει; Τι χρειάζεται για να φθάσουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα; Και πως μπορούμε να αξιοποιήσουμε μία ομογένεια δυσαρεστημένη, διηρημένη και απογοητευμένη  (ψήφος από το εξωτερικό μόνο για το 25% των Αποδήμων Ελλήνων Ψηφοφόρων);

Ο φονικός Κοροναϊός, δεν μας στερεί μόνον από την παρουσία προσφιλών μας προσώπων. Δεν μας γεμίζει μόνο φόβο για την τύχη των δικών μας ανθρώπων. Δεν μας αποδιοργανώνει μόνο οικονομικά, κοινωνικά και συναισθηματικά. Μέσα σε όλα αυτά τα δεινά, μας προξενεί και ένα καλό. Εξαφάνισε ως δια μαγείας την γραφειοκρατία από τη χώρα μας! Εκεί που ήταν αδύνατον να απευθύνεις ερώτημα σε μία δημόσια υπηρεσία ηλεκτρονικά, σήμερα εκδίδεις πιστοποιητικά, ανοίγεις τραπεζικούς λογαριασμούς  μέχρι και που παρακολουθείς διαδικτυακά μαθήματα Λυκείου! Αύριο θα ψηφίζουμε και ηλεκτρονικά. Και τότε ίσως αρθεί και η αδικία για το σύνολο των Ελλήνων ψηφοφόρων του εξωτερικού. Να ψηφίζουν ΟΛΟΙ ηλεκτρονικά ή, έστω επιστολικά.

Επομένως, καθώς, έστω και καθυστερημένα, περνούμε (καλωσόρισες Ελλάδα) στην διαδικτυακή εποχή, οι σχέσεις με την ομογένεια πρέπει και αυτές να συντρέξουν με την νέα ηλεκτρονική εποχή. Όπου η διαχείριση και η διευθέτηση διοικητικών και άλλων θεμάτων μέσω του διαδικτύου,  θα είναι εύκολη και προσβάσιμη τόσο από τους διοικούντες όσο και από τους διοικούμενους.  Σ΄ αυτό το πλαίσιο, η δημιουργία ομογενειακού διοικητικού πυρήνα στην Ελλάδα, που θα χειρίζεται, θα διεκπεραιώνει και θα προωθεί διαδικτυακά θέματα και ζητήματα του απόδημου ελληνισμού, ενώ,  παράλληλα, θα κατευθύνει εθνικές προτεραιότητες,  αλλά και οικονομικές (επενδυτικές κλπ.) πρωτοβουλίες των Αποδήμων, καθίσταται αναγκαία.  Είτε αυτό θα είναι ένα Υπουργείο, είτε θα είναι μια δημοσιονομικά και οικονομικά αναβαθμισμένη Γενική Γραμματεία.  Και τα δύο, βρίσκονται  στον αντίποδα της προωθούμενης σήμερα,  από το ΥΠΕΞ, «μεταρρύθμισης».

Και αν δεν αντιδρά δυναμικά η ομογένεια στα προωθούμενα από το ΥΠΕΞ, είναι γιατί θρηνεί τα θύματά της από τον Κοροναϊό.  Και γιατί βιώνει  τις πρακτικές  συνέπειες του εγκλεισμού.